Nee, mijn man heb ik in de 23 jaar misschien 1 x zien huilen. Ik moet ook niets van jankende mannen hebben, ze moeten wel gevoel hebben.
Ik heb hem 3 x zien huilen. Toen hij het met me uitmaakte (binnen24 uur was het weer aan ). Toen de 20 weken echo niet helemaal goed was en toen onze dochter werd geboren. Ik jank echt om alles
hier Huilt hij niet om televisie. Maar heb hem meerdere keren zien huilen. geboortes, overlijden, burn out, van geluk etc. Hij schaamt zich er gelukkig niet voor maar ik huil in de overtreffende trap haha.. dus in vergelijking met mij huilt hij zo goed als nooit.. haha
Ja, best wel, maar we maken ook veel mee.. Maar eigenlijk vind ik het wel fijn, want ik kan echt overal om janken en voel me er dan schuldig over, dus zo 'compenseert' dat dan weer..
Nooit heb ik mijn man zien huilen. Zelfs niet bij de geboorte van onze dochter. Ik had altijd verwacht, dan 'springt' hij wel open, niet dus. Hij was gewoon door het dolle heen en blij, maar met droge ogen. Ik daarentegen Ik huil ook snel, nu wordt het toch iets beter.
ik heb manlief maar 1 keer zien huilen en dat was toen hij net te horen kreeg dat zijn opa overleden was. De man was al een tijdje ziek en op leeftijd, maar zijn familie en dan vooral zijn opa is/was hem zo dierbaar!
Ik heb een watje! Laatst bij de all you need is love kerstspecial heb ik hem betrapt op waterige oogjes haha. En toen ik eindelijk zwanger raakte was hij ook emotioneel. Vind ik juist mooi, waarom zou een man niet mogen huilen?
Ik heb mijn man denk 1 keer zien huilen op een begrafenis. Ik denk niet dat ik er tegen zou kunnen als hij dit vaak zou doen omdat ik zelf al behoorlijk gevoelig ben.
Ik heb mijn man nog nooit zien huilen maar we hebben dan ook weinig zeer ernstigs mee gemaakt sinds we elkaar kennen. Ik ben benieuwd wat hij doet als zijn ouders komen te overlijden. Ik huil zelf vrij makkelijk al is het wat beter geworden de afgelopen tijd... gelukkig maar want het was heeeeel erg
mijn ex (hmm heel raar om dat nu te typen..maar goed.. tis eenmaal zo, we wonen nog wel bij elkaar) huilt echt nooit, niet toen mijn vader plotseling overleed, niet toen de kids geboren werden, en ook niet nu we dus echt uit elkaar gaan. Ik vind dat wel jammer eigenlijk dat hij nou nooit eens echt zijn gevoelens kan tonen, hij zegt dat hij wel heel soms alleen in bed kan huilen maar niet samen met mij, dus sommige kunnen mannen die huilen doetjes vinden, maar als je nooit 1 traantje kan laten om toch best erge dingen vind ik dat ook niet zo fijn hoor, lijkt het soms net alsof je er niet echt echt echt iets om geeft zegmaar..ookal weet ik wel dat dat niet zo is natuurlijk. maar samen huilen kan ook best goed zijn. Hij vind mij daar in tegen erg emotioneel en vind dat ik veel moet huilen, terwijl ik weet dat dat niet zo is. Huil nooit bij tv, kan het wel soms heel erg zielig vinden, maar moet er nooit om huilen. En als we ruzie hadden moest ik ook niet vaak huilen. behalve nu we natuurlijk echt uit elkaar gaan ja, dan moet ik wel huilen ja.
bij zielige films, zoals Pay It Forward aant einde. En bij All you need is Love. en ook bij een youtube filmpje ik liet t hem zien en werd meteen boos omdat ik weet dat ie dan tranen krijgt whaha *evil me*
Mijn man huilt nooit. Zoals hij zelf zegt, zijn tranen zijn opgegaan bij het overlijden van zijn moeder. Toen onze zoon werd geboren, waren zijn ogen waterig en een snotneus, maar huilen.. Nee.. Nog nooit gezien in deze 4 jaar
Om zielige scenes laat hij geen traan... Ik ook niet trouwens, tenzij ik alleen ben en lekker ellende wil zwelgen . Maar bij verdrietige gebeurtenissen komen er wel regelmatig waterlanders kijken... En terecht, dat is niet iets waar hij zich voor hoeft te schamen. Mannen mogen wat mij betreft gewoon ook de kraan open zetten... Mijn vent gaf vorige week nog aan, en dat vond ik echt te lief , dat als ik moet huilen, ik blijkbaar altijd een pruillip trek en heel 'zielig' kijk... Dan moet hij ook huilen zei hij... . Scheet.
Ohja... en die van mij heeft nu al aangegeven dat hij verschrikkelijk zal huilen als de kleine geboren wordt! En hoewel hij bij verdrietige dingen dus wel gewoon huilt, zijn de keren dat ik hem heb zien huilen op iets meer dan een hand te tellen. Dus ik neem een doos tissues mee naar het ziekenhuis!
Hi nee hier ook niet om dingen op tv, ik wel trouwens, verschrikkelijk.. Hij huilt wel bij het missen van zijn familie (wonen ver weg) Bij de geboorte van onze dochter. Toen bleek dat ik geopereerd moest worden aan mijn blindendarm. Bij deze dingen ben ik juist weer veel nuchterder (is dat een wordt) en huil minder snel. Wel is het zo als hij begint huil ik heel makkelijk mee, vind het zo zielig als mensen waar ik van houd moeten huilen..
Mijn man is, net als ik, behoorlijk gevoelig. Dat betekent niet dat hij om elke scheet zit te janken, maar hij is wel gevoelig voor andermans emoties. Als ik bijvoorbeeld veel verdriet heb (zoals toen mijn oma overleed) dan kan het zomaar zijn dat hij ook volschiet... Ook toen onze zoon werd geboren heeft hij een traantje weggepinkt, terwijl ik zo kapot was dat ik gewoon vergat te huilen, hahahahaha!