Gadverdamme... Doet me gelijk aan die reclame denken dat dt kindje geslagen word en alleen maar iedereen toekijkt... Zo een ben jij dus blijkbaar ook.... Ben blij dat er ook nog fatsoenlijke mensen rondlopen die wel medeleven kunnen tonen en aan kinderen denken en WEL waarschijnlijk levens redden... En de kinderen zitte er niet bij de k je? Hoe weet je dat ? Zou papa zeggen nou hup kids even naar je kamer kan in mama afranselen... Daarbij horen ze het gewoon, kinderen zijn niet achterlijk
@Jlover1988 Als jouw exvriend je daadwerkelijk sloeg dan weet jij als geen ander wat een pijn, verdriet, wanhoop en schaamte het met zich mee brengt. Een volwassen vrouw is inderdaad verantwoordelijk voor haar eigen leven maar denk je dat als iemand aan menig huiselijk geweldslachtoffer vraagt; Wordt je mishandeld? Dat ze dan allemaal JA antwoorden? Natuurlijk niet, zij voelen zoveel pijn en schaamte dat ze dat niet aandurven. En vooral niet tegenover een buurvrouw notabene (niks negatiefs voor TS!). Als een huiselijk geweldslachtoffer het niet eens tegen haar eigen familie aangeeft waarom dan wel iemand die naast haar woont en verder van haar af staat? Als er een melding bij het AMK binnenkomt gaan zij eerst kijken naar eventuele meldingen bij de politie, aangiften etc. Wanneer er door meerdere personen een melding wordt gemaakt (tenzij de melding heel concreet iets omvat, bijv. het kind komt elke dag bont en blauw naar school) dan wordt er pas een onderzoek ingesteld. Het AMK heeft tegenwoordig samen met Bureau Jeugdzorg de bevoegdheden en de instructies om de kinderen zo lang mogelijk bij de ouders te laten blijven. En de ouders opvoedende instructies te geven hoe zij met een dergelijke situatie of kind moeten omgaan. Dus uithuisplaatsing is niet direct aan de orde. Voor de kinderen is het zeer traumatisch, bij vrienden van ons barstte ook regelmatig de bom. Dat babytje van 4maanden oud, die merkte dat. Telkens als vader binnenkwam en zijn stem maar iets verhefde (hoefde niet eens ruzie te zijn) dan begon het desbetreffende babytje te huilen. Hoe klein ook ze merken het. En ze voelen het. Kinderen kunnen misschien nog niet praten maar wel voelen, en die voelsprieten zijn langer dan je denkt. Daarbij vind ik de opmerkingen die door anderen worden gezegd als, dat een vrouw voor haar man weer kiest ondanks de mishandelingen en haar kinderen daarbij op het spel zet. Dat is heel zielig, en heel triest. Maar vaak is er ook bij deze vrouwen het gevoel om nergens op terug te kunnen vallen. Het gevoel van onmacht of om niet geloofd te worden. En de angst (want ik neem aan dat de kinderen van haar vriend zijn) haar kinderen alsnog kwijt te raken maar dan aan haar misbruiker. Ik weet waar ik over spreek, ik heb dit met mijn ex ook meegemaakt. Toen had ik nog geen kind. Dus die situatie was anders. Maar zelfs toen was er de pijn, schaamte en onmacht om het aan iemand te vertellen. Vooral omdat het een hele charismatische verschijning was. Het heeft mij uiteindelijk nadat de mishandelingen begonnen nog 1,5jaar gekost voordat ik kon zeggen; En nu is het genoeg. Het is vaak ook dat er een patroon ontwikkelt, eerst is het de mishandeling, dan de excuus de "wittebroodsweken" en vervolgens dan loopt het weer op. En uit eigen ervaring praat je vaak dingen goed en zeg je; Ja maar vorige week bracht hij me ontbijt op bed. Of ja maar.. Het is ook een groot psychisch isolement waar je in raakt, en het is heel dubbel. Want JIJ houdt van hem. En je hoopt dat dat wederzijds is, want ja, hij ging wel even uit zijn plaat.. Maar daarna was er toch niks meer? Toen ging het toch goed? Het is lastig om over te oordelen. Of je het nu zelf hebt meegemaakt of niet. Maar wij weten alleen wat we horen, en zoals oma altijd zegt; Je kunt ze wel tegen de kop aan kijken maar niet in de kop! @TS Ik vind het knap dat jij melding doet! Je moet doen waaruit jij denkt dat het goed is. Heb geen vrees dat er zomaar kinderen uit huis worden geplaatst oid want hier gaat een lang proces aan vooraf (zegt een student Maatschappelijk werk ). Ik vind het goed dat je het doet, want ook al zegt zij Nee. Wat je hoort is het tegendeel. En misschien is het inderdaad niet zo, maar dan heb jij iig geen schuldgevoel van had ik maar...
ik heb het niet mee gemaakt als situatie man vrouw mishandeling, maar mijn moeder deed het wel bij mij ook zette zij bewust de raam open zodat ze mij dan hoorde krijsen. met andere woorden de buurt (mijn oom woonde 4 deuren verder) moest het gewoon gehoord hebben. op schoOl regelmatig met blauwe plekken rond gelopen of een dikke lip. nooit maar dan ook nooit heeft er iemand iets gedaan. ik vind het knap dat er meldingen gedaan woorden deden meer mensen dat maar. die mensen die het niet doen lekker gierig is dat ik hoop voor jullie dat jullie nooit in zo'n situatie komen.
Dit heet volgens mij 'geven om je medemens' (heb uw naaste lief gelijk uzelf?), maar ik kan het mis hebben hoor. Ik, mijn zus en mijn moeder zijn zelf vroeger mishandeld door mijn stiefvader en mijn moeder durfde het eerst ook niet toe te geven aan de buitenwereld. Uiteindelijk wel, maar dit kwam ook omdat de buren het steeds hoorden en uiteindelijk na een paar keer politie bij ons op de stoep, durfde mijn moeder verdere stappen tegen hem te ondernemen.
Mijn schoonmoeder is mishandelt geweest door haar ex man, zo'n situatie thuis is verschrikkelijk voor een kind. Het is vaak genoeg voorgekomen dat haar ex man constant tegen haar stond te schreeuwen terwijl mijn vriend (toen nog klein babytje) krijsend in haar armen lag. Het maakte hem niks uit hoe overstuur mijn vriend was. Toen mijn vriend 3 jaar was is zijn vader hem begonnen te mishandelen - de grote litteken boven zijn rechterwenkbrauw is hier de souvenir van. Toen was de maat vol voor mijn schoonmoeder en is ze van hem gescheiden en naar de andere kant van het land gevlucht. Ze wilde het ook niet toegeven aan de buitenwereld, zelfs niet aan haar eigen moeder en broer. Totdat hij zijn eigen zoon begon te mishandelen. Kinderen worden niet zomaar weggenomen van ouders. Ze zegt nu nog altijd tegen me dat ze had gewild dat iemand haar had aangesproken, dan was ze veel eerder wakker geworden ipv bij zo'n man te blijven. Maar ze woonden toen in een klein dorp en de mentaliteit was dat je je niet moest bemoeien in andermans zaken...
Amen! Daarbij zijn de niet doof, die krijgen het ook mee dat hun mama stop, auw, niet doen, roept! Bah, ben zelf als kind jarenlang mishandeld en zou willen dat er ipv mensen zoals jou meer mensen zoal ts waren. Ze halen je echt niet zomaar je huis uit hoor, maar helemaal niets doen en maar hopen dat er niets gebeurd?? Nee dat snap ik niet!
De wijkagent heb ik gister bij haar naar binnen zien gaan en had wel een gemiste oproep van onbekend nr dus mocht ik vandaag niks horen dan neem ik zelf even contact op.
Wat een verschrikkelijke verhalen lees ik hier allemaal. Heb er helemaal kippenvel van. Een dikke knuffel voor iedereen die dit ooit heeft meegemaakt en ik hoop dat jullie nu wel een fijne relatie hebben en behandeld worden zoals jullie verdienen, namelijk liefdevol en respectvol. TS: Top dat je actie ondernomen hebt.
Meld misdaad anoniem kan voor alle info!! Gewoon doen hoor ook al twijfel je het wordt heel goed uitgezoht.. beter een keer teveel gemeld dan niet..
moedig TS, om een melding te maken! Wat een moeilijke situatie als je getuige bent van mishandeling, lastige keuzes....maar ja, niets doen dan gaat de mishandeling alleen maar door! Ik hoop dat de vrouw met haar kinderen de hulp krijgen die ze verdienen!
O geloof me, die zitten er heus wel bij. En als de buurvrouw het gegil al kan horen, dan zeker de kinderen ook wel in hune bedje. En geloof me, dat is een vreselijk geluid.