Na heel veel verdriet van het verlies vorig jaar november van ons zoontje Milan*, ben ik eigenlijk veel te snel en zeker niet gepland in januari weer zwanger. Dit omdat we het veilig deden en ik nog geen eitjes in mijn eileiders had. Maar door een droom in februari wist ik het. Wij mogen nieuw geluk in ons leven krijgen. Mijn hele zwangerschap ging goed. Nu geen angstige gevoelens, geen misselijkheid en helemaal geen erge kwaaltje. Ik en de artsen hadden er heel veel vertrouwen in. Ik kreeg strenge controle en alles was met de uitgebreide 20 en 24 weken echo helemaal in orde. Toen ik 26 weken zwanger was kreeg ik weer een uitgebreide echo, en toen ze bij het hartje waren zag ik het al meteen. Het hartje was weer verdikt. De echoscopist en de kindercardioloog bevestigde dit. De kans was zo ontzettend klein dat onze kleine meid hetzelfde zou hebben als haar grote broer. Maar het was zo. Onze wereld stortte voor de tweede keer in een jaar tijd helemaal in. Wat nu, en hoe nu verder. De kindercardioloog zag het heel somber in, maar er was een een heel klein beetje hoop als het niet verder zou groeien. Over twee weken moesten we terug komen. Met 28 weken was het zover, maar toen stortte de wereld definitief in. Ook onze kleine meid zou niet levensvatbaar zijn. De gyneacoloog adviseerde ons om niet in te leiden omdat we dan absoluut geen teken van leven van onze klein meid zouden zien. En als ik verder zou dragen wel. Dus de keus was snel gemaakt. Ik besloot samen met mijn man mijn zwangerschap uit te dragen. De gyn verwachtte dat ik net zo als bij Milan* te vroeg zou gaan bevallen ivm het vele vruchtwater. En dat was zo. Toen ik 31 weken zwanger was, begonnen mijn weeeen 's nachts. Tijdens de bevalling is via een grote naald in mijn buik 5 liter vruchtwater afgetapt omdat ze bang waren dat als mijn vliezen zelf zouden breken en dat niet goed zou gaan met de bevalling. En een uurtje na het breken van mijn vliezen is onze mooie en lieve dochter Isa* geboren. Ze heeft 15 minuutjes geleefd. De mooiste momenten zijn dan zo dierbaar. De woensdag erna is Isa* in besloten kring begraven en ligt heel dicht bij haar grote broer. Het verlies van een kindje is al zo ontzettend verschrikkelijk, maar twee keer is echt onmenselijk. We vinden het nu ook veel moeilijker dan de eerste keer om ons leven weer op te pakken. Twee keer in een jaar tijd maakt zoveel in je los, en daar heb je echt de tijd voor nodig. Gelukkig zijn mijn man en ik een goed team en kunnen we goed praten. Ik weet zeker dat we ook uit dit dal weer op zullen klimmen. Liefs Linda
Ik weet echt niets meer te zeggen,dan heel veel sterkte....alle woorden schieten tekort aan het verdriet dat jullie nu moeten voelen...
Wat vreselijk dat jullie voor een tweede keer dit mee moeten maken. Heel veel sterkte voor jullie Jacq
Gefeliciteerd met je dochter en tevens gecondoleerd met dit ontzettende grote verlies. Wat kan het leven toch hard zijn. Ik wens je ontzettend veel sterkte meid. Liefs Wendy
Hoi lieverd.. Ook vanuit hier nogmaals heel erg veel sterkte gewenst...ik denk ontzettend veel aan jullie... het verlies is haast ondraagelijk en zal zeker zijn tijd nodig hebben...fijn dat jij en Pat een heel goed team vormen...jullie komen er wel samen...ik hoop en wens uit het diepst van mijn hart dat wanneer de tijd rijp is jullie een wondertje mogen verwelkomen en dat dat wondertje dan ook bij jullie gaat blijven... Lieve meid, ik vind jullie ontzettend sterk, Milan en Isa kunnen zich geen mooiere papa en mama wensen, ze zullen zeker heel erg trots op jullie zijn... Een hele dikke knuffel van mij en heel veel vlinderkusjes voor Milan en Isa van Kylian.. kus
Ik heb al op beide vlindersites gekeken en ik kan me niet voorstellen hoe jij je moet voelen. Wij hebben dit nu 1 keer meegemaakt, en ik weet dat het enorm zwaar is. Maar 2 keer is echt onbeschrijvelijk. Ik weet niet wat ik verder moet zeggen. Ik wens je daarom heel veel sterkte in deze moeilijk tijden.
wat verschrikkelijk meid! ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen maar ik denk aan jullie. De wereld is zo oneerlijk!
Wat verschrikkelijk om twee keer een kind te verliezen. Heel veel sterkte met dit onmenselijke verdriet.
allereerst gefeliciteerd met jullie dochter..! Maar daarnaast ook zo pijnlijk om te zeggen...gecondoleerd. Fijn om te lezen dat jullie veel aan elkaar hebben. Dit kunnen jullie ook niet alleen. Blijf vooral een team! Heel veel sterkte in deze moeilijke tijd...
Inderdaad onmenselijk, verder kom ik niet op de juiste woorden. Heel veel sterkte en kracht toegewenst, Veel liefs Iris
Heel veel sterkte toegewenst met het enorme verlies van Isa. Wat verschrikkelijk oneerlijk dat jullie dit twee keer moeten doorstaan. Nogmaals heel veel sterkte.
vreselijk. Oneerlijk. ik weet niet hoe jullie je moeten voelen na dit 2 keer mee gemaakt te hebben. Ik wil jullie dan ook alle kracht van de wereld wensen om dit te verwerken. Heel veel sterkte.