Ik wilde in het kraamcentrum bevallen. Eerste deel ging daar ook goed maar helaas kwam ze er niet uit. Dus naar de verloskamers van ziekenhuis. Dit was in hetzelfde gebouw. Dus met persweeen met bed door de gangen en lift. Helaas kon de kraamverzorger van de afdeling niet zo goed rijden met het bed. Waardoor we overal tegenaan botsten. Heeeeeeeeeeel fijn. ml heeft het toen overgenomen die kon het niet meer aanzien. Toen ging het veel beter.
Whahahahaha jij ligt te puffen in bed en de kraamverzorgster loopt met je bed te botsen!!! Ik zie het al helemaal voor me. Hahaha
Jij mag al bijna he? Wil je dan wel deze horrorverhalen lezen? Hihi Kraamhulp: wat ik super irritant vind is als ze supervroeg komen aanbellen terwijl je eindelijkkkkk slaapt. Ook dat ze ongevraagd dingen gaan doen die niet hoeven of wat je liever niet wilt. ( je man's ondergoed vouwen bijv.) Ergste zijn die nonstop aan t praten zijn.... Terwijl jij doodmoe bent! Pfff
Ohhh jawel Ben een heel nuchter persoon wat bevallen betreft. Mijn moeder heeft een helse bevalling gehad,en dan ga ik je vertellen dat ik erbij was toen ik 18wk zwanger was van onze zoon Dokters wilde me weg hebben omdat ik nog moest,maar bleef er mooi bij hoor! Iedere bevalling is anders en dat besef ik gelukkig heel goed. Het "fijne" van alles is dat ik erg relaxt ben omtrent deze bevalling..geen idee of dat ook zo gaat zijn
Ooh als ik naar het ziekenhuis had gemoeten was dit vast mijn verhaal geweest! Ook dat doodgaan, ik wist t ook zeker hoor. mondeju wat doet zon weeenstorm pijn !!!! En helemaal terecht dat je je zo hebt gedragen hoor, je hoeft je nergens voor te schamen. Ik vind het zelfs knap dat jij je persdrang kon wegpuffen, ik ging gewoon persen en t kon me echt niet schelen hoe ik eruit zou komen. Toen de vk ging kijken naar de schade riep ik ook blij: dit keer met verdoving hoor! Je bent vast een poos bezig. Uuuuhm nee hoor je hebt niks zei ze toen(huh? Okeee!)
Ik was ook verbaasd dat ik " niks" had! geen hechtingen of scheur. Maar wel flink pijn bij plassen en zitten hoor!
Nu kunnen we er wel mee lachen alsof het een humor film is, maar toen kon ik die kraamhulp wel ik weet niet wat doen
Wat een verhalen! Ik ben zo benieuwd wat ik hier neer kan zetten! Het zal (hopelijk) niet lang meer duren voor het gaat beginnen!
Ik denk dat ik hier ook wel wat kan plaatsen.. na 12 uur bevallen kreeg ik een spoedkeizersnede, ik had een pompje gekregen met medicatie omdat na 3 keer prikken de ruggenprik niet werkte, dus ik voelde mij helemaal high! Toen ze gingen rennen voor de spoedkeizersnede schold te gyn! Van maak haar weg maak haar weg! Toen de euthanasie wilden uitleggen hoe het ging met algehele narcose heb ik alleen maar geroepen, BOEIT MIJ HET! MAAKT ME WEGGGGGGGGG! Toen ik daarna wakker werd vroeg ik uiteraard eerst naar mijn zoon en mijn man, waar ze waren.. toen de man kwam die me onder narcose had gebracht, was het eerste wat ik vroeg...EN EN EN HAD DIE HAAR??? Waar de man raar van opkeek, van hmm.. daar heb ik eigenlijk niet op gelet mevrouw!! Waarop ik reageerde: Bel mijn vriend en vraag dan meteen of die haar heeft ja!! hahahaha.. Ik was namelijk kaal geboren, en vroeg me echt af of mijn kleintje wel of geen haar had.. haha..
En ik maar denken dat ik helemaal 'zen' zou zijn als ik moest bevallen. -Ik heb de hand van de kraamhulp weggeslagen, die ze op mijn been had gelegd toen ze even rustig met me wilde praten tijdens een ontsluitingswee. -Ik heb tegen mijn vriend gesnauwd. 'LUL TOCH GVD NIET ZO! MAN!' toen ie met tranen van trots en ontroering in zijn ogen stond te vertellen hoe goed ik het wel niet allemaal deed tijdens de ontsluitingsweeen. -Ik ben haast op de grond geflikkerd tijdens een perswee omdat het bed ineens wegschoof. het ene gedeelte waren ze namelijk vergeten vast te klikken... -Personeel van het ziekenhuis die niets in de kamer te zoeken hadden, maar binnen kwamen om wat in de laden te rommelen o.i d heb ik gevraagd of ik soms een kijkdoos had. -De verloskundige die me aan het hechten was (Ik had in en uitwendige hechtingen, het was een ravage, daarbeneden en ze heeft er drie kwartier over gedaan om de boel te herstellen) Heb ik continue gevraagd of ze onderhand klaar was, dat ze maar een andere hobby moest gaan zoeken en of ze misschien haar jeugd aan het inhalen was met haar 'borduren op nummer'. Toen de bevalling eenmaal klaar was, heb ik de kraamhulp bij me geroepen, het arme mens durfde niet eens meer bij me in de buurt te komen en heb ik verteld dat ik normaal gesproken wel heel lief ben. Ik heb haar ook gezegd dat ze me heel erg geholpen heeft en aan haar, buiten mijn eigen vriend om het meeste gehad te hebben.
ow geweldig deze verhalen.. ik heb niet echt genante dingen hoor.. vind ik dan.. Toen ik in het ziekenhuis binnenkwam en de zuster lief zei "wel blijven ademen he?" zei ik.. Ja duhh!!! Als ik niet meer adem dan vind je me wel op de vloer! En ik vond het zo mooi.. mn man was zo zenuwachtig.. hij wist niet wat hij moest doen.. En ik gaf aan.. ohh ik heb het gevoel dat ik moet poepen.. Zegt ie: Son, Ga dan poepen.. want dit is mooie poep! De manier waarop die dat zei.. krijg er nog een lachkik van! En na de bevalling kreeg ik nog een injectie.. zegt de zuster.. dit kan pijnlijk zijn.. Mijn antwoord: Pijnlijk? ik had nu verdorie bij de tandarts moeten liggen.. na deze bevalling kan ik alles wel aan! (angst voor de tandarts.. )
Hihi tijdens mijn bevalling heel de tijd Son Son Son son ! Werd er ziek van Na uren lang ge Son schreeuwde ik : ik heet Sonja godverdomme! Uiteraard ging iedereen toen overdreven Sonja zeggen ! Naja dat was dus ook niet goed hahahahahaha
Allereerst een bemoedigend woordje voor de dames die nog moeten.. Ik heb een vrij heftige bevalling gehad (weeenstorm van 2cm naar 7,5cm in 1,5 uur tijd, schoudertje bleef hangen achter schaambot en navelstreng om het nekje waardoor er alarm werd geslagen en alle mogelijke manouevres op me zijn uitgevoerd), maar ik zou het volgende week weer willen doen! Bevallen is leuk!!! Nou de hilarische dingen.. - Kreeg zo'n klein kartonnen bakje om in te kotsen.. Heb de verpleegkundige gevraagd of ze geen emmer voor me had, was makkelijker om te richten. - Anesthesist was een oude, dikke Duitser (en meteen mijn beste vriend). Terwijl hij mijn ruggenprik was aan het zetten heb ik hem nog gevraagd waar uit die Heimat hij kwam en vertelt over mijn eigen Duitse familie. Ik had wat minder moeten kletsen, want de ruggenprik zat scheef en hielp niet echt enorm.. Heb blijkbaar wel nog gemompeld dat die man een bloemetje verdiende. - Ik was nogal geobstipeerd.. Met persen was dit niet zo prettig, want daardoor kwam het hoofdje maar niet verder hehe. Heb op een gegeven moment de vk verzocht om "nuuuu die keutel uit me te halen" Zij merkte heel droog op dat ze die steen van mij toch prettiger vond dan die natte troep van de meeste bevallende vrouwen. - Verder vond ik het persen geweldig. Ik voelde elke wee aankomen lang voordat de ctg aansloeg, dus knikte dan heel serieus, trok mijn benen weer op en maakte een opmerking in de trant van 'here we go'. Tijdens het persen zelf heb ik vaak dingen gezegd als 'ohhhh dit is lekker' en 'wat is dit leukkkkk'. - Toen het hoofdje half kwam heb ik tegen mijn man gegrapt dat hij zijn bolletje moest aaien. Hij nam dat serieus en aaide dus over het bolletje van ons zoontje en ik werd boos, 'wat doe je nouuuu gek'. - Mijn zoontje huilde niet en werd dus direct meegenomen, ik snapte er niks van door alle hectiek en heb een verpleger bij de kraag gegrepen (zat nog op de knieen), zijn gezicht naar het mijne toegetrokken en bedreigd. Als hij me niet meteen vertelde wat er loos was zou ik hem opwachten en de nek omdraaien... Later wel sorry gezegd. - Ik mocht door de hevigheid van de bevalling niet overstappen op een schoon bed... Mijn bed dreef echter van het bloed en de rommel doordat ik op het laatste moment vanallerlei manouevres moest uitvoeren. Ze hebben me opgetild dat ik met mijn kont loskwam van het bed en een draaipoging gedaan, me geknipt terwijl ik in de lucht hing en vervolgens op de knietjes gegooit. De rommel was dus werkelijk alle kanten uitgegaan. Mijn bed en de vloer dreef van het bloed en de spetters zaten nog op het kussen. Ik vond dat achteraf heel stoer en heb mijn man gevraagd om er foto's van te maken (heeft hij niet gedaan grr). - Verder heeft mijn man nog moeten controleren of de gyn wel netjes deed hechten en kreeg een thumbs up achter haar rug om.
De bevalling heeft bij mij in totaal 23 uur geduurd, en vanwege extreme rugweeen, en extreme rugpijn, moest ik naar het ziekenhuis voor een ruggenprik (die overigens, zelfs na opnieuw prikken, niet goed zijn werk deed) Dit zijn de dingen waar ik achteraf om kon lachen. -Het duurde na mijn eigen zeggen erg lang voordat ik de ruggenprik kreeg (was om 7u in het zh, en ging om 9.15 pas naar de ok, terwijl om 7.15 al was aangemeld voor de ok), dus ik was flink geirriteerd toen we eenmaal op de ok waren. Een verpleger zei doodleuk 'waar bleef je toch', we wachten al meer dan een uur op je!' Ik heb me tegen hem netjes gedragen, maar toen ik weer terug was heb ik het verplegend personeel van de afdeling vol gescholden; aangezien ze me door een 'communicatie foutje' vergeten waren - Het duurde me op de ok allemaal veel te lang, dus toen de anesthesist binnen kwam en gigantisch stonk naar een mandarijn heb ik hem de huid vol gescholden dat hij pauze was gaan houden, en dat hij uit zijn smoel stonk. -Ik kreeg koorts door de ruggenprik, dus moest aan een infuus met antibiotica. Aangezien een of andere prutser deze zo prikte dat ik geen kracht kon zetten met mijn hand (zat precies bij de knik van hand/pols) eiste ik dat ze het infuus er uit zouden halen; anders zou ik hem er zelf wel even uittrekken. Maar dat mocht niet omdat ik koorts had, en de antibiotica nog niet op was. Ik zei toen nog 1x of jij haalt hem er nu uit, of ik doe het nu zelf...wat ik dus ook heb gedaan. Toen zei ik ook doodleuk, prik heb anders maar gewoon in mijn onderarm, kan je ook niet verkeerd prikken -Tijdens het persen drukte een arts-assistent op mijn buik, waardoor mijn rug weer extreem veel pijn deed. Uit een reflex heb ik toen met veel kracht hem een trap verkocht (en hem een goed gekneusde ribbenkast bezorgd) -Tijdens het persen was ik eigenlijk te uitgeput, maar er was geen weg meer terug. Dus af en toe deed ik een hazenslaapje, en vertelde ik over de raarste dingen; zoals dat de (een-eiige)tweelingbroer van mijn man net een andere auto had gekocht (mercedes amg) en dat ik er nog niet van hem in had mogen rijden omdat de auto nogal veel power heeft -Toen mijn dochtertje was geboren, en de katheter was verwijderd moest ik erg nodig nodig naar het toillet om te plassen. Dit kon volgens de verplegers niet omdat ik nog te veel verdoofd was van de ruggeprik, en de katheter net verwijderd was.. Toen ik dus toch eigenwijs uit bed richting de badkamer liep liep er onverwacht een verpleger binnen, en toen stonden er ineens 4 verplegers om me heen om me te ondersteunen richting de badkamer.. eenmaal op het toilet bleek dus dat ik toch wel erg nodig moest. Dit waren zo ongeveer de meest genante dingen, maar de hele dag stond daarvan in het teken. Normaal gesproken ben ik trouwens altijd heel erg rustig/aardig/beleefd