Hallo, Mijn vriend en ik waren 1,5 jaar bezig met het krijgen van kinderen. Inmiddels een aantal maanden clomid en 2 IUI behandelingen achter de rug. Sinds januari heeft mijn vriend een nieuwe baan waarvoor hij veel in het buitenland zit. De afgelopen tijd zijn we dus veel apart van elkaar geweest en heb ik vele ziekenhuis bezoeken alleen gedaan. Toen hij 6 weken geleden thuis kwam na weer even in het buitenland doorgebracht te hebben vertelde hij mij dat hij het allemaal niet meer wist. Twijfelde of we elkaar over 15 jaar nog steeds gelukkig kunnen maken. Hij houdt heel veel van me maar het is 90 ipv 100%. En dat is toch wel belangrijk wanneer je samen aan kinderen begint. In het begin was ik helemaal in tranen. We hebben er veel over gepraat en we willen het echt nog proberen maar ik wordt zo gek van die onzekerheid. Na vragen denkt hij wel dat het goedkomt maar die zekerheid kan hij niet geven. Hij zegt wel wanneer we hier uit gaan komen hij ook zeker weet dat we voor altijd samen blijven ook weer verder gaan met onze kinderwens. Het ene moment ben je bezig met kinderen en het andere moment is alles onzeker.. Wat denken jullie? Kunnen we hier nog uit komen?
Jeetje wat verschrikkelijk voor je! Of je hier uit kunt komen is iets wat ik je niet zou kunnen zeggen. Ik weet niet hoe de relatie etc. is, maar dat het rauw op je dak komt kan ik me wel iets bij voorstellen. Hebben jullie wel voorbehoedsmiddelen nu, totdat het goed komt of staat de mogelijkheid nog open? Ik denk dat je daar wel om moet denken voordat hij zeker weet waar hij staat en wat hij wilt.. Voor nu zou ik eerst de relatie weer 100% krijgen en dan verder.. Een zwangerschap en kinderen brengt natuurlijk van alles met zich mee, eerst zekerheid. Ik hoop dat je man daar snel achter is zodat je verder kunt!
Oh meid wat een verhaal! Zoals ik het nu lees zal het wel goed komen. Misschien moet je het zwanger worden een half jaartje uitstellen? Misschien dat het veel van hem vergt? Of wil hij dat juist niet? Heel veel sterkte meid! Dikke knuffel
Heftig hoor.. Vooral als jij jouw gedachte al op gezinsuitbreiding hebt staan. Veel sterkte en blijf praten met elkaar.
Hij wilde inderdaad onze kinderwens (even) uitstellen. Eerst moet de relatie weer helemaal 100% zijn. Ik word hier erg onzeker van allemaal. Gelukkig gaan we volgende week op vakantie samen. Ik denk dat dat wel goed zal zijn om even samen weg te gaan. Hij zegt er ook voor te willen gaan en voor zijn gevoel gaat het al beter maar we zijn er nog niet. Was benieuwd hoe jullie erover denken. Ik wil zo graag met deze man verder, kinderen krijgen etc.
Hoe komt je man opeens bij die gedachten? Nieuwe baan, veel in het buitenland. Heeft hij gewoon veel tijd om na te denken....of wellicht een ander ontmoet?? Niet dat ik aan je man wil twijfelen...maar toch. Het zou mij wel aan het denken zetten. Wat maakt het dat jullie relatie voor je man nog maar 90% is? Waar zit dat in? Dat jullie elkaar minder zien? Of dat....? Kan hij dit misschien benoemen?? Hoop dat jullie er in elk geval weer samen uit komen!!!
Ik geloof best dat hij in het buitenland meer tijd heeft gehad om na te denken. Maar dat er een ander in het spel is geloof ik echt niet. Heb het hem natuurlijk gevraagd
Hoi Chrony, Wat ontzettend moeilijk voor je!! Een vreselijk lastige situatie.. Ik denk dat het heel belangrijk is om alle prioriteit te leggen bij jullie relatie. En vooral ook realistisch blijven. Want, als er nu niet echt sprake is van relatieproblemen en alles loopt eigenlijk wel, dan is het heel belangrijk dat jouw vriend voor zichzelf bepaalt wat hij dan nodig heeft om weer voor 100% voor de relatie te gaan en of dat haalbaar is. Ik denk zelf dat je niet kunt stellen dat je voor 90% van iemand houdt. Het houden van zou gewoon moeten blijven. Je zou wel iets kunnen missen in de relatie waardoor je het gevoel hebt dat je minder houdt van iemand. Misschien geniet hij nu door het vele reizen van vrijheid en ervaart hij het als avontuurlijk en wil hij dat eigenlijk niet kwijt. Er zou van alles aan de hand kunnen zijn, daarom is praten heel erg belangrijk. Heel veel sterkte!! Groetjes Patricia
Jeetje meis, wat een vervelende situatie is dit voor jou!! Het is niet leuk als je met ze 2e heel intensief bezig bent met de toekomst en zwanger worden en dat je partner ineens gaat twijfelen. Maar waarschijnlijk wordt het hem allemaal even teveel en heeft hij even tijd nodig om tot rust te komen. Hij zegt zelf dat hij vind dat het nu beter gaat en dat hij van je houd en de toekomst met jou wilt delen dat is al heel positief. Een vakantie, rust en lekker samen zijn zal jullie zeker goed doen. Maar het is en blijft vervelend voor je dat de situatie nu ineens veranderd. Ik denk echt dat een vakantie jullie goed zal doen. Veel succes en sterkte!!
Hè wat een rot situatie voor je zeg, zeker als het zwanger worden al niet van een leien dakje gaat... Probeer aan de relatie te werken maar pas wel op dat je jezelf niet verliest hoor, door te goed je best te gaan doen voor hem. Ik hoop echt dat jullie er samen uitkomen en dat je gauw weer aan een kindje kan gaan 'werken'.
En wat de andere meiden ook al zeggen, blijven praten!! En hem eerst goed na laten denken wat hij wel of niet wil, dat is ook heel belangerijk voor jou want dan weet je waar je aantoe bent en of jullie nog wel hetzelfde denken over dit soort belangerijke keuzes/beslissingen in het leven. Maar wat ik net ook al zei, het wordt hem waarschijnlijk allemaal even teveel..het is niet niks (ook niet voor jou natuurlijk) om al een jaar bezig te zijn met zwanger worden en nu in een traject te zitten wat ook veel engergie kost. Maar jij hebt het volste recht om te weten waar je aantoe bent en dat moet hij jou wel op korte termijn gaan vertellen..want het is niet leuk om in deze onzekerheid te leven.
Hij kan niet aangeven wat hij mist in de relatie. Het is gewoon het gevoel dat het nu niet helemaal 100% is. En dat vind hij wel nodig voordat je verder gaat met onze kinderwens. Daar kan ik hem ook alleen maar gelijk in geven.
Dit dacht ik dus ook. Elke relatie heeft ups en downs. Het kan niet non stop rozengeur zijn. Ik zou ook twijfelen of hij niet iemand ontmoet heeft in zijn nieuwe snellere leven. Misschien pessimist, maar ik heb het denk ik te vaak fout zien gaan. Mijn beste vriendin had een piloot. Zij was alles, tot hij van vracht naar passagier ging en dat wereld wel erg leuk vond.
Je weet het idd nooit zeker, maar als hij zegt dat dat niet het geval is en dat het aan andere dingen ligt (wat hij hopelijk uitlegd) dan zou ik daar niet vanuit gaan. Jij kent hem goed, het is je partner. Nu kunnen mensen soms heel anders zijn als dat jij jaren denkt, maar zou daar niet vanuit gaan..want als dat het geval was zou hij het ook niet meer willen proberen of een kans willen geven toch Pff vind het wel echt naar voor je hoor!! Hoop echt dat je snel zekerheid krijgt.
Jeetje wat vervelend voor je! Het lijkt wel heel erg op het vehaal met mijn ex... Ik hoop dat het natuurlijk nog goed gaat komen voor jullie!! Wij waren dan niet bezig met kinderen maar ik wilde wel graag... In het begin wilde hij ook graag kinderen maar na een aantal jaar werd dat ideale gezinnetje weg gecijferd en wist hij in een keer niet meer of hij wel kinderen wilde! We hebben t nog lang geprobeerd maar t werd steeds minder en op een gegeven moment zijn we uit elkaar gegaan. Ik zou momenteel ook even stoppen met kinderen krijgen... Ik denk dat door mij onze relatie dan ook voorbij is gegaan doordat ik zo vaak over kinderen had... Straks gewoon op vakantie lekker van elkaar genieten en even terug naar "hoe het was"... Ik denk dat hij dan al gauw zelf er wel weer mee zal komen om met jullie kinderwens verder te gaan... Ik hoop dat het voor jullie gauw weer op 100% komt!
Ik heb continu de neiging om te vragen "wat voel je nou" "wat denk je, komt het nog goed?" "wanneer denk je dat we wel aan kinderen kunnen beginnen?" Wat op zich ook heel logisch is maar het benauwd hem denk ik wel een beetje. Hij wil inderdaad gewoon weer terug naar hoe het was, genieten van elkaar en elkaar weer een beetje terugvinden.
Jeetje wat moeilijk! Zeker omdat het voor jou zoveel onzekerheid mee brengt omdat hij zo vaag is over zijn gevoel. Wat die 10% dan is die hij niet voelt. Zelf zit ik ook met een vriend die twijfelt maar dan een 2e die we samen wilden en mijn vriend niet ineens niet meer. Ik mag niet klagen maar ik voel me vreselijk en die wens is zooooo groot. Net zo sterk als voor de 1e. Sterkte!
Misschien een rare vraag, maar relatietherapie? Die hebben soms bepaalde manieren, waardoor jullie voor jezelf kunnen bepalen waar het wringt. Soms is het gewoon moeilijk om dat zelf alleen uit te filteren.