@ TS, als ik je berichten zo lees, gaat dit volgens mij een stukje verder dan alleen niet attent zijn van je man. Het komt op me over alsof je je niet gewaardeerd, gerespecteerd en geliefd voelt door je man. Eerlijk gezegt komt je man over als een zelf gecentreerde egoischtisch hufter in je berichten, die zich alleen intresseert in zijn eigen welzijn. Ik ken jullie situatie niet, en ik haal mijn info alleen uit de paar berichten die je plaatst, maar helemaal gezond lijkt mij dit niet. Je komt ook over alsof je helemaal niet gelukkig bent in je relatie. Ik zie helemaal niets positiefs terug in je berichten, en kan me dank ook niet aan het gevoel ontrekken dat er meer mis is in je relatie. Misschien is het verstandig als je even goed bij je zelf te raden gaat, of het misschien verstandig is om profesionele hulp te zoeken? een buitenstaander kan een verfrissende blik geven voor jullie beiden. Een leven met jonge kinderen opbouwen is zwaar, daar moet je beiden aan werken omdat goed te houden. Mijn man is zelf ook niet attent, denkt niet aan kado's of kaartjes voor verjaardagen of iets dergelijks, maar als ik me niet lekker voelt dan wil hij wel voor me zorgen, gewoon zodat ik me wat prettiger voel. Dat heeft niets met attent zijn te maken, dat zou normaal moeten zijn als je samen een gezin draaiende houdt.
Klopt dat ik op het moment me niet echt gelukkig voel. Het komt ook door zijn opvoeding denk ik. Ze deden bij hem thuis nooit aan vader- of moederdag. Ik zorg nu altijd voor een bloemetje/bierpakketje of iets voor zijn ouders. Het gaat me gewoon steeds meer tegenstaan dat ik altijd alles moet regelen. Ook voor zijn familie. Ik ben eens een kaartje vergeten te sturen, zijn moeder vroeg erna en hij heel verontwaardigd; heb je geen kaart gestuurd. Of van zijn nicht b.v. daar krijgen we nooit een kaart van terug. Ik zei dan stop ik daar ook mee. Maar dat vond hij stom. Daar ga ik me steeds meer aan ergeren. Met mijn verjaardag heb ik van hem een achterkant voor mijn telefoon gekregen, zo'n beschermhoes ...en niets van de kindjes. Hij is niet met hun samen naar de winkel gegaan of samen iets gemaakt. En ik geef het hele jaar door hints, ik roep al jaren dat ik een weekendje naar Parijs wil , ik spaar b.v. het Blond servies, of gewoon de parfum of chocolade die ik lekker vindt of een tekening van de kids. Maar ja ik kan uren doorgaan. Het heeft denk ik geen zin en accepteren kan ik het steeds moeilijker. Maar om te zeggen dat het een reden is om te scheiden....
Ik ken het wel een beetje. Niet zo erg, maar ook hier gebeuren die dingen. Al kan mijnman het soms ook wel, maar dan komt hij met een plant (zonder pot) in huis, ipv een bloemetje.. hihi! Daar kan ik stiekem dan wel weer om lachen..! Ik denk ook dat het zeggen de beste optie is. Dat hij niet zo is moet hij misschien maar eens opzij zetten. Desnoods zet hij een heel jaar lang alarmen in zijn telefoon voor dat soort momenten. En kado's voor zijn familie enzo doe ik soms gewoon bewust niet meer. Komt hij er op het laatst achter en dan moet hij nog ff naar de winkel ofzo. Vind hij heel erg balen, maar soms ben ik er ook wel eens klaar mee. Succes ermee meid!
Hier net zo'n onattente man. Met mijn verjaardag en kerst koopt hij nooit wat. Een bosje bloemen heb ik in de afgelopen 8 jaar tijd 5 keer gehad. Laatst kwam hij met een super mooie bos bloemen thuis en ik was helemaal door het dolle dat hij de tijd had genomen om zo'n mooie bos uit te zoeken en toen kreeg hij het schaamrood op zijn kaken en zei hakkelend... deze waren over van de seccetaresse dag... Ik heb in die 1,5 week zo vaak benadrukt hoe blij ik was met dat bloementje en hij zei.. jaa ik zal er eens wat vaker bij stil staan want het staat wel heel gezellig in huis zo'n mooie bos... Hoe lang geleden was het ook al weer seccetaresse dag? Mijn man geeft ook altijd aan als ik weer loop te zeuren, ja maar ik ben nou eenmaal niet zo of.. waar moet ik de tijd vandaan halen om naar de winkels te gaan (heeft hij een punt in.. hij werkt full time en op zaterdag doet hij de wekelijkse boodschappen en klust in huis of is met de kids bezig). Ach ja.. het is nou eenmaal een vent...
Nou nou... vind sowieso dat je niet kan oordelen over iemand die je niet kent. Zeker niet wanneer TS gewoon een onderwerp aanhaalt waar ze van baalt. Maakt iemand niet gelijk een egoïstische hufter.
Egoistische hufter gaat wat ver ja. Hij is super lief voor de kinderen, maar hij denkt niet aan die andere dingen. Maar ik denk wel eens, ok je kan er niet aan denken. Maar dat geloof ik niet meer. Ik zeg het zo vaak, tenminste dat deed ik. Maar ik merk het aan meer mensen hoor. Ik heb van vriendinnen ook niets gehoord toen mijn kinderen jarig waren. Zo'n dingen snap ik niet. Ze hebben het druk......wat een raar excuus! Ik heb het ook druk, ik werk 20 uur in de week buitenshuis, thuis doe ik alles...huishouden, boodschappen, was, alles....daarbij hou ik mijn vriendschappen gewoon goed bij, dat is toch belangrijk?
Tja, het druk hebben vind ik ook geen reden. Mijn man heeft het op het moment ook héél druk. Ik zie dat ook en ik merk ook aan hem dat hij dat niet altijd even leuk vindt en "er onder lijdt." (slecht slapen, dikke wallen). Maar ze rijden allemaal vast wel eens een keer langs de benzinepomp? Daar hebben ze ook bloemen en chocolade!
Zoiets heb ik ook gehad.. Kwam mijn man ook thuis met een bos bloemen waar je U tegen zei! Ik ook helemaal blij.. Euhm, die zijn voor je vader! Ik:x! Maar nou kan ik er eigenlijk wel om lachen, echt iets voor hem (een man)..
Klopt heb je helemaal gelijk in, ik zeg ook helemaal niet dat de man van TS een egoistische (wat een taalfout was dat zeg) hufter is, ik geef alleen aan dat dat het beeld is wat ik van hem krijg op basis van alleen haar berichten. Door dit zo neer te zetten, wilde ik duidelijk maken hoe het beeld over kan komen voor sommige mensen wat TS van haar man schetst. Ik wil absoluut geen oordeel zetten, alleen even aangeven hoe het over kan komen op mensen. Zo dat is nogal een statement.
scheiden? hufter? .. Jeetje zeg wat overdreven en rubbish! @TS Jammer dat je in een dip zit meid! Als je weet dat hij zo is dan is er maar 1 manier om te doen! Gewoon zeggen en vertellen : Dit is wat me dwars zit en ik wil dit hebben en dat hebben en zo gaan! Je hebt een man die niet eens wat voor zijn ouders koopt! Wat verwacht je dat hij ook wat voor je koopt? Ik zal hem niet kwalijk nemen zeker dat hij ook niets doet voor zijn familie! Volgende keer gewoon heel simpel ook zeggen .. HET IS JOU FAMILIE EN NET DE MIJNE Zonder te schreeuwen en alles.. Het heeft ook echt totaal geen nut om jezelf helemaal rot maken en sfeer voorjezelf te verpesten. en waarom zou je? Heel veel suc6!
Herkenbaar allemaal zeg... Ik loop me ook altijd "uit te sloven", niet alleen voor mijn man maar ook voor anderen. Kaartjes sturen, leuke kadootjes bedenken. Maar dan ben je zelf jarig, of je bent ziek of weet ik veel wat, vergeet het dan maar... Ze zeggen altijd:"wat je geeft krijg je terug", heb daar niet zoveel ervaring mee(of ik ben blind...). Mijn man vraagt ook elk jaar wat ik voor mn verjaardag wil...jemig, kent ie me na zoveel jaar dan nog niet?! Vaak duikt hij een avond van te voren nog mokkend achter de computer om iets op internet te bestellen. Vorig jaar kreeg ik een zelfgemaakte kadoobon voor een dagje dierentuin met 2 personen. Ik dacht dat hij nu eindelijk eens mee wou(hij is niet zo vd dierentuinen), maar het was voor mij en een vriendin of met mn schoonzus :-O Ik was wel enigzins teleurgesteld en had eigenlijk ook meteen geen zin meer...En rara, die bon ligt er nog steeds... Nog zo'n voorbeeld; we hebben een eigen bedrijf, samen met 2 ooms van mijn man. We zijn op het moment druk aan het verbouwen, dus soms dan kom ik even spontaan met koffie smiddags. Die kerels blij. Maar laatst waren ze ook aan het klussen, komt de buurman er ook nog eens bij om te helpen, gingen ze met allen koffie zitten drinken terwijl ik ook elders op ons erf aan het rommelen was(we hebben een boerderij), NIEMAND die zich afvroeg of ik ook wat wou drinken he?! Ik was echt pissed, heb er wat van gezegt, later nog een keer tegen mn man, die zei doodleuk: jij drinkt toch altijd zelf thee smiddags? *zucht* Laatst kwam meneer helemaal vol trots met een bos bloemen aan zetten; gekregen van onze makelaar...Ik met humor:"góh schat, dat had je nou niet hoeven doen". (daar kan ik dan wel weer om lachen). Tja, mannen en attent, ik denk dat het bij weinigen in hun woordenboek staat. We hebben nog geen gezin met kids, maar soms houdt ik mijn hart vast over de toekomst...Heb er echt geen zin in om er dan ook alleen voor te staan!
De beste tip die ik hierover ooit gekregen heb: lees het boek "de 5 talen van de liefde" van Gary Chapman. Dat is zo'n eye-opener! De ene persoon uit zijn/haar liefde heel anders dan de andere. En je verwacht dat je partner zijn liefde uit op dezelfde manier als jij doet, maar dat is vaak geen reële verwachting omdat je vaak beiden een andere liefdestaal hebt.
Maare lieverd als jij zo graag iets wil hebben of ergens heen wil dan koop je het toch zelf? Laat je 's avonds aan je man zien wat hij voor jou gekocht heeft omdat jij dat zo graag wilde hebben en hij al jaren verslonst in zijn lieve gebaren naar jou toe. Dit is iets wat hij nooit zal zien of veranderen dus tja....
Ik ben zelf niet attent, eerlijk gezegd. Vergeet zelfs mijn eigen verjaardag en ben onze trouwdag al twee keer vergeten. Maar ja, ik vind het niet zo belangrijk om een speciale dag in het jaar uit te zonderen of iets te kopen of iets dergelijks.
hier heb ik een hele attente man gelukkig, maar als hij dat niet was zouden er ongetwijfeld nog 20 dingen zijn die leuk/ super/geweldig zijn aan hem dus maak me nooit druk, denk dat in dit geval ik de minst attente ben van ons 2
Ik denk wel dat er een verschil is tussen niet attent zijn, of niet gewaardeerd worden. Het eerste kan je nog in sturen, maar als het laatste het geval is dan wordt het lastig in een relatie...
Mijn man is ook totaal niet attent, koopt echt nooit wat voor mij.. Ik kan me er niet, meer, druk om maken.. Ik wist toen ik met hem ging trouwen dat hij zo was.. Ik koop nu wel zelf een bloemetje of parfum of wat ik dan ook wil hebben.. Mijn enige tip is eigenlijk dan ook om er geen energie meer in te steken om hem te veranderen, dat werkt een maand en dan ben je weer terug bij af.. Gewoon zelf wat leuks kopen en lekker zelf met je kindjes wat leuks knutselen voor moederdag
Ik erger me hier weleens in bij mijn schoonfamilie. Ik ben zelf heel attent (behalve met verjaardagen, die moet ik echt in mijn gsm zetten), kom nooit ergens met lege handen aan, help iedereen altijd met alles uit eigen initiatief en ben heel gastvrij. De laatste tijd begin ik me steeds meer en meer te realiseren dat mensen hier misbruik van beginnen te maken. Bezoek uit het buitenland (dat voor ons én zeker ook mijn 3 zwagers komt) wordt standaard bij ons geparkeerd, mijn jongste zwager verblijft nu zowat permanent bij ons, mensen gaan er gewoon van uit dat 'sinem dat wel zal kopen voor ons' etc. Nu hoef ik zelf geen cadeautjes en krijg regelmatig ook wel een centje terug in de handen geduwd, maar ik ben er bang voor dat mijn zoontje straks ook overgeslagen gaat worden Mijn man doet zijn best ook al zit het er niet echt bij hem in. Verjaardagen is meestal last-minute werk, valentijnsdag vieren wij niet, maar een bloemetje meenemen gebeurt wel eens. Als hij me iets wilt geven, bijvoorbeeld een ring, dan zoeken we dat samen uit.