Hoe gaan jullie om met "wachten" op de bevalling?!

bij mijn eerste heb ik nooit een slijmprop gezien.
dat hoeft dus niet altijd.

s6 met de laatste loodjes
mijn eerste kwam in week 36 dus ik zat er ook nog niet echt op te wachten

 

wat ik heb geleerd na 2 kids dat je niet moet wachten gewoon doorgaan met je normale bezig heden als je gaat wachten word je gek.

ja ik was het met 42 weken ook spuugzat hoor maar echt wachten ne helemaal niet ik ging dan ook alleen maar naar het ziekenhuis voor ctg ivm overtijd zijn en toen bleek ik 6 cm ontsluiting te hebben. dus in alles haast de spullen halen en doen want ja dat had ik niet bij me.

 

Ik ga altijd maar uit van 2 weken later, dan valt het altijd mee. Ik ga er ook niet op wachten, heb genoeg bezighden, vind het juist veel te snel gaan.

 

Vandaag ben ik uitgerekend, vind het zelf wel een beetje een domper dat er niks gebeurd, had voor het weekend wel voorweeen maar die zijn ook al weer vertrokken... Dus tja, afwachten maar... Ik heb een lekkere lange wandeling met de hond gemaakt vandaag, en ben net even wezen shoppen voor nieuwe pyama's, en twee vesten met rits. Das handig voor met de borstvoeding straks... Verder maar zien dat ik vandaag een beetje door kom, vind het maar een rare dag, heb mezelf de afgelopen maanden zo vaak "13 november" horen zeggen, en nu is het zo ver.... en morgen is het gewoon 14 november... pfff

Gewoon afspraken in blijven plannen hoor, die kun je altijd nog weer afzeggen toch? En heerlijk even naar de kapper, heb ik eigenlijk ook wel zin in, al was het maar om gewoon even lekker mn haar te laten wassen door iemand anders... hmmm goed idee!! Nog meer tips om jezelf te blijven vermaken iemand? Ik heb gisteren namelijk een heel tijdschrift doorgelezen om er pas op het eind achter te komen dat ik die al eens gelezen had...

 

M'n eerste begon met de slijmprop, maar daar hoefde ik niet op te wachten, die kwam al met 38 weken, toen ik er nog helemaal niet mee bezig was.

De tweede kwam pas met 41+2, die laatste dagen duurden wel lang. Ik plande ook niet teveel meer op het eind, en hield met alles rekening dat het niet door kon gaan. Scheelde wel dat we net klaar waren met verbouwen met 40 weken, dus ik had het nog erg druk met opruimen en schoonmaken, ik zat niet doelloos op de bank te wachten in elk geval. Ik werd wel gek van m'n omgeving, haha, die allemaal in spanning mee zaten te wachten.

Ik ben nu zwanger van de derde en heb nergens precies de uitgerekende datum verteld, zodat niemand precies weet wanneer het zo ver is. En ik hoop dat ie tot minstens die datum blijft zitten, zodat ik lekker een paar weekjes verlof en rust voor de bevalling heb, kan me er nu al op verheugen.

 

Ik zit nu alweer in de 6e week van m'n verlof, maar zo lang lijkt het helemaal nog niet. Steeds wel wat dingetjes gepland. Vorige week ben ik nog naar de kapper geweest, vandaag nog naar de tandarts , was minder leuk, maar ben blij dat ik geweest ben, had een ontstoken kies... maar ik plan nu stukken minder dingen hoor, nu ik bijna uitgerekend ben. Vind het heerlijk om lekker bezig te zijn in huis, poetsen enzo
Succes nog even in ieder geval!

 

Elke zwangere die ik ken dacht dat de baby eerder zou komen.. De meeste baby's worden echter gewoon tussen 40-41 weken geboren. Als je daar vanuit gaat, scheelt al een heleboel!
Verder afleiding zoeken.. Lezen, zwemmen, slapen.. Die laatste weken zijn zwaar maar ook bijzonder!

 

Ik ben nu bijna 33 weken, en eigenlijk kijk ik uit naar de bevalling..
Ik heb me in mijn hele zwangerschap geen dag lekker gevoeld, in het begin door misselijkheid en tot in de 26e week door flauwtes en flauwvallen aan huis gekluisterd. Toen dat eindelijk over was kreeg ik bij een beetje inspanning al giga bekkenpijn en ik slaap onrustig, wordt 's nachts wakker met pijn in mijn bovenbenen/billen en krijg last van mijn knieën aangezien ik door al dat stilzitten behoorlijk ben aangekomen..
Natuurlijk hoop ik mijn zwangerschap te mogen uitdragen tot de 40 weken, dat is voor mijn kleine natuurlijk het mooist, maar oh.. wat ben ik het soms (nu al) spuugzat..
Zwanger zijn, wat heb ik het onderschat zeg

 

Ik ben nog maar 25 weken zwanger en ik kijk er nu al naar uit. Niet omdat ik het zat ben (ik geniet nog volop), maar meer omdat ik gewoon erg nieuwsgierig ben naar ons kleintje.
Overigens moet ze van mij nog min. 12 weken blijven zitten waar ze zit hoor!

 

Ik zit hier ook te wachten. vanwege bekken klachten en 3 kids kan ik ook niet zo veel doen. gelukkig wel al 4cm en een vochtblaas die voor ligt.
het duurt toch allemaal wel lang hoor!! ook al moet ik nog maar een kleine 2 weken...

 

Ik wacht nog niet echt, maar vind het eigenlijk raar dat het nu zo dichtbij komt en we dadelijk gewoon een baby hebben. Heb wel steeds meer last van die buik die in de weg zit. Ben snel moe en gewoon rechtop zitten geeft al pijn aan mijn ribben.

 

Ik ben blij dat we een drukke decembermaand hebben, denk dat de tijd zo voorbij vliegt door die maand. Dan is het denk ik ook zo 21 januari.

 

Mijn kindje is met een gepande keizersnede gehaald, ik kon dus echt aftellen. Natuurlijk kon de bevalling ook wel spontaan op gang komen. Omdat we dan gelijk naar het ziekenhuis konden komen ging ik niet teveel weg, maar dingen als de kapper of afspreken met een vriendin deed ik nog wel.

 

Morgen 39 weken zwanger en eigenlijk pas sinds vandaag dat ik denk... ukkie mag wel komen... ik ben er klaar voor! Maar als het nog 1 of 2 weken duurt, vind ik het ook niet erg. Ik geniet nog heerlijk van de rust en de vrijheid. Dat mag best nog even duren hoor. Aan de andere kant kijk ik natuurlijk ook heel erg uit naar ons kindje. Een dubbel gevoel hier dus.

Het is gewoon zo: je hebt het niet in de hand! De natuur gaat zijn gang... Accepteer het zoals het is.

 

Gewoon met 36 weken gaan verhuizen

Denk dat ik niet zit te wachten maar juist hopen dat hij blijft zitten