Dat kan waar zijn voor een deel van de mensen die zelfmoord plegen, maar er zijn er ook die het doen (of overwegen) omdat ze echt geloven dat de mensen die van hen houden beter af zijn als zij dood zijn. Het is dus niet altijd een egoïstische daad, ook niet in de betekenis zoals cygnet 'm gebruikt.
Dat was toen toch ook met die familiedrama's? Dan kan je er ook niet met je gezonde verstand bij waarom iemand zoiets zou doen? Er zijn wel vreemdere dingen een ''hype'' geworden hoor. Als iets veelvuldig onder de aandacht wordt gebracht, brengt dat andere mensen weer op ideeën. Hier springt er in het wijk ook wel zeker 1keer per jaar iemand van de flats af. Maar daar hoor je in het nieuws niets over. Waarom zou dat zijn dan?
Omdat men (media in dit geval) niet aan elke zelfmoord of zelfs maar moord (muv politieberichten) aandacht gaat besteden. Zoiets komt in het nieuws als de persoon erg jong was, er veel mensen getuigen van waren, de persoon een beroemdheid was of omdat de overlijdensadvertentie heel wat reacties op heeft geroepen. Als mensen ervoor kiezen het afscheid intiem te houden, duiken de media echt niet zomaar op elke zelfmoord. Familiedrama's komen helaas voor en de reden dat dit onder de aandacht wordt gebracht is omdat het vaak niet te bevatten is en omdat eigen kinderen het slachtoffer zijn. De 'daders' worden door de buurt en familie vaak beschreven als nette, keurige mensen met lieve kinderen. Wat gaat er dan door het hoofd van zo'n persoon om zijn eigen kinderen om te brengen? Is dat een tendens in de samenleving van nu? Dat mensen steeds onder hogere druk komen te staan en daarom 'knappen'? Als dat zo is, is dat een heel ernstige ontwikkeling. En natuurlijk moet je dat niet verzwijgen! Dat moet in het nieuws komen, steeds weer en steeds opnieuw. Dat moet het onderwerp zijn van praatprogramma's, zodat er een beleid gericht op een typisch fenomeen van deze eeuw (al denk ik dat kindermoord van alle tijden is, alleen familiedrama's onder deze omstandigheden zijn volgens mij wel een 'cocktail' van allerlei typisch hedendaagse fenomenen) kan komen. En dat zaken als deze minder of zelfs niet meer (ideaal) zullen voorkomen. Dat bepaalde personen en risicogezinnen eerder gescreend kunnen worden. En dat je heel veel leed voorkomt. Hoe bereik je dat? Door het erover te hebben, op alle niveaus in de samenleving. Met verzwijgen is nog nooit iets beter geworden.
De media gaan in principe zéér terughoudend om met zelfdoding, omdat het soms mensen op een idee kan brengen. Niet als hype of zo (het is ook geen hype, het gebeurt gewoon ontzettend vaak en dat is niet van de laatste tijd - kijk hier maar eens; 1600 mensen in 2010 alleen al), maar omdat het mensen die bijvoorbeeld zeer depressief zijn het idee kan geven 'dat zou wel eens een oplossing voor mij kunnen zijn'. Helemaal als er gedetailleerd wordt vermeld hoe iemand het gedaan heeft.
tjongejonge zelfmoord kan toch nooit geen hype zijn of worden. Ook al zo ik het iedere dag op tv zien of horen, zou ik nog nooit een eind aan mijn leven maken... kijk roken ga je doen omdat je stoer wilt zijn drinken ook, maar jezelf van kant maken doe je niet omdat het stoer is zelfs niet als het veelvuldig in het nieuws komt!!
Ik denk dat het woord wat hier veelvuldig besproken is vervangen moet worden door Egocentrisch. Ik denk dat dat meer de lading dekt als egoïstisch. Ervaringsdeskundige.. Ik heb in mijn leven al heel vaak met zelfmoord te maken gehad. Beiden door mijn naasten en door mijn eigen depressie. De over buurvrouw van mijn opa heeft het een aantal keer geprobeerd en uiteindelijk is het gelukt. De beste vriend van mij en mijn ex toendertijd heeft het geprobeerd. Mijn ex is het gelukt. Mijn vriendin heeft het geprobeerd. Een andere vriendin is het gelukt. De ex vrouw van mijn ex schoonbroer is het gelukt. En ik heb vanaf mijn 11e al vaak ideeën gehad over zelfmoord en of dat niet de oplossing is voor me. Ik ben dit meisje geweest. Alleen niet helemaal tot het einde. Waarom niet weet ik niet helemaal precies. Er was telkens iets of iemand dat me er van weerhield (mijn moeder, mijn huisdieren, mijn kinderen). Sommigen hebben die luxe niet. Anderen zien het niet (meer). Ik hoop dat ik nooit zover kom dat ik het niet meer zie. Maar nog liever zou ik van de pijn en ellende die ik soms voel af zijn... Alleen niet op DIE manier. Maar ik kan dit meisje dus begrijpen. En reacties over egoïsme en aandacht zoeken etc die vaak op zelfmoord berichten komen... Soms zou ik willen dat anderen eens een low mee zouden kunnen maken zoals ik die soms mee maak en zich dan bedenken dat dit waarschijnlijk nog maar de helft is van de pijn die mensen die wel de stap nemen, voelen. Andere momenten hoop ik voor ze dat ze dit nooit hoeven voelen. Ik kan je vertellen een paracetamolletje helpt dan niet. En het uiteindelijk stoppen van de pest ellende soms ook niet (meer). En ja er zijn medicijnen maar die zijn echt niet zalig makend. En het duurt eeuwen voor het werkt (met 6 weken begint het te werkenmaar als je er uit wil is dat eeuwen) en soms is het erg moeilijk de dosis te vinden of DE antidepressiva die voor jou werkt. Soms vind men het nooit. Ik hoop dat dit meisje de rust die ze zo nodig had gevonden heeft. En dat degene die achter blijven het een plaatsje kunnen geven. En zelfmoord word wel degelijk uit nieuws berichten en overlijdens advertenties geweerd voor de simpele reden dat het punt A privacy is en punt B het anderen die depressief zijn en geen uitweg meer weten kan aanzetten de laatste stap te zetten. Weet ik door mijn ervaringen.
Als je het vooral over egoistisch hebt, dan hak je eigenlijk alleen nog maar verder in op een grietje dat toch al geen uitweg meer zag en de ultieme daad gedaan heeft om zichzelf van haar rotgevoel te verlossen. Natuurlijk is het verschrikkelijk voor haar klasgenoten, ik hoop dat die de juiste hulp krijgen. Maar om dit meisje postuum nóg een keer te veroordelen en in een hoek te trappen omdat ze "egoistisch" zou zijn schiet mij volledig in het verkeerde keelgat. Er past bij dit voorval maar één reactie, verdriet voor alle betrokkenen.
Zo jammer dat mensen zo selectief lezen... En ik weet heel goed waar ik het over heb... Ja, heel goed
Ik kan me wel voorstellen dat zelfmoord heel egoistisch lijkt. Met de nadruk op lijkt. De meeste mensen die besluiten tot zo'n daad verkeren op dat moment in een soort roes. Ze doen het niet om egoistisch te zijn, maar denken op dat moment niet na over gevolgen (voor anderen). In die zin is het inderdaad egoistisch, maar niet met die opzet.