Zou er later op de dag dan even eentje gaan openen nu even snel laat het dan wel even weten als ik hem aangemaakt heb. Hebben jullie liever een open of een gesloten eentje?
haha leuke verhalen zijn dit Ik heb ook altijd van die rare dingen meegemaakt. Meest onlangs was in de oude huis van mij en m'n vriend, we woonden in een GIGANTISCHE grachtenpand midden in het oude centrum. In het huis zaten 3 kleine kamers op drie verdiepingen waar studenten woonden, op de middelste verdieping hadden ik en m'n vriend één hele grote kamer (formaat van een kleine huis), met onze eigen douche/wc en mini keukentje. Vanaf dag 1 gebeurde daar rare dingen, soms heel eng maar aan de andere kant went het ook wel. Ten eerste voelde je daar heel sterk iemand, m'n vriend is super nuchter en die begon er ook op een gegeven moment over dat je echt het idee hebt dat er iemand naar je zit te kijken of achter je staat. Op een dagelijkse basis werd er aandacht aan je gevraagd dan rolde ineens een fles of zo over de grond door de hele kamer rustig, er vielen dingetjes van planken, je hoorde duidelijke voetstappen in de kamer of door het huis (we hebben daar de laatste 2 maanden alleen gewoond in de hele pand zonder andere bewoners). Soms zapte de tv uit zichzelf, ging ook ineens aan en zo. Lichten die knipperden. Éen ervaring vond ik te bizar, ik geloof in entiteiten en ik denk dat daar een mannetje een beetje aan het huis vast zat en ons af en toe wat plaagde, op een avond zat ik alleen thuis. Ik voelde me niet zo lekker en m'n vriend ging een keertje samen met zn vrienden een biertje drinken. Ik had alvast lekker m'n pyama aangetrokken, makeup eraf gehaald en zat rustig tv te kijken. Ik hoorde weer een hoop gestap achter me en zei nog hardop: ben je er weer? Ik voelde heel sterk iemand achter me staan en het werd wat ongemakkelijk dus ik ging wat anders zitten op de bank. Terwijl ik naar de tv keek hoorde ik weer wat vallen van de plank achter me, ik draaide geschrokken om en op dat moment zag ik onze grootste koperen lepel (echt een rotding, een oude set koperen bestek die ik van m'n moeder mee had gekregen, die lepel is loodzwaar en groot) in een perfecte boog hoog door de lucht gaan en het viel zo kletterend op de grond. Ik kon m'n ogen niet geloven en stond daar een beetje stom naar te kijken, had geen btg op mn mobieltje om mn vriend te bellen maar besloot wel dat het tijd was om even weg te gaan! Ik liep naar de lepel toe, zag meteen het andere dat gevallen was, lag een potje naast, pakte die lepel en zei: Ja hier gaan we niet aan beginnen he!! Legde het terug, schrok meteen nog meer want het bleek dat die lepel heel strak vast zat tussen alle andere bestek in een hoge pot. Gauw m'n jas gepakt en in m'n pyama in de cafe naast mn vriend gezeten haha!
Dat heb ik hier dus ook, vooral in onze slaapkamer zie ik vaak gezichten in de muren en plafond. In het begin vond ik het doodeng dan vloog ik uit bed met een hartslag van over de 200 haha....Maar na een tijdje heb ik me er gewoon bij neergelegd....Als ik het nu zie draai ik me gewoon om, en ga slapen..... Wij hebben in ons ouderlijk huis waar dus veel gebeurde, ook wel gehad dat er ineens "regen" na beneden kwam, terwijl het droog was. Me moeder en ik na buiten zelfs de grond was niet eens nat, was heel raar om mee te maken, me moeder en ik zijn lang verbaast geweest over wat dat nou was....maar goed dat zullen we nooit weten... Wel heb ik later toen wij uit het huis gingen gehoord, dat er rare dingen in ons huis zijn gebeurd. Dat er ook iemand overleden is, maar ze wouden niet zeggen of diegene natuurlijk overleden is of door iets anders. Dat gaf bij mij al aan, dat er meer aan de hand is in dat huis.....
Ohja de laatste dagen dat we daar zaten voor onze verhuizing werd het nog gekker in huis, elke keer voordat er iets viel of lichten knipperden hoorde je een bepaald fluitje, altijd dezelfde. Toen m'n vriend 's avonds laat de laatste doos uit huis haalde liep hij net van de trap toen hij vlak achter zich weer hetzelfde fluitje hoorde, hij schrok en keek achter zich of er nog iemand in huis was en had toen het gevoel dat hij van de trap geduwd werd, is met doos en al van de trap gedonderd. Ben wel blij dat we daar nu weg zijn was een hele leuke tijd en gave huis maar heel spooky! Het 'grappigste' is dat we daar weg moesten omdat een bouwbedrijf daar luxe apartementen in gaat bouwen. Zal wel lekker spoken daar.
Was gisteravond met dit topic begonnnen maar was alleen thuis, dus heb t maar afgezet. Nu in het veilige daglicht het meeste gelezen. Gelukkig heb ik niet hele enge dingen meegemaakt zoals in sommige verhalen. Wel heb ik vaak als ik in mijn moeders huis ben t gevoel dat er iemand achter me staat, zie soms een schaduw achter me vooral in de keuken. Ik heb daar altijd t gevoel dat t mijn oma is maar dat vind ik verder niet eng. Twee ervaringen die ik wel eng vond: Vroeger heb ik wel eens gehad (toen ik nog thuis woonde) dat dan midden in de nacht ineens de stereo of televisie aan ging. Een keer kreeg ik m echt niet uit met de knop en heb ik de stekker eruit getrokken. Dat vond ik toen best wel eng. Toen ik een jaar of 10 was waren we op vakantie in Frankrijk. De camping lag aan de rand van een oud bos. Op een dag ging ik met mijn 3 jaar jongere nichtje het bos in om daar te gaan badmintonnen (want op de camping reden er steeds maar auto's waarvoor we aan de kant moesten) We waren er een poosje bezig toen er plotseling een koude wind begon te waaien. Terwijl t juist een heel erg warme dag was. Toen hoorde we vanachter een boom een heel vreemd geluid, een soort van muziek, kan t nog steeds niet echt thuis brengen. En we zagen een schaduw. Mijn nichtje en ik keken elkaar aan en zonder iets te zeggen zetten we het op een rennen. Pas toen we het bos uit waren gingen we weer rustig lopen. En waaien deed het inmiddels ook niet meer. Onze moeders geloofde ons niet en zeiden dat we t vast verbeeld hebben maar na 20 jaar geloven we allebei toch nog steeds dat er iets niet pluis was...
Eng vond ik het niet maar wel raar en ging er thuis pas over nadenken.Een jaar of 2 terug ging ik altijd een stuk lopen altijd het zelfde rondje, tot ik langs een stuk kwam waar ik opeens een heel ongemakkelijk gevoel kreeg ik keek nog achter me maar zag niemand echt niemand toen ik me weer omdraaide om verder te lopen werd ik keihard aan de muts van mijn jas getrokken,en viel ik achterover op de grond toen ik opstond zag ik nog steeds niemand als het iemand had moeten zijn had ik diegene weg moeten zien lopen en ik kon die ruk aan mijn muts erg duidelijk voelen. Ik ben dus opgestaan en gauw verder gelopen. Ook hier in huis toen we aan het schilderen waren voelde het alsof iemand mij een gigantische klap in mijn nek gaf. Vriend was erbij en ik vroeg hem nog waarom deed je dat? Viel er iets op me? Maar dat was niet het geval hij zegt zal wel een spier zijn geweest, ik weet het tot nu toe nog niet zeker want het voelde toch echt niet als een spier.
Het is trouwens het huis van mijn ouders waar we nu even wonen. 28 dec is de overdracht van ons huis. Dus ik moet het nog even doen met alle ongewenste gasten. Alleen soms vraag ik het me echt af of het niet voor een gedeelte aan mij gekleeft zit of aan het huis. Maakt niet uit waar ik ben maar lampen gaan kapot, tv's die aanspringen, koude vlagen. Maar dat zijn "kleine" dingen die hier gebeuren. Ik heb trouwens ook op mijn 14de een droom gehad dat ik onverwacht zwanger zou raken op mijn 22ste. deze droom is me altijd sterk bijgebleven omdat het zo "echt" leek. En je raad het al...3 weken na mijn 22ste verjaardag een positieve test.
Jaa daar heb je gelijk in soms zit het niet aleen in een bepaald huis maar een persoon. Gelukkig heb je nu geen last meer. Maar ik snap ook dat van, zie ik het goed, als ik soms bang ben dan kan ik mezelf ook helemaal gek maken en zie ik ook van alles maar dan weet ik dat ik mezef gek zit te maken en overal wel iets van kan maken. Hier dus geen echte gekke dingen gelukkig! Zou echt niet goed worden!
Ik werd 's nachts wakker omdat er aan de lakens werd getrokken. We waren op Curacao in een redelijk wild stuk natuur, dus ik dacht aan een leguaan (vind ik enger dan een geest, er waren ook schorpioenen enz en ik ben echt bang voor al dat ongedierte, zeker met de kinderen erbij). Toen ik wakker was, werd er namelijk nog stééds aan het laken getrokken, ik zag het zo voor mijn eigen ogen verschuiven, dus ik maakte mijn man wakker: "Er wordt aan de lakens getrokken!" Hij moest van mij onder het bed kijken of er een leguaan was, maar er was niets. Hij was vervolgens de rest van de nacht doodsbang voor een geest of iets dergelijks, ik geloof daar niet in en was alleen maar blij dat er geen ongedierte onder het bed zat. Maar wat is het dan geweest? Er werd vrij stevig getrokken, ik zie het nog zo voor me verschuiven.
Zo, even een Abbo genomen, na alles gelezen te hebben. Ook ik heb de nodige ervaringen meegemaakt, maar ben maar maar 1x echt bang geweest. Wij wonen sinds december 2009 in dit huis, dit hebben wij in een nieuwbouw wijk laten bouwen. Maar sinds de bouw in januari 2007 ging alles mis. Aannemers die niet op kwamen dagen, omdat ze ziek waren. Tot aan een herseninfarct toe. De bouw liep door alle uitstel gigantisch uit, kan je nagaan. Het heeft bijna 3 jaar geduurd en het had met 7 maanden klaar moeten zijn. Alles wat fout kón gaan, ging fout. Mijn tante, die paranormaal begaafd is, zei al vanaf het begin:" weet je zeker dat je je huis hier wilt hebben?" Maar ja, mijn vriend is de nuchterheid zelve en ik toen ook nog, dus schonken we er geen aandacht aan. Vanachter momentaan we hier wonen heb ik sterk het gevoel altijd n overal in huis aangekeken te worden. Waar ik ben.. Maar ja, dat kan ook mijn verbeelding zijn dacht ik. Totdat op een avond, mijn vriend en ik zaten op de bank en voelde allebei ineens een trilling. Heel kort, maar duidelijk aanwezig. Werd er gewoon onpasselijk van in mijn buik! Ik keek hem aan en voordat ik wat kon zeggen zei mijn vriend:" ja, ik voelde het ook"! Zal wel een lichte aardverschuiving zijn, zei hij. Maar toen we weer verder gingen met de film, begon de jucca ( een grote palm in kamer) te bewegen. Alle bladeren bewogen heftig heen en weer... Ok, geen ramen open, deuren zitten dicht en buiten is het windstil. Dit is freaky dachten we. En toen begon de shit.. Ik was vaak overdag alleen thuis met mijn dochter. Steeds vaker werd ze in paniek wakker en wilde niet meer naar boven, maar bovenal... Als ze in paniek aan het huilen was en ik liep de trap op, rook ik een stank van jewelste. Net zwavel of ammoniak. Ging er bijna van kotsen. Steeds werden Edingen in huis verplaatst, simpele dingen raakte kwijt en doken op de meest vreemde plekken weer op. Adem voelen in je nek als je zit op de bank, en als we lagen te slapen hoorde we gestamp en geren beneden . Net of iemand op zijn hakken keihard door het huis heen en weer rende. Mijn vriend is talloze keren naar banden gegaan. Wij samen zelfs, zo van... Nou kom maar? Waarom als we willen slapen, als je wat duidelijk wilt maken, doe dit dan nu we er zijn. Maar nee hoor. Toch zodra we de slaapkamer weer ingingen en de deur dichtdeden, begon het weer. En knallen!!! Zo hard. Alsof de kastdeuren eruit lagen!!! Het begon ons onze slaap te kosten. We werden chagrijnig, ook naar elkaar, veel ruzie. Allebei om, lusteloos en vaak boos om geen enkele reden. Ik maakte een afspraak hiermetmijn tante, want ik wist dat er iets was, maar dat wat er was niet goed was. Mijn tante vertelde me dat er hier vroeger een incident heeft plaatsgevonden en degene deze grond, dus dit huis, als zijn eigendom beschouwt. Diegene gaat net zo ver totdat je weg gaat. "Maar ik woon hier zo fijn, dus ik laat me echt niet wegpesten door een half gare die claimt dat dit van hem is zei ik". Op dat moment sloegen boven alle deuren dicht. Mijn tante en ik schrokken ons wezenloos. Zelfs zij schrok... Samen hebben witte salie gebrand en degene die er was verzocht verder te gaan en te accepteren dat het leven, of hiernamaals, verder gaat. Dat hij of zij een ander ook het leven en licht moest gunnen. Sindsdien, nooit meer negatieve dingen meegemaakt!!! Alleen maar positieve. Zoals op min. Bruiloft, mijn tante kleedde maan. En zei opeens:" schat, opa en oma zijn hier. En terwijl ze nog haar zin nog niet uit had gesproken, werd ik heel warm, mijn hele lichaam tintelde en voelde me zo intens gelukkig. Dat was echt zo ongelofelijk fijn!!!
Mijn zus zat in een relatie met een vuile viezerik die haar heel veel sloeg. Op een nacht lag hij te slapen en de deur zat op slot, want hij had haar ook nog eens opgesloten. Toen kreeg ze een hele harde ram op haar schouder, het voelde net of iemand wilde zegge, Jo, waar ben je mee bezig. Ze zei het de volgende dag tegen me, en die ex van haar is ook nog verhaal gaan halen bij een vriend die daar ook wel eens kwam maar die was het niet. En ze zei toen tegen mij, de volgende dag, dat ze het gevoel had dat het haar oude vriend en soulmate was, maar die had ze, door alle omstandigheden al heel lang niet gesproken. Dus ja, dat was wel raar en doordat ze na ging denken over hem, omdat ze het gevoel had dat hij er wat mee te maken had, ging ze naar Rotterdam, naar zijn tante toe om te vragen waar hij uithing. Die tante van hem vertelde dat hij precies het jaar ervoor, op dezelfde datum, om het leven was gekomen tijdens een brand. Toen kreeg ze het wel even koud. En ik ook.
Brrrr Wat eng zeg. Hoe erg zal het dan wel niet spoken in die vreselijke concentratiekampen waar al die joden(en anderen)gestorven zijn denk ik dan...
Woooow dat was even flink bij lezen Maar ik heb ook nog wel wat verhaaltjes. Als peuter 'droomde' ik vaak over dansende spoken, voor mij was dit heel echt. Ik probeerde dan hard om mijn ouders te roepen maar er kwam nooit geluid uit mijn keel.... Geen idee of het nou dromen waren of dat ik het echt zag. Als 6 jarige is mijn vader overleden, en papa kwam regelmatig even langs om te kijken hoe het met me ging. Toen ik 16 was ging ik op excursie naar Auschwitz. Ik liep daar wat rond met ene vriendin en op een gegeven moment zie ik een vrouw op een trapje zitten. Ze zit met een wittig baby truitje in haar handen voor zich uit te huilen. En op het moment dat ik haar kant op loop is ze weg. De rest van de middag geen aandacht aan gegeven tot we een film moesten zien over het leven daar. En daarin zag ik die vrouw met dat truitje dat in de camera riep:'Mijn kindje, mijn baby, waar is mijn baby?' Ik heb het toen aan niemand verteld, want wist niet goed wat ik er mee moest. Later woonde ik in een huis en op mijn slaap kamer was een inbouwkast. En hoe goed ik die kast 's ochtends ook op slot deed, als ik later die dag thuis kwam stond hij altijd open. En zolang de kast open stond had ik het gevoel dat ik bekeken werd. Ik heb zelfs een keer gevraagd wat die persoon van mij wilde. En toen had ik niet alleen het gevoel dat ik bekeken werd maar ook het gevoel dat iemand mij probeerde te wurgen. Later bleek er in dat huis een man gewoond te hebben die zijn voorkeur gaf aan jonge vrouwen begluren, maar zodra ze hem door hadden probeerde hij ze te wurgen ofzo iets. Ik heb toen iemand laten komen die het huis schoon heeft gemaakt, en zodra het schoon was en het kon ben ik er weg gegaan.
hierbij dan het clubje zal de rest hier ook zo nog even bij lezen. http://www.zwangerschapspagina.nl/algemene-clubs/408482-paraclubje.html#post14157858
Zo dan! Dat klinkt alsof je aangevallen zou zijn, wanneer je je niet had omgedraaid. Zo'n pollepel wil je niet op je hoofd hebben.
In 2010 kwamen ze erachter dat mijn tante ziek was, ongeneeslijk. Ik had geen contact met haar want we hadden al 1,5 jaar ruzie. Van te voren was ze als een moeder voor me. Maar nadat ik heb gezegd dat ik nooit meer zou komen hou ik ook echt woord. Zelfs toen ze op haar sterf bed lag. Mijn vriend en ik waren al 1,5 jaar bezig voor een kindje, in maart is mijn tante overleden en zei op haar sterfbed; ik kom terug, maand daarna teste ik positief en het is ook nog eens een meisje geworden, dat gevoel houd me wel vast.
Gelukkig heb ik nog nooit iets engs mee gemaakt. Heb vorig jaar wel wat foto's gehad met bolletjes,heb ze hier toen ook geplaatst omdat ze bij een oud kasteel zijn gemaakt waar in de oorlog veel is gevochten...maar verder niks... Als ik in ons huis zoiets engs zou meemaken zou ik gillend weg rennen en nooit meer terug komen volgens mij,ben echt een angsthaas hoor. Wat ik wel soms beleef,en misschien dat iemand hier mij daar mee kan helpen. Ik heb soms dat ik ergens ben,of iets doen en ineens komt het me zo bekend voor,alsof ik daar eerder ben geweest,of die situatie al eerder heb meegemaakt. Dit noemen ze toch een deja vu,of niet??