Hoe is een keizersnede jullie "bevallen"??

Ik vond de keizersnede heel erg meevallen, heb een ruggeprik gehad tussen mijn weeën door en heb daar vrijwel niets van gevoeld alleen een gigantische verlichting ervaren omdat de pijn vrijwel meteen afnam.

De ingreep gaat snel, ik kreeg om 19.55 te horen dat ze een keizersnede gingen doen, toen ben ik nog naar een andere etage gereden met bed en al en om 20.17 is ons meisje geboren.

Vond de catheter reuze meevallen en ook weinig napijn gehad, je voelt natuurlijk wel dat je een buikwond hebt maar was heel goed te doen.
Op de tweede dag mocht ik alweer uit bed en lekker douchen en op de vierde dag naar huis en vanaf toen was ik weer gewoon te been omdat ik geen kraamhulp had.

Het enige jammere hier is dat de man er niet bij aanwezig mag zijn en dat ze me na de keizersnede drie uur op de recovery lieten wachten alvorens me terug te brengen naar mijn kamer waar mijn dochtertje was en mijn man.

Ik zou het zo weer doen als ik het voor het kiezen had!

 

Ik heb 2 keer een spoed ks gehad en vond het beide keren heel erg meevallen, alleen had ik wat last van de wondgenezing. wat probleempjes meegehad waardoor het langer duurde. de ks op zich vond ik erg meevallen en de ruggeprik al helemaal. maar dat is misschien wel heel anders dan als je een geplande ks krijgt.

 

Hier een keizersnede omdat mn meisje dipte met haar hartslag en te langzaam herstelde tijdens mn weeen.
Het is me heel goed bevallen!
Half 4 kreeg ik het te horen, 16:18 is ze geboren.
De prik was ook heel goed te doen en werkte snel.
Mijn moeder bleef bij me ((nu ex)vriend durfde niet).
Kwart voor5 klaar met hechten. Half 6 mocht ik naar mn meisje.
Katheter geen last, 2 dagen erna uitgehaald (verloor veel vocht vandaar dagje extra) die dag zelf gedoucht en naar wc geweest.
Ook het herstel gaat super! Had meer last van mn darmen dan van de wond (alleen de 3 dagen na de keizersnede).m

 

ik heb 2 keer een keizersnee gehad en kan niet vergelijken met een natuurlijke bevalling.
De eerste keizersnee was een spoedkeizersnee en heb veel last van mijn buik en wond gehad. Ik ben daarna ook 5 dagen in het ziekenhuis gebleven.
De tweede (3 weken geleden) was een geplande keizersnee en is mij echt meegevallen. Dinsdags bevallen en donderdagmorgen al naar huis. Dit keer geen last van mijn buik en wond gehad.
Het enige nadeel van de keizersnee vind ik dat het zo lang duurt voordat je je kindje echt bij je mag houden en het duurt lang voor je de uitslaapkamer mag verlaten.

 

Ik heb een geplande ks gehad ivm stuitligging. Een vaginale bevalling heeft dan meer risico voor het kind en dat wildenwij niet. Dan maar meer risico voor mij dacht ik nog....

Het is me 100000000% megevallen. Iedreen zij altijd je hebt wel een buikwond enhetnis eennzware operatie maar ik liep al weer twee uur te wandelen een week na de ks. Sterker nog binnen een week want ik heb vrijdag eind van de middag de ks gehad en de vrijdag erna in de ochtend ging ik al weer. Ik had zo nog een rondje kunnen doen ook.

Vrijdag om 15.26 uur werd mijn zoon geboren en die zondag erna om 11 uur sochtends zat ik al weer thuis op de bank....

Bij ons was de gyn overigens niet voor een vaginale bevalling omdat er 50% kans was dat die in een spied ks zou eindigen en een spied ks schijnt nog meer risico te hebben en lastiger te zijn...

Suc6 met je keuze...

Mocht je nog vragen hebben mag je me ook een prive berichtje sturen.

 

Hier is het ook wel meegevallen. Niks gemerkt van de ruggeprik en ingreep. Was ook een spoedkeizersnede ivm verm. loslating placenta

Diezelfde dag weinig last gehad, alleen wondpijn.
2e dag een terugval gehad, van vermoeidheid en pijnmedicatie...Teveel geweest waardoor ik zowat flauwviel (eng idee) brrr

4dgn erna mocht ik naar huis. En tot de dag van vandaag is het mij al met al zeker 100% meegevallen.

 

Ik heb bij de eerste een keizersnede gehad en vond het meevallen. Was binnen 2 weken redelijk hertelt. Bij de tweede dacht ik "doe mij maar weer een keizersnede" . Was zelf een beetje bang voor de bevalling omdat ik een grote beeb zou krijgen. Ben nu een week geleden natuurlijk bevallen en ik ben zo blij dat ik dat heb mogen ervaren. Zo bijzonder, en binnen een uur stond ik alweer onder de douche. Achteraf gezien is een keizersnede echt zwaarder.

 

Ik heb een spoedkeizersnede onder volledige narcose gehad weges foetale nood. En ik heb persoonlijk geen pijn ervaren.

Na 48 uur al gestopt met morfine want ik voelde helemaal niks en was bang dat ik iets zou forceren, maar daarna ook geen pijn gehad. Alleen als ik iets strekte trok het aan de hechtingen maar dat was alles.

verder wel geruime herstel tijd nodig gehad om weer een beetje conditie op te bouwen, ik wilde in de eerste week een rondje lopen maar stond op de hoek van de straat te hijgen als een stalpaard.

Daar moet ik ook wel mee vermelden dat mijn man mij zeer veel heeft verwend en verzorgt en dat er dus alle tijd was om te herstellen.

 

Ik heb bij mijn eerste kindje een spoedks gehad en bij mijn 2e kindje een geplande ks. De tweede keer viel mij meer tegen, maar al met al goed gegaan. Je herstel duurt wat langer door de buikwond.

En in tegenstelling tot de verhalen die ik hier lees, was mijn vriend beide keren aanwezig op de OK, had ik een ruggeprik dus bij kennis waardoor ik gelijk mijn kindje kon zien.

Mijn 2e kindje werd direct meegenomen naar de couveuse-afdeling maar mocht haar eerst voelen met mijn gezicht en kusjes geven.

Ik had liever natuurlijk bevallen, maar als het niet anders is, dan is het zo. Het gaat erom dat je kindje gezond op deze wereld komt. Ik snap dat de keuze lastig is.

Ik ken ook verhalen waarbij aanstaande ouders kozen voor toch een natuurlijke bevalling, en waarbij dit achteraf helemaal niet had gemogen door ligging van het kind. Dus vraag dat goed na of natuurlijk echt kan en als je twijfelt, kies voor een ks. Zou ik doen.
Tuurlijk is het een zware buikoperatie, maar ga voor de gezondheid van je kind.

Succes! En geniet vooral nog nu en straks als je kindje er is.

 

Hier is het me ook heeeeeeel erg meegevallen.
Het herstel ging heel snel en goed.
Ben bij de eerste gewoon bevallen, en dus bij tweede een geplande keizersnede.
Al met al mocht ik nog eens moeten....dan toch de natuurlijke manier,.het was gewoon specialer.

 

Als het mogelijk is natuurlijk hihi

 

ik lees vooral heel veel positieve verhalen in dit topic, echter zijn er ook topics met hele andere verhalen. Ik heb de keizersnee zelf neit als zwaar ervaren, dat vond ik meevallen, mocht me kindje ook al even zien en knuffelen op de ok, en op de uitslaapkamer kwam ze bij mij op mijn buik.

het herstel vond ik heel zwaar, veel pijn gehad. ik kon pas na 4/5 weken buiten een klein blokje om de wond blijft gevoelig. Ook nu na 3,5 maand heb ik nog regelmatig last van de wond als ik getild heb of veel in huis heb gedaan.
Ik heb de eerste paar weken ook me kindje bijna niet kunnen tillen.

ik heb overigens geen spoedkeizersnee gehad, wel een onverwachte. Ze hebben me de hele nacht met weeen laten liggen terwijl ze al wisten dat t een keizersnee ging worden.

 

Hier bij de laatste een niet geplande ks, maar redelijk spoed omdat ze opeens verkeerd lag en er maar niet uitkwam.
Ruggeprik vond ik een eitje, dit leek me het meest enge. Ks zelf ging heel snel.
Herstel is ook snel gegaan, na 2 dagen kon ik al stukjes lopen, na 4 dagende trap weer op en af. Pijn is me meegevallen(met in begin goede pijnstilling). Litteken zeer goed genezen.
Ik zou er in het vervolg niet zonder meer voor 'kiezen' maar als jij t gevoel hebt een risico te lopen met een vagina bevalling zou ik een ks doen.

 

tja.. hier een spoedkeizersneden na een bevalling van ruim 24 uur... incl. bijna 2 uur persen... dat kan ik je in ieder geval NIET aanraden.. ! ik heb veel last gehad van de keizersnede ( nog.. ) maar blijken verklevingen in het littekenweefsel te zitten. Op zich een gevolg van endometriose en niet van de keizersnede op zich, maar toch. Verder vond ik het heel vervelend dat ik zo lang op de IC moest blijven ( kreeg hartritmestoornissen of door het trekken aan mijn buikvlies of door het 2x vrij kort achter elkaar geven van een ruggeprik.. daar zijn ze nooit achter gekomen )
Ik hoor wel dat geplande keizersnedes vaak beter en soepeler verlopen en het herstel ook een stuk sneller is..

 

ik zou echt never nooit geen keizersnee meer willen!!!!!!

is me erg tegengevallen. nu 4 weken later nog steeds een enorme buik en het is allemaal heel gevoelig. net of m'n hele buik een grote bloeduitstorting is van binnen. ook zijn sommige stukken overgevoelig en andere stukken heb ik geen gevoel meer.
ik kan wel weer aardig uit de voeten nu, maar de buik belemmert me nog steeds erg.

 

Nou, ik vond het eerlijk gezegd geen pretje! Ik heb geen natuurlijke bevalling gehad, dus ik kan het niet vergelijken, maar zo lang het een verantwoorde optie is (voor moeder én kind), zou ik voor een natuurlijke bevalling gaan.

Ik had een geplande ks, onder algehele narcose. Mijn man mocht er niet bij zijn, maar dat was vanwege de algehele narcose. Bij een ruggeprik mogen de papa's er in mijn zh wel bij zijn. De narcose was vanwege het hoge risico dat mijn complicatie met zich meebracht. Het kon makkelijk mis gaan en dan hadden ze mij alsnog met spoed onder narcose moeten brengen en mijn man de o.k. uit moeten werken. Daarmee zouden seconden verloren gaan die van levensbelang konden zijn.

Doordat mijn ks gepland was, had ik veel tijd (vanaf 20wk echo) om me er op voor te bereiden en aan het idee te wennen. En eigenlijk had ik er van te voren vooral zin in! Ik wilde mijn kind graag zien. En ik wilde dat mijn zware zwangerschap eindelijk voorbij was. Het enige waar ik tegenop zag, was de uitslaaptijd in de verkoeverkamer, waarin ik maar een beetje zou liggen wachten tot ik eindelijk mijn kind mocht zien.

Gelukkig hebben ze mijn dochter naar de verkoeverkamer gebracht. Mijn man is samen met haar en de verpleegkundige geweest. Ik kan me dat nog wel herinneren, maar het me niet meer voor de geest halen. Er zijn wel meer dingen van die eerste dagen die ik niet heb mee gekregen. Ik weet nog wel dát ze geweest zijn en ik kan me herinneren dat ik gevraagd heb wat haar apgar-score was. Maar ik kan me niet meer herinneren dat ze op mijn borst gelegd is, terwijl dat wel is gebeurd.

De eerste twee dagen was ik misselijk en versuft van de narcose en morfine. Maar als ik stopte met morfine, kreeg ik ontzettend last van pijn. (Vandaar de gaten in mijn geheugen...)

Maar goed, ik geloof dat ik pas na een week voor het eerst op een stoel naast de commode zat, terwijl de kraamverzorgster en mijn man mijn dochter in bad deden. Toen heb ik ook voor het eerst (zittend) een luier verschoont. Uiteindelijk heb ik extra kraamzorg gekregen en de laatste dag dat de kraamverzorgster was, lag ik nog steeds het merendeel van de dag op bed. De eerste anderhalve maand van mijn dochters leven vond ik verschrikkelijk. Ik ben er soms nog steeds verdrietig over.

Ik moet er wel bij zeggen dat mijn conditie ten tijde van de ks tot het nulpunt gezakt was. Ik moest namelijk al vanaf de 20wk echo rustig aan doen en de laatste twee maanden heb ik echt volledige rust moeten houden. Het is een bekend verschijnsel dat het herstel met een slechte conditie minder voorspoedig verloopt.

In jouw geval is het natuurlijk anders: de eventuele complicatie gaat pas een rol spelen bij de bevalling of ks. Je kunt dus je conditie op peil houden, waardoor de kans op zo'n herstel als het mijne wel lager is. Ik zou echt navragen wat de risico's van een natuurlijke bevalling zijn. Ik snap dat met brede schouders een kindje niet makkelijk door het geboortekanaal kan, maar hoe is dat de vorige keer gegaan dan? Had je zoontje brede schouders (en heeft dit kindje dat misschien ook)? Of is jouw bekken smal? Stel dat tijdens een natuurlijke bevalling blijkt dat dit kindje écht niet door het geboortekanaal kan, aan wat voor scenario moet je dan denken? Hoe gevaarlijk is dat voor jouw en/of het kindje? Wat is voor de vk de doorslaggevende reden om voor een ks te kiezen? Wat is voor de gyn de doorslaggevende reden om voor een natuurlijke bevalling te kiezen?

Als je die risico's aanvaardbaar vindt en er tijdig overgegaan kan worden op een ks, zou ik persoonlijk voor een natuurlijke bevalling gaan.

 

Ik vond de ks achteraf ontzettend meevallen, zelfs het herstel viel me alleszins mee! Ik moet wel zeggen dat ik de ruggenprik verschrikkelijk vond, 3 keer misgeprikt!
Ondanks dat het me verder meeviel vind ik het soms spijtig dat ik niet een "echte" bevalling heb mogen meemaken.

Ik heb wel een tip voor je: Maak een lijstje met je wensen! Want voordat je het weet heeft de verpleging je kleintje al aangekleed en zit er een flesje in.. Terwijl je wilde dat je man de baby aankleedt en je borstvoeding wilde geven