Oh ja dat ken ik dat eerste.. Dan laat ik hem maar lullen enzo maar ondertussen trek ik lekker mijn eigen plan.
ik denk toch wel beetje ik hij krijgt zakgeld maar heeft het niet slecht denk ik... ondanks mijn ziekte doe ik alles in huis... maar dan ook echt alles... volgens mij ben ik gewoon beetje de man en hij de vrouw... is ook vies van alles... ik doe dus alles in huis heb financieen in hand maargoed daarintegen als hij vraagt of hij iets mag mag het 9 van de 10 keer ook gewoon... moet niet te gek zijn natuurlijk
Niemand van onze familie- en vriendenkring zal ontkennen dat ik de broek aan heb i.p.v. hij. Wanneer iemand hem iets vraagt checkt hij eerst wat ik vind / wil en dan past hij zijn respons aan. Kan soms wel handig zijn hoor haha. Maar echt 100% zelf nadenken en beredeneren? Nee joh, daarvoor moet je niet bij de mijne zijn. Want daar heeft hij zijn vrouw voor, althans zo ziet hij dat.
Beide, we overleggen altijd met elkaar, niet omdat dat moet maar omdat we dat fijn vinden. En daarnaast mogen we beide eigen beslissingen maken in de afwezigheid van elkander. We vertrouwen erop dat we de juiste beslissing maken voor ons gezin. Als we ergens enorm van mening in verschillen dan laat ik de eer aan hem, ik pas me over het algemeen heel makkelijk aan en weet dat hij 100 keer nadenkt voor hij wat wilt/beslist/doet. Maar eigenlijk zitten we altijd wel op dezelfde lijn. Gelukkig
Hij, en ik vind dat wel lekker. Ik mag doen wat ik wil, maar als ik een probleem heb waar ik niet uit kom lost hij het op. Hij neemt ook grote beslissingen qua geld, ik denk dan, hij brengt het grote geld ook binnen dus ja. Het is niet zo dat ik dingen aan hem moet vragen ofzo, maar hij is gewoon wel degene met de broek aan
Ik denk dan ook wel ik! Ben inderdaad nogal dominant en mijn vriend is makkelijk. Maar aan de andere kant regelt mijn vriend de financiën weer. Met de simpele reden dat ik een gat in mijn hand heb haha. Zelfbescherming dus.
Dat is verschillend. Het hangt er maar net vanaf waar het om gaat. Ik laat me in ieder geval niet commanderen, hetzelfde geldt voor hem. Hier gaat het meeste in goed overleg en knalt het ook wel eens heftig..... (maar daarna is de lucht weer zo lekker opgeklaard )
Beide. Vaak overleggen we even met elkaar over hoe en wat(belangrijke dingen), maar respecteren het ook wanneer een van ons zelf een keuze maakt(minder belangrijke dingen). We houden niet zo van moeilijk doen, maar zouden het wel zeggen als we er niet mee eens zijn hoor.
Ik, omdat mijn man geen keuzes kan maken. Als ik het aan hem had overgelaten, wist hij nog steeds niet of hij kinderen wilde, een huis wilde kopen of wilde trouwen. Ik hak dan de knoop door en achteraf is hij daar dan blij mee. Ik heb niet zozeer de broek aan, maar neem wel het voortouw.