Onze zoon Casper * een ster aan de hemel (met foto)

Hierbij wil ik graag mijn/ons verhaal doen.
Dit heb ik ook voorgelezen op de crematie van onze zoon Casper:

Op 31 mei kwamen wij er heel onverwachts achter dat ik zwanger was. Ongepland.
We schrokken, wat nu? Na lang praten en overleggen gingen wij voor jou voor 1000%
De 1e echo zo onwerkelijk, je was zo klein.
We zagen je hartje kloppen wat voelde dat fijn.

Een 2e en 3e echo volgde en je groeide goed.
Precies volgens de lijn, precies zoals het moet
Bij de 3e echo hebben we zelfs je hartje kunnen horen.
Wat voelde dat voor papa fijn.
Tranen in zijn ogen, een lach op zijn gezicht.
Nu wist ik het helemaal zeker papa is voor jou gezwicht.

In B... heeft papa zijn eigen plekje opgezegd om in L........ te komen wonen.
Om zo een hecht gezinnetje te gaan vormen, samen.
We konden zo nog meer genieten van jou en elkaar en hadden het al over namen.

De 1e keer dat mama jou voelde was zo bijzonder.
Mama twijfelde maar je deed het nog een keer jij, ons kleine wonder.
De 1e keer was bij de voetbal wedstrijd van België - Nederland en de 1e goal die viel.
Het hele stadion juichte en jij juichte op je eigen wijze in mij mee.

We wisten nog niet wat jij zou worden daar konden we alleen nog over dromen.
De volgende echo zou het geslacht bepalen, we zouden er eindelijk achter komen.
Maar toen bleek jij al dwars te liggen, van wie zou je dat toch hebben?
Beentje in kleermakerszit zodat we niks konden zien.

Papa die was teleurgesteld en had zich erg verheugd, dit was toch echt balen.
Later op de dag moest mama onverwachts terug en toen hadden we toch de kans om het te achterhalen.
In verwachting van een jongen, ik wist wat je bent
Precies zoals papa hoopte hij krijgt een kleine vent.
Toen papa dit hoorde
had hij een glimlach tot aan zijn oren.

Op 2 september dan aan iedereen met chocolade met blauw/witte muisjes verteld wat je bent.
Dat wij in verwachting zijn van jou, een lieve kleine vent.
Op 3 september de 20 weken echo ook al was mama pas 18 weken en 5 dagen
Maar jij groeide goed, was compleet, gezond, groot en lag zelf voor met 19 weken en 5 dagen.

1 ding wat jij weken hebt gedaan is trappen lekker vaak.
En voetballen met de blaas punt half 3 snachts, 6 smorgens was het raak.

Tot 7 september ging alles goed en toen begon de onzekere, emotionele periode
Je diende je al aan en wilde nu al komen.
Opname in het ziekenhuis, weeënremmers en rust en dit voor 5 dagen.
Veel gepraat met papa, veel samen gehuild en geknuffeld en vooral nu al zorgen om jou en 1000 onbeantwoorde vragen
De baarmoedermond bleek zwakker te zijn en heel variërend in lengte complete rust werd voorgeschreven.
Mama is een druk en bezig persoon maar heeft voor jou alles opgezegd en opgegeven.
De volgende controle, mama voelde zich goed maar bij aankomst bleek niks minder waar
De baarmoedermond nog maar 8 mm, ik werd weer opgenomen god wat was dit zwaar.
Velen tranen zijn er gevloeid, de onzekerheid die bij beide bleef, velen gedachtes door ons hoofd.
Soms door alle emoties en gevoelens compleet verdoofd
Na 1 dag mocht mama weer gaan en de dokters gingen in overleg ik mocht vrijdag terugkomen voor het plaatsen van een pessarium en een hormoonbehandeling.
Iedere kans om jou te behouden grepen we met 4 handen aan.
Wij wilden een leven met jou, samen als gezin een bestaan

Na 2 weken helaas ’s nachts een bloeding, maar trappen en voetballen met de blaas deed je nog wel
Na de onverklaarbare bloeding volgde een operatie (een cerclage) maar helaas de operatie heeft niet mogen baten en in mijn hoofd klonk er een irritante bel

Donderdagochtend om 10.45 liep het water me langs de benen weg.
Maar pas 40 minuten later werd duidelijk dat het om vruchtwater ging en dat was het dan werd er gezegd.
Meteen kwamen ook de weeën op gang na 7,5 uur werken, pijn hebben, nadenken en weten dat het voor niks gaat zijn
mocht ik dan eindelijk persen en kwam jij ter wereld Ongelooflijk maar wat fijn.

Jij heb ons op 4 oktober om 18.17uur papa en mama gemaakt.
Dat moment was prachtig, magisch gewoon mooi en heeft ons diep geraakt
Wat was jij schattig, prachtig en zo klein.
Overvallen door emoties werd je op me gelegd en ik raakte je aan wat was dat fijn.
In de pink van mama heb je even geknepen en heb je laten weten dat je weet dat wij er zijn.
Je hebt ons gevoeld en gehoord dat we dat nu weten is ook fijn.
Papa staat naast me vol trots, met tranen van geluk en de liefde straalt van hem af
Dat heb je goed gedaan lieve kleine man met de liefde die jij hem gaf.

Na lang kijken, praten, overleggen en vergelijken
Weten we nu op wie je het meeste doet lijken
De bovenbenen en hakken heb je van papa, de tenen van mij
de lange armen en vingers van papa de handen van mij
de dunne lippen en wangen van ons beide
De leuke oren van opa piet
maar van wie heb je dat neusje? Dat weten we niet.
Dat neusje zo klein, zo perfect.

Maar een uur later was er geen hartslag meer en heb je ons verlaten
Comfortabel op mama’s borst ben je vredig ingeslapen

Lieve Casper je weet dit niet maar je hebt zoveel goeds verricht in je korte tijd op deze wereld
* je hebt ons trotse ouders gemaakt van jou een lief klein sterk mannetje met een eigen wil
* je hebt de band tussen papa en mama in de afgelopen maanden, maar vooral de afgelopen weken zo stevig en hecht gemaakt daar komt niks tussen in.
* je hebt onze ouders toch opa en oma gemaakt en broers heb je ooms gemaakt voor de rest van hun leven
* Je hebt laten zien dat in het leven niks voor gewoon en vanzelfsprekend moet worden genomen
* dat het de kleine dingen zijn die het doen en je daarvan moet genieten
*Je hebt ons laten genieten van jou en van elkaar
* je hebt ons toch een gezin laten wezen

Nu kleine Casper is het tijd om te gaan stralen als een mooie, heldere sterke ster aan de hemel.
En iedere avond kijken we omhoog en zoeken we jou, zwaaien naar je en dragen we je voor altijd mee in ons hart.

Wacht daar boven tot de dag dat wij er ook komen dan zullen we het gezin vormen en zijn dat we voor hier hadden gepland
Maar tot die tijd ben je bij reeds overleden dierbare en luister naar hen lieve vent!
Lieve Casper jij was er maar heel even, maar je hebt ons troste ouders gemaakt voor de rest van ons leven.

Lieve Casper rust zacht
papa en mama houden van jou.


Casper is geboren op 04-10-2012 met 23 weken en 1 dag
(volgens de ziekenhuis telling, mijn eigen telling lag 1 week verder. er is veel/lang onduidelijkheid over geweest maar nu niks meer aan te doen)
We hebben alles gedaan om Casper zolang mogelijk bij ons te houden: rust, weeënremmers, pessarium, hormoonbehandeling, cerclage.
Zelf denk ik dat de blaasontsteking die ze 1 week te laat hebben opgemerkt (ondanks dat ik het al 1 week aangaf, urine was helder en niks in te zien in de kweek kwam het pas naar voren) ook heeft meegespeeld.

Casper:
geboren om 18.17 uur
ingeslapen: 19.17 uur
32 cm lang
570/575 gram

op 5 oktober mee naar huis genomen en je tot 8 oktober thuis gehad.
Je iedere dag geknuffeld, gekust, met olie ingesmeerd.

Op de crematie op 10 oktober hebben we 3 nummers gedraaid:
Annie Lennox - Into the West
Blof - Zo mooi
Jon and vangelis - I'll find my way home

De bovenstaande tekst heb ik voorgelezen.
Casper is prachtig met zijn groene puntmutsje in een mandje, met daarop zijn quiltje en erin bij hem zijn konijnknuffeltje.
Allemaal prachtige bloemen en knuffels om hem heen.
Nu voor altijd een ster aan de hemel!


Het 1e waar we aan denken als we opstaan is Casper
Het laatste waar we aan denken voordat we gaan slapen is Casper
Dromen doen we over Casper
papa en mama voor de rest van ons leven
Al was Casper er maar heel even.


Misschien een beetje een wirwar van een verhaal maar het is nog steeds een chaos in mijn hoofd.
Ook nog door alle gevoelens, emoties en gebeurtenissen verdoofd.


Bedankt voor het lezen!

Casper en mama's hand:


Casper volledig in een bakje met zijn prachtige groene puntmutsje:

 

Dank jullie wel allemaal voor de.reacties.