Het duurt ook nog wel even voordat je dat beseft. Ik weet het nu een week maar beseffen...... De ruwe kant van de emotie is er wel af ondertussen.
Is ook moeilijk................rustig aan doen en veel praten ....we weten helaas hoe jij je voelt.....
We doen ook rustig aan, gelukkig kan ik er met mijn partner veel over praten. Raar hoor.... zo'n kindje nog in je buik terwijl je weet dat het niet meer leeft. Stiekem hoop ik nog dat ze een fout hebben gemaakt, maar besef me wel dat dit niet gaat gebeuren. Vandaag gaan we naar het ziekenhuis om te bespreken hoe we het gaan doen. Mijn voorkeur gaat uit naar de medicatie. We hebben gister nog wat vrienden op visite gehad, dat deed me wel goed. Toen iedereen weg was en we lagen op bed hebben we nog in elkaars armen liggen huilen. Wat een verdriet....
Ja lijkt mij ook een vreemd idee een kindje wat niet meer leeft in je buik. Ergens ook wel mooi dat je nu nog even afscheid kan nemen. Dat je hoopt dat er een fout is gemaakt is zo herkenbaar! Bij mij dachten ze zelfs weer aan een nieuwe zwschap....stijgend hcg met schone bm wist dat het niet kon en toch wilde je het stiekem geloven.. Heel veel sterkte en fijn dat je hierover met je vriend kan praten...dat helpt enorm! Wist je omgeving dat jullie zwanger waren?