Mijn ex-schoonzusje at nauwelijks nog toen ze zwanger was en zeker geen 'slechte' dingen. Nam echt ziekelijke vormen aan maar ze was als de dood aan te komen. Aan het einde vd zwangerschap was ze slechts 3 kg zwaarder dan aan het begin!
Ik ben nu 23 weken zwanger en 9 kilo aangekomen, vind eigenlijk wel dat ik er nu wat op mag gaan letten, maar heb er eigenlijk helemaal geen zin in! Ik eet vaker, maar wel minder en drink nu wel veel meer melk dan normaal waar natuurlijk ook erg veel vet in zit en ben er helemaal niet rouwig om eigenlijk, het hoort erbij. Straks doen we gewoon extra ons best om de "onnidige" kilo's weer kwijt te raken hoor, ik snap niet dat mensen zich daar druk om kunnen maken. Wel merk ik dat dit ook door de beweging komt die ik nu mis, omdat ik gewoon vaker de auto pak wat al erg ongezond is haha. Wel heb ik een bescheiden buik, je kan het wel goed zien maar het is niet verschrikkelijk overdreven, maar zal de buik ook echt niet willen missen bij mijn zwangerschap, ik ben super trots! En ik voel me geweldig! ik denk dat dit ook van de type vrouwen zijn die hun kindjes het liefst gelijk na de bevalling bij iemand droppen om gelijk weer te kunnen sporten 3 uur per dag, te dieëten en dat soort onzin. Het hoort er gewoon bij en ik vind iedere zwangere vrouw prachtig, iedereen mag er trots op zijn dat de billen, borsten ronder worden en ze een mooie buik hebben! Ik ben trots op ons! X
Aankomen tijden de zwangerschap is normaal, in iedergeval het gewicht van baby, baarmoeder, placenta, vruchtwater en je extra bloed hoort er gewoon echt bij. Voor veel vrouwen ook wat vetreserves en extra vocht. En je beweegt vaak toch ook wat minder, zeker op het laatste. Dan moet je toch al gauw op 10 kilo of meer rekenen aan het ende van je zwangschap. Als die kilo's die er aan de ene kant aankomen, er weer afgaan doordat de rest van je lijf afvalt, lijkt me dit niet gezond. Niet voor jezelf, want je lijf is al zo hard aan het werk. En ook niet voor je baby, want bij afvallen komen toch afvalstoffen vrij (en als je 'gelijk' blijft in gewicht tijdens de hele zwangerschap, val je dus in feite af want er wordt dan vet en spierweefsel verbrand.) Als dit 'per ongeluk' gebeurt, bijvoorbeeld door extreme misselijkheid, is er natuurlijk niks aan te doen. Maar om het nu als bewuste keuze zo te doen. Aan de andre kant is het denk ik ook niet nodig om meer dan 20 kilo ofzo aan te komen. Je hoeft niet te eten voor twee. Een keer verwennen is prima, maar je hoeft natuurlijk ook niet dagelijks een reep chocola te eten. (Jammer hè Kiewie ) Dus ik zou zwanger zijn ook weer niet als 'excuus' gebruiken om maar te eten wat e wilt en onbeperkt aan te komen omdat het er nu eenmaal bij hoort ofzo. Maar ik geloof toch niet dat veel vrouwen dat doen, het merendeel wil het er na de zwangerscap toch weer vanaf hebben. Bij mij vlogen de kilo's er trouwens wel weer af, na de zwangerschap. Soms riep ik wel eens: ik heef geen borstvoeding, mijn zoon voert liposuctie uit. Those happy days, want tijdens de bv-periode kon ik (uitgezonderd alcohol) dus wel echt eten wat ik wilde. Ik ben nog nooit zo lang, zonder enige moeite, zo licht geweest. Scheelt echt een paar kilo met mijn normale gewicht, zonder dat ik ergens op hoefde te letten. Ik moest echt weer meer op mijn voeding gaan letten toen we gingen afbouwen en uiteindelijk stopten!
Ik vind juist een wat rondere, zwangere vrouw véél mooier Toen ik het las moest ik idd ook aan het topic hier denken. Om eerlijk te zijn had ik de eerste weken best moeite met aankomen. Van nature moet ik hard mijn best doen om niet lichter te worden en al voor de 8e week zat er 4 kilo bij op. In dat tempo leek het me niet heel gezond. Niet zozeer voor de baby, maar meer voor mezelf na de tijd. Niet dat ik ging opletten met eten ofzo. Friet en Mac werden mijn trouwe vrienden Ik denk dat mijn lichaam gewoon eventjes moest wennen. Inmiddels zit ik op een kleine 6 kilo en ben ik op de helft van de zwangerschap. Ik vind het wel mooi eigenlijk En met elke kilo ben ik trotser, omdat ik weet dat het kindje dan genoeg krijgt. Ik hoop dat ik na de zwangerschap wat kilo's mag houden
Ben niet de enige die over die opmerking viel dus. Ik zat op het punt om een reactie te tikken naar de WIJ want ik vind dat dus echt niet kunnen zo´n reactie.
ik heb ruim 10 jaar een eetstoornis gehad ook voor behandeld geweest maar zal nooit helemaal weg gaan... heb het stuk gelezen... het eerste wat ik dacht omg wat doen die vrouwen zich zelf aan!! ik zie zelf alleen maar overeenkomsten met anorexia! verschil is dat je de groei van je ongeboren baby in gevaar brengt. bij mijn eerste zwangerschap had ik nog anorexia en ik vond mijn buik lelijk maar ik at alles kwam aan omdat ik in mijn hoofd at voor mijn kind... later heb ik zo veel spijt gehad dat ik niet heb kunne genieten van mijn mooie buikje 2de zwangerschap wel gedaan en op het geboortekaartje stond dan ook mijn buik! ik hoop echt dat deze vrouwen er snel mee stoppen en gewoon lekker genieten van hun zwangerschap buik en eten kilo's kunnen er later wel weer van af
het is dat ik nu ik zwanger ben bijna niks kan eten ( wordt snel middelijk en maagzuur ) en daardoor dus ook niet aan kom , maar zou het niet erg vinden hoor
Zelf ben ik ook amper aangekomen maar dat is niet omdat ik er bewust mee bezig ben. Ik heb 100 keer liever een gezond kindje dan een slank lijf na de bevalling. Het was bij mij een combinatie van stress (overlijden moeder) en een kindje dat het qua trappen nogal op mijn maag heeft voorzien maar de laatste weken kom ik gelukkig eindelijk wat aan. Ik ben het met een aantal mensen eens dat het niet nodig is om alles te eten wat los en vast zit maar ik vind het evenmin nodig om tijdens je zwangerschap bezig te zijn met een slank lichaam. Mijn lichaam staat nu even in dienst van mijn kindje en als dat betekent dat mijn lichaam meer voedsel nodig heeft, dan is dat maar zo... Ik denk trouwens ook dat het te maken heeft met het beeld wat door de media geschept wordt. Modellen en sterren die een paar weken na de bevalling alweer in shape zijn... Ik geloof daar niet in. Het lijkt mij dat je lichaam tijd nodig heeft om te herstellen en na de bevalling wil ik lekker tijd met mijn kleine meisje doorbrengen; niet op een loopband, met een slablaadje in de sportschool .
beetje overdreven...het valt me hier op dat veel meiden bang zijn om aan te komen tijdens de zwangerschap...in mijn ogen hoort het er gewoon bij ....en zodra je bevallen ben is er alweer een deel af en de rest volgt vanzelf hoor...vind het echt overdreven!
Ik vind het zo nutteloos om je daar je hele zwangerschap druk over te maken. Ik let op wát ik eet, zodat ik van alle voedingstoffen voldoende binnenkrijg. Alles voor een gezond kindje. En weet je wat ook helpt om een gezond kindje te krijgen: een happy mama. Dus ja, die speculaas die mij riep in de winkel, was heerlijk zaterdagavond op de bank met een kopje koffie! Maar 't is inderdaad wel waar de focus op ligt bij veel mensen. Ik ben aardig wat afgevallen in de drie jaar voor ik zwanger werd, net geen 25 kg. En er waren dus mensen die, toen ik vertelde dat ik zwanger ben, na de felicitatie zeiden: dan moeten al die kilo's er straks weer af! Ja en?!? 't Is me 1x gelukt, dus het zal me heus nog wel een keer lukken, ga me er niet druk om maken. Bovendien, vinden jullie dat nou mooi, zo dun lichaam met zo'n buik ervoor?
Heb t nog niet gelezen ben benieuwd naar t artikel... persoonlijk vind ik het er ook bijhoren.. ik ben al dikker van mijzelf maar wonder boven wonder bij de eerste 7.5 mnd op +4kg blijven hangen mn buik was groot maar kont en benen werden dunner.. laatste weken nog 7 erbij groot deel vocht want toen ik me woog na thuiskomst stond ik op -12 en zat veel beter in mn vel.. deze x ben ik nog niks aangekomen.. in begin 8 kg in week afgevallen vd stress en die zijn er in die 36 weken heel langzaam terug bijgekomen maar verder niks.. en mn buik is toch weer aardig gegroeid. dus niet omdat ik op t eten let of lijn helemaal niet .. iedereen zegt op je gezicht is juist smaller. maar bewust niet eten omdat ik bang ben aan te komen nee dat zou ik nooit doen tijdens een zw schap dat komt na de bevalling wel weer aan bod hoor..
Echt he ook hier lees je het regelmatig. Ik ben 10 kilo aangekomen nu maar laat echt niet alles liggen hoor. Laatst een mama film avondje alleen op de bank met een zak M&M's Jammie!!!! Echter let ik wel op met wat ik eet en hoeveel want ondanks dat ik net 4 broodjes heb gegeten lust ik er nog wel 4 maar dat doe ik dus niet.
Ik heb het een tijdje terug ook al op tv gezien. Die vrouw was zwanger, maar ze wou absoluut niet aankomen dus ze at ook heel weinig en sportte heel veel. Ze wou ook zooooo graag bevallen zodat ze weer mooi slank was, want ze was nu moddervet in haar ogen. Terwijl ze heeeeeel erg dun was en amper een buikje had. Ik heb toen ook echt met open mond zitten kijken, zelfs me man zei die vrouw is knetter!
Joh ik ben in totaal 23 kilo aangekomen na jaren dieten ben ik helemaal los gegaan (hield wel super veel vocht vast) na de bevalling was ik binnen 3 weken al 17 kilo kwijt...de rest was er na 9 maanden af! valt toch allemaal wel mee is er zo weer af....pfff
Ja, het valt mij ook op! En zoals je weet vanuit 'ons hoekje', ben ik geloof ik wel t meest aangekomen, nu 8 Kg. Ben altijd vrij slank geweest en aankomen heeft denk ik niks met de baby te maken (ook een beetje natuurlijk maar kwam na 6 weken al 5 Kg aan), maar meer met het feit dat ik minder sport (zumba gaat sinds kort niet meer) en ik houd van veel eten en snoepen. Nam ik normaal wel eens een balansdagje vanwege mijn schransgedrag, was t weer ok, nu wil ik dat niet vanwege de baby! Maak me er wel beetje zorgen om, omdat ik weet dat ik dus ook aardig snoep en wil niet dat het slecht is voor de baby, of dat ik aan het eind 30 Kg ben aangekomen. Dat is gewoon niet nodig. Maar lijnen?? gek zeg, je baby heeft voedingsstoffen nodig! Beetje minderen met de suikers en vetten zou in mijn geval moeten, maar vind t maar lastig! haha!
Ik heb het artikel niet gelezen, maar hoe kun je nou niet aankomen tijdens de zwangerschap? Op dieet gaan ?? Dat lijkt me erg ongezond... Hmm, keek ik net even op m'n zwangerschapskaart, zie ik dat ik met 28 weken al bijna 20 kilo aangekomen was Vlak voor de bevalling 25 kilo.. Oeps.. Echt gekke dingen at ik niet (de repen chocola, bakken ijs en pizza's midden in de nacht niet meegerekend ). Maar toch zat ik na 6 maanden weer op m'n oude gewicht (58 kilo), zonder veel moeite. Ik heb het aankomen ook nooit als iets vreemds/vervelends gezien toen, dat hoorde er voor mij gewoon bij..
Ik heb wel even moeten slikken hoor toen de kilo's eraan kwamen. Maar ik heb me niet aan een dieet gehouden en eet gewoon als ik honger heb. De laatste paar weken geef ik wel toe aan de lekkertrek, daar heb ik de eerste maanden toch op geprobeerd te letten. Maar bewust niet eten of op dieet nee, dat lijkt me een heel slecht plan!
ik ben tot nu toe 6 kilo aangekomen maar ik let totaal niet op wat ik eet enz enz .. kom ik aan dan kom ik aan... kom ik niet aan ook goed zolang me kindje maar gezond is
Natuurlijk is dit niet normaal. Denk dat deze vrouwen sowieso al een slecht eetpatroon hebben, zelfs als ze niet zwanger zijn. Ik denk dat we ze het niet persoonlijk aan kunnen rekenen, nou ja.. niet volledig dan. Het is bij deze moeder waarschijnlijk niet alleen kwestie van een "knop omzetten". Daar zit zoveel onder. ze zal vast een zeker veel van haar kindje houden.. maar heeft een eetstoornis waardoor dit niet goed tot uiting komt. Als de eetstoornis echt zo erg is dat ze daardoor niets eten en hun kindje in gevaar brengen.. hoop ik dat ze snel hulp zoeken voor zichzelf want dat lijkt me toch ook een moeilijk en ongelukkig leven.. Ik denk dat het "trotse" gedrag alleen maar een masker is voor alle onderliggende onzekerheden en angsten (denk ik)
Ik ben ik alle zwangerschappen flink aangekomen, maar vind dit niet makkelijk. Voordat ik zwanger werd moest ik er veel moeite voor doen om mijn gewicht goed te houden. Ik sportte flink en was ook trots op mijn figuur. Natuurlijk denk je in de zwangerschap aan je kindje, en ik had de pech dat ik flink aankwam. Maar om nou te zeggen dat ik het prettig vond/vind... sorry. Ik kan me voorstellen dat er vrouwen zijn die hier ook, of misschien wel meer moeite mee hebben. Een mooi slank figuur, met een mooi rond buikje vind ik heel mooi. Maar ik heb de pech helemaal rond te dragen en ik vind dat niet zo mooi, maar dat is natuurlijk heel persoonlijk.