Ik weet niet of dit het juiste topic is om het te zetten, ik wil zo graag mijn verhaal kwijt van mijn prille zwangerschap en wellicht miskraam maar omdat ik het bijna niemand nog heb verteld kan ik het niet echt naar buiten brengen. Afgelopen week kwam ik erachter dat na bijna 2 jaar proberen ik - dit keer overigens onverwachts! - zwanger was. Ik voelde me niet lekker, maar ik begon ook verkouden te worden. Daarnaast moest ik wel vaak naar de wc, lichte misselijkheid, opgezette borsten... Zou het? En ja hoor, de test liet direct een dikke tweede streep zien. Door het dolle heen natuurlijk, maar iets in mij zei dat de zwangerschap niet zo makkelijk zou verlopen dit keer (ik heb 1 eerdere zwangerschap gehad) Continu was ik op internet aan het opzoeken wat ik kon doen om zo gezond mogelijk zwanger te zijn, wat niet te eten, wat juist wel, meer bewegen of is dat juist schadelijk. Ik voelde me heel blij maar ook ontzettend onzeker en angstig. Ik voelde me al niet zo lekker dus vanwege de fikse verkoudheid, maar zondag was ik echt hondsberoerd vanwege de verkoudheid maar bovenal merkte ik dat mijn lijf behoorlijk onrustig was. Geen pijn o.i.d. maar echt een onrustig gevoel. Dit bleef de hele dag. Maandag voelde ik me weer wat beter en was wel blij dat dat onrustige gevoel weg was. Dinsdag kreeg ik echter de schrik van mijn leven in de middag. Ik vloeide. Helder rood bloed. Niet veel. Juist heel erg weinig. Alsof mijn menstruatie nog zou moeten beginnen. Ik schrok me wild vooral omdat er "iets" ook meekwam. Of het slijm was, of het vruchtzakje of toch iets anders... ik weet het niet. Het was donkerrood, paars/bruinig en ca. 1.5 cm. Op het internet aan het rondkijken wat het kan zijn en ik weet het niet. Ik heb contact opgenomen met mijn huisarts en ik moet afwachten. Het is volgens haar misschien een miskraam maar het hoeft niet zo te zijn Beetje 50/50 kans. Als ik over een week nog steeds positief test krijg ik een echo. Maar deze onzekerheid.... het breekt me. Vooral emotioneel. Ik probeer uit te gaan dat ik dus niet meer zwanger ben, maar ergens hoe klein dan ook heb ik ook weer wat hoop. En dat breekt me ook wel weer een beetje... Zo moeilijk dit.
Hey meid, Dat is idd moeilijk, ik bem gister gecurreteerd ook heel moeilijk.. Ik teste ondanks dat het vruchtje weg was wel positief, 2x toe zelfs.. Altijd meteen een echo vragen bij helderrood bloed, heb ik ook gekregen, is gewoon fijner om jezelf gerust te stellen of dat je weet waar je aan toe bent, dokters denken af en toe veel te makkelijk.. Sterkte ermee
Het kan ook nog van een innesteling zijn. Maar meestal is het wel het begin van een mk maar hoeft natuurlijk niet. Vloei je nog steeds of wat het eenmalig?
Heel veel sterkte. Hele hele dikke knuffel voor jou. Wat ontzettend vervelend en moeilijk. Hoe gaat het met je? Ik heb vandaag getest, en direct een positieve test. Wellicht vals positief. Maar ik twijfel... Vandaag is de misselijkheid gigantisch, borsten waren paar dagen afgenomen en nu weer pijnlijk. Mijn buik zwelt op. Maar misschien is dit wel omdat ik zo graag zwanger wil zijn. Ik weet het niet. Wel zit ik me 1001 dingen af te vragen, en idd. zou het fijner geweest zijn als ik iets van zekerheid had gehad. Maar volgens mijn ha was er nu nog niks te zien (het is nu 5.1 dag, mocht ik toch zwanger zijn) en daarom moet ik wachten. En dat wachten breekt me het meest. Als het een miskraam is wil ik het kunnen afsluiten en verwerken.
Ik hoop het zo, maar twijfel toch heel sterk waardoor ik ook weer aan een miskraam denk. Juist omdat er "iets" ook meekwam - maar wat? Dat weet ik dus niet een klein stukje rimpelig bruin "iets" Het vloeien was 1 malig. Een keer helderrood bloed, heel kort. Waterig maar wel weinig en dat maakt me weer iets positiever, alhoewel helderrood bloed weer niet een goed teken is. En zo gaat dus de hele tijd het riedeltje in mijn hoofd.
Ik zou nog niet in jou geval van het ergste uitgaan aangezien het maar heel even was. Als je menstrueerd heb je ook wel eens een klein stolseltje ertussen zitten. Nog even hoop houden,ik duim voor je!
Ik wil je geen valse hoop geven met mijn verhaal, maar wil wel zeggen dat het echt ook nog goed kan zijn. In deze zwangerschap heb ik met 6w een hevige bloeding gehad, ik had intensief schoongemaakt in huis en toen ik even op de bank zat er daarna opstond stroomde het letterlijk langs m'n benen! Binnen no time was m'n spijkerbroek doordrenkt. Op de wc 2 grote stolsels, waarvan ik dacht dat het vruchtje was, opgevangen. Hierna direct het ziekenhuis gebeld ( ik zat in MMM, 1x MA, 1x BBZ gehad ), en kon komen. Aldaar zei de gyn dat hij na onderzoek van de "stolsels" dacht dat dit een miskraam zou zijn/worden. Echo wees echter uit dat het vruchtje met vruchtzakje nog in m'n baarmoeder zat. Maar nog geen hartactiviteit, we moesten het maar afwachten en uitgaan van het ergste. Na 4 dagen mocht ik terugkomen. Ondertussen geen druppel bloed meer verloren en voelde me nog op en top zwanger. Op de echo 4 dagen later bleek het hartje te kloppen! Vanaf die week iedere week een echo gehad, nog 1 x een beetje bloed verloren bij 9w, maar dat was meer oud bloed (bruin), en nu alweer 17 weken zwanger van een gezonde zoon! Die keren dat ik bloed verloor, had ik geen krampje niks en m'n onderbewustzijn wist ook dat het goed zat, maar na onze eerder slechte ervaringen durfde ik daar niet naar te luisteren. Meid, ik hoop voor jou dat jouw verhaal ook zo positief afloopt! Sterkte!
Hey meid, Ook ik heb tot 3 keer toe wat helderrood bloed verloren. De eerste keer na een echo, een week erna en afgelopen week. Voor alsnog is met ons kleintje niks mis. Na de tweede bloeding een echo gehad en de kleine lag heerlijk te trappelen en zwaaien. De laatste keer was net voor de intake en toen ook aangegeven vsn dat bloed. Toen heeft ze gekeken of ze een hartje kon vinden en die was er inderdaad... Bloedverlies hoeft dus niks te betekenen Ik hoop voor je dat het goed komt En als het je echt onzeker en bang maakt gewoon even gellen voor een echo.
Dank jullie wel voor jullie berichtjes. Het geeft me toch een klein beetje hoop jullie verhalen, al durf ik nog niet "echt" te hopen voor mezelf. Zojuist bij mijn huisarts geweest met een positieve test, en zij heeft me doorverwezen idd voor een echo. Nu moet ik wachten wanneer ik van het ziekenhuis hoor dat ik langs kan komen om te controleren of ik inderdaad het vruchtje ben verloren en dat er restjes zitten of dat het nog goed is. Weer onzekerheid, maar ik probeer er niet al te veel aan te denken momenteel. (Al wil dat niet heel erg lukken) Ik zal posten wanneer ik meer weet. Nogmaals bedankt voor jullie reacties, het doet mij echt goed. Liefs xxx
Hoop dat je snel terecht kan voor een echo want weet helaas hoe erg die onzekerheid is! Probeer positief maar wel realistisch te blijven Sterkte!
Hey meid. daar raak je zo onzeker van! Ik voel me erg tot je verhaal aangetrokken. Ik heb ook een positieve test gehad en was superblij. Nu kwam ik vanmorgen uit bed en zag ik dat ik bloedde. Ik schrok me kapot. Toen de arts gebeld en zij vertelde mij dat het 50/50 was. Een echo is nu te vroeg, want daar zien ze niks op vertelde ze mij. (was/ben 5weken). Toen naar beneden gegaan en kreeg ik buikpijn en last van mijn benen. Flink buikpijn op een gegeven moment. Naar de toilet gegaan en er kwam een flink stolsel mee (sliert). Ik denk echt dat er bij mij niks meer zit helaas. Het bloed was ook donkerrood en best veel. Ik kan pas over 3 weken voor de echo. De arts zei wel dat ik terug moest bellen als er stolsels bij kwamen, dus die ga ik morgen gelijk bellen. Ik hoop zo dat het goed gaat bij je! Ik leef met je mee hoor.