Hallo dames, Ik ben inmmiddels richting derde trimester gegaan en ga weer steeds meer nadenken over de bevalling... Tijdens mijn eerste bevalling is het allemaal een beetje rommelig gelopen en heb ik uiteindelijk niet echt sterke persweeën gehad. Mijn zoontje was ook nog eens vrij groot (8.5 pond) waardoor ik ook een flinke knip heb gehad. Na de knip is hij vrijwel direct geboren. Maar.....ik ben nu weer een beetje bang geworden voor het uitdrijven bij deze bevalling... Ten eerste was ik doodsbang om in te scheuren en was ik ook echt blij toen ik een knip kreeg en ten tweede heb ik niet echt die oerdrang om te persen gevoeld. Ergens denk ik dus ook dat ik daarom niet durfde te persen...ik had geen enorm sterke aandrang (kon het vrij makkelijk wegpuffen als ik wilde) en het vorderde voor mijn eigen gevoel voor geen ene meter... Zijn er meer meiden hier geweest die niet echt persdrang gevoeld hebben en inmiddels nog een bevalling achter de rug hebben? Hoe ging de tweede (derde etc) keer? En duurt het persen dan ook minder lang? Bij mijn zoontje duurde het in totaal ruim een uur... Ik hoor graag jullie ervaringen dames!
Ik had bij de eerste ook nauwelijks persdrang. Maar ik was het wachten zo zat dat ik maar op niks heb geperst. Dat ging best goed en in een half uurtje was dochter er (4350gr. Dus ook geen kleintje) Bij de tweede had ik vreselijke persdrang die ik echt niet tegen kon houden. Zoon was er ook in 1 keer lang persen (ik voelde echt niet meer of ik nou een wee had of niet) en was met 4400gr. Ook groot. Bij de eerst was ik ingescheurd, bij de tweede had ik een heel klein scheurtje waar 1 hechtingkje voor nodig was. Succes met bevallen! Ik ben er wel achter dat twee bevallingen echt heel verschillend kunnen zijn.
Ik heb van de eerste enorme persdrang maar doordat ze niet geloofden dat het persdrang was hebben ze niet gecheckt. Ik werd eindeloos op de po gezet. (duurde een uur lang) Toen het uiteindelijk wel keken en het zover was vielen ineens mijn persweeén weg. Heb dit verder niet aangegeven maar ben op eigen kracht gaan persen. Kreeg uiteindelijk dus ook een flinke knip. Met de tweede waren de persweeén sowieso sterker. En voelde ik gelijk dat het zover was. Ik kon het ook niet echt tegenhouden. Bij mijn eerste duurde het vanaf het moment dat ik mocht persen iets van 20 minuten. Mijn tweede was er in 6 minuten.
Ik had bij de eerste ook geen persweeën, dus ik heb me 1,5 uur lang echt een breuk geperst Uiteindelijk een knip gehad en een duw van de kvz op mijn buik en toen was ze er eindelijk. Bij de 2e echter had ik hele goede, sterke persweeën en mijn zoontje was er dan ook na slechts 7 minuten persen (sowieso een snelle bevalling, 3,5 uur na het breken van de vliezen (waar de bevalling mee begon) was hij er al). Bij hem ben ik gescheurd. Trust me...van het scheuren voel je niks en van de hechtingen heb je veel minder last dan bij een knip. Dat is althans mijn ervaring.
Hier dezelfde ervaring als de dames hierboven. Bij de eerste geen persweeën, maar hij was er binnen 20 minuten. Bij de tweede wel, dat duurde echter ruim een uur. Verkies dus de eerste keer Succes straks!
Ik dacht dat ik bij de eerste wel persweeën had. Heb toen elke keer maar netjes toen de vk het zei geperst. Heeft ook meer dan een uur geduurd. Bij de 2e hield ik het niet meer. Ik riep dat dat ie er nu ook uit moest, maar ze geloofden me niet omdat even ervoor ik nog maar 8 cm ontsluiting had. Toen ik geroepen had dat ik het anders wel alleen zou doen, was de vk er snel en bleek dat ik gelijk had. Na 3 persweeën was hij er. Als ik beide bevallingen met elkaar vergelijk, was de persdrang met de 1e bevalling eigenlijk niks. Ook pas na de knip, kwam mijn zoon eruit.
Hier bij de eerste nauwelijks persweeen, na al een hele lange ontsluitingsfase en na 2 uur persen is er een knip gezet en werd er op mijn buik geduwd. Ik vond het echt vervelend en wilde dat dan ook geen tweede keer. Tweede keer een ruggenprik gehad, maar voelde echt een drukkend gevoel, geen pijn maar wel heel sterk drang, ondanks de ruggenprik. 20 minuutjes na het stoppen van de ruggenprik was ie er al! Dus het kan zeker beter zijn de tweede keer.
Bij de eerste helemaal geen persweeën gehad en alles op eigen kracht gedaan. Persen duurde 1 uur en 58 minuten. Geen ingrepen verder, 1 hechting en een zoon: 3800 gram (38 weken en 5 dagen) Bij de tweede wel persweeën gehad. 25 minuten geperst (sterrekijker) en toen was ze er: dochter 4100 gram. Geen hechtingen, niets.
de eerste geen persweeën wel een knip en buikexpressie dik uur geperst tweede wel persweeën een sterrenkijker 10 minuten geperst 2 hechtingen derde wel persweeën 3 x geperst geen verwondingen
Bij de eerste ook geen persweeen en op eigen kracht 1.40 minuten geperst. Poeh 4 kilo kind valt niet mee. Vorige week bevallen van dame nummer 2 en zeker wel persweeen. Kon ze ook niet tegen houden en alles ging vanzelf. Het is geen garantie natuurlijk dat het jou ook gegund is maar wat een andere bevalling was de tweede keer. 5 minuten vanaf de eerste perswee tot geboorte waha!
Bij de eerste had ik wel persdrang, maar nog geen volledige ontsluiting, dus moest wegpuffen. Vond dat het zwaarste van de hele bevalling. En toen ik wel die 10 cm had, viel de persdrang opeens weg en voelde ik niet eens mijn weeen weer. Ze waren er wel, blijkbaar, wat VK heeft met hand op de buik telkens aangegeven wanneer ik moest persen, maar ik voelde dat zelf niet. Persen deed ook nauwelijks pijn , alleen op het einde wat branderig gevoel. Na 20 minuten was hij er al, 4355 gram. Bij de tweede ging alles heel snel. Weer persdrang maar geen volledige ontsluiting, dus puffen, puffen, opeens braken de vliezen, voelde ik baby naar beneden schieten en heb ik geschreeuwd: "Ik moet poepen!" Echt enorme persdrang dus! VK riep alleen maar zuchten, zuchten, want het ging te snel. Hoofdje was al geboren ... Officieel heeft het persen 3 minuten geduurd. 4520 gram
Beide keren geen persweeën gehad, maar hier vallen gewoon alle weeën weg als ik volledige ontsluiting heb. Zodoende weet ik dat ik 10 cm heb.. Ben ook benieuwd wat de derde keer zal brengen. Zou ook wel eens persweeën willen hebben. Knip moest ik eerste keer krijgen omdat zoonlief met zijn schouder vastzat, ik hoop dat me dat ook deze keer bespaard blijft.
Bij de eerste geen persweeen, toch in 11 minuten er zelf uit geperst Bij de tweede ook niet voldoende persweeen, in 8 minuten er zelf uitgeperst. Kan prima dus, ook zonder echte persdrang
Bij de 1e had ik wel persweeen, maar kon ik persen wat ik wilde, maar ze kwam gewoon niet. Uiteindelijk een knip gezet en de vaccuumpomp er op. Zelfs dat werkte niet, dus de OK gebeld voor een spoedks. Gelukkig heb ik het nog 1 keer geprobeerd en werd ze toch nog zonder ks geboren. Ik had toen ruim anderhalf uur geperst. En ik voelde me zo rot.... zo'n machteloos gevoel, ik zette alles op alles en het ging gewoon niet... Ik had een behoorlijk trauma hier van opgelopen en zag zo enorm tegen de 2e bevalling op. Toen ik toen begon met persen moest ik echt iets overwinnen, want ik was zo bang dat het weer net zo zou gaan als bij de 1e bevalling. Gelukkig viel het enorm mee en ging het een stuk vlotter. Bij de 3e bevalling werd zoonlief gewoonweg gelanceerd en kon ik me absoluut niet meer voorstellen dat ik er de 1e keer meer als anderhalf uur over gedaan had. De 4e bevalling was een ander verhaal, want toen heb ik een ruggenprik gehad die aan bleef staan tijdens het persen. Toen heb ik het op eigen kracht, zonder dat ik iets voelde, moeten doen en toen was ze er binnen 8 minuten zonder knip (die had ik bij de andere 3 bevallingen wel gehad) Mijn laatste bevalling heb ik maar 3 minuten geperst en toen was zoonlief er al. Het ging me dus, gelukkig , steeds makkelijker af!
Bij de eerste geen persweeen (helemaal geen weeen meer) en daarom aan de opwekkers. Uiteindelijk op eigen kracht mijn dochter er in 42 minuten uitgeperst zonder knip etc. bij mijn zoon weer geen persweeen, maar ik had nog wel onregelmatige weeen. Op deze weeen moest ik persen, en de eerste keer stond zijn hoofdje al! Ik schrok me rot en stopte meteen met persen.... wist ik veel dat het bij de 2de zoveel sneller kon gaan. Uiteindelijk met 3 keer persen mijn zoon eruit gekregen. Mijn vk was blij dat ik geen persweeen had, dan had ik hem gelanceerd Je lichaam is al is opgerekt waardoor het veel makkelijker en soepeler kan verlopen! Ook kan het zijn dat omdat je lichaam het een keertje heeft meegemaakt in ene wel een seintje krijgt dat het persweeen moet hebben (vertelde mijn vk).
Ik had bij mijn eerste maar 1 pers wee die aankondigde dat het tijd was om te persen en daarna hield het op. Ik wilde haar zo graag eruit hebben dat ik gewoon ben blijven persen, lol... Bij de tweede weet je sowieso vast beter wat je moet doen. Tot anderhalf uur persen schijnt overgins vrij normaal te zijn voor een eerste kind. Ik deed er 15minuten over, snap er nogsteeds niks van eigenlijk.
Ik lees mee! Bij de eerste geen persweeën gehad.. zodra ik volledige ontsluiting had stopt mn lichaam er mee ofzo.. Ik voelde heeeel licht iets opkomen en wegebben.. maar daar had ik dus niks aan. De VK zegt dat het 38 minuten heeft geduurd, en ik kreeg een knip omdat de baby het benauwd kreeg.. ze had dus wel gepast (3508gr) maar we was haast bij.. Ben benieuwd of ik deze keer wél een seintje krijg van mn lichaam dat het tijd is
Intussen al veel reacties voorbij zien komen, bedankt! Ben wel blij om te lezen dat het de meeste dames beter verging de tweede keer. Nu ik nog!
Bij mijn eerste geen persweeën gehad, uitdrijving duurde bijna 1,5 uur. Bij mijn tweede wel persweeën (oh dat was fijn!) en hij was er met 10 minuten.