lastig om zo te zeggen wat ik zou doen, ligt aan zoveel factoren,welke woonplaats/land , hoever verhuis je, wat is er te beleven etc heb dus voor misschien gekozen
ik niet, dit onderwerp hebben we vaak besproken ook omdat werkgelegenheid hier niet heel erg ruim is, in ons trouwen hebben een aantal km verderop gewoond maar ik was erg onwennig en kon me daar niet aarden door allerlei dingen zijn we weer terug gegaan naar mijn geboorte dorp ik heb hier een heel netwerk om me heen dus wil hier graag blijven
Misschien... Hangt helemaal van de situatie af... welke baan, waar naar toe (plaats/land), mogelijkheden voor de kids, etcetera.
In principe wel, maar het hangt inderdaad af van een aantal factoren. Maar dat komt hier ook grotendeels door het feit dat ik kostwinner ben en mijn inkomen voorlopig nog altijd het belangrijkste is. Mijn partner is in 2000 met mij verhuisd voor mijn werk...inmiddels zijn we ook weer terug in het noorden. Maar ja ik vind het altijd het overwegen waard. Reistijd naar familie is voor mij niet direct doorslaggevend.... vanuit Brabant zaten we op 2 uur van de familie en nu op anderhalf uur.
Ja maar wel afhankelijk van factoren. Alleen maar omdat hij ergens in Friesland leuker werk kan vinden.. nee. Buitenland, grote aanbiedjng etc dan wel
Dat ligt helemaal aan de situatie. Op dit moment is mijn baan stabieler dan die van mijn vriend, aangezien hij per 1 april 2013 zonder werk zit en ik een contract tot juli 2014 heb. Ik zou mijn werk dus niet zo snel opgeven, omdat het ook een baan is waar ik veel plezier in heb. Maar het kan natuurlijk zo zijn dat mijn vriend tijdens het solliciteren een droombaan met goed salaris en arbeidsvoorwaarden tegenkomt waarvoor we zouden moeten verhuizen. Wanneer het toekomstperspectief bij die baan gunstig is, zou ik zeker de optie van verhuizen overwegen. Ik ben wat dat betreft nog wel zo 'ouderwets' dat ik hem de kostwinner vind en ikzelf in de nieuwe omgeving ook vast wel een leuke baan kan vinden, met m'n huidige ervaring.
Ik zou het meteen doen! Het enige vervelende vind ik (in jou positie) dat de kinderen van school moeten.. Die van ons gaat nog niet naar school, dus dat zou geen probleem zijn. Wel moeten de voorwaarde van de baan van mijn man top zijn en ook voor de toekomst.
Heb ik gedaan, naar de andere kant van de wereld zelfs! Onze "quality of life" is hier enorm verbeterd in alle opzichten dus absoluut geen spijt. Gelukkig heb ik hier ook een geweldige baan kunnen vinden, dat was nog een extra bonus.
Nou, mijn man zijn baas had het hem gevraagd gister tijdens een gesprek. Het is dus niet aan de orde hoor maar het heeft me wel tot denken gezet. Hij heeft iig nee geantwoord. Nu ik er over nadenk zou het niet eens kunnen. We wonen hier nog geen 2 jaar. De hypotheek is hoger als de waarde van het huis op dit moment dus zouden we achterblijven met een schuld. Daarnaast heeft mijn oudste dochter haar vader hier wonen en kan ik om die reden ook niet zomaar zeggen dat we verhuizen. En ik vind het heel erg belangrijk dat er voor haar niet al teveel veranderingen meer komen. Ik bedoel haar vader en ik zijn gescheiden, man nu leren kennen, gaan samenwonen, naar school waar ze het naar haar zin heeft, mama zwanger, baby overlijdt, mama weer zwanger en godzijdank is E. Geboren. Dus ik heb nee gestemd. Het zou ook wel een stuk beter moeten zijn als nu en met beter bedoel ik een vrijstaand huis met megatuin, leuk dorp, veel natuur, en het liefst plek voor een jacuzzi hahahaha......... Maar ja, dat is vast teveel gevraagd
ligt eraan waarheen, als het naar het oosten is prima (wil graag weer meer richting m'n ouders wonen) alle andere kanten op, gaan we niet doen
Hier sluit ik me bij aan. Zeker als het binnen nu en een paar jaar zou zijn, de kinderen zijn dan nog zo jong dat ze volgens mij elders ook weer heel makkelijk wennen. Ze zijn wat dat betreft allebei wel heel makkelijk. Als ze wat ouder zouden zijn, zouden ze wat mij betreft ook zeker mee mogen beslissen.
waarschijnlijk niet, hier sterk sociaal netwerk, school waar colin zo meteen begint en zodra hij op de basisschool zit ga ik hem daar sowieso de eerste jaren niet af halen. maar alles in goed overleg zou kunnen als de kinderen ouder zijn.
Ja dat zou ik zeer zeker overwegen, ben niet zo gehecht aan deze plek en zou maar 1 persoon echt missen. Echter zou ik er niet op achteruit willen qua woongenot, hebben nu meer dan genoeg ruimte en een mooie tuin. Hij zou dan wel zoveel meer moeten verdienen dat het de moeite waard is.
Ligt echt aan de situatie. Wij wonen in ons koophuis nog maar een jaar, en die hebben we echt op de groei gekocht. Ik ben nog elke dag zo blij dat we hier wonen in dit dorp en in dit huis, ik zou nu niet zo snel verhuizen voor mijn man. We verdienen bijna evenveel, dus gaan er erg op achteruit als ik niet snel een nieuwe baan vind. Eigenlijk denk ik dat we allebei niet snel zouden willen verhuizen voor een baan. We wonen in 't gooi, dus behoorlijk centraal, snel veel plekken te bereiken. Als we naar het buitenland verhuizen (zou best een keer kunnen), dan zou dat eerder voor mijn baan dan voor zijn baan zijn. Maar nog meer omdat we graag een poosje in een ander land willen wonen (VS dan denk ik). Ik stem toch maar 'nee', door onze situatie nu.
Ja ik zou het wel doen, mits er een gelijkwaardig huis voo rin de plaats komt en ik niet met een restschuld van het oude huis kom te zitten.
Denk het niet. Ik heb hier mijn baan en mijn eigen leven. Dat zal ik niet zomaar opgeven. Ook til ik er zwaar aan economisch zelfstandig te blijven, zowel voor mijzelf als naar mijn dochter toe (als voorbeeldfunctie).
ik denk dat je niet veel keus hebt, zeker als je man kostwinner is. ik zou niet zomaar hier achterblijven en hij daar doordeweeks zit zodat hij alleen in het weekend hier is. Ik ga ook niet van hem vragen om elke dag honderden kilometers heen en weer te pendelen.
Mijn man heeft de 'carrière' in ons gezin, ik heb daar mijn eigen doelen qua werk en carrière bewust voor op een zijspoor gezet. Zijn vanaf 2005 om de paar jaar verhuisd voor z'n werk. Nu hopen we hier voor langere tijd (liefst definitief maar we hebben eerst zekerheid voor 5 jaar) en dus kan ik nu ook eens op zoek naar een leuke uitdagende baan. Voor ons was de keuze na het afstuderen gauw gemaakt. Hij kreeg een superkans in het buitenland en die wilden we gewoon niet laten schieten. Ik heb geen moment spijt van deze keuze gehad, we zijn tevreden met onze situatie en blij met de plaats in de wereld waar we wonen.