Ze waren gisteren ook bij DWDD. Jan Mulder heeft nog een paar lichte weeen mogen meemaken en ook dat was erg hilarisch . Mijn man gaf nogmaals aan hoeveel respect hij voor me had en terecht ! --- Geen ervaring met een lange bevalling, maar twee stortbevallingen die op zich te doen waren, mits niemand mij uit mijn concentratie haalde. Groot nadeel is inderdaad dat er geen rustpauze tussen de weeen zit. Ik vond het eigenlijk ook wel fijn dat ik binnen een paar uur van de hel af was. Lange bevallingen lijken me echt zwaar vermoeiend en ik ben niet op mijn best als ik moe ben....
Jan Mulder idd... nou, die moest toch echt even, nadat ie vertelde dat ie had staan lachen om hoe zijn vrouw lach te kronkelen van de pijn.... Die had dit voor de geboorte van zijn kids moeten doen, geloof ik. Was voor zijn vrouw wel zo fijn geweest, want dan had ie dat lachen ws wel uit z'n hoofd gelaten.
Ik heb twee redelijk lange bevallingen ( kan altijd langer) gehad. 18 en 14 uur Moet eerlijk zeggen dat de tijd echt omgevlogen is...ik had dus helemaal niet door dat het zo lang heeft geduurd. Maar ik reken dan vanaf de eerste regelmatige weeen Persen de eerste keer 1 uur en de tweede nog geen 5 minuten ( 2 keer persen) Maar ik heb de tweede keer veel bewuster meegemaakt.
Ik vond het een grappig stukje bij DWDD. Kan me voorstellen dat het qua intensiteit van pijn goed vergelijkbaar is. Maar een van hen omschreef het als 'alsof je van binnen met nagels uit elkaar wordt gescheurd'. Ik weet niet of een van de andere moeders hier dat gevoel herkend, ik (gelukkig) niet. Blijft toch lastig om pijn te simuleren in een lichaamsdeel dat je niet hebt...
Snel bevallen is zeker niet altijd fijner dan langzaam bevallen.... Oudste: vanaf regelmatige weeën tot persen: 5-6 uur. Daarna ruim 1,5 uur persen. Jongste: vanaf regelmatige weeën tot persen: 3 uur. Daarna 5 min persen. (Beide keren heel wat uren daarvoor met onregelmatige en niet al te pijnlijke weeën) Die eerste bevalling zou ik zo nog 10 keer overdoen - ook het persen. Na die tweede dacht ik alleen maar: wat ben ik blij dat dit noooooooit meer hoeft.
Dat van die nagels op zich ook niet zo, wel het gevoel uit elkaar te scheuren of getrokken te worden. Nou ben ik beide keren ook uitgescheurd, maar goed... Verder vooral het gevoel van ernstige diarreekrampen tot de macht 100 ofzo....
Dat scheuren herken ik wel van het moment dat het hoofdje naar buiten kwam, ik dacht echt dat ik finaal opengereten werd. Dat viel overigens reuze mee (de eerste keer dan), ik had slechts 2 schaafwondjes. De tweede keer voelde het minder erg, maar toen had ik een 2e graads scheur... Maar de ontsluitingsweeën voelden voor mij totaal niet als openscheuren.
maak daar maar tot de macht 1000 van --- De tweede keer heb ik overigens nog geroepen dat mijn lichaam uit elkaar ging scheuren bij de start van de persweeen. Ja dat herken ik dus ook wel
Inderdaad, vond ik ook. De 1e 14uurtjes over gedaan met weeenopwekkers, maar vond dat best te doen omdat de ontsluiting geleidelijk ging. 1,5 uur geperst en vaccuum. De 2e 6 uurtjes over gedaan maar van 5 naar 10 cm in 30 minuten, 9 minuten persen,en vond het hels.. Beter er langer over doen en de pijn geleidelijk opvangen dan zo hevig Snap nu pas dat als men tegen iemand die er kort over heeft gedaan zegt " jeetje wat fijn dat jij een korte bevalling hebt gehad, doe mij dat ook maar" dat dat helemaal niet zo hoeft te zijn en het juist veel pijnlijker kan zijn
Ik twijfelde nog tussen 100 en 1000 Maar het moge duidelijk zijn dat het gewoon ongelovelijk sterke pijn is...
Ik ben niet echt jaloers dat mannen niet kunnen bevallen en zwanger worden, want het is een hele speciale ervaring. Ik vind het ook raar als mensen dan tegen Valerio en Dennis zeggen: "Nu heb je zeker wel respect voor vrouwen he?" want nu hebben ze het zelf meegemaakt, dus moet iedereen dan ook respect voor hun hebben? Ik had een bevalling van 16 uur met heel weinig pauze tussen de weeën (bij veel weeën helemaal geen pauze) maar dat gebrek aan pauze ertussen zorgde er wel voor dat ik me echt op de weeën kon concentreren. Ik moet er niet aan denken dat je om de 7 minuten weeën hebt en dat het dan in 1 keer heel heftig is.
Ik vind dat ook een rare opmerking. Alsof mensen die nooit bevallen zijn geen respect verdienen... Alsof bevallen het allerzwaarste, of allernobelste is wat iemand zou kunnen doen. alsof... ik weet eigenlijk niet alsof wat. Ik snap gewoon echt niet waarom je nou speciaal respect zou moeten hebben voor iemand die een keer bevallen is.
Nou ik heb een korte tijd non stop rug weeen gehad, en wat heb ik een pijn zitten lijden zeg. Nou heb ik geen vergelijkingsmateriaal met een lange bevalling. Maar het was echt geen makkie.
hahaha geweldig zeg! En dan te bedenken dat mijn bevalling 19 uur duurde en ik het zo weer zou doen Dit zoude alle aanstaande vaders ook moeten ondergaan
toch kan dit niet vergelijken met een bevalling. bij hun worden gewoon de buikspieren aangespannen door dit apparaat. als ze die bij ons op de buik zouden zetten,vinden we het zelf ook niet prettig. en niet iedereen heeft natuurlijk dezelfde pijn bij een bevalling. mijn laatste was er in 2 uurtjes ik lag aan het infuus,en had om de 3 min een wee.had nog het idee dat ik in het begin zat,maar was al bijna klaar. denk ook wel dat het een verschil maakt,dat we weten,dat we moeten bevallen,en dat dat soms niet prettig gaat zijn. en je weet waarvoor je het doet. maar als je natuurlijk opeens pijn heb,moet je er wat langer over doen voordat je kan omschakelen. maar wel heel leuk dat ze het op deze manier een beetje proberen te ervaren hoe het kan zijn,als een vrouw een wee heeft. maar zonder baarmoeder gaat dat heel moeilijk zijn.
Vind het ook een rare opmerking, dat ze 'nu' wel respect zouden moeten hebben voor vrouwen. Als dat respect er niet was bij voorbaat is er iets mis. Heb mijn bevalling ook als heel fijn ervaren en helemaal niet als enorm pijnlijk ofzo. Moet zeggen dat ik die eerste ontsluitingsweeën (tot 4 cm) veel ongemakkelijk vond dan de laatste weeën en persweeën. Van 5 tot 10 cm ging het in krap 3 uur, had een weeënstorm met buik-, been- en rugweeën maar vond het vele malen beter t edoen dan die eerdere ontsluitingsweeën die ongeveer om de 2 minuten kwamen. Hormoonpercentage was toen ook al flink gestegen, natuurlijk.
Ik vind het altijd erg prettig om dit soort verhalen te horen, juist omdat mensen die nooit zo snel zijn bevallen zo lacherig doen over mijn bevalling. Ik zal nooit beweren dat andermans bevalling minder pijnlijk was want dat kan ik gewoonweg niet beoordelen, maar anderen doen dat andersom wel als ze horen dat ik in nog geen 2 uur tijd ben bevallen. Ik heb het in hun ogen gemakkelijk gehad terwijl ik het het een ware hel vond, ben ik dan een aansteller en heb ik dan zo'n lage pijndrempel? Ook al had de verloskundige gezegd dat een stortbevalling echt heel heftig is, toch voelde het door de reacties van anderen altijd alsof ik me moest schamen dat ik het zo'n hel vond. Maar als ik dit soort verhalen lees weet ik dat ik me niet heb aangesteld en dat anderen het ook als heel heftig hebben ervaren. Maar... zoals er vaak wordt gezegd, ik was er in 2 uur vanaf, dat moet ik toegeven, dat is een heel groot voordeel. Maar hoezeer wordt dan het psychische aspect vergeten? Ik kan zeggen dat ik het daar nog vele malen moeilijker mee heb dan het lichamelijke deel. Het was mijn eerste zwangerschap die al niet zonder slag of stoot tot stand kwam waardoor ik het grootste gedeelte van mijn zwangerschap in angst had geleefd. Toen dan eindelijk met 36 weken mijn verlof begon en ik dacht te kunnen gaan genieten en me psychisch te kunnen gaan voorbereiden braken op de tweede dag van mijn verlof al mijn vliezen en direct daarop begon de weeënstorm die me zo in beslag nam dat ik nog helemaal niet in staat was om na te denken over het feit dat ons meisje eraan kwam. Ik was alleen maar in paniek en heb de daaropvolgende nacht steeds maar weer gedacht: is dit echt gebeurd? Ben ik zojuist echt bevallen? Hebben we nu opeens een kind? Weg psychische voorbereiding op de bevalling, weg psychische voorbereiding op de komst van ons meisje en het samen verheugen tussen de weeën door, en weg kraamtijd want omdat ze 4 weken te vroeg geboren was geboren moest ze op de couveuse afdeling een verdieping lager blijven liggen en mocht ik er op gezette tijden naartoe om haar te voeden en als ze eerder wakker werd moest ik heel snel zijn want anders werd haar door de verpleegkundigen daar een flesje gegeven, geheel tegen mijn wil in, want ze was te vroeg geboren en ze moest aankomen en mijn borstvoeding kwam maar niet op gang (blijkbaar ook iets dat te danken was aan hett te vroeg en zo snel bevallen). Al met al was dit een heel moeilijk iets voor mij, maar ook iets dat ik van meer vrouwen hoor die te vroeg of te snel zijn bevallen. Dit deel wordt door heel veel mensen niet begrepen. Niet dat ik dat tegen iedereen heb verteld, want ik zou toch op een roze wolk moeten zitten? Edit: Sorry, ik zie nu ik het geplaatst heb dat het wel een erg lang verhaal is geworden. Het zit gewoon hoog en heb het zelfs na 2 jaar nog geen plekje kunnen geven vrees ik
Als bevallen een eitje was geweest, dan was dit hele item er niet geweest. Niemand kan voor een andere beoordelen of het een heftige bevalling is geweest. Elke bevalling is anders. Mijn eerste bevalling was hels, duurde een eeuwigheid. Na 2 dagen weeen opvangen, wee-opwekkers, ruggenprik, uiteindelijk een spoedkeizersnee, waarna ik nog een nachtje naar de hartbewaking mocht omdat mijn lichaam dusdanig was uitgeput. Tja, en dan zijn er alsnog mensen die roepen dat ik niet echt bevallen ben omdat ik een ks heb gehad. En oh ja, een ks, helemaal makkelijk! Mijn 2de bevalling ging een stuk rustiger. Niks geen toeters en bellen, rustig weeen opvangen, maar helaas ook weer een ks. En ik vond de weeen ook voelen als hele erge buikkrampen, de eerste keer. De 2de keer vond ik het meer voelen als messteken down under. Voelde totaal anders. Dus zelfs daar zit verschil in. Maar om nou te zeggen dat ik het zwaarder heb gehad dan anderen? Nee, maar ik vond het wel heel erg zwaar!
Ja daar heb je helemaal gelijk in, niemand kan andermans bevalling beoordelen. En zelfs als dat kon, wat heeft het voor zin. Geen enkele bevalling is fijn (denk ik), waarom moeten mensen toch altijd zo tegen elkaar opbieden? Het is toch geen wedstrijd! Enneh, ik heb ook vaker gehoord dat een ks zwaar onderschat wordt en dat het herstel echt wel heftig is, dus ook voor jou zeker geen pretje,
Ik lag vooral helemaal dubbel. Het is tv hoor. Gelukkig herkende ik mezelf er totaal niet in. Ik heb toch echt wel flink pijn gehad, maar kon me gelukkig rustig houden!