Hoi meiden, Ik word echt gek van het sneaky gedrag van mijn schoonzus, zusje van mijn man. Ze gedraagt zich ook alsof mijn dochter haar kind is. Ze lijken ook nog eens sprekend op elkaar. Ze heeft zelf geen man, geen werk, geen kinderen. Ik werk fulltime, en twee dagen per week gaat mijn kind naar mijn schoonmoeder, waar mijn schoonzus ook altijd is. Eén keer per week blijven we daar ook eten. Schoonzus gunt mij in de avond geen tijd met mijn dochter. Als dochter bijvoorbeeld op mijn schoot wil zitten, gaat ze naast ons zitten en aandacht eisen totdat dochterlief achter haar aan loopt. Soms zondert ze zichzelf af in een andere kamer, en roept ze mijn dochter. Zit ik daar in de huiskamer. Of als ik daar ben, zegt ze doodleuk, kom ik ga je luier verschonen en neemt haar dan mee naar een andere ruimte. Een paar maanden geleden heeft mijn man wel ruzie met haar gehad. Onze regel is namelijk dat familie ons van te voren moeten inlichten als zij onze dochter mee wil nemen (en dan heb ik het niet over winkelcentrum of boodschappen doen), zodat wij weten waar zij uithangt als zij oppassen. Nou, daar had mijn schoonzus schijt aan, en nam haar gewoon overal mee naar toe. Na de ruzie was ze rustig geworden en respecteerde zij mij weer als moeder. Maar nu lijkt haar bezitterige gedrag weer terug te keren! Gister heb ik er wat van gezegd en toen blafte ze mij af. Mijn man zei toen in grapvorm dat ze niet zo jaloers moet doen. Ik was echt pissed, en vond dat mijn man eens een keer serieus met haar moet gaan praten over haar gedrag. Hij vindt dat ik overdrijf en dat hij al voor mij was opgekomen. Ik vind dat zij over mijn grenzen heengaat. Ik heb gisertnacht zo'n ontzettende ruzie gehad met mijn man over haar, en de hele nacht niet goed kunnen slapen. Ik heb voor mezelf besloten dat ik voortaan ook bijdehand tegen haar ga doen, als zij een bijdehande toon tegen mij aanslaat. Want normaal gesproken hou ik mijn mond maar, of ben ik te verbaasd om wat terug te zeggen. Herkend iemand dit, of iemand nog tips? Argh, ik ben gewoon zo boos!
Die heeft een steekje los zitten zeg. Klinkt bijna eng. Jou kind ziet zij als haar bezit?! Ik zou het contact verbreken.
Duidelijk zijn, ze moet je grenzen accepteren en respecteren. Je man hier niet in het midden laten, want dat word moeilijk. Zelf zeggen, rechtstreeks.. En niet uit de weg gaan voor der.
Zoooooo die is me een partij jaloers denk ik....... Daar zou ik op een gegeven moment ook klaar mee zijn!
Klinkt inderdaad alsof ze jaloers is. Ze heeft zelf geen man of vriend en ook geenkinderen, en jullie hebben dat allemaal wel. Ze is zo te lezen ook heel jaloers op jou. Je kan wel eisen dat ze gewoon fatsoenlijk tegen je doet, en als dat niet zo kan, dan zou ik echt afstand nemen. Grootouders die oppassen is hartstikke leuk, maar als zij daar continu rondhangt (heeft ze geen werk, geen eigen leven?) is dat geen doen meer. Leg ook uit dat je haar aanwezigheid en manier van doen opdringerig vind en dat je dat niet meer accepteert. En verder ter plaatse gewoon assertief reageren. Komt ze weer zo irritant bij jullie zitten, zeg je gewoon: Laat haar even, zie je niet dat ze moe is/een boekje wil lezen/gewoon bij mama zitten, etc.? Netjes, maar duidelijk. Weet ze niet van ophouden, sta dan op en loop weg met je dochter. Als zij zegt: kom ik verschoon je luier wel even, zeg jij: nee hoor, dat doe ik. En dan loop je gewoon weg. Als ze bijdehand gaat doen, direct je spullen pakken en vertrekken. Wat zeggen haar ouders van haar gedrag?
hebben wij dezelfde schoonzus ??? alles wat jij beschrijft deed die van mij ook! maar toen ik 2 maal zo ontzettend boos was en echt de bom ontplofde bemoeit ze zich niet meer met ons belt de broer niet enz..(maar wel mij de schuld daarvan geven)
Ik zou er geen strijd van maken. Gewoon zeggen dat ze nu even bij jou zit en dat jij gewoon ff lekker met haar wil spelen, zitten enz. En dat ze straks wel met je dochtertje kan spelen. Snap dat het irritant is maar voor je dochtertje is het ook niet leuk als jij er een strijd van gaat maken. Het is toch fijn dat ze een tante heeft die zoveel met haar doet. Zou gewoon in een gesprek rustig aangeven dat je het op deze manier vervelend vindt. Niet door je man laten oplossen, jij bent degene met het probleem met haar, niet je man. Eerlijk gezegd kom jij ook wel een beetje jaloers over. Alsof je bang bent dat mensen haar als je sz dochter zien en niet jouw dochter.
Ik vind wel dat ze duidelijk over bepaalde grenzen gaat! Zomaar je kind ergens mee naartoe nemen en jij weet nergens van?? En idd...het is familie van je man dus hij zal hier ook een deel van de oplossing moeten zijn en mss met haar moeten gaan praten. Ik zou het in elk geval echt niet accepteren dus ik begrijp je frustraties heel goed, succes!
Van één kant is je schoonzus lief en is het erg fijn dat zij zo op jullie kind gesteld is. Echter ja, er zijn grenzen en ze is tante, geen moeder. Bijdehand terug gaan liggen doen en die spanningen opzoeken is een slechte keuze, want dat gaat je kind schaden. Kinderen pikken dat soort dingen meteen op. Weet allereerst waar je je nu precies aan stoort, het lijkt mij niet dat het om het verschonen gaat dus laat dat soort dingen achterwege. Ga dan eerst in gesprek met je man, ga niet ruziën, maar maak het een gesprek waar afspraken uit komen. Misschien moet jij ook soepeler worden op bepaalde dingen, maar bewaak je belangrijkste punten. Ga dan samen in gesprek met die dame. verder: hoe kan het dat je schoonzus je kind overal mee naar toe nam terwijl je schoonmoeder oppast? Die kent die regel toch ook? Dus ook zij heeft er een wakende taak in, wellicht ook nog eens tegen haar zeggen.
Bedankt voor jullie reacties meiden! Ik vind het ook onzettend leuk als familie en vrienden aandacht geven aan mijn dochter. Het is alleen dat zij mij niet de ruimte geeft om zelf iets te doen met mijn dochter, want zij eist alle aandacht op. Ook als er andere familieleden zijn, krijgen zij van haar niet de ruimte om met mijn dochter te spelen. Dat is gewoon overdreven. Als bv. een nichtje of een vriendin met mijn dochter gaat spelen of praten, zorgt zij ervoor dat zij weer alle aandacht opeist van mijn dochter. En als dat niet lukt, gaat ze de hele avond boos op de bank zitten. En veroorzaakt zij een gespannen sfeer in de ruimte. Ben ook blij dat als we mensen uitnodigen, en zij niet komt. Dan is de sfeer veel aangenamer. Ik ben nu helemaal klaar met haar. Heb besloten dat ik vanaf nu gewoon duidelijk mijn grenzen aangeef, dan maar elke keer mijn grenzen herhalen. Wat een rotmens. Ben echt boos.
ze is waarschijnlijk hartstikke blij met haar nichtje, ze zal haar niet vaak zien, oke die 2 dagen, en dan wil ze wellicht graag aandacht geven aan je dochter. ik kan me er niet zo druk om maken als mijn schoonzus alle aandacht krijgt van sven als we daar zijn of zij hier, hij is stapel gek op zijn tante en daar ben ik blij om, ze zien elkaar momenteel niet heel vaak meer, maar eerder was dat wekelijks (paste ze een dag op) ze hoeven mij als ze oppassen ook niet te laten weten als ze even weggaan hoor, hun oppas dag, ben al blij dat ze het willen, hoeven ze geen verandwoording te geven over die invulling van die dag. ik snap dat je het niet leuk vind, maar denk ook dat jij misschien wel een beetje jaloers reageert. waarom moet ze persee bij jou op schoot zitten, nee iik zou me er niet druk om maken, dan ga je ook dingen zien die er niet zijn. ze horen respect te hebben voor de ouders, maar over sommige dingen denk ik, hmm wat maakt het uit.
Lastig.. Aan de ene kant begrijp ik het, want ik ben ook helemaal gek met het zoontje van m'n zus, en probeer een goede tante te zijn! Maar aan de andere kant gaat ze wel heel ver, door jou en andere familieleden totaal niet de ruimte te gunnen en zomaar ergens naartoe te gaan.. Kunnen jullie niet een keer met z'n allen aan tafel gaan zitten en proberen erover te praten, waarom ze zo doet enz.? (Kon niet uit je berichtje opmaken of dat al was geprobeerd, of alleen een ontploffing.. )
Lastig, je hoort het verhaal nu van een kant en dan vind ik het in zo'n gevoelskwestie heel moeilijk om een juist beeld te krijgen. Apart van elkaar is het namelijk wel logisch dat het irriteert. Bedenk je wel dat jij degene bent die zich stoort aan de situatie. Het probleem zit dus ook voor een groot deel bij jou. In mijn ogen schiet je met bijdehand terug doen niks op. Je kan beter eerlijk en duidelijk zijn. Geef aan dat als jij er bent jij bepaald, zit je dochter bij je opschoot, geef dan aan dat jij een moeder/dochter moment hebt en dat zij de volgende oppasbeurt weer tijd heeft. Zit ze te mokken op de bank, neem der apart en vraag wat er aan de hand is. Als zij zegt dat er niks is dan zeg je der gewoon dat ze dan wel eens gezellig mag gaan doen en een lach op der gezicht mag toveren. Neem dus zelf de regie als je je ergert. Laat zien dat je niet jaloers bent en jij de wijze moeder bent in de situatie. Wat bind je schoonmoeder hiervan, die is er vaak bij dan zal haar dit toch ook op moeten vallen? Je man tussen 2 vuren zetten heeft geen zin. In de middeleeuwen moesten mannen jonkvrouwen redden, tegenwoordig moet je het toch zelf doen.
Ik zou inderdaad echt duidelijk beginnen zijn tegen haar. Als ze naar een andere kamer gaat, opstaan en je dochter halen. En als ze haar luier wil verschonen, je dochter overnemen en het zelf doen. Dit is echt te gek! Ze is jou dochter en jij beslist er over. Hopelijk gaat je man dat ook snel inzien want het is natuurlijk niet de bedoeling dat jullie er onder door gaan door haar bemoeienissen.
sneu voor dochterlief hoor, dat die zo dupe wordt van een strijd, zonde. allen daarom zou ik al die dag voor lief nemen, ze eten maar eens per week daar, van je dochter geen wapen maken. echt niet. wees blij met een lieven tante,
Wees duidelijk naar je man en naar haar toe wat je wel en niet wil. Als ze de aandacht van je dochter gaat op eisen omdat zij bij iemand anders zit dan gewoon zeggen dat ze op moet houden. Blijkbaar heeft je sz nogal duidelijke taal nodig
Ben ik de enige die medelijden heeft met schoonzus? Bekijk het eens van haar kant geen man geen kinderen misschien wel de wens? Daarbij is ze gek op haar nichtje en wordt dit belemmerd door de moeder.. Ts ik ben van mening dat ze op bepaalde punten te ver gaat maar je kunt dit toch aangeven en haar de ruimte geven om met je dochter te knuffelen en spelen? Die ene dag of twee dagen in de week denk dat jij hoe dan ook altijd nog meer tijd doorbrengt met je dochter als je schoonzus
Nee dat ben je niet als je mijn berichten hebt gelezen ben wel blij dat ik dus niet de enige ben die zo denkt.
ik wou dat mijn broertje of schoonbroer/ schoonzus zo betrokken was bij mijn zoon. hier laten ze me zoontje namelijk helemaal links liggen ik denk dat je het je teveel aantrekt. en als je ook tijd wil doorbrengen op die avond met je dochter ga je toch gewoon iets eerder naar huis zodat je haar alle aandacht kan geven. ik zou hier geen ruzie om maken.