schoonmoeders....altijd zo vervelend?

weet je wat mij geholpen heeft
in begin lang voordat wij bezig waren en mensen vroegen wanneer wij eens aan kinderen zouden beginne dn vroeg ik hoeveel geld er op hun spaarrekening stond en dan schrokken ze en zeiden dat gaat je niks aan
en dan liep ik weg
naderhand als mensen weer een vroegen zei ik weet je wat je kan mij heel erg kwetsen op dit moment want mss zijn we al heel lang bezig en kunnen wij geen kinderen krijgen
de vragen waren zo afgelopen
nou moet ik zeggen dat ik een super lieve schoonmoeder heb en die weet inmiddels wel dat wij in de mmm zitten en vraag af en toe hoe t gaat en verder niks als we niks kwijt willen dan niet willen we dat wel dan ook goed
heel veel succes

 

Pff,vervelend zeg. Ik heb zo'n onbeschofte vraag ook een keer gehad op een verjaardag. Een kennis van de jarige (die ik misschien 3x gezien had) vroeg 'of het voor ons niet eens tijd werd om aan kinderen te beginnen' We waren op dat moment wel bezig, en ik had net van een vriendin te horen gekregen dat zij waarschijnlijk nooit zwanger zou worden, dus deze vraag schoot me even in het verkeerde keelgat en ik heb toen ook heel bot geantwoord dat kinderen nou eenmaal niet in een schap in de supermarkt liggen waar je ze even kunt kopen wanneer je daar zin in hebt. Het werd even stil in de kamer en daarna heb ik deze vraag nooit meer gehad.

 

Ik ben zelf nogal een flap uit en ik was dus altijd de persoon die helemaal blij werd als vrienden aangaven dat ze een kindje wilde. Regelmatig vroeg ik ook aan ze hoe het ging.. puur om interesse te tonen en omdat ik het zo leuk vond.. Uiteindelijk zijn ze 2 jaar bezig geweest.. En daar heb daar nu wel van geleerd dat ik er niet meer om moet vragen.. zie in dat dat voor de ander juist onprettig kan zijn

 

Mijn moeder heeft laatst tegen mijn zusje gezegd: Nou, ik denk dat Emma binnen een jaar zwanger is als ze geen baan kan vinden, anders zit ze toch maar te niksen.
Een kind krijgen als een soort bezigheidstheraptie ofzo??? Het viel bij mij niet helemaal lekker. Juist omdat ik geen baan kan vinden gaan we er voorlopig nog niet voor.

Ben zelf afgelopen maart getrouwd en helemaal nu mijn nicht ook nog zwanger is begint mijn schoonmoeder ook al. Laatst hadden we het over een onderzoek van het ziekenhuis waar ze graag 3 generaties willen om daarvan van alles in kaart te brengen. Maakte ze zo'n opmerking van: ja, dan moeten jullie nu maar voor de derde generatie zorgen. En meer van dat soort opmerkingen in een gesprek.

Ik zeg tegen iedereen: voorlopig nog niet. Als we er wel voor gaan dan laten we niemand dit weten.

 

Ik heb er niet zo'n probleem mee dat mensen het vragen. We zijn bijna 10 jaar samen, hebben 2 jaar geleden een huis gekocht en ik ben 30. Ik riep altijd dat ik eerst wilde trouwen voor ik aan kinderen wilde beginnen. We zijn in juni getrouwd dus ja, nu zijn de ogen dus op ons gericht. Als mensen erom vragen antwoord ik ook altijd in de richting dat het niet voor iedereen vanzelfsprekend is. Mijn zus (2 kids in 11 maanden) vroeg er het meeste naar, haar heb ik eerlijk gezegd dat ik het niet zo leuk vind maar dat ze het als 2de hoort als het zo ver is.

 

behoorlijk herkenbaar...

mijn verhaal;
in mei 2012 zijn we gestopt met de pil en overgestapt op mama compleet van davitamon
we zouden mijn lichaam 3 maanden de tijd geven om "opnieuw op te starten"
ja toen was het zover om er voor te gaan!
in die maand gingen we op vakantie en schoonma zou de planten water geven, post opruimen enz.
ik had mijn doosje mama compleet altijd links in het medicijnkastje staan (op de badkamer).
bij thuiskomst lag het doosje rechts in het kastje.
hier liggen alleen mijn spullen in dus mijn vriend heeft dit niet gedaan en ik ook niet, want ben pietje precies.
dus 1+1=schoonmama heeft lopen snuffelen in mijn spullen.

toen kwam het moment om iedereen te vertellen dat we in verwachting zijn en wat zegt ze; ik had het eigenlijk wel verwacht
(hoezo?? vriend werkt 40 uur en volgt nog een studie voor zijn werk, ik ben werkloos)
mijn ouders hadden niets in de gaten en sprongen een gat in de lucht omdat ze, gezien onze situatie, nog niet verwacht hadden opa en oma te worden.

wat doe je er tegen?
helemaal niets, maar het is wel heel frustrerend!!! :x

 

Ojéé Neen! Als ik ooit mama mag worden
dan denk ik niet dat iemand mijn baby Moet behandelen als haar eigen kind want dan ga ik out of control haha
Dan kan manlief terug bij mammie gaan wonen
ofwel mammie hier buiten haha

 

Ik zou het volgende zeggen: je stelt die vraag wel heel erg vaak he? ja wij willen in de toekomst heel graag kinderen maar op dit moment nog niet maar indien wij zwanger zijn laten wij het je natuurlijk weten, maar tot die tijd kun je er beter niet meer over beginnen ik voel mij er een beetje ongemakkelijk bij, als er nieuws is dan zullen wij het vertellen.
Dan heb je gewoon op een vriendelijke manier gezegt wat je ervan denkt. Verder niet teveel tegen je man zeggen/zeuren over je schoonmoeder want een zoon neemt het altijd op voor zijn moeder helaas. moeders weten dat trouwens en kunnen ook ''expres'' op die manier stoken he. Atijd zeggen wat je er van vindt met een hele grote glimlach is mijn advies, Als je het niet zegt en gaat zitten mokken gaat je man het opnemen voor zijn moeder zo van nou ze bedoelt het toch vriendelijk en jij zit er weer wat achter te zoeken!
succes ermee meiden ik weet hoe lastig het is.

 

Ik herken je verhaal. Ik heb zelf te maken met een Turkse schoonfamilie welke in Turkije woont. Wij zijn nu 7 jaar samen waarvan 6 jaar getrouwd, naar Turkse maatstaven duurde het veeeeeels te lang eer ik het heugelijke nieuws kon vertellen dat er een nieuwe telg op wereld kwam (ik ben nog maar pril zwanger). Wij hebben altijd in Turkije gewoond en wonen nu alweer even in NL en ik ben niet zonder slag of stoot zwanger geraakt (MMM, IUI maar geheel onverwacht spontaan zwanger na 3,5jr). Als wij op bezoek waren kreeg ik van familie en vrienden dan semi grappig te horen; 'ben je nou nog niet zwanger? Je komt niet eerder naar Turkije voordat er een baby in je buik groeit hoor!' Al met al behoorlijk pijnlijk als je zo graag wilt maar het niet lukt. Ik vertelde ze altijd dat we eerst gesetteld in NL wilde zijn alvorens we aan kinderen wilde denken en dat daarbij je geen kindjes in de winkel kunt kopen een kindje is een geschenk wat je maar net gegund en gegeven moet worden!

Wat betreft jouw schoonmoeder ik zou inderdaad ook aangeven dat je het niet op prijsstelt dat ze daar continue naar vraagt en wanneer het zover is ze bij het eerste clubje zit die het te hoen krijgt! Kan me voorstellen dat je er de kriebels van krijgt!

 

Mijn nicht is nu 12 weken zwanger. Tien ze het vertelde aan haar schoonmoeder was de reactie: tranen en de opmerking: ik dacht dat we het nooit zou gebeuren.

Vreselijk als familie druk op je gaat leggen. Stel dat je geen kinderen kan krijgen, ben je dan niet goed genoeg ofzo?

Zaterdag vier ik met schoonfamilie Sinterklaas (ja ik weet het, lekker laat). Wij zijn nu 9 maanden getrouwd. Ga nu alvast maar wat opmerkingen bedenken voor de vraag: wanneer jullie?
Eigenlijk zoek ik een antwoord dat netjes blijft maar toch duidelijk de boodschap geeft: gaat je geen donder aan.

 

Ik lees hier al dat ik het bijzonder getroffen heb met mijn schoonfamilie (dat wist ik al wel, maar dat wordt hier maar weer eens bevestigd). Laatst maakte mijn schoonvader een keer de opmerking dat we maar snel aan een kleintje moesten beginnen, dan kon hij lekker gaan fietsen. Hihi waarop mijn schoonmoeder heel verbijsterd reageerde van 'nou, dat zeg je toch niet'. Hihi, weten zij veel dat we al druk aan het proberen zijn. Maar deze opmerking is echt opzichzelfstaand, en meer vanuit enthousiasme omdat het hen eindelijk voor de wind gaat waardoor ze eindelijk wat meer vrije tijd gaan krijgen. Ik heb het echt te doen met mensen die schoonouders hebben die er zo op lopen te hameren, lijkt me verschrikkelijk. Nee dan heb ik een zwaardere kluif aan mijn eigen moeder...

 

Pff schoonmoederss....

 

Wauw!! Mijn schoonmoeder doet precies t zelfde!! Sinds ong. Anderhalf jaar met mn vriend ging krijg ik al cadeautjes van dr als flesjes, sokjes, rompers, en zelf luiers!! Standaard als we haar zien(wat gelukkig niet zo vaak is) vraagt ze t en ook als er andere bij zijn. Laatst waren we op de verjaardag van een nichtje van mn vriend en zij vertelde dat ze zwanger is van hun derde! Super leuk maar de reactie van mn schoonmoeder was: goh zien je zij kunnen het wel! Ik heb gedaan alsof ik naar de wc moest want werd zoooo boos! Mn vriend wil er niets van zeggen omdat ie vind dat ze t niet verkeerd bedoelt. Tuurlijk dat snap ik ook wel maar na 4,5 jaar dat aan mn hoofd gehad te hebben vind ik eigenlijk wel even genoeg! Dus zit al een tijd te twijfelen of ik er wat van zal zeggen en moet zeggen dat ik de tips hier zeer goed vind! Haha

Naja kort gezegd: ik snap heel goed wat je bedoelt! En blij hier alle tips te lezen

 

Bij mij was het niet mijn schoonmoeder maar mijn eigen familie. Met name mijn moeder kon behoorlijk pushen. Op een verjaardag met een borrel te veel was ze weer eens lekker op dreef totdat mijn lief heel gevat zei: gaan jullie dan nu weg? Dan kunnen we oefenen!!
Nooit meer over gehoord

Wat ook hielp was zeggen of iemand zich realiseerde hoe pijnlijk die vraag kon zijn in het geval wij al lang bezig waren. Uiteindelijk toen dat zo was zei ik botweg tegen mijn broertje in een kamer vol mensen; omdat het niet lukt!!
Mijn ervaring, je kan maar beter duidelijk zijn.