Ik ben nu alweer 33 weken zwanger en sinds een paar dagen word ik steeds om een uur of 5 's nachts wakker, omdat ik naar het toilet moet. Als ik weer ga liggen, kan ik niet meer slapen, omdat ik het benauwd heb en ook wat last heb van hartkloppingen. De benauwdheid blijft licht aanhouden, net als de hartkloppingen. Pas tegen de avond wordt dit weer minder en als ik eenmaal ga slapen, val ik op zich makkelijk in slaap. Om de volgende ochtend weer hetzelfde mee te maken. Mijn bloeddruk is goed, en ik weet dat het ook ligt aan het feit dat de kleine tegen mijn longen drukt. Ik moest het ook alleen even van me afschrijven. Zijn er meer mensen die dit hebben/op het laatst hadden?
Ik ben ook heel erg benauwd de afgelopen weken. Ik ben nu 30 weken zwanger, ik draag nu heel hoog en ik heb een flinke verkoudheid te pakken waardoor ik veel moet hoesten en ook in ademnood kom. Volgens de huisarts is het wachten tot de baby indaalt en de verkoudheid over gaat zodat ik hopelijk weer wat meer lucht krijg. Hartkloppingen heb ik gelukkig niet. Wat zegt jouw huisarts over verloskundige hier over? Sterkte met de laatste loodjes!
De vk zegt dat het idd komt doordat de kleine tegen mijn ribben/longen aantikt met haar voetjes. Pfff...dus nog even wachten tot ze indaalt. Ik dacht dat ze daar al mee was begonnen, maar na de laatste controle blijkt nog van niet.
Ik heb dit beide zwangerschappen gehad. Bij mij werd het niet beter toen ze eenmaal ingedaald waren, jammer genoeg (buik bleef ook hoog, met beetje 'lege' onderkant, maar wel het koppie vast in het bekken). Maar toen ik bevallen was, had ik meteen weer gewoon lucht, wat heerlijk was dat!
Ik heb ook dagelijks dat mijn hart bonkt alsof ik hardloop. Hierdoor dus erg benauwd. De VK zegt alleen dat het erbij hoort.. oftewel ik heb dikke pech. Soms ben ik er zo moe van dat ik de hele dag wel kan slapen.
Toch even een update, want er blijkt meer aan de hand: omdat ik draagster van Duchenne ben, monitort het AMC mijn hart elk jaar met een holter die ik dan 24 uur moet dragen. Het kan namelijk zijn dat draagsters een vergroot hart hebben (zonder er overigens last van te hebben). En dit heb ik dan ook. Tijdens een evt. zwangerschap (nu dus) willen ze dat nog eens extra in de gaten houden. Een paar weken geleden (met 30 weken) moest ik weer een holter op en gisteren kreeg ik de uitslag. Ik heb gisteren weer een gesprek gehad bij het AMC en er bleken inderdaad wat stoornissen gevonden te zijn die toch wel zorgelijk waren. Nu moet ik aan de bètablokkers (metoprololtartraat). Ik vroeg me gisteren wel af of dat geen kwaad kon voor de kleine, maar de cardioloog zei dat het meer kwaad kon als ik ze niet nam dan wel. Nu ben ik gisterenavond begonnen met 2 x daags een halve tablet en na een week moet ik 2 x daags een hele tablet. Binnen een uur na inname zou zo'n tablet moeten werken en inderdaad: ik had het vannacht niet benauwd meer. Heerlijk! Helaas moet ik vanwege extra onderzoeken toch naar de gyn ipv de vk en kan het zelfs zijn dat ik in het AMC moet bevallen ipv mijn eigen ziekenhuis, zodat ze mijn hart tijdens de bevalling extra in de gaten kunnen houden. Of dit ook zo is, krijg ik volgende week te horen bij de gyn. Kwam gisteren eerlijk gezegd nogal rauw op mijn dak en ik moest het eerst even een plekje geven (zoveel veranderingen in één keer). Ik probeer me er maar bij te berusten en me zo min mogelijk zorgen erom te maken (makkelijker gezegd dan gedaan).
poeh wat een heftig nieuws! goed dat je er achter aan bent gegaan en het niet afgedaan hebt als een zw kwaaltje! succes ermee!