Hou meiden, Wie herkent dit? Oudejaarsavond 2012 ben ik volledig ingestort! Paniekaanvallen / depressie /angst ed! Zelf ben ik er van overtuigd dat dit een postnatale depressie is geweest! Hulp gehad, medicijnen gehad (die ik aan t afbouwen ben)! Ik denk zelf dat ik op de terugweg ben naar mezelf! De dalen zijn minder diep en de Paniekaanvallen / hyperventilatie worden minder hevig! Toch blijft de negatieve gedachten de hele dag door opspelen! Ik ben de hele dag aan het strijden om me niet rot te voelen! Wil geen enkel moment meer somber zijn, ben dan gelijk bang voor een terugval! Als ik wakker word begint t al! Hoe voel ik me? Beter dan gister? En als ik dan weer somber ben, denk ik, oh nee, daar is t weer! Zijn er meer meiden die dit herkennen? Of iemand tips? Heb t plan om nog cognitieve gedragstherapie te gaan volgen! Gr. Ninosz
Heel herkenbaar! Ik zit sinds een paar weken thuis. Ik ben net begonnen met de cognitieve gedragstherapie en volg ook een online programma. Ik hoop dat het gaat helpen! En ik hoop ook voor jou dat je je snel beter zult voelen. Belangrijk zijn je voedingspatroon, sporten en hobby's voor de afleiding. Wellicht een homeopathisch middel zoals Sint janskruid, dat schijnt goed te helpen! Veel sterkte en een dikke knuffel!!
Ik herken het wel een beetje, ben zelf depressief geweest een tijd terug en heb ook wel paniek aanvallen gehad gelukkig heel weinig. Vind het ook verschrikkelijk dat sombere gevoel, en ben altijd weer bang dat ik er in blijf hangen. Heb geen tips voor je. Ik loop al een jaar bij een psycholoog, en bij mij is het toen steeds beter gegaan. Nu is er weer wat gebeurt waardoor ik me rot voel en ben ik weer vreselijk bang dat ik weer depressief word. Moet daar echt tegen vechten.
Dit herken ik wel. Ben nooit echt in een depressie geraakt, maar depressieve gevoelens ben ik erg bevattelijk voor. Hier heb ik geleerd mezelf te stoppen en te focussen op andere dingen, bv schoonmaken, wel positieve zaken etc. En te accepteren dat ik af en toe niet positief denk en nare gevoelens heb. En natuurlijk is die angst er...niemand wil zich zo voelen, toch? Maar je zegt zelf al dat je telkens minder diepe dalen hebt. Geweldig, houden zo!
Ik zit er ook aan te denken om Sint janskruid te gebruiken als ik helemaal afgebouwd ben! Moet nog ong. 40% ! Wat voor voedingspatroon hou jij aan? Hobby's heb ik ook niet echt, misschien moet ik dat maar eens gaan verzinnen! Jij ook een dikke knuffel, en hopelijk voel jij je ook gauw weer de oude!
Ik zit zelf sinds maart thuis met een burnout, compleet met paniekaanvallen en depressieve gevoelens. Ben direct naar een psycholoog gegaan en ben daar nu nog onder behandeling. Ik merk dat het steeds beter gaat, inmiddels ben ik zelfs weer op therapeutische basis een paar uur aan het werk. Erg moeilijk, want ik werk op een stervende muziekschool Maar ik houd maar in mijn achterhoofd dat ik hier sterker van word. Toch blijven ook bij mij de depressieve gevoelens komen. Tips heb ik niet echt. Mijn psycholoog heeft me geleerd om het 'gewoon' te accepteren en dat helpt. Als ik me een dag minder goed voel, kan ik me daar tegen verzetten, maar dat werkt averechts. Ik kan er ook voor kiezen om die gevoelens te accepteren. Het is nou eenmaal zo, het wordt beter en morgen is er weer een dag. Dat helpt mij wel de dag door. Accepteren is zeker niet de gemakkelijkste optie, maar voor mij werkt het.
Maar hoe vecht je daar tegen dan? Knap zeg dat jij durft te zeggen dat je EEN TIJD TERUG depressief bent geweest! Ik denk zelf ook dat mijn depressie voorbij is, tenminste....daar pieker ik juist over! Is het echt voorbij? Gaat het ooit nog echt over! Jij ook sterkte..
Knap zeg hoe jij daar mee omgaat! Idd, accepteren is 1 van de belangrijkste dingen denk ik! Ik heb nu wel redelijk geaccepteerd dat ik een postnatale depressie heb gehad! Maar ik weiger om te accepteren dat ik nooit meer onbezonnen kan leven, en niet bang ben voor mn gedachtes!
Heb jij ook medicijnen geslikt? En is bij jouw de oorzaak achterhaalt? Hier is zooooveel geroepen.. Jeugd, relatie, kinderen, werk enz.. maar ik vind het allemaal moeilijk te geloven. Ik heb vroeger ergere dingen meegemaakt dan nu! Hier is het echter zo dat ik me niet 1 dag slecht voel, maar dat het dan gelijk 2 a 3 weken is.. Dan gaat het zo weer een maandje of 2 goed, en komen die 3 weken weer voorbij ! Merk wel, dat het accepteren het gevoel wel wat verzacht! Jij ook sterkte en een knuffel!!
Bedankt voor de knuffel Ik heb ervoor gekozen dit zonder medicijnen te doen. Ik ben 10 jaar geleden zwaar depressief geweest en toen heb ik wel medicijnen gehad. Gelukkig, anders was ik er nu misschien niet meer geweest... Ik heb wel erg veel last gehad van de medicijnen en daarom wilde ik dit nu niet. Ik weet niet zeker wat de oorzaak is. Die ligt gedeeltelijk in mijn genen, gedeeltelijk in mijn jeugd/puberteit en gedeeltelijk in mijn scheiding en werk. Denk ik... Pieken en dalen komen in periodes. Soms een korte periode (lees: een dag), soms een langere periode. Ik merk ook dat het soms langere tijd minder goed gaat. Ik ben dan ook bang voor een terugval. Maar ik blij in mijn achterhoofd houden dat het weer voorbijgaat. Kijk, mijn vorige depressie is ook voorbij gegaan, dan lukt het me dit keer ook! Ook op mindere momenten probeer ik positief te blijven: ik voel me nu ruk, maar morgen/volgende week/... gaat het weer goed. Accepteren dus... Ik snap dat dat moeilijk is, vind ik ook. Het is echt gemakkelijker gezegd dan gedaan en het kost mij vaak ook veel moeite. Heel veel sterkte en een knuffel terug.
Afleiding zoeken, aan positieve dingen proberen te denken soms heb ik echt een rot dag. Zoals nu, maar ik probeer er niet aan toe te geven of te accepteren dat ik die wel eens heb en te realiseren dat het ook weer over gaat. Ik heb me ook vaak afgevraagd of het ooit wel over zou gaan, maar het is echt overgegaan. Zonder dat ik het echt door had ben ik me langzamerhand weer beter gaan voelen, ik had weer zin om dingen te gaan doen, ik genoot weer van dingen. De angst om weer depressief te worden blijft wel, maar ik ga me best doen om het nooit meer zover te laten komen. Het is al goed dat je denkt dat het voorbij is, het is een grote stap in de goede richting! Het gaat echt voorbij
Ik word zowaar BLIJ van jullie reacties.. Vooral omdat jullie zeggen dat het echt weer overgaat! Ik heb trouwens het gevoel dat de AD mij niet geholpen heeft.. Herkenbaar? De huisarts lacht me daarom uit...
Ik lees nu je onderschrift pas! Meid, jij mag volgens mij best somber zijn! Heel veel sterkte gewenst met het verwerken! Gelijk heb ik nu de gedachte: wat zeur ik dan met 2 gezonde kids..
Dankjewel Je zeurt toch ook niet! Je bent hard aan het werken om je beter te voelen, je hebt helaas niet altijd controle over je emoties. Ik heb ook een tijdje AD geslikt, heeft bij mij ook helemaal geen effect gehad. Ben er op eigen houtje weer mee gestopt. Heb een paar keer een hogere dosis gekregen, maar het hielp echt niet.
Ik heb zelf een tijd St. Janskruid gebruikt. Zorg er wel voor dat wanneer je hiermee begint, je de St. Janskruid van de apotheek neemt (Hyperiplant), deze heeft de hoogste dosering hypericum, het stofje wat maakt dat die tabletten helpen. Die van de drogist hebben een hele lage dosering hypericum. Oja, en je slaapt er goed van...heerlijk!
Wat ik geleerd heb in therapie is dat je je gevoel niet zozeer kunt veranderen, maar wel je gedachtes daarover (ook niet makkelijk, geef ik toe). Door minder gewicht te geven aan wat je voelt en het te accepteren als een gevoel dat er is en dan weer weggaat is het vaak een stuk beter aan te pakken. Ik probeer dit nu bij nare gevoelens te doen, gewoon even uitzitten en verder niets speciaals doen (ik ben geneigd om dan heel erg te gaan eten). Je merkt dan dat het een stuk korter duurt dan je van te voren had gedacht. Dit werkt trouwens ook bij piekergedachtes, ze komen op en gaan weer weg. Je hoeft er helemaal niets mee te doen. Ik heb ook een meer cognitieve therapie gevolgd na mijn zwangerschap, maar merk nu dat ik meer kan met een therapie die gericht is op acceptatie van wat er is. Voor mijn gevoel kost dat minder energie, althans ik ben minder energie kwijt aan me steeds verzetten en daardoor heb ik meer energie over voor andere dingen. Misschien helpt het je ook om je vooruitgang sinds vorig jaar eens duidelijk op papier te zetten, dan kun je zelf meer doorvoelen hoe ver je bent gekomen en dat een somber gevoel niet meteen een terugval betekent. Want als ik je post zo lees, ben je al heel ver gekomen!!
Overigens over sint janskruid: je moet dan wel op het gebruik van andere medicatie letten. Sint janskruid kan de werking versnellen waardoor ze minder goed werken, ook bij de pil!
Hoe moeilijk het ook is. Ga het proberen op te schrijven waar over je pieker. Dit ben ik van af vorige week aan het doen. Wel heel moeilijk piekeren op te schrijven maar alles wat me dwars zit schrijf ik op zo dat ik het ergens kwijt kan. Makkelijk is het niet en de discipline op brengen om het op te schrijven ontbreek nog vaak maar ik zit vaak genoeg achter de laptop om even wat van me af te schrijven en het lijkt al wat te helpen. Je mag je best down voelen ect en piekeren mag ook stel een pieker uurtje voor. En zeg op een gegeven moment stop tegen je zelf echt keihard STOP. Weet hoe moeilijk dat is mij lukt het ook niet altijd. Maar je moet ergens beginnen. Hier ook nog vaak ups en downs maar ondanks alles begin ik te merken dat het langzaam mijn systeem uit gaat het piekeren de problemen ect ect. Ik vergelijk piekeren vaak als het restte van je computer als weer zijn plek geven in je hoofd. En daarom gaat het soms beter. Weet wel op een gegeven moment moet je toch door je kunt niet terug blijven kijken naar wat er gebeurt is en je moet toch ergens positieve krachten vandaan halen zo probeer ik te over leven. Pas geleden ook een topic of dit soort dingen geopend toen kreeg ik een mailtje van iemand! En daar weer even me hart gelucht en dat zetten me weer op me plaats niet op een slechte manier maar ook al snapt iemand je even dan maakt het weer even dragelijke. Je moet toch iets. Als ik me echt heel down voel of pieker pak ik een foto van de kinderen en dan zeg ik tegen me zelf daar doe je het voor zij hebben je nodig en zij zijn jouw motivatie om verder te gaan. En ook dat helpt soms.
Ik heb een tijdje bij een homeopaat/ nei-therapeut gelopen. Tijd aan de bach-bloesem die speciaal voor mij werden gemaakt gezeten. Hier uiteindelijk sterker door geworden en veranderd. Had lichte depressie en soms sombere buien. Een hobby zoeken geeft ook afleiding, probeer je er soms toch over heen te zetten, hoe moeilijk het ook is. Let met Sint Janskruid ook op als je de pil slikt, die werkt minder. Heel veel succes
Hoi meiden, Bedankt voor jullie reacties! Doet me goed! Hielp Sint janskruid bij jullie goed? Ik ben niet aan de pil, dus daar hoef ik t niet voor te Laten! Wel nog een klein beetje antidepressiva! Heb begrepen dat ik dat eerst af moet bouwen!