Shit, wat doet dit pijn zeg! Nooit verwacht dat wij slecht nieuws zouden krijgen. Het ging allemaal wel lekker en mijn buikje groeide al goed. Ik kon het nog maar moeilijk verborgen houden en veel broeken zaten helemaal niet meer lekker. Uiteraard hou je in je achterhoofd dat het nog altijd mis kan gaan, maar blijkbaar had ik hier toch te weinig rekening mee gehouden, want wat kwam dat hard aan! Eerste echo was goed, was gewoon uitwendig en de vk kon het vruchtje al snel vinden en je zag gelijk het hartje! Gisteren had de vk erg veel moeite om het vruchtje te vinden en toen ze het eindelijk had gevonden zag het er nog steeds uit als bij de eerste echo, maar dan ietsje groter. Gek dat je jezelf dan nog wijs wil houden dat het allemaal wel goed komt en dat de vk het hartje wel zou vinden. Helaas het echoapparaat gaf aan dat de foetus 9weken en nog wat daagjes oud was, terwijl ik al 11,5 week zwanger was. Pas bij het woord miskraam brak ik. Toen kwam het besef en ook de klap. Echt nooit gedacht dat dit zo'n grote impact zou hebben, heb bijna niet geslapen vannacht ook al was ik echt doodop van al die emoties. Bedankt voor het lezen en dat ik mijn verhaal kon doen
Pfff zo oneerlijk!....wil je heel veel sterkte wensen met het verlies! Ik hoop dat je omgeving je goed op kan vangen. Knuffel
Shit zeg, wat naar...heb het zelf 10 jaar geleden meegemaakt, dus begrijp je heel goed. Veel sterkte in deze moeilijke tijd.
Ook al weet je in je achterhoofd dat het kan gebeuren de klap blijft even groot... Veel sterkte met het verwerken van dit verlies