Iemand hier ervaring mee??? Ik heb 2 jaar geleden me borsten laten verkleinen en zou zo graag in april als ons kindje geboren word borstvoeding geven..... Ik hoor het wel, Liefs
Volgens mij ligt het eraan wat voor borstverkleining je hebt gehad ? Je zou eens contact op kunnen nemen met een lactatiekundige, misschien dat zij je er wat meer over kan vertellen .
Ik heb 10 jaar geleden een borstverkleining gehad. De verloskundige rade het mij af, ze had in de praktijk 4 vrouwen met een borstverkleining gehad en bij alle 4 eindigde het in een fikse borstonsteking.
Volgens mij kan dat idd niet of wordt het afgeraden. Ik ga mijn borsten ook laten verkleinen maar om die reden dus wel pas na mijn laatste baby.
Ik heb een reconstructie gehad aan beide borsten maar vergelijkbaar met verkleining (de littekens) inclusief opnieuw opzetten van tepels. Het is tien jaar geleden nu. Ook ik was erg bang dat de borstvoeding niet zou lukken maar het gaat geweldig goed. Heb m'n baby binnen een uur aangelegd (al die tijd bloot op mijn blote lijf gelegen). De productie kwam goed op gang. Heb wel drie keer in de eerste week de lactatiedeskundige gezien. Gewoon om goed begeleid te worden. Het is moeilijk te zeggen of het wel of niet lukt. Dit ligt aan zoveel dingen. Zoek gerust hulp van een lactatiedeskundige. En geef niet te snel op. Borstvoeding moet zo vaak -al dan niet na een borstoperatie- goed op gang komen.
Ook ik heb in januari 2008 een borstverkleining ondergaan, en mijn vk raadde het af om borstvoeding te geven. Juist ook omdat de tepel verplaatst is en er een flink stuk borstweefsel en klieren weggehaald is. Mijn huisarts adviseert om tegen de tijd dat ik ga bevallen nog even op consult te komen, dan krijg ik pilletjes die ik moet gaan slikken zodra de kleine geboren is. Dit voorkomt dat de eventuele melkproductie op gang komt en voorkomt daardoor ook ontstekingen. (Persoonlijk vind ik dat de MoederMelkMaffia teveel probeert om borstvoeding door de strot te duwen, kleintjes zijn ook groot geworden met een flesje ) maar dit terzijde...
Ik zie mezelf niet als maffia. Zelf wilde ik het gewoon heel graag en er is tegenwoordig zoveel goede begeleiding dat ik het gewoon op z'n minst wilde proberen. Waarom het al opgeven voordat je weet of het wel of niet mogelijk is? Helemaal als je het zelf graag wilt.
Hier ook ongeveer 10 jaar geleden een verkleining gehad. Tegen mij heeft de chirurg gezegd dat het afwachten is of het wel kan. Dit omdat de tepels zijn verplaatst en je nog niet weet of die klieren hun werk kunnen doen.
Ik heb ook een borstverkleining gehad en toen zei de plastisch chirurg dat het afwachten is. Ook de verloskundige zei tegen mij dat het afwachten is. Vind het heel erg lastig. Want wacht ik het af met het geluk dat ik wel borstvoeding kan geven. Of begin ik inderdaad aan de pillen om melkproductie te voorkomen.
Tanks meiden, ik had ook op internet gelezen da het afgeraden word omdat je borsten er nog slapper van worden en erg lelijk.....
Hier een kraamverzorgende Dat je borsten er slapper van worden of erg lelijk komt niet door de borstvoeding maar door invloed van hormonen. Fabeltje dus. Ik heb het nu in de praktijk een paar keer meegemaakt. Je kan op voorhand niet zeggen of het je wel gaat lukken of niet. Belangrijk is wel hoe de borstverkleining is gebeurd, Of ze de klieren helemaal doorgesneden hebben en tepel verplaatst? De lactatiekundige die ons bijscholing geeft zei dat je vaak wel extra ervoor moet doen. Dus meer en extra stimuleren. En dat sommige volledig borstvoeding kunnen geven, andere gedeeltelijk waardoor ze met kunstvoeding moeten blijven bijvoeden en andere helemaal niet. Het kan ook zijn dat je bijv. de kraamweek (of een paar weken) wel volledig kunt geven maar wanneer je beeb meer gaat vragen je dat niet meer bijgebeent krijgt. In de praktijk heb ik tot nu toe 1x gezien dat ze volledig konden geven en een paar keer gedeeltelijk. Maar ook die toch afhaken na het beginnen van de borstvoeding omdat het niet genoeg op gang komt en ook die er om die reden niet eens aan willen beginnen. Waarschijnlijk heb je wel veel kans dat het je extra tijd, energie en geld (vanwege huren kolf bijv.) gaat kosten. Het is aan jou of je ermee wilt beginnen. MAAR hou voor ogen dat alles wat je beeb in die tijd aan borstvoeding binnen krijgt (mocht je borstvoeding willen geven) al heel super is en dat niemand dat hem of haar meer kan afnemen. Ik zou voordat je gaat bevallen al een keer een consult aanvragen bij een lactatiekundige om je optimaal erop voor te bereiden. En na de bevalling ook haar eer weer bij te vragen. Geef het ook aan bij de intake van de kraamzorg dat je een verkleining hebt gehad maar dat je het wel wil gaan proberen.
Zozo, criminele praktijken zelfs! Moeten wel verschrikkelijke vrouwen zijn zeg! Jeetje, met zulke vrouwen wil je écht geen contact! Poe poe, er zou maar gezegd worden dat je wel bv zou kunnen geven! Ze vraagt toch naar ervaringen? Er is hier iemand die wel positieve ervaringen heeft, mag die niet posten? Misschien kan het bij ts wel gewoon? Dat kan ze toch overleggen? En als het wel zou moeten kunnen kan ze het toch proberen? Wat is er nou zo verschrikkelijk aan borstvoeding of advies daarin? Ik snap dat werkelijk waar echt niet...
Nogmaals. Ik geef volledige borstvoeding. Op verzoek. Mijn baby (tien weken nu) groeit als een tierelier en ik heb zelfs teveel melk. Mijn operatie was aan beide borsten, mijn tepels zijn verplaatst en er is littekenweefsel aan de binnen én buitenkant. En toch lukt het dus, en hoe. Ik wil enkel zeggen dat als je het graag wilt, dan zou ik ervoor gaan. Geef het een kans. Wil je het niet? Tsja, jouw keuze, prima. Ik wilde het te graag. Ik heb dus de hulp aangegrepen die er was, heb aangegeven wat ik wilde (meteen baby op m'n buik (bloot op bloot) en binnen een uur aanleggen). Verder voed ik dus op verzoek en leg ik heel veel aan. In het begin vooral dus. Mijn zoontje lag ook voornamelijk bij mij zodat hij echt meteen aangelegd kon worden. Ik ben in de kraamweek ziek geworden en vanwege medicatie mocht ik geen borstvoeding geven. Ik was zo bang dat het niet meer op gang zou komen. Maar zelfs na twee dagen kunstvoeding (een dag volledig en een dag als bijvoeding) ging het goed. Nogmaals, als je het echt graag wil, ga er dan voor. Voor mij zijn -als het al waar zou zijn- slappe borsten geen reden om geen borstvoeding te geven. Hou jezelf voor dat het wat extra moeite kan kosten (wat het mij de moeite waard lijkt) maar ik wil enkel mijn positieve ervaring vertellen. Hier gaat het super. En dat hadden weinig mensen verwacht.
Echt super top Ronja!!!! Ik denk dat goede begeleiding ontzettend belangrijk is, eigenlijk altijd, maar in zulke situaties nog wat meer. En als je het wil proberen zou ik er zeker voor gaan !
@ Ronja, dat is wel echt heel gaaf!!! @ JacQie1985, ik snap wat je bedoelt... Ik heb het ook nog wel eens. Er wordt nog wel eens gedaan alsof borstvoeding zaligmakend is. Maar je moet je niet schuldig voelen als je het niet kan.
Ik bedoel het niet negatief ook, de MoederMelkMaffia, maar zo komt het op mij over hier (vrij christelijk dorp). Een keer vertelde de vk (ik zit bij een maatschap van 6 verschillende vk's) dat ze het belachelijk vond dat er een flesje bij zo'n gratis pakketje zat. En dat vond ik weer kwetsend, want als ik geen borstverkleining had laten doen, had ik wel borstvoeding willen geven. Net zoals Rums zegt, borstvoeding geven wordt als zaligmakend beschouwd, en dat stuit me tegen de borst...
Ik schaam me nu al voor me borsten dus als er bijvoorbaat al gezegd word dat je borsten er nog slapperen lelijker van worden doe ik het dus niet!!! Maar zou het zo bijzonder vinden als het wel lukt dus vandaar dat ik jullie ervaringen wilde lezen.... Bedankt
De laatste reden om geen borstvoeding te geven, zou toch echt niet de reden 'mijn borsten worden er slap van' mogen zijn. En geloof me... dat komt uit 'mijn' mond . Ik heb zo'n 5 jaar geleden een borstverkleinende operatie gehad ( tepel verplaatst, littekenweefsel, maar alles is mooi geheeld inmiddels en er zit gevoel in ). Naast deze fysieke belemmering, voelde borstvoeding voor mij in eerste instantie gewoon niet goed... Ik denk er kriebelig van te worden. Dus zo zat ik met een week of 13 bij de VK die mij juist de voordelen probeerde in te zien en raadde het mij ook zeker aan om het te proberen. Het is inderdaad niet zeker of het gaat lukken, volledig of met bijvoeding of zelf helemaal niet, maar proberen kan geen kwaad meldde ze. Met mijn kont tegen de krib en een steen in mijn maag heb ik me ingelezen. En nu met 28 weken ben ik zover dat ik het zeker wil gaan proberen... Het verrast me zelfs dat ik er nu zo voor wil gaan ( de sterkste drijfveer is het meegeven van antistoffen, daar ik zelf een aantal allergieën heb gehad ). Lukt het niet, dan lukt het niet... maar dan voel ik mij niet schuldig dat ik het niet geprobeerd heb. Dat laatste is voor mij persoonlijk, want ik was namelijk wel, ondanks mijn aversie tegen zelf borstvoeding geven, bang dat ik me schuldig zou voelen als ik mokkend zou beginnen met de fles. Het is nog even afwachten wat er gaat gebeuren. Ik heb in ieder geval een informatieavond gepland staan en regel lactatiekundig advies de eerste weken. Klein sprongetje van opluchting en blijdschap maakte ik onlangs ook toen bleek dat ik moedermelk/colostrum uit mijn tepels heb lopen. Kleffe bedoeling, niet echt fijn, maar oh zo blij dat ik weet dat er dus verbindingen in de borst zijn die dat mogelijk maken. Doe wat goed voelt... Voel je nergens toe verplicht, maar laat een VK je zeker niet afraden het te doen vanwege borstprobleempjes uit andere gevallen. Iedereen is anders en de kans van slagen wisselt zo sterk dat daar gewoon niks over te zeggen is. En waar ik mee begon: laat de vorm van je borsten na borstvoeding niet meewegen in je beslissing om borstvoeding te gaan proberen! Want dat is hormonaal bepaald en niet vanwege het voeden. Komt goed... wat je ook besluit!
Wat goed dat je het toch wilt gaan proberen! Je bent je al goed aan het voorbereiden, dat scheelt al zoveel! Ik hoop echt dat het lukt en vooral dat het zal bevallen voor beide. Ik vind het heel bijzonder. Voor mij ging het om de samenstelling van borstvoeding (het blijft het meest natuurlijke immers) maar ook om 'het moment'. Het blijft zo fijn, de voedingsmomenten. Heel bijzonder. Dat je borsten slap worden? Ik vind niet echt dat dat een reden zou moeten zijn. Maar goed, wie ben ik. Mijn lichaam is ook allesbehalve strak na de bevalling. En al zal het dat nooit gaan worden, dit alles (zwangerschap, moeder zijn) is me zoveel meer waard dan een so called perfect lichaam. Heel cliché maar je krijgt er zoveel voor terug. Dan maar een blubberbuik en slappe borsten. Maar gelukkig mag en kan iedereen zelf beslissen wat ie wil. Bedenk dat dus eerst maar eens en kijk dan hoe je daarvoor gaat.
Na aanleiding van dit topic heb ik contact gehad met het ziekenhuis en zal een aanvraag indienen voor het opsturen van mijn gegevens. Mocht de tepel in zijn geheel los zijn geweest dan ga ik de pillen aanvragen om melkproductie te voorkomen. Anders veel inlezen en het inhuren van een lactatiekundige