Hallo meiden, Ons dochtertje is alweer 6 maanden oud. We genieten geweldig van haar, ze is zo'n vrolijke lieve meid! Natuurlijk is het begin wennen en is het ook wel eens zwaar maar het is zo fantastisch mooi! Wij willen heel graag een tweede kindje. Nu zitten wij te twijfelen of we nu al zouden stoppen met de pil of nog even wachten. Als we nu stoppen duurt het vast nog een aantal maanden voor ik zwanger ben en is ons dochtertje ongeveer 1,5-2 jaar als ons tweede kindje komt. Wat zijn jullie ervaringen? Is het erg zwaar zo snel op elkaar? Groetjes!
Als je wél gelijk zwanger wordt, is je meisje 1 jaar en 3 maanden als de baby geboren wordt. Dat vind ik persoonlijk wel snel. Kindjes van die leeftijd kunnen eigenlijk nog niets zelf, en je kan ook nog niet goed dingen uitleggen. Twee schijnt ook wel een 'heftige' leeftijd te zijn, maar dan kan je in ieder geval wel wat uitleggen, en kunnen ze goed zelf lopen (ook al wat langer) e.d.
Wij hebben ervoor gekozen om nu pas voor onze 2e te gaan. Onze dochter is 20 maanden. Ik wou eerst nog wachten er 3 jaar tussen laten maar het kriebelt nu toch wel. Ik persoonlijk vind met 6 maanden wel erg vroeg. Je weet nooit wanneer je zwanger raakt. Het kan binnen een maand maar het kan ook een aantal jaar duren. Ik wilde echt genieten van de tijd alleen met onze dochter en nu vinden we dat de tijd rijp is voor de 2e.
Onze dochter is 28 maanden als haar brusje wordt geboren. We wilde er 2 a 3 jaar tussen hebben en toen we besloten ervoor te gaan was het meteen raak. Dus ga er niet vanuit dat het een paar maanden kan duren, want het kan ook meteen raak zijn hihi
Ik heb net twee emmy's teruggeplaatst gekregen (behandeling) en mijn zoontje is 5 maanden oud. Als de kleine geboren is dan is mijn zoontje net een jaar geweest. (als de behandeling positief zal zijn ) Lijkt me heerlijk!
Ik denk dat dit voor iedereen anders is. Ons dochtertje zal 2,5 jaar zijn als ze een brusje krijgt. Hier heb ik absoluut geen spijt van tijd tussen laten zitten. Dochtertje leert nu pas onafhankelijker zijn en ik geniet van elke moment van haar. En ik denk dat zij op haar leeftijd ook weer lekker zal genieten van de komst van de baby.
Zie banner Zoonlief is net 2. Moet eerlijk zeggen dat, als het aan mij had gelegen, we al veel eerder voor een 2e zouden gaan. Manlief moest nog even overtuigd worden dat een 2e kindje echt leuk is. Bij de eerste in ronde 23 pas raak, nu ronde 2!
Hier scheelt het ongeveer 20 maanden, soms druk/lastig/zwaar, maar denk dat elk verschil zo z'n voor en nadelen heeft. Voor mij persoonlijk zou ik weer voor dit verschil kiezen, ze spelen nu leuk met elkaar en ze weten niet beter.
Toen onze oudste 6 maanden was, zijn we ook voor een tweede gegaan, we wilden graag max 2 jaar leeftijdsverschil. We waren al de 3e ronde zwanger. Bij de termijnecho bleek het een tweeling te zijn! De oudste was bijna 16 maanden toen de jongsten geboren waren. Ik heb een keizersnede gehad, waardoor ik de eerste 6 weken onze oudste niet mocht tillen. Dat is dan moeilijk uit te leggen aan een dreumes van 16 maanden. Gelukkig kon hij wel lopen (sinds een week voor de bevalling) en dat scheelde al wel getil. Ik vind het nu erg leuk om ze kort op elkaar te hebben, maar de eerste 1,5 jaar (tot de tweeling kon lopen) waren best pittig als ik eerlijk ben.
Mijn zoontje is 7 maanden en zit nu in de eerste ronde.. Heeeeeele lange cyclus! Hoop dat ik snel zwanger ben, want zou het kei leuk vinden 2 kindjes dicht bij elkaar!
Hier schelen ze 25 maand. Tja het is ontzettend leuk. Zou de jongste niet meer kunnen missen. Vind het wel zwaar, dat wel. Ik heb wel gewacht tot ik ontzwangerd was. Ik persoonlijk vind 6 maand te vroeg. Je baby is er eigenlijk nog maar net, je lichaam zit nog vol hormonen en je lichaam herstelt nog. Geef het tijd. Geniet nog van je meisje alleen. Een tweede zwangerschap is ook anders dan een eerste. Neem eerst wat rust zou ik zeggen...
onze zoon is bijna 8 maandjes. We zijn nu bezig met ronde 2, de eerste ronde is uitgelopen op een mk helaas. Het lijkt mij heerlijk (maar ook pittig) om ze kort op elkaar te mogen krijgen. Maar ik laat me er niet door tegen uit, gelukkig vind manlief het ook een super idee. Dus laat die kleine maar komen
Toen mijn zoontje ruim een half jaar was zijn wij ook gestopt met de pil, dicht op elkaar leek (lijkt) me erg leuk. Ik en mijn broer schelen nog geen anderhalf jaar, en dat hebben we beiden altijd erg fijn gevonden. Helaas hebben we moeten besluiten toch nog even te wachten, ik heb een depressie en een kindje erbij kan ik nu echt niet aan. Kijk naar je eigen persoonlijke situatie en je gezinssituatie. Wil je het en kan je het aan? Dan zou ik er gewoon voor gaan.
Toen mijn meisje nog zo klein was wilde ik eigenlijk ook meteen een tweede, heel verleidelijk inderdaad. Mijn man niet die wilde eerst genieten van onze dochter. Achteraf vind ik dat hij gelijk heeft gehad, want toen mijn dochtertje baby af was en begon te lopen was ik wel blij dat ik niet nog een kleintje had. Het lijkt me heel druk allemaal.
Iedereen moet het natuurlijk voor zichzelf bepalen, maar ik zou het ook wat vroeg vinden. Als ik nu kijk naar onze dreumes van 1,5 jaar vraagt dat best veel tijd en aandacht. Als er dan nog een baby bij zou zijn, zou dat wel zwaar zijn denk ik. En nu heb ik echt de tijd om me helemaal met hem bezig te houden, dat is echt enorm fijn!
Mijn vriend riep toen ze 5 maanden was dat het voor hem wel weer mocht. Maar toen moest ik er echt niet aan denken. Vervelende start gehad, koemelkallergie en het werd toen eindelijk rustiger in huis. Toen ze rond de 8 maanden was wilde ik wel weer maar tot een paar weken geleden twijfelde mijn vriend. Hij zag een tweede nog niet zitten. Maar kon zich ook niet goed inbeelden dat ons meisje dan alweer richting de 2 zou gaan.. Al die tijd niet meer aan de pil geweest dus we liepen risico en dat wist hij. Toen we een weekje weg waren en mijn eisprong zich ineens aankondigde (cyclus van 40 dagen deze keer ipv 26..) hebben we de kansen goed benut. Hij is er nu gelukkig net zo blij mee als ik! En hij kan nog 9 maanden wennen... En eigenlijk lijkt me dit wel ideaal dan zit er bijna precies 2 jaar tussen. Ons meisje is nu 15,5 maand en is dan al een stuk zelfstandiger.
Volgens mij zijn het ook gewoon de hormonen die nog niet uit je lichaam zijn die je weer doen verlangen naar een zwangerschap. Ik heb ook vanaf dat mn dochter 3maanden was tot een maand of 7 ernaar verlangd. Het lijkt wel of ik daarna pas nuchter na kon denken van he dat is helemaal niet slim want dat wordt best wel heel zwaar en je wil graag al je kindjes voldoende aandacht kunnen geven en zelf ook nog een beetje van kunnen genieten toch. En nu denk ik van, als ze straks een jaar is geweest kunnen we weer kijken of we er weer voor gaan! Zo zie ik het maar het is voor iedereen persoonlijk, als jij er wel behoefte aan hebt en het lijkt jou verstandig dan moet je dat gewoon doen!
Bedankt voor alle reacties! Zo te lezen zijn de meningen erg verdeeld. Kan me vinden in de voor en nadelen. We gaan nog rustig nadenken en wie weet gaan we er binnenkort wel voor..
Diezelfde vraag vroegen wij ons ook af. Ik zou zeggen, als jij er klaar voor bent dan moet je er gewoon voor gaan. Je weet immers nooit wanneer het je opnieuw lukt zwanger te worden. En iedereen is er op een ander moment weer klaar voor! Ons kindje is nu 16 maanden en wij hebben nu besloten er weer voor te gaan. Het lijkt wel wanneer je die knoop doorhakt, het niet snel genoeg raak kan zijn. Groetjes!