Hallo mijn naam is joyce.Ik lees veel verhalen op dit forum maar,eigenlijk plaats ik zelf nooit een verhaal. toch moet ik het even kwijt. Ik ben getrouwd,zoontje van 4 jaar en zelf 35 jaar oud. Afgelopen april ongeveer ben ik met de pil gestopt.Snel daarna bleek ik zwanger te zijn,helaas mk. Daarna nog een mk na 7 weken en 1 dag.Had van te voren al stolseltjes en het gevoel het zat niet goed. Bij de echo bleek hartje wel te kloppen maar hele grote dooierzak. Kon er niet veel op internet van vinden maar na paar dagen bloedverlies,echo bleek hartje niet meer te kloppen. Nou dan denk je van ok de volgende keer moet het gewoon goed zijn,positief blijven. ja hoor sept zwanger,geen bloedverlies en t gevoel t zit goed. Echo gemaakt,ow we zien geen hartje maar kan aan t apparaat liggen,na 4 echo`s definitief nee mw ws is t bij 7 weken al overleden.Afgelopen donderdag curetage gehad.Maar heb zo`n pijn in mijn hart . Omgeving zegt,ach gewoon weer verder.Maar wat een verdriet pfff. sterkte voor iedereen die een mk moet meemaken
Ik vind het heel verdrietig om te lezen. Ik heb er nu 1 meegemaakt en dat hakt er al in. Maar dat je dit drie keer meemaakt.... heel erg. Volgens mij is je vertrouwen dan echt even helemaal weg. Gelukkig heb je een mannetje rondlopen. En dat bedoel ik niet zo van: wees blij dat je een kind hebt.. maar ik bedoel, je lichaam heeft in ieder geval al een keer bewezen dat hij het kan, een zwangerschap tot een goed einde brengen. Ik vind dit voor mezelf in ieder geval een soort houvast. Wat zegt de vk of de gyn hierover? Zeiden ze iets in de trant van 'volgende keer beter'? Of krijg je nu onderzoeken ofzo?? Kun je er goed over praten met je man en met je omgeving? Ik vind dat zo belangrijk gebleken. Nou, heel veel sterkte met het verwerken van dit verlies!!!
Sterkte! Helaas hier zelf ook meegemaakt. Probeer veel te praten en pas verder te,gaan als je er geestelijk klaar voor bent...... Makkelijker gezegd dan gedaan..... I know, maar geef je die tip uit ervaring... Knuffel
Ik vindt een mk al behoorlijk erin hakken, maar als je er al meerdere hebt gehad dan al helemaal, ik zou dan mijn lichaam ook niet meer vertrouwen... In iedergeval veel sterkte ermee lieverd en praat er over. Dikke knuffel
heel veel sterkte met het verwerken. 1 is al teveel, laat staan 3. Helaas weet ik wat het is en dan kan je zulke opmerkingen echt niet erbij hebben! Blijven praten is het beste, dat merk ik nu ook (daarbij voel ik ook dat ik het nodig heb). Hele dikke knuffel!
Ze hadden het wel gevraagd in het zh of we nog verdere onderzoeken willen.Maar na 3 mk ben je emotioneel wel beetje leeg. Volgend jaar kijken we verder hoe we ons dan voelen. Je krijg veel opmerkingen vanuit je omgeving.mensen denken dat na de curetage je snel weer verder kan met je leven.Maar zo werkt het niet.Heb nog steeds de blauwe plekken op mijn arm van het bloedprikken en infuuf.En dagelijks wordt je je weer bewust van ow ja ik ben niet meer zwanger. Maar zoals alles heeft het tijd nodig.
ach Joyce wat vreselijk dat je dat hebt moeten meemaken! 3x nog wel.. wat een pijn ik heb 2x achter elkaar een vroege miskraam gehad en was daar ook heel, heel verdrietig en gewoon LEEG van op dat moment.. en zeker een miskraam op een latere termijn lijkt me vreselijk zwaar heel veel sterkte en hopelijk mag er binnenkort een gezond beebje komen voor jullie
Ik heb het heel erg met je te doen. Ik kan je alleen meegeven om erover te blijven praten. Is makkelijk gezegd maar wel het beste.
Hey Joyce, Wat vreselijk verdrietig en moeilijk en oneerlijk he, als je dit 3 keer mee moet maken. Ik weet er helaas alles van. Heel veel sterkte de komende tijd. Wij hebben wel onderzoek gedaan, maar daar is niets uitgekomen. Ik hoop dat je snel zwanger mag zijn van een gezond kindje, want pas dan kan je die moeilijke tijd een klein beetje achter je laten. Dikke knuffel
Hallo Bedankt voor de lieve woorden. We laten het even rusten en kijken volgend jaar verder hoe we ons dan voelen.We hebben er allemaal zoveel verdriet van gehad. Iedereen sterkte als je dit mee moet maken.
Lieve Joyce, Ik heb zelf een MA gehad in september, dus ik weet een beetje hoe jij je moet voelen. Een beetje maar, want drie x dit meemaken lijkt mij verschrikkelijk zwaar... Heel veel sterkte gewenst. Ik hoop dat jullie samen de rust kunnen vinden. En dat jullie ergens volgend jaar weer de moed kunnen opbrengen. Ik vind dat jullie nou wel eens een gelukje verdiend hebben. Liefs
Het is gewoon hartstikke moeilijk en je moet je tijd ervoor nemen op dat op een rijtje te krijgen voor jezelf meis... Hier 5 MA s en elke keer heb ik weken/maanden tijd nodig gehad om t te verwerken. Wilde ik niets meer met de kinderwens doen. Neem je tijd om verdriet te hebben, als je dat gedaan hebt, kan je er straks weer tegenaan!
Hoi ja eigenlijk zijn we er ook wel klaar mee,in november een curettage laten doen.Ow wat was dat vreselijk zeg. Op zich de ingreep niet maar dat verdriet pffff. Maar ja het leven gaat dan als heel snel weer verder.Ook wel goed maar ik vind dat je soms in deze tijd weinig de tijd voor dingen kan nemen.
wat verschrikkelijk zeg!! hier soort gelijke situatie.. maar "gelukkig" geen curretage nodig gehad ... 3x mk rond wk gehad... over onze dochter hebben we 2 jaar "gedaan" na operatie spontaan zwanger geraakt... april 2011 gestopt voor brusje... bleek in juni,aug en nov zwanger maar helaas... en nu tot op heden niets meer en staan we in begin fase van de mmm ... wat je schrijft herken ik ... 1x kan gebeuren, 2x domme pech volgende zal goed gaan, maar idd dan ook nog die 3e x ... nu hoop ik dat een 4e x bespaard word voor jullie !! dus mijn wens voor jullie voor 2013 is een heel mooi en gezond beebje!! knuff