Jammer Nala! Januari is nog best ver weg! Maar meekletsen mag altijd hoor! Wij slepen jou en Nora wel door die 2 maanden heen
@Nala: hopelijk krijg je geen twee menstruaties voor die tijd... Ik verwacht a.s. maandag de rode duivels en daarna nog 2 keer en dan ben ik aan de beurt, dus nog drie keer (tenzij...) Hopelijk gaat de decembermaand ook snel voorbij. Ik vind dat normaal altijd een superleuke maand, maar nu kan die niet snel genoeg voorbij gaan! En dan hopen dat alles goed is, zodat de behandeling ook echt gestart kan worden... Ik ga voor iedereen duimen voor hele mooie 2013 baby's!
@ Nora, you're welcome Hier alles rustig! Op werk lekker druk, dus weinig tijd om na te denken over evt. goede of slechte signaaltjes. Vorige keer werd ik op de dag van vandaag ongesteld en nu gelukkig nog niets. Niet dat het wat zegt hoor, maar iedere dag is er weer 1, hihi!!! We wachten heel geduldig af Hoe is het met de andere meiden?
Chicky had je nog een prive bericht gestuurd! Nora en nala duim voor jullie dat het snel 2013 is...knuff voor jullie!!
@meissie ik heb niets ontvangen... Kan het zijn dat er iets mis is gegaan? Ben ook reuzebenieuwd hoe het met jou is! @pumelke, wel fijn dat ze je zo goed controleren!
Dag lieve dames, Mag ik even mijn hart luchten bij jullie.. Zit echt even emotioneel dieptepunt... Ik zit nu op het wachtbankje na mijn 2e iui behandeling. Ik kreeg net bericht dat mijn buurvrouwtje zwanger is. Heel leuk voor haar natuurlijk. Maar ik kreeg het even moeilijk, en belde mijn partner om het nieuws te vertellen.. En wat mij nu heel verdrietig maakt(en weet niet of meiden dit herkennen) is soms de reactie van de partner.. Mijn partner en ik zijn heel gek op elkaar, liefdevol getrouwd en houden enorm van elkaar. Alleen merk ik dat we verschillend met dit proces om gaan. Mijn partner houdt zich al die tijd goed voor mij, wat heel lief bedoeld is, maar wat bij mij heel averechts werkt, waardoor ik heel erg het gevoel heb dat ik dit hele proces alleen doe. Het betekent niet zo dat ik wil dat hij een potje mee moet gaan huilen bij mij, maar gewoon wat meer begrip en steun. Ik vertelde dus net het nieuws over mijn buurvrouw die zwanger is, en ik krijg dan de opmerkingnze tijd komt ook nog wel lieverd...en op dat moment krijg ik al de kriebels en ontstaat er bij mij een gevoel van boosheid, want ik denk dan, verdomme we zijn al ruim 2 jaar bezig) En bij ieder moment bij mij van verdriet (bv als menstruatie weer doorkomt, of emotioneel van hele proces of nieuwtjes van andere die zwanger zijn), komt altijd de opmerking kom op, het komt goed... En ik weet dat hij het echt wel goed bedoelt, alleen heb ik het op een andere manier nodig, bv een arm om me heen of wat meer begrip..nu krijg ik het gevoel dat ik mijn emotie moet inhouden, omdat ik ook maar positief moet blijven, maar bij mij ontstaat die emotie gewoon..en die moet eruit. Sorry moest het even kwijt, en kan het niet echt in mijn omgeving delen, omdat die wel begrip willen tonen, maar het gevoel en de emotie niet begrijpen, omdat ze het niet kennen. Vandaar dat ik hier even mijn hart lucht, en terwijl ik dit allemaal typ, stromen de tranen uit mijn ogen...jeetje, lijk wel een huilebalk.. Herkennen jullie dit en hoe reageren jullie partners op dit soort dingen" Liefs aardbeitje
@ aardbeitje1979. Ik herken je verhaal wel. mijn man is echt super lief voor me maar ik denk dat het voor ons vrouwen heel anders is omdat voornamelijk wij alle onderzoeken/behandelingen moeten doen en onze hormonen in het rond vliegen. Mannen weten vaak niet hoe ze hiermee om moeten gaan en alles wat ze dan zeggen of doen is gewoon fout. Altans dat zegt mijn mannetje dan. Ik zeg gewoon regelmatig dat ik een knuffel nodig heb en zeg hem duidelijk hoe ik het ervaar en wat ik voel. Hierdoor praat hij er ook meer over en uit hij zich ook meer naar mij toe. Ik merk ook dat familie en vrienden die dit niet hebben meegemaakt zich moeilijk in mij kunnen verplaatsen en zich idd moeilijk kunnen voorstellen wat we allemaal meemaken. En ja het is zeker heel vervelend als je iedereen om je heen zwanger ziet worden. Dat gevoel ken ik maar al te goed. Maar we moeten positief blijven! Sterkte ermee.
Mensen weten niet hoe dit is tot ze t mee msken... zo krijg ik ook nog regelmatig te horen je moet er niet mee bezig ziJn...hoe wil jij er niet mee bezig zijn als je steeds voor folikelmeeting naar t zh moet n ovulatietesten moet doen enz!!! Ik heb zelfs een collega die zei: ik denk niet als t bij mij niet lukt dat ik dan ziekenhuis in en uit ga hoor...ik heb maar wijs me mond gehouden en gedacht ik spreek je dan wel.. Verder bedoelen vrienden het ook altijd goed...maar soms komen bepaalde dingen wel wat minder over omdat ze je gevoel niet begrijpen...ook al doen ze zo hun best!! Ach ja...daarom is het zo fijn om met jullie te kletsen!!!
Lief aardbeitje, Heel goed dat je hier je hart lucht! Wij begrijpen tenminste echt hoe je je voelt. Ook ik maak het mee, misschien weten onze mannen soms ook niet precies hoe ze moeten reageren. En onze omgeving al helemaal niet. Mensen die niet weten in welk traject ik zit, zeggen ook wel eens: wil je geen kinderen? Blijkbaar omdat ik al 34 ben en aantal jaren getrouwd... Hopelijk wordt 2013 ons jaar! Veel sterkte liefs
Ha ik heb het topic weer gevonden! @BabyWish: ik slik nu geen clomid meer, ik heb 6 rondes 50mg geslikt en had daar een mooie eisprong mee. Nu met de IUI spuit ik hormonen (Gonal-F en Pregnyl). @Aardbeitje: heel herkenbaar hoor je verhaal. Ik denk idd ook dat je partner het juist heel lief en goed bedoeld, maar gewoon niet zo goed weet hoe hij moet reageren. Hij hoopt je met zijn woorden waarschijnlijk gerust te stellen en te troosten Hoe gaat het met alle wachtende dames? Ben benieuwd of iemand misschien al iets voelt wat mogelijk een eerste zwangerschapssymptoom kan zijn? Ikzelf voel me (helaas) volkomen normaal. Heb daarom al het gevoel dat het niet raak is, wat misschien wel iets te voorbarig is, het is voor mij nu de 8ste dag na de IUI
Hoi lieve meiden, Dank jullie wel voor jullie lieve reacties en voor jullie gedeelde ervaringen...dat heeft me even goed gedaan, soms lijkt het nl of je alles alleen moet mee maken en dat je de enige bent die dit meemaakt...dus dan is het fijn dat ik jullie ervaringen lees, dan voel je je minder alleen en dat het toch herkenbaar is...nogmaals dank! En idd mensen die het proces niet mee maken kunnen vaak zo mooi beoordelen en hun mening hebben erover, terwijl ze het helemaal niet kennen..ze weten niet wat voor emotionele weg het is om je wens uit te laten komen... Ik zit nu op de 9e dag, en heb sinds gisteravond een wat zeurend gevoel, en sorry dat ik het zeg veel witte vloed...en veel last van bultjes/puistjed...maar moet zeggen dat ik over symptomen niet meer durf te hopen, want elke keer voel ik dingen, en dan denk ik bingo, maar dan is het toch weer niet zo...het is wel spannend allemaal, en idd die 2 weken duren echt lang... Ik ben wel 1x zwanger geweest, vorig jaar september maar is uiteindelijk mis gegaan...en toen had ik ook bijna geen symptomen... Hoop echt zo dat voor ons allemaal onze grote wens in 2013 gaat uitkomen.. Nogmaals dank voor alle lieve reacties! Liefs
@aarbeitje: ik herken je verhaal heel goed... helaas. Bij ons is mijn man ook degene die altijd positief blijft en destijds bleef. Totdat het moment van de eerste echo kwam en toen brak hij toen hij het hartje destijds zag kloppen... Al die tijd heeft hij zich goed gehouden voor mij, maar toen kwam alle spanning eruit ofzo. En je omgeving...ik heb geleerd om tot 150 te tellen als ik de ene na de andere belachelijke opmerking hoor. Als je niet in het traject zit, kun je je ook niet voorstellen hoe het is. Ik hou het dan maar op onwetendheid... Bij mij zijn de rode duivels weer gekomen, niet dat ik hoopte dat het onszelf zou lukken zonder IUI, maar toch... Even slikken en flink balen, nog 3 rondes wachten.... Dikke knuffel voor iedereen!!!!
Hallo meiden, zo moest ff zoeken waar jullie gebleven waren??!! hahaha maar goed inmiddels weer gevonden. Afgelopen dgn niet actief geweest hier maar intussen alles bijgelezen. Nog even en dan kunnen een aantal al gaant testen geloof ik...spannend hoor...!!! Hoop zo voor jullie dat het raak is. @Aarbeitje ook ik heb een schat van een man die uiterst positief is en blijft. Bijna niet negatief te krijgen Heeft zo z'n voordelen maar voor mijn gevoel maken wij vrouwen het vele malen intenser mee. (Het hele zwanger worden gebeuren.) Wat ook voor de zwangerschap geldt. Natuurlijk doe je alles samen maar ik denk echt dat bij een vrouw het gevoel vele male dieper zit ofzo... In ieder geval wil ik je een dikke cyberhug geven en goed van je dat je hier je hart lucht. Het is zeker zo dat alleen vrouwen die helaas in hetzelde schuitje zitten ECHT begrijpen wat je meemaakt en daardoor ook snappen dat je soms breaking moments hebt. Helemaal niet erg maar op dat moment zit je helemaal niet te wachten op positiviteit. Ik wil je alleen meegeven dat ik denk dat het erg goed is dat we af en toe ons ''leed'' intens voelen en er verdrietig om zijn maar laten we allemaal proberen om er niet al te lang in te blijven hangen. Allemaal een heel fijn weekend! liefs Genesis
Genenis, fijn dat je ons weer gevonden hebt! Lilianne, hier voel ik opzich niks...vd week in de avond alleen wel veel last van scheetjes laten...hahaha wat een lekkere onderwerpen hebben we hier toch heh? Gisteren (volgens mij) wel tgevoel dak ongi moet worden...nu is dat weg...verder zitten we met de dag van de iui erbij op dag 12... Mijn cyclus is ondanks de hormonen die we slikken soms wel wat langer geweest...dus heb t besluit genomen om donderdag een test te doen als ik nog niet ongesteld ben...vind t zo zonde om het geld weer te gaan verspillen aan al die testen...dan ben ik ook vrij dus kank lekker chaggie doen als t negatief is Maar op de een of andere manier denk ik nog steeds dat t de eerste x niet raak is...zou dat mijn nuchterheid zijn?
Hoi meiden, ik kan eigenlijk alleen maar zeggen dat ik het volkomen eens ben met jullie reacties en fijn dat die reacties je goed hebben gedaan aardbeitje! Daar is dit forum ook voor!!! Die mannen ook he! Ik denk dat het voor hen daarom ook soms misschien wel extra lastig is. Ze kijken toch een beetje vanaf de zijlijn mee en denken vaak gewoon te helpen door lekker positief te zijn. Maar af en toe heb je daar juist niet zo'n behoefte aan, hoe tegenstrijdig het ook klinkt. Ik had gisteren echt heel erg het gevoel zwanger te zijn (onverklaarbaar gevoel trouwens hoor). Zag een ooievaar onderweg naar werk en had wat symptoompjes die ergens op zouden kunnen wijzen (net zo goed op een aankomende menstruatie trouwens). Maar sinds vanmiddag is dit toch weer een heel stuk minder. Gister een beetje roze vloed en vanmiddag een beetje bruinverlies. Dit zet echter niet door. Nu is er niets meer aan de hand.... vaag en gekmakend. Ik word er best een beetje onzeker van. Tegen beter weten in probeer ik toch maar positief te blijven, wie weet valt het mee. Hoe is het met de anderen?
Hallo! Ik was even benieuwd hoe het met iedereen gaat? Heeft er al iemand getest?? Liefs en fijne zondag!
Hoi lieve meiden, even een mededeling van mijn kant. Helaas is ook de 2e IUI poging niet gelukt. Morgen moeten/mogen we weer naar het ziekenhuis voor een uitgangsecho en als ze het kunnen plannen ook voor röntgenfoto voor bult in lies (die waarschijnlijk voortkomt uit endometriose) Dus t circus gaat weer beginnen. Ik hoop dat er andere meiden zijn met betere berichten! Ik duim voor jullie!