Heb echt zo het gevoel dat ik ongi word vind het maar eng. Ben echt bang dat het ineens toch doorbreekt. Heb een korte lf dus normaal was ik het al geweest.
Heel herkenbaar Veerr, heb ik ook...! Maar iedereen zegt dat het erbij hoort... Eten: ben alleen thuis en heb helemaaaal geen zin om te koken. En weet ook echt niet wat ik moet/wil eten :x
Ik heb heerlijke zelfgemaakte kippensoep. Mmm! Dochter ook gek op. Ben nog moe en mijn boobs gloeien.
nou net gegeten en krijg weer honger van jullie kzit alweer te kijken naar die overheerlijke snoepjes... ai afblijven
Eten! Volgens mij krijg ik echt een bodemloze put syndroom tijdens de zwangerschap. Ben normaal al een heks als ik honger heb, zal nu wel tien keer erger worden haha. Ik zal morgen eens een beetje bijlezen hier!
Heel stom dus, maar ik heb helemaal geen trek. Ook niet misselijk hoor, maar half 7 eten red ik normaal niet zonder een snack (banaan, soepje, kracker, etc), maar de laatste dagen helemaal geen moeite mee... Pizza smaakte wel erg goed hoor, daar niet van! Nu staat er brood in de oven, en die geur... blegh! (normaal vind ik t heerlijk!) En ik denk zo... dat ik nog ff ga liggen
@pinkiepink: nog niet panikeren hoor! bij mn vorige zwangerschap veel bruinverlies gehad en zelfs een bloeding in de 9e en 25e week en een pracht van een dochter gekregen. zelf heb ik nu ook wel wat last van bruinverlies soep: mmmmm lekker lekker, morgen maak ik pastinaaksoep met gerookte forel, receptje van tupperware steken: helemaal geen last van. Van niets geen last nog eigenlijk. Hm... moet mezelf ook wel voorhouden om niet teveel te piekeren. Gelukkig heb ik hier nog een kleintje, zo ben ik er niet al te veel mee bezig om me zorgen te maken.
Het enige wat ik trouwens niet heb zijn gevoelige borsten alleen wat last onder mn oksels als ik te veel gedaan heb..
maak me zorgen voor die echo, ben zo bang dat het niet goed is...stom he .. zal zo blij zijn dat deze 8/9 weken voorbij zijn....
Ik denk sowieso dat je, wanneer je al een MK hebt gehad, je iets minder naief (of hoe zeg ik dat netjes...??) in zo'n prille zwangerschap staat. Je weet immer wat er kan gebeuren, en hoe dat voelt. Die enorme paniek en angst die ik door mn lijf voelde stromen toen ik helder rood bloed zag... En dan de volgende ochtend een afspraak bij de VK. Die avond... tussen hoop en vrees, vreselijk! Ik ben ook blij dat we een paar maanden gewacht hebben, voor we weer zijn gaan klussen. Zo hebben we het allebei een goed plekje kunnen geven. Nu ik gisteren die positieve test in handen had, trillend, met tranen in mn ogen... Je neemt je voor niet te stressen, en ik had me zelfs voorgenomen om pas "toe te geven" (emotioneel dan) aan de zwangerschap als we de echo hadden. Maar ja, zoo werkt t natuurlijk niet Dus nu doe ik mijn best niet te paniekeren, maar laat mijn angst er wel zijn. Al dat gevoel wegduwen is ook niet goed! Dus meiden, laten we elkaar steunen! T lot van onze wondertjes is al beslist, 't geslacht en alle andere genetische info is al ingepakt, en we kunnen er niets meer aan doen... Ik brand een kaarsje voor alle wondertjes! Dat we er nog maar lang van mogen genieten!
wat een super lieve woorden, precies hoe tja...goed omschreven. was ook zo in mijn lichaam teleurgesteld want alles ging gewoon door bij mij en kwam na 5weken erpas achter (per echo dat het kindje al 5 weken overleden was en eerste echo knipperlichtje gezien) dus hierdoor baal ik vanmezelf dat men lichaam het nooit herkent heeft voelde me zo teleurgesteld over alles en vooral over mezelf bah wat een verschrikkelijke periode was dat.... en soms nog steeds zoals nu zenuwen voor echo enzovoorts bang voor bloeden of dergelijke... heel erg lief van je en brand voor jou ook een kaarsje en alle andere vrouwen... xx
Ik snap t meis! T is ook gewoon verschrikkelijk K*T. En nu weer, eng, spannend, bijzonder, wonderlijk, mooi en nog zo onzeker allemaal... Maar wij houden ons koppie omhoog! (toch??)
Dit is de allereerste keer dat ik zwanger ben en vind het ook erg spannend. Gelukkig gaat het vaker goed dan fout toch? We kunnen er inderdaad niets aan doenhelaas.
Hier hetzelfde meiden, ook zo bang. En dat terwijl de testen gewoon mooi knallen, maar goed, dat zegt niet zo veel... Het voelt op de een of andere manier wel "beter" dan de vorige keer, maar toch maak ik me zorgen hoor. Nog 2.5 week tot de echo, kan niet wachten...
Pfff sorry ben ff stilletjes heb een kindje wat niet wilt slapen door het vuurwerk. Hij is al 2 uur overstuur haal ik hem uit bed gaat ie lachen en spelen. Heb hem al een beker melk gegeven en een schone luier en een zetpil.. Maar tot nu toe nog huilen.. ( en mijn hormonsters kunnen daar op dit moment niet zo goed tegen lijkt het wel )