Nou ik denk dat ik op het moment zelf ook heel erg naar zou reageren als mijn kind ' aangereden' word zou op dat moment heel veel paniek en vrees in mijn lichaam voelen en weet hoe ik dan kan reageren.. Maar ik zou achteraf ook wel boos op mezelf zijn aangezien ik beter op had kunnen letten aangezien de auto stapvoets ging.. En leer mijn kinderen ook naast mij te fietsen ( ik aan de kant van de weg) zou wel een kleinigheidje kopen voor het meisje zou ik wel waarderen..
Hier ben ik het ook mee eens. Ik ben zelf ook niet altijd rustig met reacties. Maar zoals ik de situatie nu voor me probeer te zien vind ik dat de moeder van het meisje haar kindje er op had moeten wijzen om er omheen te rijden of te stoppen. Ik zie dit ook zo vaak bij mij in de zijstraat waar een school zit dat ze kinderen stoppen zodat ze weer veilig doorkunnen.
zolang je niet als een dwaas aan bent komen rijden, vind ik niet dat je je schuldig hoeft te voelen. een ongeluk zit in een klein hoekje Ik zou denk ik te geschrokken zijn om degene die mijn kind aan zou hebben gereden uit te kafferen. Maar goed iedereen reageert anders. cadeautje zou ik niet kopen, maar dat is ook een eigen gevoel.
Nee in wezen ben ik het hier mee eens. Maar in een schrik reactie kan je anders reageren dan je zou willen. Weet je je weet pas hoe je zal reageren als het jou overkomt en laten we nou eens niet gaan wijzen naar die moeder met dat kindje je weet niet of die moeder wel of niet op lette. En je weet pas echt hoe je reageert als het je gebeurt. Ik geef gelukkig toe dat ik in een schrik reactie wel zo zou kunnen reageren omdat je stress niveau zo om hoog schiet dat je even niet logisch na kunt denken en je in een impuls reageert. Voor het zelfde geld reageerde die moeder met van hand voor haar mond en blijft stok stijf staan van schrik dat kan ook dat je je even niet kan bewegen van schrik. Dus van alles is mogelijk.
ik weet t, maar ik zou meteen NA de reactie mezelf wel realiseren dat het een reactie is die misschien op die manier niet echt kan. En dan zou ik er meteen achteraan zeggen zoiets als: sorry hoor, ik ben erg geschrokken. Oid. Maar gewoon puur zo, waar de kindjes bijzijn, nee, dan vind ik niet dat zomaar alle gedrag verexcuseerd kan worden met 'ik ben geschrokken' of 'ik ben boos'.
Jeetje wat schrikken zeg! Helaas heb ik er ervaring mee.. Vader en dochter komen aanfietsen maar staken geen hand uit, bam, meisje tegen de zijkant van mn auto Ik stop gelijk en heb echt duizend maal mijn excuus aangeboden maar de vader negeerde me Stapten gelijk weer op en fietsten zo door zonder iets te zeggen Als jij het meisje en de moeder kent, zou ik wel even een klein kadootje ofzo heenbrengen. Denk dat de moeder van de schrik zo uitraasde tegen je.. Sterkte ermee!
Kan me voorstellen dat je zo bent geschrokken en dat moeders boos wordt snap ik, maar om jou dan maar verrot te gaan schelden vind ik niet nodig. Ik vind het wel een lief idee om een cadeautje te gaan kopen voor dat meisje en dat dan aan de moeder te geven met je excuses en dan jou kant van het verhaal even vertellen. Dan kun je altijd nog zien of de moeder nog even netjes excuses maakt voor haar gescheld. Hoe is het net gegaan, of hoef je tussen de middag niet naar school?
Ik vind de reactie van de moeder NIET Normaal. Steeds vaker schelden mensen elkaar uit ook waar de kinderen bij zijn.. ( kind was er nu ook bij). Ik snap dat de moeder geschrokken is maar om nou zo tekeer te gaan? nee! Misschien komt ze er zelf nog wel op terug en was het haar eerste reactie.
Jeetje dat moet schrikken zijn geweest. Hopelijk is de moeder nu wat minder boos. Hoe reageerde de moeder nu?
ik denk dat die moeder zo fel reageerde omdat ze misschien niet helemaal heeft gezien wat er precies gebeurde (dat jij wel heel voorzichtig reed) maar ze heeft misschien alleen haar gevallen kind in tranen gezien. Dat geeft al een heel ander beeld Dus daarvan uitgaande denk ik dat ze daarom zo uitviel naar je ?? ik zou het nog even op een rustig moment aanhalen en zeggen dat jij er absoluut niks aan kon doen en heel erg bent geschrokken van haar felle reactie
TS, wat rot voor je! Wat moet jij geschrokken zijn. (en je dochter die volgens mij nog in de auto zat...). En natuurlijk zijn het meisje en haar moeder ook geschrokken. Als ik het goed lees heb je haar niet 'keihard aangereden' maar misschien om-gereden. Je ging langzaam en je lette op maar je zag haar niet. Dus je bent geen slecht mens, je had een ongeluk. Maak jezelf niet gek. We snappen allemaal dat die moeder over de rooie was, het is meestal je ergste nachtmerrie, je kind voor een auto. En als het andersom was geweest was het misschien precies zo gegaan (en had je hier een ander stukje geschreven). Toch wil ik zeggen: ik kan me niet voorstellen dat ik iemand zou uitfoeteren. Ik zou me doodschrikken, misschien gaan janken, maar me vooral bekommeren over mijn kind. Later zou ik misschien ook boos worden. Maar de bestuursters zo uitfoeteren, dat komt niet in me op. Helaas gebeurde dit bij jou wel en ik denk dat je er nog wel even last van zult hebben. Een dooie hoek is gevaarlijk, daarom moeten we extra voorzichtig zijn. Maar ik geloof dat jij heel voorzichtig bent geweest en ja, zelfs dan kunnen dit soort dingen gebeuren (net als je baby van de commode laten kukelen, je hete koffie op grijp-bereik van je dreumes zetten, en nog veel meer). Kalmeer, maak het niet zwaarder in je hoofd dan het is en verdraag de emoties van de andere moeder. sterkte
Wat een lieve reacties allemaal, dat doet me echt goed! Ik ben toch wel de hele dag ondersteboven geweest en nu nog een beetje.. Toen ik mijn dochter ging halen heb ik een klein cadeautje meegenomen voor het meisje en ben meteen naar haar moeder gelopen. Ik heb haar gevraagd hoe het nu ging en gelukkig was alles goed. De schrik bleek achteraf ook mee te vallen en ze was gewoon de hele dag op school geweest. Moeder was een stuk rustiger en vriendelijker en vertelde dat ze erg geschrokken was en vooral ook zichzelf de schuld geeft omdat ze haar dochtertje zo ver vooruit liet fietsen. Ze heeft dus niet direct haar excuses aangeboden maar dat hoeft ook helemaal niet. De lucht is geklaard en laten we nu maar hopen dat het nooooit meer gebeurd!!
Net gelezen.. lees dat gelukkig alles weer oke is. Geeft wel weer wat rust van binnen bij je. Straks lekker slapen en er niet teveel over inzitten. Het kon haar ook gebeuren, dus ook andersom. Sterkte!!
Je zal wel echt geschrokken zijn ja! Even over de moeder, ik zou het zelfde reageren, ook meer van de schrik denk ik.
Ik heb laatst een bakfiets bijna aangereden, op dezelfde manier als jij nu omschrijft. Nog zonder kind, de moeder kwam haar kindje halen. Het was donker en het regende en ik was druk aan het kijken of mijn auto wel ging passen en ineens zie ik iets bewegen in mijn rechterooghoek. Meteen hard op de rem getrapt dus niks geraakt maar ik was ook wel erg geschrokken. Ze had zelf ook wel gezien dat ik haar niet zag dus het liep goed af maar een ongeluk zit inderdaad in een klein hoekje. Achteraf vraag ik me af of ik mijn knipperlicht niet had, blijkbaar vergeten. Stom
Jij hebt niks verkeerd gedaan, je moet je dan ook absoluut niet schuldig voelen. De moeder van het meisje had (beter) op haar dochter moeten letten en haar goed bij zich moeten houden. Ze kan beter jou een bloemetje komen brengen voor de schrik, misselijk dat ze zo tegen je tekeer is gegaan!
Sorry, lees nu pas je laatste reactie. Goed dat ze heeft toegegeven dat ze zelf beter op haar dochter had moeten letten, ook al was een echte excuses wel op z'n plaats geweest vind ik.