Hoi meiden, Ik heb jullie hulp nodig Heb een zoontje, Beau van bijna 20 mnd.. Ik heb hem tot 18 mnd borstvoeding gegeven en daardoor ben ik altijd degene geweest die hem naar bed bracht. Ondertussen is hij van kamer veranderd, gaat nu met beker melk slapen etc.. ging allemaal prima.. Maar nu de bevalling van onze tweede zoon er toch langzaam aan gaat komen vond ik dat het goed was om manlief het te laten doen daar ik zometeen mijn handen vol heb aan onze kleine. Nou, dat hebben we geweten: ellende en gehuil.. en vooral: niet willen gaan slapen Uiteindelijk heeft hij tot een half uur geleden beneden gespeeld en daarna heb ik hem maar gewoon naar bed gebracht.. en nu is hij stil.. Dus tja, en nu?? moet ik het toch blijven proberen met manlief? of moet ik het maar gewoon blijven doen en zien we wel hoe het loopt als broertje er is? ben namelijk heel bang voor jaloerzie als we zo doorgaan.. Graag jullie tips/ ervaringen.. xx
Samen doen? Zo is mama er ook, jij kan dan als het beter gaat wat rommelen en papa alles laten doen. Uiteindelijk mag papa het dan ook
Ik zou zeker proberen hem te laten wennen aan naar bed brengen door papa vóórdat de baby er is, anders heeft hij straks helemaal het gevoel dat de nieuwe baby mama van hem inpikt. Misschien eerst een paar keer hem samen naar bed brengen? En dan steeds meer taken door je man laten doen, tandenpoetsen en voorlezen en zo, maar dat je er nog wel een tijdje bij blijft.
Geen ervaring mee als alleenstaande mama (okeey heb nu een vriend dus miss voor de toekomst) maar dacht meteen aan eerst samen proberen! suc6!
voel me echt zo stom, niet ingeschat dat een kindje zo mama-verslaafd kon worden misschien is samen naar bed brengen idd wel optie..
Wij hebben hier verschillende fasen gehad. We hebben een fase gehad waarin ik haar niet naar bed kon brengen, dan was alles prima, totdat ik wilde weggaan, dan was het hard huilen! Als manlief haar toedekte of helemaal naar bed bracht was er geen probleem. En nu heeft ze (net 2) een fase dat niemand anders dan ik haar naar bed mag brengen... Ze wilde d'r vader niet eens een zoen geven voor het slapen gaan... Dus het kan prima een fase zijn wat dadelijk vanzelf over is. Maar daar wil je natuurlijk niet op gokken. Wat ik zou doen, is hem samen naar bed leggen. Laat je man eerst passief meekijken en meedoen zodat hij het exacte bedritueel leert (als ik ook maar iets afwijk van het ritueel gaat onze peuter protesteren en ik vermoed dat ze hierom nu een voorkeur heeft voor mij, manlief doet het iets anders nl). En laat hem steeds meer activiteiten overnemen. Zodat na een paar dagen jij de passieve rol hebt. En laat je man het daarna nog eens proberen. Aan een dreumes die overstuur raakt, heb je ook niks. Succes!
Ik zou het ook eens een paar dagen samen proberen! Rn dat jij steeds meer afstand neemt. Dus steeds meer en meer door papa laten doen. En dat jij er dan wel bij bent maar steeds wat verder weg gaat en later dat jij wel boven rommelt enz. Ik heb altijd onze knul naar bed gebracht. Maar toen ik moest bevallen en in het zhuis moest blijven moest papa hem naar bed brengen..... Dat liep niet zo lekker en tycho werd zo ongelooflijk woest en wild dat hij uit zn ledikant is gevallen! Gelukkig had hij verder niks en waren hij,mn vriend en mn schoonouders (die waren blijven eten) alleen maar flink geschrokken!! Momenteel gaat het goed. Manlief heeft onze jongen vanavond in bed gelegd omdat ik moest werken en dat ging prima. Gisteravond even samen hem in bed gelegd en terwijl papa tycho in bed deed en voorlas ben ik op onze slaapkamer het bed gaan opmaken en heb nog wat was opgeruimd.
Ok, bedankt voor de tips en ervaringsverhalen.. ben blij dat ik niet de enige ben die altijd naar bed bracht We gaan het vanavond eens samen proberen, kijken hoe dat gaat.. een dreumes die overstuur is is zeker niets en slapen doet hij dan zeker niet.. dus we zullen hier echt nog even mee bezig moeten
Denk dat t met samen doen goed moet komen en papa moet dan elle avond een stukje overnemen zodat jij op t laatst alleen nog op de achtergrond met weinig woorden aanwezig bent vind wel 'grappig' om te lezen kan me bij ons niet voorstellen dat papa t nooit zou doen hihi
hahaha en vast meerderen met jou mw21 en ik vind het best moeilijk om uit handen te geven.. hihihi het was zo lekker "ons" momentje.. vond het al lastig dat ik stopte met Bv
Lastig he? Ik moest onze dochter ook altijd naar bed brengen. Maar de nacht van de bevalling was mn moeder midden in de nacht bij ons, dochter werd wakker, zei alleen iets van "Auma, slapen" en sliep door. De eerste dag dat de baby er was, bracht manlief ze zonder moeite naar bed. De 2e dag heeft hij ze ook op bed gelegd, de 3e dag mn moeder en toen kon ik langzaam aan mn bed weer uit. Ging echt zonder moeite!
Hier ging dat ook zo. Ze accepteerde het wel prima als ik er niet was. Ben in de zwangerschap geopereerd aan m'n knie en kon het toen even niet, toen was het ook prima dat papa het deed. Na de bevalling was ik de eerste tijd soms s avonds met de jongste bezig en was het ook prima dat papa het deed want mama kon toen even niet. Nu ligt de jongste om 7 uur op bed en gaat zij om half 8 en doe ik het weer.
maar hoe oud waren jullie kindjes tijdens geboorte van de volgende? ben namelijk erg bang voor jaloerzie omdat hij het nog niet echt begrijpt..... We gaan het vanavond samen proberen, maar als het een drama blijft denk ik toch dat we het maar af zullen moeten wachten..
Ik ben vanaf het begin van mijn tweede zwangerschap expres wat meer zorgtaken bij papa neer gaan leggen. Mijn oudste was anderhalf toen zijn broertje geboren werd en hij is vrijwel nooit jaloers. Nu kiest hij vaak zelf wie hem naar bed mag brengen en het wisselt wie hij kiest. De jongste valt nog aan de borst in slaap maar zodra hij zonder borst in slaap kan vallen zal papa hem ook regelmatig in bed leggen. Ik heb geleerd hahaha.
20 maand. Niet jaloers, behalve na de kraamweek ongeveer als ik zijn luiers verschoonde. Verder was ze de eerste weken elke dag verwonderd: Heey kijk, beebiej!
Onze zoon was 2jr en 2maande toen zijn zus geboren werd. Jaloezie heb ik nog niet gemerkt. In het begin liep Tycho met een boog om Milou heen. En als ik haar op schoot had dan wilde hij niet bij mij in de buurt komen... Nu vindt hij het allemaal prima en komt er gerust bij zitten en "geeft" milou speelgoed enz Hier vanavond aan het eten kwam de vraag: "papa wil je vanavond met mij berenboek lezen?" hahaha tycho vond het gisteravond zeker erg leuk dat papa hem naar bed bracht want toen ik voorstelde dat ik het zou doen zat hij "nee papa doen papa doen"
Hier breng ik hem bijna altijd naar bed al voedend.. Maar als ik er niet ben doet VL het en dat gaat prima ze moeten toch hun eigen manier vinden van het op bed brengen. Mijn VL gaat er bij liggen en J gaat wel jengelen en doen maar gaat uiteindelijk wel slapen. Ik denk dat herhaling voor jullie hierin wel het antwoord is elke avond zal iets makkelijker gaan.. Een gewoonte ben je namelijk niet zo vergeten het zit er zo ingesleten dat jij het doet waarschijnlijk.