Hij zal wel Battlefield of Call of Duty spelen als ik het zo hoor. Wij gamen beide dus dat probleem is er gelukkig niet. Komt bij dat we ook niet hele dagen gamen meer. Vroeger wel toen we elkaar, ja ja, via de game ontmoet hebben . Nu hebben we een mooi meisje en is het alleen nog af en toe 's avonds als ze slaapt.
Die van mij moet gamen... Klinkt gek hoor.... Ik vind het zo leuk om te zien... En ik zelf kan die shooter games niet spelen ivm mijn slechte ogen. En pijnlijke handen... Dus soms zitten we gezellig tot 1 uur snacht tegen zijn collega's te gamen... En nu is het zo ver dat hij alweer een paar dagen gewoon geen zin heeft... Misschien ook een idee... Erbij gaan zitten en mee doen.. (met zeggen waar er een zit en lol hebben) en juist elke keer zeggen ga nou gamen.... Hihihi wie weet word ie het zat
Ik moet het allemaal even laten bezinken . Het is gewoon heel lastig allemaal. Ik wil hem zijn ontspanning niet afnemen, maat tegelijkertijd zie ik onze relatie steeds kaler worden. Ik hou van hem en hij van mij. En we zijn beiden stapel op ons meisje. Dus ik moet erin geloven dat het beter kan worden dan nu. Meer zoals het ooit was.
Balans is het eerste wat er nu in mij op komt. Je hoeft hem zijn ontspanning niet af te nemen maar je moet ook niet je relatie laten weg nemen door zijn manier van ontspanning zoeken. Dat is delen, balans zoeken wat o-zo belangrijk is.. Dit ligt absoluut niet aan jou! Succes!
Als ik hoor dat vriend van ts tot 5 uur 's nachts gamed, dan komt eerder het woord verslaving dan ontspanning in me op. Als je wilt ontspannen zou een uurtje gamen ook voldoende moeten zijn. Of een uurtje sporten, hardlopen, name it.
Als hij tot de vroege uurtjes aan het gamen is, is dat geen ontspanning hoor. Neem dat van mij aan. Ik weet waar ik over praat. Nee, ik ben nooit verslaafd geweest goddank, alhoewel ik dat destijds wel dacht, maar voor mij was gamen in die donkere periode een vlucht. Maar zelfs toen zat ik nog niet hele nachten door te halen. Ik wil je niet ontmoedigen maar wat ik van je lees is wat ik soms tegenkom in de game die ik zelf speel. Ik leid een eigen guild en drie keer in de week raiden wij een paar uurtjes. Maar allemaal met mensen die gamen inderdaad als ontspanning zoeken. Na de raids zie je ze allemaal weer plop, plop uitloggen. Dan gaan ze nog even lekker voor de tv of iets anders doen. Ik waak er ook voor zulke mensen in mijn groep toe te laten. Jouw vriend is verslaafd. Simpel. Klinkt heel hard maar het is de waarheid. En zolang hij dat zelf niet onderkend zal hij er ook niets aan kunnen of willen doen.
Eens met je hele post. TS, het is uit liefde en met de beste intenties dat je hem (tot nu toe) deze ruimte geeft maar je kunt hem proberen te helpen om in te zien dat hij écht verslaafd is en hulp nodig heeft door zelf grenzen te stellen. Ik ken je niet persoonlijk maar ik lees tussen je posts door dat je een hele lieve vrouw bent. Je kunt ook té lief zijn (zeker in het geval van jouw man, als ik het zo lees). Stel je grenzen en eisen, juist omdat je niet alleen van je man maar in de eerste plaats van jezelf moet houden. Je hebt recht op zijn aandacht! Heb je het woord 'verslaafd' wel eens zelf in de mond genomen of daar aan gedacht? Sterkte verder!
Natuurlijk ben jij hartstikke interessant en heel erg gezellig maar die positie moet je dan ook opeisen, om het zo maar te zeggen. Ben je te toegeeflijk in je relatie? 'Durf' je duidelijk te zijn naar hem toe in wat je wilt en waar je recht op hebt? Het komt op mij over dat hij wel heel erg makkelijk van alles kan 'maken' (maar ik ben me er bewust van dat dit een conclusie is op grond van de paar dingen die ik in je topic lees!).
Je zegt ook dat je zijn ontspanning niet af wil nemen, maar dat doe je pas als je zegt dat ie helemaal niet meer mag gamen. Ik zou daar afspraken over maken. Welke dagen, welke tijden en hoe lang.
Iemand die echt verslaafd is, mag helemaal nooit meer gamen als diegene eenmaal is afgekickt. Je zegt ook niet tegen iemand die stopt met coke snuiven: als je dat een maand volhoudt, mag je weer een lekker lijntje. Iemand die stopt met drinken: je mag straks als beloning weer een lekker glaasje. Roken Drinken Drugs Gamen Gokken Als je echt verslaafd bent, zal je altijd gevoelig blijven om weer in herhaling te vallen en moet je voor altijd ver blijven van datgene waar je verslaafd aan was! Als er echt sprake is van een verslaving is het raadzaam daar hulp bij te zoeken. Maar het kost vaak enige tijd en moeite om de verslaafde ervan te overtuigen dat hij verslaafd is en hulp nodig heeft.
Denk dat dat nog wel meevalt. Mijn man en ik hebben allebei ook zoveel gegamed, dat we tot in de kleine uurtjes nog online zaten. Nu gamen we ook nog, maar op normale tijden. Tussen de bedtijd van de kids en onze bedtijd in. Dat is tussen tien en twaalf meestal, soms in het weekend wat langer. En niet elke avond. Dus misschien is er bij de man van TS nog niet echt sprake van een verslaving. Maar hij moet zich wel realiseren dat er nu te veel tijd in gaat zitten en dat dat niet gezond is voor zijn relatie. Overigens heb ik mijn man één keer op zijn flikker gegeven. Hij was overdag (in het weekend) aan het gamen. Ons zoontje vroeg om aandacht en die kreeg een snauw. Toen zei ik: NU stop jij met gamen, want dat is niet normaal! Die arme jongen kan er niks aan doen! Gelukkig zag hij dat ook wel in en daarom gamen we dus na kinderbedtijd, of als de ander met de kids weg is. Of een spelletje, wat je gewoon op pauze kunt zetten.
Ik ben maar eens begonnen te vertellen hoe ik me eronder voel. Niet in beschuldigende termen of met eisen me dreigementen. Hij begreep me niet zo, want hij IS er toch altijd. En hij wilde nou niet elke avond de hele avond bij me zitten. Komt goed uit: dat wil ik ook niet. Maar ergens deed het hem wèl iets. Hij is ineens druk met downloaden van een serie die we beiden erg leuk vinden. Dan kunnen we samen kijken. En af en toe komt ie ook wat eerder maar bed. Hij doet moeite. En dat is super. En nu hopen dat hij dat vasthoudt!
Jeetje Hellen, misschien kan ik mijn mening beter voor me houden aangezien iedereen zo zijn eigen maatstaven heeft. Bovendien heeft iedereen zo zijn eigen idee van een goede relatie. Maar wanneer ik lees "hij wil nou niet elke avond bij me zitten. Komt goed uit, dat wil ik ook niet." En berichten lees dat hij vol verwondering "alweer?!" uitroept wanneer hij met je naar bed 'moet'.. dan kan ik alleen maar denken...waar sommige mensen toch genoegen mee nemen in het leven. Mag ik vragen wat de toegevoegde waarde is van jullie samenzijn? Ik zou doodongelukkig zijn in zo'n relatie. En dat komt niet uit de mond van iemand die in een perfecte relatie zit en dus maar denkt dat iedereen het perfecte leven hoort te leiden. Ben namelijk zelf bij mijn partner weggegaan vorig jaar en dat was de beste stap voor ons allemaal (partner, dochter en ik). Sorry als ik erg bot en hard overkom.
Ik ben zelf zo'n gamer geweest (gemiddeld 3 uur slaap per dag, de rest gamen). En ik weet dat er wel een hele goede reden moet zijn om ermee te stoppen. Want het is echt een verslaving. De reden voor mij om uiteindelijk helemaal te stoppen was dat ik er na 5 jaar (van minderen tot bijna gestopt en hard-core gamen) eindelijk genoeg van had. En nog steeds mis ik het spel, nog steeds denk ik om er weer mee te beginnen. Ik denk dat het niet compleet eruit gaat, net als roken. Ik ben gestopt, maar het verlangen blijft. Wat kun je doen? Een ultimatum stellen. Niet van de een op andere dag. Maar vanaf een bepaalde datum. En de enige optie is helemaal stoppen. Want anders is het: ff snel deze quest uitspelen... of nog ff helpen met die raid... of nog die paar monsters om lvl omhoog te gaan... of hij is net in een party ergens voor en kan nu echt niet meteen weg... Oh ja, ik ken de excuses! Clean-cut is de enige optie. Ik ken mensen die geprobeert hebben te minderen... maar dat veranderd het hele spel... je hoort er niet meer bij, je wordt niet meer meegevraagd, op hoger lvl duren quests langer, noem maar op... Ik hoop dat het jullie lukt een oplossing te vinden!