Het valt ons op dat onze dochter van drie jaar kleuren niet goed benoemt. Ze is een vrolijke peuter die inmiddels flink kletst. Ze kletst hele zinnen goed verstaanbaar. Benoemt veel voorwerpen, dieren enz enz. Wijs ik een kleur aan en vraag haar welke kleur dit is, dan zegt ze steeds weet ik niet. Laat ik in een boek een kleur zien en vraag aan haar andere plaatjes op die pagina aan te wijzen met die kleur dan doet ze dat wel goed. Maar de kleur benoemen lukt haar niet, zelfs niet als ik de kleur noem en even later weer dat plaatje aanwijs. Is dit iets om zorgen over te maken? Vraag me af of dit met kleurenblindheid te maken kan hebben.
Kan ook met interesse te maken hebben Gewoon oefenen inderdaad En niet alleen in boekjes maar ook met alles om je heen...groen gras...rode auto... et cetera...
Oefenen inderdaad, met alles. En het heeft idd met interesses te maken. Hier zijn ze helemaal in to kleuren, vormen en cijfers op het moment, maar mijn zoontje van 3 kan bijv nog steeds zijn broek niet zelf uittrekken (om maar wat te noemen)
Volgens mij hoeft ze het nog niet te kunnen, dus dan komt het vanzelf! Als ze wel meerdere dingen van die kleur kan benoemen (op dat moment), zou ik niet zo snel aan kleurenblindheid denken!
Bedankt voor jullie reacties. Misschien ligt haar interesse daar inderdaad minder. Ze kan zich daar en tegen wel van top tot teen aan en uitkleden. Het viel ons alleen zo op, omdat ze verder wel goed praat. Dan gaan we gewoon is wat meer alle kleuren benoemen die we tegenkomen.
Dus ze benoemt het niet als jullie iets van een kleur aanwijzen. Maar misschien herkent ze wel de kleur van dingen. Als je bijvoorbeeld wat duplo hebt, of stiften/potloden/krijtjes (allemaal dezelfde vorm, dus daar niet aan te herkennen), kan ze dan wel de rode/blauwe/gele/groene aangeven als je daar om vraagt? Of meerdere duploblokjes van dezelfde kleur bij elkaar zoeken ofzo? Ze snappen vaak véél meer dan ze in woorden willen/kunnen zeggen.
je oefent n beetje verkeerd. aanwijzen en de kleur daarvan vragen of benoemen is niet echt de goeie op deze leeftijd. je kunt beter bepaalde objecten samen opruimen. bijvoorbeeld houten blokken op ruimen, wil je mama helpen. mama wil eerst de alle groene blokken op ruimen. dan gaan we de blauwe blokken in de doos doen. als ze verkeerde kleur object brengt noem dan die kleur en zet het op een andere stapel. en vragen of ze nu een groene mee wil nemen. zij moet dus in het begin helemaal niks te benoemen. want dat geeft stress, en andere manier van denken moet ze gebruiken wanneer ze een vraag moet beantwoorden. (kleur herkenning zit in een andere deel van hersenen dan de taal)
Dat hoeft ze nog niet te kunnen, probeer eerst eens met sorteren te oefenen. Dus alle groene dingetjes bij elkaar leggen en alle blauwe enz enz. en dan nog even zonder dat ze de kleur kent, maar eerst sorteren. Als je later de kleuren gaat oefenen, eerst de "duplo kleuren".
Volgens mij hoeven ze dit niet voor hun 4de jaar te kunnen. En ik zou ook geen kleuren aanwijzen, maar inderdaad met blokjes/bekers oid oefenen. Kleurenblindheid bij meisjes kan alleen als papa kleurenblind is en mama het gen bij zich draagt.
Wat fijn dit te lezen onze zoon van bijna drie die geeft een blauw blokje als ik een groene vraag en anders om! De oppas heeft me een beetje " bang " gemaakt voor kleuren blind.. Maar als ik vraag welke kleur heeft je shirt bijv.. Haalt hij zijn schouders op en zegt nee!!! En gaat spelen En nu ik dit lees denk ik ook echt dat het hem nog niets boeit ...
mijn zoontje van 3 jaar 9 maand kent de kleuren ook nie zo goed maar zijn vader is kleurenblind ze kunnen dat nog niet testen. de logopedie zegt dat het nog niet hoeft om die te kennen
Veel kinderen kennen de kleuren nog niet goed tegen de tijd ze naar school gaan... Zou me dus niet te veel zorgen maken. En zoals al gezegd... Het is makkelijker om te vragen om bijv het groene potlood dan wanneer je een groen potlood ophoudt en de kleur vraagt Overigens zijn maar heel weinig meisjes kleurenblind. Dat is met een gen dat op de X zit. Jongetjes hebben XY en als het dan op die ene X stuk is zijn ze dus meer of mindere mate kleurenblind. Meisjes hebben XX en de kans dat het op beide X-en stuk is, is heel klein. Niet onmogelijk, wel onwaarschijnlijk.
Heb die vraag eens voorgelegt bij CB omdat mijn dochter het met 3 ook niet "kon".Zij vertelde mij dat ze het MOETEN kunnen voor de 6e jaar.Dit leren ze dan ook echt in de kleuterklasjes. Mijn dochter kon het dus wel maar die had er gewoon geen zin in.Voor haar 4de verjaardag kon zij vrijwel de basis kleuren gewoon opnoemen en herkennen.De kleurtjes als licht roze,lila enzo kwamen erbij in de kleuterklas.
zit er kleurenblindheid in de familie? meestal is dit erfelijk aangelegd nl. Mijn broer is kleurenblind en dit zit in de mannelijke lijn bij mijn moeder in de familie.
Iets anders, wel knap dat ze 'weet ik niet' zegt, vaak zeggen ze op haar leeftijd gewoon de eerste kleur die in ze op komt. Weten dat je iets niet weet is een vaardigheid die vaak pas vanaf 6 jaar goed ontwikkelt. Ik ergerde me eraan dat mijn zoontje zo vaak ' ik weet niet" zei, dacht elke keer, probeer het dan in ieder geval. Totdat zowel consultatiebureau als leidster op het kdv zei dat hij zo voor liep in zijn ontwikkeling.
Bedankt voor jullie tips. We gaan zeker de "duplo-methode" is proberen. Kleurenblindheid komt in lichte mate voor in de familie, dan met name de rood-groencombinatie. @femkes, ze zegt inderdaad weet ik niet. Wist zelf niet dat ze dat op die leeftijd nog niet zeggen.
Zonen kunnen hun kleurenblindheid alleen van mama krijgen (zie bericht van Saskia78). Hij heeft namelijk het Y-chromosoom van papa gekregen en een evt kleurenblindheid-gen zit op een X-chromosoom. En die X-chromosoom heeft hij van mama gekregen.
Het komt vanzelf goed.mijn zoontje kent ook nog geen kleuren en mijn dochter leerde ze ook pas toen ze 4 was en op school zat. Ze had er gewoon geen interesse in.