Bij mijn eerste vond ik de 4de tot de 17de week zwaar door al het overgeven en velen afvallen. Daarna heb ik vrolijk rondgehuppelt tot 41+4.. Heerlijk was het gewoon. Bij deze vond ik weer de begin periode erg zwaar tot de 18de week door het overgeven en afvallen, vooral omdat ik ook al een kleintje had rondlopen. Sinds ik me weer wat beter voel gaat het me wel goed af. Kan zeggen met 33+2 weken dat ik het nogniet ECHT zwaar vind worden. Al is mijn lichaam soms nietzo blij met dat gesleep van mijn inmiddels 10kg zware dochter.
rond de 30 weken vond ik het zwaar worden. dan niet zozeer vanwege de buik. maar had erge rusteloze benen, hield vocht vast en de slapeloze nachten begonnen me op te breken. kon ook niet meer zo lang staan.... echt zwaar vond ik het vanaf week 35 ongeveer!
Bij mij werd het ook rond de 30 weken echt zwaar. Heb al vanaf 12 weken bekkenklachten, maar daar valt met fysiotherapie en oefeningen goed mee om te gaan. Daarnaast heb ik al vanaf 16 weken harde buiken, maar ja, daar valt ook wel een mouw aan te passen. Nu mijn buik ook echt zwaar geworden is, icm bekken en harde buiken, vind ik het wel zwaarder worden. Kijk ook heel erg uit naar mijn verlof (volgende week) En ben wel een beetje aan het aftellen naar december
Hier werd het (psychologisch) zwaar vanaf 25 weken ongeveer, maar dat kwam doordat ik toen vroege weeen kreeg en opgenomen ben geweest, en daarna strikte bedrust opgelegd kreeg. Dan heb je er ook niet zoveel plezier meer in helaas. Ik hoop dat het dit keer anders mag lopen en ik wel gewoon kan blijven genieten. Strikt lichamelijk vond ik het pas zwaar worden vanaf 37 weken ongeveer, omdat ik toen vaak 's nachts wakker werd, en toen was ik er ook echt aan toe om te bevallen. Die laatste 3 weken gingen net zo traag als de eerste paar weken
Ik vond het eerste trimester echt een ramp! Van week 6 tot 16 ben ik zo misselijk geweest... Heb al die tijd alleen maar op bed gelegen. Toen was het van de een op andere dag over en sindsdien ben ik topfit en flink aan het genieten. Merk wel dat het in die zin nu zwaarder begint te worden dat dingen niet meer heel vanzelfsprekend zijn... Na een dagje weg of het huishouden ben ik 's avonds echt oprecht gesloopt. Maar gedurende de dag voel ik me nog prima. Ben benieuwd wanneer de echte ellende weer begint .
Ik heb vanaf afgelopen week het zwaarder! Buik begint langzaam toch echt in de weg te zitten, werken wordt zwaarder en ik raak redelijk snel buiten adem! Maar ik geniet ook heerlijk van het wondertje wat in mijn buik groeit!!
Tot week 20 ongeveer vond ik het zwaar i.v.m misselijk en overgeven. En nu begin ik het ook wel zwaar te vinden. Ik heb last van mijn rug, kan niet lang staan achter elkaar, slaap slecht en de kleine zit tegen mijn ribben aan en dat is ook niet echt prettig...
Het eerste trimester was heel naar! Erg onzeker en erg beroerd. Daarna voelde ik me heerlijk. Vanaf 38+1 werd het lichamelijk weer erg zwaar. Overal pijntjes in me lichaam en m'n wereldje steeds kleiner.
van week 7 tm week 30 vond ik heel zwaar. Vanwege overgeven, uitdrogen, 3 ziekenhuisopnames, veel afvallen, niet kunnen eten/drinken en de psychische issues die daar bij komen kijken. Na week 30 was ik weer een beetje normaal en heb ik nog wat normale weken gehad. Ik vond de laatste 11 weken en 3 dagen echt een eitje in vergelijking met de de eerste 30.
Vanaf week 4 erg misselijk geweest en dit is niet gestopt... Daarna veel last van benauwdheid gekregen en van vermoeiheid... Vanaf ongeveer 2 weken geleden last van bekkeninstabiliteit dus dat ooooook nog erbij... Ik vind het dus al een hele tijd zwaar, maar er groeit zo'n mooi wonder in mijn buik dat ik het allemaal er voorover heb hoe dramatisch ik me ook voel... Mijn kleine man is het belangrijkste als hij maar het goed doet en gezond is (en dat gaat allemaal goed )!
Vanaf week 7 t/m 14 veel misselijk, vond ik behoorlijk zwaar. Tussendoor fijne tijd, zeker vanaf 18 t/m 28 weken. Vanaf 30 weken werd het nu weer zwaarder en vanaf 2 dagen terug (dus 34 weken) vind ik het nu weer behoorlijk zwaar. Snel een moe gevoel in het bekkengebied en de kleine trapt steeds tegen mijn ribben. Dus veel ribpijn en 's avonds pijn aan mijn longen.
Ben de hele zwangerschap doorgehuppeld en vond het pas zwaar worden in de laatste 4 weken i.v.m. te zwaar, +30 kg aangekomen, en veel vocht. Kreeg hele zere enkels als ik liep en kon niet goed meer uit de voeten.
Ik vond het vanaf week 5 tot 14 niet zo leuk omdat k erg moe was en een lage bloeeruk had. OOk wel misselijk maar gelukkig bijna niet hoeven overgeven. Dus echt zwaar kan k het niet noemen meer niet prettig. Vanaf week 37 begon k het wel zwaar te vinden veel harde buiken, slecht slapen door vaak plassen en een buik dat steeds in de weg zit haha
Ik merk sinds een week dat mijn batterijtje nu heel snel leeg is, als ik 4 uurtjes actief ben geweest ben ik echt helemaal op en heb ik harde buiken. Gisteren van 14:00 tot 17:30 verjaardag gehad en om 20:30 lag ik gedoucht en wel op bed. Maar nog maar 10 weekjes (of 12) en ons meisje is er al
Vind het nu iets zwaarder worden...buik groeit ineens heel hard en gaat in de weg zitten Heerlijk ook last van veel brandend maagzuur tot aan overgeven aan toe, iedere avond is het feest...morgen weer een nieuw middeltje ophalen van de ha om te kijken of dat nog wil helpen... Ach nog even en dan genieten van m'n verlof en dit kleine drukke meisje in de buik Die volgens mij van plan is om via de linker kant van m'n ribbenkast eruit te komen ipv de gangbare route hahaha Succes meiden met de laatste "zware" loodjes
ik vind het nu wat zwaarder worden, auto rijden gaat niet echt lekker, veel benauwdheid moet echt wat meer achterover zitten. maar denk dat t zwaarste nog komt....