Pff ik weet echt niet meer wat we met ons zoontje aan moeten. Hij wordt bijna elke nacht wakker. Begint met huilen en gaat dan over in een woede aanval. Soms is het een kwartier maar kan ook zo een half uur tot een uur duren. Gaan dan met hem naar beneden zodat onze dochter niet wakker wordt. Oortjes heeft hij al heel lang problemen mee en heeft buisjes. Afgelopen week net weer bij de huisarts geweest en schijnt dat zn oorjte ietwat smeer zit bij het buisje en oor is wat rood. Nu weer afspraak bij de KNO arts gekregen (na heel erg aandringen want was geen plek) en mogen daar vrijdag naar toe. Ben benieuwd of daar nog wat uit komt. Ik weet het gewoon niet meer met hem. Hij heeft snel woede aanvallen ook overdag. We hebben al een paranormaal iemand langs gehad (die gaf aan dat hij dingen voelde), hebben ook iemand langs gehad die zij dat we veel aardstralen hadden, magnetiseur.....homeopaat....enz. Als baby bij de osteopaat geweest en heb daar ook maar weer eens een afspraak gemaakt. Iemand wees me er op dat hij ook lichamelijk niet lekker in zn vel kon zitten. Al met al blijven wel van alles te proberen maar het vreet zoveel energie van me. Wij slapen niet veel nachten door en ik werk ook nog. Mn werk is een uur reizen en dat breekt me echt helemaal op. Soms denk ik stop met werken maar twijfel ook daar weer erg aan. Iemand ervaring met kinderen die veel woede aanvallen heeft?
Als hij zo een aanval heeft is hij dan echt wakker of heb je t gevoel dat hij niet helemaal bij is? in het laatste geval zijn het night terrors. Dat is een manie van werken. Helaas kun je dat het best laten gebeuren, zorgen dat hij zich niet bezeerd en proberen hem niet wakker te maken
Ik weet niet hoe oud ie is maar misschien gewoon vragen aan hem wat er is of tie pijn heeft of oe gewoon boos is of tie weet waarom die boos is? groetjes kim
Hij is dan echt wakker. Na zijn woede aanval wil hij ook getroost worden en wil hij even met ons knuffelen. Als ik hem vraag wat er aan de hand is krijg ik niet echt een antwoord. Hij word in april 3 maar kan het er nog niet echt uithalen. Hij zegt wel eens bang te zijn maar ook oortje au zegt hij wel. Als ik aan hem vraag is sinterklaas bij je op de kamer bij wijze van zegt hij ook ja dat dat het probleem is. Je wordt er gewoon zo moedeloos van. Als ik naar de huisarts ga zegt ie tja is normaal maar vorige week kreeg hij wel een beetje door dat het wel heel heftig is. Begon ook te huilen bij de dokter. Is ook een tijdje goed gegaan maar sinds december begon het weer. Was veel ziek en slapen we dus weer niet door.
Hier ook een tijdje gehad dat uk 's nachts wakker werd en huilend en krijsend naar ons kwam. Tot we er achter kwamen dat hij bang was voor de schaduw in zijn kamer. Toen we dat uitgelegd hadden geen last meer gehad!
Nic1976: Ik geloof niet dat het angst is bij hem. We hebben dit in het verleden wel gehad met hem en idd met hem daarover praten heeft toen geholpen. Nu wordt hij huilend wakker en dat slaat dan om in een woede aanval.
Ah ok. Ik dacht misschien heb je er iets aan. Sterkte en succes hoop dat je er snel achter komt wat het is!
En toch denk ik dat je zoon last heeft van dromen. Misschien zelfs wel wat slaap wandel problemen. Wakker worden jij gaat kijken troosten dan schrikt hij wakker en dan is hij van streek. Misschien niet gelijk naar hem toe gaan even van een afstandje bekijken wat hij doet. Al is het maar 5 minuten. Misschien slaapt hij daarna wel verder.
Oefff ik ken het! Mijn zoon heeft dat lang gehad!! Bij hem waren het echt dromen en hij was bijna niet wakker te krijgen. Enorm vermoeiend maar we konden niks anders doen dan troosten en bij hem blijven. Hij was razend! Slaan schoppen en keihard gillen en huilen.. Zo zielig! Toen maar een tijdje bij ons in bed genomen(3 mnd) ongeveer en het was over
Heb je geprobeerd om dat voor te zijn? dus als je hem wakker hoort worden ( of als hij net begint te huilen), naar hem toe gaan en troosten. Zodat ie geen woedeaanval krijgt.
Hier precies hetzelfde. Ons meisje heeft sinds 3 maanden buisjes en 1 buisje is er al uit komen zweren. Ze heeft dus continu ooronsteking. Overdag vaak woedend als iets niet gaat zoals zij het wil. En vannacht ook boos wakker geworden. Dan is er echt geen land met haar te bezeilen. Waar het aan ligt? Ze heeft een pittig karakter, heeft zeer veel structuur nodig en ze is lichamelijk niet fit.
Weet je zeker dat hij wakker is tijdens zo'n woedeaanval?? Ons zoontje heeft dit ook gehad en nu nog wel eens sporadisch. Bij hem is het "nachtangst". Wij dachten eerst ook dat hij wakker was en twijfelen daar soms nog aan. Hij reageert, wel alleen met nee, op vragen. Heeft ook zijn ogen open. Na zo'n aanval heeft hij enorm behoefte aan onze aanwezigheid / veiligheid. Volgens de neuroloog nachtangst. Ze hebben wel epilepsie uitgesloten, omdat daar ook zo'n aanvallen bij kunnen horen. zijn aanvallen waren niet de hoofdreden tot epilepsie onderzoek, maar bijkomende factor. Zoek het eens op, of je het herkent.
Dit is inderdaad night terror zoals ik eerder beschreef. Volgens de psycholoog een manier van verwerken en daarom heel belangrijk ze niet echt wakker te maken. Volgende dag weten ze er ook niks meer van
Het is idd het beste dat ze niet wakker worden, dan weten ze er zelf ook niks van. Als ze wakker worden kan dat een angst gevoel veroorzaken. Hier wordt zoon echter bijna altijd wakker na zo'n aanval. Manier van verwerken wist ik niet. Wel dat spanning, drukte etc een aanval kan uitlokken. Het heeft iets te maken van de overgang van lichte slaap naar diepe slaap. Daar gaat dan iets fout. Valt ook onder slaapstoornissen. Kan zelfs erfelijk zijn. Vl had het ook als kind.
Mag je hem wel toosten of wil hij er niets van weten? En als je hem probeert te troosten wordt de woede aanval dan steeds erger? Zo ja, dan klonkt het toch een beetje als nachtangsten of night terrors. Misschien een keertje niets doen? (Behalve zorgen dat hij zich niet bezeert natuurlijk). Dochter heeft het hier ook een tijdje gehad, helemaal overstuur raakte ze dan en zo plots als het kwam was het ook in ene weer over en sliep ze snikkend verder. Als ik haar probeerde te troosten, duwde ze me gewoon weg, mocht haar echt niet aanraken. Duurde ook even voordat wij door haden dat het nachtangsten waren (had er toen ook nog nooit van gehoord )
Mijn zoontje heeft soms ook last van nachtelijke woedeaanvallen. Hij is 3,5 jaar, hoe oud is jouw zoontje. Ik las namelijk ergens dat het normaal is rond de leeftijd van 3 jaar. Soms wordt hij s'nachts dus huilend wakker wat uitloopt in een heftige driftbui wat hoogstens een half uur kan duren. Hij heeft dan een nachtmerrie gehad, schrikt daarvan wakker maar is dan nog niet helemaal wakker. Tijdens zo'n aanval is hij dus nog niet helemaal bij bewustzijn. Wanneer hij eindelijk echt wakker wordt, dan is hij ineens weer rustig en kan zich de driftbui diehij paar minuten geleden had niet eens meer herinneren. Gelukkig heeft hij dit al heel lang niet meer gehad want ik vind het vreselijk om te zien.
Owww oeps had de reacties niet gelezen,maar hierboven werd het al genoemd. Inderdaad dat was de naam, night terrors
Onze zoon heeft het ook geregeld. We merkten dat hij sinds een paar weken steeds mee ligt te woelen, elke nacht wel een paar keer huilend wakker wordt en vrijwel elke nacht ook een driftbui krijgt. Opvallend trouwens dat de ergste huil/driftbui altijd ongeveer op hetzelfde moment in de nacht plaatsvindt. Alleen de laatste drie nachten niet meer! Ik weet niet of het toeval is of niet, maar ik zeg sinds drie nachten tegen hem tijdens het 'welterusten-ritueel' dat als hij wakker wordt terwijl zijn "konijntje nog slaapt" (kinderwekker) dat hij zich dan gewoon om moet draaien, z'n oogjes dicht moet doen en verder moet slapen. En ik krijg de indruk, dat dit hem helpt. Volgens mij werd hij gewoon wakker en wist hij dan niet wat hij moest. Hij weet dat hij z'n bed niet uit mag totdat op zijn kinderwekker het lampje gaat branden van het konijn dat wakker is. Maar volgens mij was het hem gewoon niet duidelijk wat hij dan moest doen als hij tussendoor wakker werd. Hij wil dan natuurlijk ook naar mama's bed om te knuffelen, maar weet ook dat dit niet mag. Ik vertel heel bewust niet aan hem wat NIET mag, maar ik zeg juist wat ik WEL van hem verwacht. Dat is sowieso een manier die ik veel effectiever èn prettiger vind. Maar ik denk dat dit zeker voor het slapen gaan beter is. Als je vlak voordat je kind gaat slapen nog praat over huilen en driftbuien, dan plant je denk ik (onbewust) dingen in het hoofdje. Dus vandaar dat ik vertel wat ik wel graag wil. Misschien is het een toevalstreffer hoor. Maar het is echt een tijd geleden dat we meerdere nachten achter elkaar door konden slapen (ik denk december voor het laatst). En sinds ik dit erbij vertel, gaat het ineens drie nachten achter elkaar goed. Dus misschien is dit de moeite van het proberen waard.
zijn bij de kno arts geweest en beide oortjes zitten verstopt. hij krijgt weer nieuwe buisjes. weet natuurlijk niet of dit de woede aanvallen zal verminderen maar de vorige keer dat hij buisjes kreeg werden zijn woede aanvallen ook stukken minder. wel eens overdag maar hij heeft ook een behoorlijk eigen willetje. we zullen zien. laat het wel even weten.