O meiden ik ben zo verdrietig. Vandaag hadden we een 2e echo. Blijkt het hartje al 2 weken niet meer te kloppen. Ik kan alleen maar huilen meiden. Mijn hele lichaam geeft signalen van een zwangerschap af en nu dit......
MinnieJ leuk ook nog een jochie. Wel makkelijk 2 jongens. En je hebt nog kleertjes die je kan gebruiken. Hier alles goed. Nog weinig ritme. Ben nog steeds moe. De jongens doen het goed. 25 Jan moet ik weer werken. Nog Zo geen zin. In feb weer een week vrij. Lekker naar centerparcs met mijn ouders. En mijn schoonmoeder heeft ook aangegeven dat ze begin juni met z'n allen op vakantie wil. Dus nog een in het vooruitzicht. Ik ga zo even ruimen. Lief heeftnog vakantie en D is naar het Kdv
Oh mamsie ik schrik van je bericht, hoe kan dat nou zeg?!?!? Wat een verdriet meid, ik voel me er ook helemaal verdrietig door als ik dit lees. Sterkte meid, ik weet niet wat ik anders moet zeggen
het is ook zo bizar meiden..... ik heb alle kwaaltjes nog. Ben misselijk, zere borsten etc. Geen bloed, geen krampen. niks.... Het is echt zo'n klap. Kan alleen maar huilen. Terwijl we allebei heel nuchter zijn en ons ook beseffen dat, als het niet goed zit, het beter nu mis kan gaan als bv met de 20-weken echo. Maar op dit moment voel ik me zo verdrietig.....
Mamsie, heb je al een idee wat er nu gaat gebeuren? Daar wil je liever natuurlijk nog niet over nadenken...nou meid, ik rouw met je mee, het is vreselijk zoiets mee te maken. Gaan ze nog onderzoeken wat de oorzaak is of is dat niet gebruikelijk?
Natuurlijk meid, natuurlijk ben je verdrietig! Het is een rouwproces en dat zal zn tijd nodig hebben. Maar inderdaad hoe nuchter het ook klinkt, dit kindje had misschien geen gelukkig en gezond leven gehad en de natuur heeft z'n manieren die soms vreselijk zijn. Je bent vast gauw weer zwanger (wanneer je eraan toe bent), je weet nu hoe snel het kan gaan, en van dat kindje die komen gaat zal je zielsveel houden en dan zal dit een naar stukje uit het verleden zijn waar je mee leert leven
nee verder geen onderzoek oid. Het is mijn eerste miskraam. Het is nu afwachten. In principe is er geen medische reden om in de grijpen. Het lichaam stoot het vruchtje vanzelf af. Maar psychisch valt het wel zwaar natuurlijk. Ik heb volgende week weer een afspraak bij VK. Dan maken ze weer een echo en bespreken wat de mogelijkheden zijn mocht het niet vanzelf komen. Ik weet alleen nog niet of ik wel een week wil wachten.......
Dat kan ik me goed voorstellen, ik heb ook gehoord dat er pillen zijn die je kan slikken zodat het sneller op gang komt, maar het is een vreselijk idee..
nee daarom. Dat beseffen we ons ook heel goed. Liever nu als dat we de zwangerschap moeten afbreken met 20 weken ofzo maar ja, voor nu maakt dat het verdriet even niet minder nu
Oh nee Mamsie, wat verschrikkelijk zeg! Oh, ben er helemaal ondersteboven van. Huil maar lekker uit hoor. Dikke dikke knuf vor jou hoor!!!
Ja gelukkig wel. Die heeft zich direct ziek gemeld. Al wat familie op bezoek gehad en veel lieve berichtjes van vrienden. Er zijn inderdaad 2 mogelijkheden. pillen of een curretage. We zullen we zien. Ik hoop gewoon dat het vanzelf los komt
Ja wij ook hoor. Ik zag het wel direct zelf. Ze zette het apparaat erop en ik zag direct een kindje maar niet zoals ik verwacht had. Ik zag wel een rompje maar nog geen armpjes of beentjes (alleen stompjes). Ik ben ruim 10 weken nu dus er zou allang een duidelijk kindje moeten zijn. En tja, toen begon het zoeken naar een hartje. Ze heeft er nog een andere vk bijgehaald maar helaas.....
Bah vreselijke ervaring lijkt het me, dat je daar zo hoopvol ligt en dat ze dan gaan zitten zoeken terwijl je het eigenlij kal voelt aankomen..