Dit is zo herkenbaar! Ieder denk ik met oud en nieuw en met onze vakantie. Volgend jaar zijn we misschien met z'n 3. En nee hoor.. wat ik helemaal lastig vind is dat er dit jaar met nye een stel is dar zwanger is. O als ze elkaar dan omhelzen dan voelt het als een steek en denl ik o wat zijn.die gelukkig omdat ze gelukkig zijn. Pfff... Hopelijk wordt volgens jaar ons jaar. Ik ieder geval een pittig jaar, in Jan. Mijn laatste iui en daarna ivf. Xx
De zoveelste kerst zonder een wonder , had niet zo moeten zijn 210/2011 hadden er twee wondertje moeten lopen hier maar helaas mk en enige zwangerschap . Voor ons altijd kerst zonder een wonder . Maar wel met twee geweldige kinderen van mijn zusje . Alle meiden een kerst knuffel van mij.
Dag dames, Ik zag de titel van het topic en die greep me erg aan... Ik mag mezelf gelukkig prijzen dat ik niet hetzelfde hoef te ervaren als jullie, maar ik weet dat een kindje krijgen niet vanzelfsprekend is, en wil jullie veel sterkte wensen de komende tijd. Ik hoop dat 2013 jullie jaar mag worden!
Oh zo herkenbaar, zat er vanavond nog aan te denken dat ik tegen oud en nieuw op zie. Hoezo gelukkig nieuwjaar, soms lig ik liever in bed verstopt onder mn dekens, even niet denken aan de toekomst. Hier ook derde jaar en ieder jaar weer hopen en teleurstellingen verwerken. Ik moet gewoon een beetje huilen om al jullie verhalen, het is gewoon allemaal zo moeilijk en onzeker. Graag wil ik iedereen die in dit schuitje zit heel veel liefs wensen en ik brand een kaarsje.
Vier jaar geleden zeiden we tegen elkaar; volgend jaar sta ik hier misschien wel met een dikke buik. Oh wat een heerlijk spannend gevoel, we zouden er voor gaan in het nieuwe jaar! Nu breekt er voor de derde keer kerst en oud&nieuw aan met een lege buik. Het eerste jaar waren we zeker nog hoopvol en wisten we het zeker: 2011 werd ons jaar! Het tweede jaar was de icsi poging net mislukt en was er vooral verdriet en boosheid. Ik weet nog dat ik met oudjaarsdag echt een soort inzinking had, ik zocht op zolder naar iets en kwam babyspeelgoed tegen. Dit had ik in 2009 al gekocht met het idee dat het zo leuk zou zijn voor ons babytje. Toen ik dat weer tegenkwam brak er even iets in me. Toch sloten we 2011 goed af en met vernieuwde hoop voor het komende jaar. Helaas is gister/vandaag de 6e terugplaatsing van een topembryo mislukt en is ook de droom van het jaar zwanger afsluiten voorbij... Lieve meiden, ik herken zoveel van wat jullie schrijven. Op een bepaalde manier sterkt me dit ook weer. We zijn niet alleen in ons verdriet. Alleen wij kunnen elkaar echt goed begrijpen, hoe zeer een buitenstaander ook zijn best doet. Je kunt je soms (vaak) zo alleen voelen. Het is een onzichtbare last die je toch steeds met je meedraagt, hoe erg je je best ook doet om wel van de andere dingen in het leven te genieten. Mijn wens voor volgend jaar is dat we 2013 op een andere manier af kunnen sluiten dan dit jaar..!
Ik begrijp jullie maar al te goed. Wat een gemis! Wij hebben dit ook jaren meegemaakt. Ik voel met iedereen mee die nog geen kindje heeft en nog niet zwanger is deze kerst en jaarwisseling. Heel veel sterkte.
Geen kinderloze Kerst, ik mag mezelf gelukkig prijzen met een dochtertje. Maar wel de 2e Kerst zonder broertje of zusje voor onze kleine meid. Vorige Kerst was een hel. Toen waren we net onze zoon* verloren. Toen we bij onze schoonouders kwamen, zag ik meteen aan mijn schoonzus dat ze zwanger moest zijn. Toen brak ik. Ik met pijn in mijn hart en een lege buik en zij die in my face zwanger zat te wezen. Ik trok het niet, ik kon niet meer stoppen met huilen. Mijn man heeft me toen weer mee naar huis genomen. Nu een jaar later en 4 miskramen verder nog steeds een lege buik. Weer een verloren jaar. Ik herken het gevoel dus maar al te goed .
Hier de tweede kinderloze Kerst. Of eigenlijk de derde sinds we begonnen met proberen, maar aangezien we pas een maand voor de Kerst met contraceptiva zijn gestopt, reken ik die maar niet mee... Dit jaar twee MAs meegemaakt, de laatste 2 weken geleden. 11 december ben ik gecuretteerd, nadat we bij 6 weken en 6 dagen een hartje van ons oh zo gewenst kindje zagen kloppen... Voor ons geen Kerst dit jaar. Ik zou op 29 december 12 weken zijn. We keken er dus naar uit om met NY het blije nieuws aan iedereen te vertellen. Ik zag toevallig iemand in een andere topic schrijven dat ze door middel van kerstkaarten goed nieuws naar buiten gaan brengen. Op zoiets hadden we ook gehoopt en wat doet het ontzettend pijn... Mijn man en ik gaan daarom geen Kerst met de familie vieren dit jaar. Twee dagen nadat we slecht nieuws hebben gekregen, zijn we een reisbureau in gestapt en een verre reis geboekt... Gewoon weg zijn met ons tweeen, want ik zie het echt niet zitten om "gezellig" Kerst te vieren met kleine neefjes en nichtjes... We hebben al zoveel meegemaakt, waarom is het ons niet gegund? Wat hebben we gedaan om dit te verdienen?.. We kunnen ook niet makkelijk zwanger raken door de slechte zaad van mijn man. We stonden op het punt om met IVF te beginnen toen ik totaal onverwachts spontaan zwanger bleek te zijn (de eerste zwangerschap, die ook een MA werd, is na een IUI ontstaan). Dan denk je, eindelijk geluk! Eindelijk is de lot aan onze zijde! Kloppend hartje gezien, nu MOET het goed komen! En dan is het jou plotseling ontnomen, exact twee weken voor de Kerst... Hoe ontzettend cru en oneerlijk is dat?! En waarschijnlijk ook geen kindje voor ons in 2013, aangezien we eerst willen gaan onderzoeken waarom het al twee keer mis is gegaan, en die onderzoeken gaan toch gauw 2-3 maanden duren. En dan toch IVF... We mogen van heel veel geluk spreken als ik volgende Kerst goed zwanger ben... Life sucks... Sometimes big time... Zoals nu.
Dikke knuf Kishka! En geniet van jullie vakantie samen. Ze belangrijk om je verdriet een beetje te kunnen verwerken.
Hier stond al een aantal jaar in de planning dat ik rond deze tijd zwanger zou zijn of dat we er in ieder geval druk mee bezig zouden zijn. Vorige jaar ook hier inderdaad nog lachend samen gefantaseerd over dat ik deze kerst misschien wel met een dikke buik zou rondlopen. Helaas dit jaar te horen gekregen dat ik zeer waarschijnlijk nooit een kindje van mijzelf zal hebben. Dus voor mij is dit niet de zoveelste kinderloze kerst maar wel de eerste van velen die zullen volgen...
Oh Natasja, wat ontzettend erg... Ik hoop dat ik je niet te erg zou kwetsen als ik zeg dat zoiets echt mijn geootste nachtmerrie is, en ik niet weet of ik kracht zou hebben om dit te accepteren... Al klinkt de laatste wel erg stom, want voor keuze heb je dan... Ik wil je alleen heel veel sterkte wensen... Weet verder niet wat ik moet zeggen... Dit geldt ook voor Marnat...
Natasja en Marnat,voor jullie vind ik het het allerergste. Ik kan nog best leven met wel 6 kerstmissen zonder kinderen áls er maar eentje zou komen tenminste. Gelukkig beginnen wij in februari of maart met IVF,daar geloof ik meer in dan in de IUI. Ik wens iedereen hier zo graag een kindje toe,vooral mensen die veel ** hebben of een kindje verloren zijn. Wat dat betreft mag ik nog in m'n handjes klappen,ikben nooit een kindje verloren. (ahoewel ik wel heel ziek ben geweest en zoiets engs heb ik nog nooit meegemaakt.) Trouwens,Elvira ik volg je ook al een tijdje (schaam) en ik hoop zó dat er voor jou nog een wondertje in het verschiet is.
tja kinderloze kerst...ook zal het voor ons ook altijd een kinderloze kerst zijn...daarom gaan wij ook weg met zn 2tjes naar een luxe hotel! zie vooral tegen oud en nieuw aan, iedereen die je een gelukkig nieuwjaar wenst..helemaal geen zin aan...
Haai Klaproos, Schaam je vooral niet! Ik volg ook iedereen hoor, alleen een stuk minder actief aan het meeschrijven dan de afgelopen jaren. Ik hoop ook echt dat de laatste cryo nog een kleine kans geeft, maar om eerlijk te zijn betwijffel ik het. Ik hoop voor jou dat de laatste IUI aanslaat en anders IVF. Je gunt het elkaar zo, alleen de meisjes in de MMM een stuk extra. Xx
Marnat en natasja, jullie leven de grootste angst van ons allemaal denk ik. Wat lijkt me dat vreselijk.... Elvira, ben je na die cryo door de pogingen heen? Nou dan hoop ik toch écht dat die geluk gaat brengen. Meiden, dikke knuffel!! Hopelijk komt het geluk ooit!!
Lieve allemaal, Voor mij is het (pas) het 2e jaar zonder zwangerschap of baby. Ook ik had mezelf al voorgesteld met baby of dikke buik. (Eigenlijk al veel langer, maarja die man he ). Helaas ziet het er (voor mijn gevoel) weer naar uit dat het ook dit jaar niet gaat lukken, maar ik heb nog wel stiekem hoop, want mijn NOD is op tweede kerstdag, dus het is of dolgelukkig, of waar ik natuurlijk heel bang voor ben, een kerst met veel buikpijn en een kruik op de bank Ik wens jullie allemaal al het goeds toe voor 2013 en dan vooral een gezonde baby! Lieve meiden, ik vind het zo fijn dat jullie er zijn en we op dit forum lief en leed met elkaar kunnen delen! Ik heb er veel steun aan. X
Hi Panter, De Cryo is inderdaad het laatste en zijn we door alle pogingen heen. We zijn dus al begonnen met afsluiten en dat voelt na al die jaren strijd en bbz, mk's etc niet zo verkeerd. Het geeft ineens heel veel rust. Samen zijn we namelijk ook heel gelukkig, al hadden we het heel graag anders gezien. Jij hebt nog een aantal pogingen toch? Heel veel succes! Groetjes!
Ik vind het zo verdomde oneerlijk dat je na al die bbz's mk's etc nog steeds met lege handen staat! Als ik een dagje voor God kon spelen zou ik dingen meteen effe anders gaan regelen.:x
Misschien erg raar om met dit onderschrift te reageren, maar wat herken ik t gevoel. 4 jaar lang kroop iedereen voor in de rij. 4 jaar lang wachten,behandelen, en teleurstellingen. 4 x kerst met een lege plek in huis en aan tafel. 4x een jaar afsluiten wat verschrikkelijk was....... 4 jaar hoop blijven houden en verder gaan. En nog steeds denk ik elk jaar tegen kerst en oud en nieuw 'Ik had nu nog steeds zonder kindje kunnen zitten.' Ik ben eeuwig dankbaar voor dit mooie geschenk, maar nog steeds blijf ik als een MMM meisje denken. Iemand hier op t forum zei ooit; Je haalt t MMM meisje wel uit de MMM, maar de MMM niet uit meisje. En zo is t ook idd. Elk jaar december was klote voor ons, en dat gevoel komt steeds weer even terug als t tegen kerst aan loopt..... Ik hoop niemand voor t hoofd te stoten met dit berichtje i.c.m mijn banner. Ik wil dat jullie weten dat er hoop is, dat er mensen aan jullie denken, en dat er mensen zijn die precies weten hoe jullie je voelen. Alle lieve meiden een dikke mega knuffel, en heel veel sterkte,en succes t aankomende jaar,ongeacht wat er wel of juist niet op de planning staat voor jullie.
Heftig maar herken wel wat je zegt. Wij zetten er zoals we ons nu voelen na onze laatste cryo ook een punt achter. Wij kiezen liever zelf het einde dan dat het ons word opgedwongen door artsen. In principe hebben we nog 2 pogingen, maar ben zo zat van alles. Eerst bijna 2 jaar zelf proberen, sexen op de klok etc....toen het nieuws dat mijn man onvruchtbaar was..wachten op tese operatie, negatieve uitslag, wachtlijsten, 12 iui's en 2 miskramen, 1 icsi en een miskraam. Ik ben aan het einde van mijn latijn....en we denken steeds meer na over een leven zonder kinderen. Dat geeft me op een bepaalde manier ook rust, het idee van geen inbreuk meer op mijn lichaam, ons persoonlijke leven, geen ziekenhuis in en uit, geen hormonendraak meer zijn...gewoon weer werken en goed presteren, weer kunnen genieten van de kleine dingen, elkaar terug vinden in het midden. Misschien makkelijk(er) kiezen voor ons, omdat het ónze keus is en niet die van de artsen. Daarnaast de deur naar de mmm die ik altijd weer open kan doen om toch nog een poging te doen. Wij hebben besloten onze laatste cryo terug te plaatsen en pas daarna een definitieve keus te maken. Maar ik merk aan alles dat ik aan rust toe ben. Dus ik snap wel ergens wat je bedoeld. Al zal het pijnlijk zijn, en blijven. Uiteindelijk zal het een plekje krijgen...hopen we dan maar. Maar nu eerst duimen voor een geslaagde cryo TP mét gezonde beeb als afloop!!! Ik duim voor je, voor iedereen hier, én voor mezelf.