Ik ben er juist trots op dat ik op mijn 21ste ben getrouwd en nu(22) 23weken zwanger ben. Toch begrijp ik het wel. Hier ook oudere moeders die dan denken dat ze je alles voor moeten kauwen. Dit komt ook vooral omdat stiefzoon(8) hier veel vriendjes in de buurt heeft en tuurlijk weet ik dat hij ook niet heilig boontje is. Vaak krijg ik commentaar op zijn gedrag en word ik er op aangekeken. Meestel krijgen ze een sneer van mij terug zodat ze ook gelijk weten dat ik niet van hen onder doe. Maar gewoon omat ik 'jonge' (stief)moeder ben/in spe, word hier gelijk al gedacht dat de kids hier verwaarloosd worden.
Je niks van aantrekken. Jij weet wel beter! Ik ken vrouwen van een hogere leeftijd die zich onverantwoordelijk gedragen en vrouwen van begin 20 die al meer levenservaring hebben dan ik (36). Oftewel leeftijd is maar een getal en zegt niet altijd iets. Het is jammer dat in onze cultuur mensen vaak op dit aspect worden beoordeeld. Succes verder met je zwangerschap en lekker genieten straks!!!
Wij zijn ook zo lekker burgerlijk.. Getrouwd op mijn 20ste, eerste kindje met 21 en nu ik 23 ben verwacht ik ons tweede kindje. En we kunnen niet gelukkiger zijn Wij gaan zeker nog wel eens uit, maar heb de behoefte niet zoveel meer. Maar af en toe gaat onze dochter uit logeren en gaan wij lekker stappen. Ook gaan wij nog lekker op vakantie, wat hebben wij genoten van disneyland paris. Dat wouden we altijd al doen, maar t kwam er niet van. Na een MK in januari hebben we doorgezet en de reis geboekt. En wat een een genot, niet alleen zelf genieten maar je kindje zien genieten van al dat pracht en praal. Ik weet zeker dat we nu meer genoten hebben dan als ze er nog niet was geweest. Ik geneer mij er absoluut niet voor. Ik ben trots op mijn man, hoe hard hij werkt, ons eigen huis, onze prachtige dochter en ons wondertje op komst. Ons lekker burgerlijk huwelijk, maar voor ons zo enorm bijzonder!
ik was 18 toen ik trouwde, 19 toen ik beviel van ons eerste kindje, en net een maand 21 toen ik beviel van ons 2e kindje. ik had met 21 dus "al" 2 kindjes ik heb me er nooit voor "geschaamd"om mijn leeftijd te vertellen, ik vertel het vol trots, ja ik ben jong moeder, en ja ik heb 2 kinderen, ja ik ben jong getrouwd, maar het is precies hoe ik me mijn leven voor gesteld had, ik heb altijd jong willen trouwen en jong kinderen willen krijgen, en ik mag mijzelf enorm gelukkig prijzen dat ik de liefde van mijn leven op 16 jarige leeftijd tegen mocht komen, en dan ook nog 2 prachtige kindjes van hem heb mogen krijgen. er zijn er genoeg die graag jong moeder willen zijn maar wel op mister right wachten(logische ! ) en dus die "droom"niet waar kunnen maken. nee ik ben er trots op en ik prijs mezelf er enorm gelukkig mee
Hahaha ik snap wel wat je bedoeld maar wees er TROTS op! Super toch als je zo gelukkig bent met je gezin zullen vele mensen jaloers op zijn! En een saaie miep hoef je daar echt niet voor te zijn hoor. Ik had het in het begin juist andersom... Ja ik heb een dochtertje en nee de vader is niet meer bij me (nooit geweest ook maar dat liet ik er maar buiten) Het was net of ik zo sloerie was maar ja dan denk ik mensen die het ware verhaal kennen weten wel beter! En ondanks de vader van mij een heel eind mag oprotten heeft hij me wel het mooiste gegeven wat ik ooit gehad heb en dat is mijn dochter! En nu ben ik gelukkig en woon ik samen met iemand die ook heel blij met haar is. En ben super gelukkig en iedereen die het wilt weten mag het weten ook.
ik ben op mn 19de getrouwd, werd op mn 19de voor het eerst moeder, was net 21 toen de 2de kwam. Dus hier ook een burgelijke trien die jong trouwt en kindjes krijgt Als er wat van gezegt word krijgenze t ehoren dat ik graag mn achterkleinkinderen nog wil zien
Ik zou er trots op wezen als ik jou was! Ik ben sinds dat ik net 13 was, samen met mijn vriend. We zijn ondertussen dus al 9 jaar samen en hebben een dochtertje gekregen. Helaas hebben we afscheid moeten nemen van haar. Maar ik ben er harstikke trots op dat ik 22 ben en al zo lang samen ben en een dochtertje heb! En hopelijk mag ik over een tijd weer lekker trots rondlopen met een buikje! Toen ik nog zwanger was werd ik ook wel eens raar aangekeken 'zo jong en dan al een baby' (ik lijk ook nog eens wat jonger dan 22...dat maakt het nog leuker). En veel mensen gaan er inderdaad meteen vanuit dat het een ongelukje was. Terwijl we toch héél bewust voor een kindje gekozen hebben en alles goed gepland was.
Het echt schamen ken ik niet echt. Wel heb ik steeds het gevoel dat ik mezelf moet bewijzen ten opzichte van de buitenwereld. Ik was 22 toen ik beviel van mn dochter. Nu zal ik 25 zijn,net geen 26 als ik beval van de tweede. Ik probeer er niet wakker van te liggen.
Ik was 23 toen ik trouwde en 24 toen ons kindje geboren werd. Niks om je voor te schamen, ik ben er trots op
Heej, Ik snap wel wat je bedoeld denk ik. Zelf ben ik 22, anderhalf jaar getrouwd en nu dus zwanger. Ik houd natuurlijk enorm veel van mn man en ook nu al van dat kleintje.. Maar ik studeer ook nog en dan ben je elke dag overdag in zo'n andere wereld! Dan zit je te kletsen met meiden over uitgaan en vriendjes en dan beginnen ze in een keer over je buik en giert er eentje: ja joh, en ze is nog getrouwd ook!! Dan voel ik me soms toch een beetje ongemakkelijk. Zo saai ofzo. Misschien is het ook een zwangerschaps dingetje hoor. Ik dacht uit een later berichtje van je te halen dat je er nu minder last van hebt.. klopt dan? Dat zou fijn zijn want ik krijg dan soms ook de neiging om het een beetje weg te lachen van "ja wie had dat kunnen bedenken he?" en dan voel ik me daarna best stom. Want ik geniet ook enorm van dat "saaie" leventje
Meis, je moet je er niet voor schamen, het is jullie keuze en jullie leven. Ik ben op mijn 17de hoogzwanger getrouwd en met 18 bevallen (voor het trouwen moesten mijn ouders wel toestemming geven) van een prachtig zoontje. Goed ik vind het ook wel wat saai zo. Maar mijn man en ik hebben besloten om over een tijdje opnieuw onze beloftes uit te spreken naar elkaar.
Niet voor schamen, nergens voor nodig joh. Ik was 21 toen ik trouwde en beviel van onze oudste. Eerlijk is eerlijk, we zijn getrouwd vanwege de zwangerschap. Was ik niet zwanger, dan ook niet getrouwd Ben inmiddels bijna 25 en begin dit jaar bevallen van nummer 2. We hebben hier voor gekozen, dit bevalt ons prima en wat een ander ervan vindt of denkt interesseert me totaal niet.
Hoi, Ik ben zelf op mijn 20e getrouwd en op mijn 21e moeder geworden van een dochtertje. Ik snap wel dat je je soms schaamt om dat te vertellen tegen iemand. Ik heb dat zelf ook wel eens omdat ik er ook vrij jong uit zie. Veel mensen schatten mij ook iets jonger dan ik ben en ik word ook wel eens nagekeken alsof ik een tienermoeder ben. Als iemand vraagt of ik verkering heb en ik zeg dat ik getrouwd ben dan krijg ik wel eens een blik van 'serieus?' Dan voel ik me soms net een klein kind die haar jeugd weggegooid heeft haha Maar aan de andere kant ben ik er ook trots op!
Ik snap je gevoel wel. Ik schaam mijzelf niet, maar denk soms ook wel eens, wat vinden ze er wel niet van, maar aan de andere kant maakt mij dat dan ook niet zoveel uit. Had laatst een keer sjans met een jongen in de kroeg (voor het eerst in 2 jaar op stap haha) en toen ik vertelde dat ik getrouwd ben en 3 kinderen heb was dat best raar haha. (vooral zijn reactie: "geeft niet, ik ben heel goed met kinderen". pfff)