Mijn ding zou het niet zijn... Ik vond het weeën wegpuffen, persen, toucheren, inknippen, etc niet echt iets dat ik met mijn moeder wil delen. Na de geboorte zijn mijn ouders meteen gekomen, helemaal leuk, maar bevallen doe ik lekker alleen met mijn man er bij (en vk)..
Hier is mijn moeder bij de geboorte geweest van zoonlief..ik heb er heel veel steun aan gehad. Maar moet wel erbij zeggen dat mijn moeder mijn beste vriendin is Daarbij is de geboorte van een baby zo een mooi moment dat ik mijn moeder deze ervaring kado heb gegeven...ik was 6maanden eerder bij de geboorte van mijn zusje
Ik heb mijn moeder ook bij de bevalling gehad. Ik had het niet anders gewild. Ik vind het heel fijn dat ik dit met haar heb kunnen doen! Voor mijn moeder was het ook een hele bijzondere ervaring en ze vond het helemaal geweldig dat ze er bij mocht zijn
In mijn geval is mijn schoonmoeder bij de bevalling. Mijn schoonmoeder is voor mij meer een moeder dan mijn eigen moeder ooit geweest is. Mijn schoonmoeder vroeg me al heel lang geleden of ze ooit bij mijn bevalling mocht zijn, mochten mijn vriend en ik aan kinderen beginnen. Ik heb daarop meteen ja gezegd, omdat ik denk aan haar veel steun te hebben en ik het ook gewoon heel fijn vind dat ze dit moment met ons kan delen. We hebben wel de afspraak dat ze na de bevalling naar huis gaat zodat mijn vriend en ik daarna met onze kleine kunnen zijn.
Mijn moeder en ik hebben een hele goede band.. Toen ik vorig jaar mijn miskraam heb gehad heb ik heel erg veel aan haar gehad en mijn vriend ook. Ze is toen ook bij ons op het ziekenhuis geweest. Ik heb haar gevraagd of ze me wilde steunen tijdens de weeën als ik het niet meer zag zitten. Toen ik haar belde was ze er ook meteen. Het is fijn om ff andere praat te hebben en als ik verdriet of pijn heb, is mijn moeder de 2e (na m'n vriend) die ik bel Ze is bij ons gebleven tot ik mocht gaan persen. We hadden ook van tevoren afgesproken dat we dan graag met zijn tweeën wilde zijn en toen heeft ze op de gang gewacht. Ze was natuurlijk wel de eerste die ons ukje te zien kreeg
Het was eigenlijk niet zo gepland, maar mijn moeder was uiteindelijk wel in het ZKH erbij, samen met mijn man. Ik moet niet zeggen dat ik nou heel veel steun van haar heb gehad (heeft ook met onze cultuur te maken). Ze was op afstand aanwezig en hield zich afzijdig. Maar vond het wel fijn dat ze het heeft meegemaakt. Ze uit haar gevoelens niet makkelijk maar ik zag hoe spannend ze het allemaal vond en hoe trots ze op me was.
Ik zou er zelf niet aan moeten denken, hoewel ik echt een goede band met mijn moeder heb. Zij was de eerste die ik gebeld heb, maar ik vond de hele geboorte zo intiem... Ik wilde behalve mijn man echt niemand erbij.
Mijn moeder was er ook bij en ik vond het super en zij ook! Zij filmde en maakte foto's. Van tevoren wel goede afspraken gemaakt over wat ik wel en niet wilde en dat ging prima!
Hier schoonmoeder en eigen moeder erbij en vriend natuurlijk En was zooo blij dat mn ma er was, zij is ook de enige bij wie ik 100% rustig word... Dus ik had haar zeker nodig
oooooooooooooooooooooooooooooh als jouw moeder op mijn moeder lijkt......................niet doen!!!! Ik heb mn moeder bij mn dochter gehad. pfffff Mn moeder stond keihard te gillen. pers pers pers en de gyn zei neeeeeeeh niet!! Mijn moeder heeft makkelijke zwangerschappen, bevallingen en alles daarna gehad. Dus toen ze zag hoe ik erbij lag dacht ze dat ik me aanstelde. Ik kon haar wel wurgen. Verder is het een lief mens hoor. Maar daarna heb ik haar er niet bij gehad alleen mn vriend, de gyns etc en ik. Lekker intiem
hier is mijn moeder bij de geboorte van allebei de jongens geweest en dat was superfijn. We merkten alleen dat ze er was op de momenten dat we het wilden merken zegmaar.. Of je het wil ligt denk ik heel erg aan je band met je moeder, de relatie tussen je vriend/man en je moeder en hoe je moeder in dat soort situaties reageert..
Ligt maar net aan de band.. ik kan het op zich wel goed vinden met mn moeder maar heel dik zijn we niet. Toen ik ook belde tijdens de weeen bij de tweede bevalling s'ochtends om te vertellen dat het begonnen was en we naar het ziekenhuis zouden gaan en ik het toch even kwijt wilde en wat emotioneel was zei ze: 'Maar waarom bel je me nu eigenlijk?' dus hahaha
Vindt dat het iets tussen mij en de vader vanmmijn kinderen hoort te zijn...onze ervaring alleen met ons tweetjes.... Zou er ook niet aan moeten denken...
Ik heb een heel hechte band met mijn moeder en die is nòg hechter geworden toen ik zwanger was. Zij zwangerde echt met mij mee (zo voelde zij het later). Ze is dan ook vanaf het begin van de bevalling bij mij geweest en zowel ik als mijn vriend hebben dit als zéér fijn ervaren!
Hoe gek ik ook met mijn moeder ben en wat een schat van een mens het ook is, de bevalling wil ik echt alleen met mijn man doen.