We hebben het er nooit meer over gehad! Geen slapende honden wakker maken! Maar als ik had gemerkt dat ze me wat kwalijk nam, dan had ik het natuurlijk wel ter sprake gebracht!
ik had nooit verwacht dat ik het vervelend zou vinden, maar gisteravond was het zo ver, we waren op verjaardag en een aantal mensen moesten even over mijn buik wrijven alsof dat ding daarna een kunstje zou doen... ben nu 15 weken en heb al een redelijke buik, dus de opmerkingen van het dikker worden kan ik hebben hahaha ook hier een aantal keer mensen gehad die de vraag hebben gesteld of het gepland was, maar ook wel logisch gezien ons verleden. op pagina 2 staat een reactie daarin staat dat mensen soms zo lekker hard uit de hoek kunnen komen met opmerkingen als; je hebt er zelf voor gekozen. dat is de opmerking die bij mij de meeste boosheid los maakt...Hoe graag ik een kleine wil, en hoe blij ik ben om zwanger te zijn heb ik NIET gekozen om 11 weken ziek op bed te liggen alles er uit te kotsen daar kiest niemand voor maar blijkbaar mag je er niet over "zeuren" want dan ben je ondankbaar en moet je mensen niet zo lastig vallen. als je niet wilt horen hoe het echt met me gaat, vraag er dan ook niet naar!
Ik had me voorbereid op het ergste met mijn schoonmoeder, eigen moeder en een paar kennissen die normaliter al hun handen niet thuis kunnen houden en heel erg touchy-feely zijn, maar wonder boven wonder vind ik het heel erg meevallen!! Ik zie mensen wel eens kijken, maar ik moet dan echt tegen ze zeggen:'Je mag wel even voelen hoor'.... willen ze toeslaan . Mijn moeder is nog het meest onvoorspelbaar... Die voelt niet vaak, maar als, dan gaat ze er goed voor zitten en duwt ze ook flink... Wat ik overigens heel vervelend vind en daar wordt ik echt knetter-chagerijnig van... Die mensen die even door je buikwand heen op een hele harde, lompe, zware toon 'Hallllooooooo!' tegen je kind zeggen. En dan het liefst met zo'n kokertje gemaakt van hun hand... De arme ziel daarbinnen gelijk in de stress! .
Ik vind het ook not-done. Dat mijn beste vriendin laatst zwanger was heb ik het zelfs gevraagd aan haar of het mocht. Verbaas me over hoeveel mensen er ongevraagd aan je buik gaan zitten. Laatst zelfs op mijn werk (horeca) een vrouwelijke gast die dit deed. Ik was een beetje overrompeld waardoor ik niks zei, maar als ze de volgende keer weer haar arm rijkt, doe ik hem terug en zeg ik dat ik er niet van gediend ben. Als mensen in mijn dichte omgeving het vragen heb ik er totaal geen moeite mee. Maar zeg nou zelf, voordat je zwanger was gingen ze toch ook niet zomaar aan je zitten.....
Ik vind juist dat de meeste mensen in mijn omgeving heel lax omgaan met het feit dat ik zwanger ben. 2 maanden terug was er een groot stuk van twee van mijn tanden afgebroken. Dus ik naar de tandarts. Nou in eerste instantie zou het alleen gevult worden, helaas bleek het gat wat verdeelt zat tussen twee kiezen in vrij erge staat. Dus hij moest wat meer doen om het goed te krijgen. Affein hij zei er verder niks bij. Hij vroeg of ik nu ik toch verdooft was ook even tegelijk mijn verstandskies wou laten trekken, dus ik antwoord 'nouja euh doe maar dan!'. Nou lag ik ondertussen al een uur in die vreselijke stoel met een hele drukke baby die het allemaal duidelijk nietzo leuk vond. Meneer vroeg niet 1 keer of ik even pauze wou nemen of wat dan ook en ik kon nog amper praten ondertussen door de verdoving. Gelukkig kreeg ik wel tussen twee vingers door uit mijn mond na twee keer herhalen dat ik toch maar af wou zien van het trekken van mijn verstandskies. Na anderhalf uur was meneer eindelijk klaar met de behandeling en ik voelde me redelijk gesloopt. Nou dacht ik dat hij de boel alleen had schoongemaakt, zo deed hij het overkomen athans. Nadat ik 3 uur rond had gelopen met een slapende mond was de verdoving uitgewerkt en toen kwam het. De pijn was echt verschrikkelijk en ik mocht natuurlijk niet meer dan 2000mg paracetamol per dag, kwam dat even lekker uit. Dan nog niet gesproken over het feit dat paracetamol helemaal niet helpt tegen kiespijn. Een weekje later volgde de rekning in de brievenbus en wat stond erop tot mijn grote verbazing, meneer had 2 wortel kanaal behandelingen gedaan en vond het dus ook nog wel geoorloofd om mijn verstandskies eruit te rukken alsof ik nogniet genoeg pijn had na de marteling. Ben ik even blij dat ik naar mijn voorgevoel had geluisterd. Ohja, meneer de tandarts vond het ook heel normaal dat ik over een maandje ofzo maar weer terug zou komen voor de rest van de behandeling en die zou dan iets meer dan 2 uur in beslag nemen. Nou sorry hoor, ik ben hoogzwanger ik kan tochniet zonder ernstige nood 2+ uur in een tandarts stoel gaan liggen? Ik ben dus niet gekomen en hoop dat ik het uithoud met de noodvulling tot vlak na de bevalling. Ik snap dat de behandeling aan het gat nodig was maar meneer had mij best wat meer info mogen geven over het feit dat ik misschien gigantisch pijn zou krijgen na de behandeling en rekening kunnen houden met het feit dat ik zwanger ben. Het trekken van de verstandskies sloeg sowieso nergens op aangezien ik daar momenteel geen last van heb en hij mij er al jaren mee rond laat lopen. Zo ben ik wel vaker in situaties geweest deze zwangerschap dat ik dacht, 'ja hallo, ik ben zwanger hoor....'. Over het algemeen vind ik het heel fijn als mensen WEL rekening houden met mijn zwangerschap, al is het in sommige gevallen misschien iets TE. Liever dat dan vandie laxe mensen die het 0,0 intresseerd en maar denken dat je super woman bent ofzo. Dingen als 'dikke' krijg ik nooit te horen, eigenlijk alleen complimentjes. Ik noem mezelf wel holle bolle gijs. De starende blikken alsof ik de enige zwangere ter wereld ben word ik soms wel een beetje moe van...