Ik kan niet zeggen dat ik een voorkeur had, maar ik had bij mijn eerste zwangerschap heel sterk het gevoel gehad dat we een meisje zouden krijgen. Had tijdens onze huwelijksreis al bijna een peperduur jurkje gekocht, omdat ik het echt gewoon zekers wist. Man-lief hield me tegen (omdat hij ervan overtuigd was dat we een zoon zouden krijgen) En we kregen dus ook een prachtig en kerngezond jongetje. Ik denk dat het feit dat je met je eigen sexe meer kan indentificeren wel een rol speelt, zeker ook omdat ik een echt meisje-meisje ben Ik kan niet zeggen dat ik bij een tweede een voorkeur heb, gezondheid is en blijft het belangrijkste. Natuurlijk is een meisje leuk, aan de andere kant denk ik dat als Yuri een broertje krijgt, ze later meer aan elkaar hebben dan aan een zusje. Ik heb zelf twee schatten van broers en we ondernemen regelmatig gezamenlijk dingen, maar je ziet toch dat zij meer naar elkaar trekken omdat ze -denk ik- als jongenszijnde toch meer met elkaar hebben. Want ik kreeg mijn broers vroeger echt niet zo gek dat ze met Barbies wilden spelen ofzo
Ik heb geen specifieke voorkeur, vind jongen en meisje allebei leuk. Liefste zou ik ze allebei krijgen en heb dan wel een voorkeur voor de volgorde, namelijk eerst jongen en dan paar jaar later meisje. Het lijkt me namelijk veel leuker voor een meid om een grote broer te hebben een jonger broertje, geen idee waarom. Dus als je t zo bekijkt zou ik nu een voorkeur hebben voor een jongen. Aan de andere kant hoop ik op een meisje, smelt helemaal weg bij alle roze spulletjes in de winkel. Maar hoop ook op een jongen, omdat ik dat ook zo stoer vind. Dus euh..nee ik geloof dat ik geen voorkeur heb
wij hebben ook absoluut geen voorkeur...alleen wel allebei het voorgevoel dat het een jongen gaat worden. eerder was voor een meisje alles makkelijker met kleertjes enzo...maar nu voor jongens is er zooooooooveeel leuks dat je daarop je voorkeur eigelijk niet meer kan baseren. als je bv al 2 zoons hebt en je wil graag een dochter dan is dat logisch..maar zoals ik bij de eerste, laten we zeggen dat ik voorkeur heb voor een gezonde baby met alles erop en eraan
Echt voorkeur had ik niet. Maar wel een heel sterk voorgevoel. Ik droomde steeds dat we bij de echo waren en dat die vrouw zei: Het is een meisje! En die droom heb ik erg vaak gehad. Ik was dan ook wel bang om een teleurgesteld gevoel te krijgen ofzo, als het bij de echo toch anders liep. Niet omdat ik perse een meisje wil, maar gewoon vanwege mijn eigen voorgevoel! Nou ja, mijn gevoel heeft me niet in de steek gelaten: wij verwachten een meid. En als ik nu in de winkels loop, en ik zie al die o zo schattige jongenskleertjes ..........
Bij de eerste geen voorkeur maar wist gewoon een meid... Bij de tweede tja dan hoop je op een jongen, en was het ook Bij de derde...tja geen voorkeur maar me gevoel zei een meid..maar tja een meisje heeft geen piemeltje Bij deze toch weer een beetje hoop op een meid, en ja hoor, een meisje
Ik zou graag een meisje willen, lekker aan die haren knutselen en zo, maar mijn vriend wil liever een jongetje, want daar kan hij dan mee voetballen enz. Nou ja, dat kan je met meisjes toch ook
Hey ik heb precies hetzelfde. Ik had ook een lichte voorkeur voor een jongen, dacht zelfs dat het er eentje was. Maar het is toch echt een meid! Ik weet het al zeven weken maar moet nog steeds een beetje wennen. Ik heb het per ongeluk nog wel eens over "hij/hem" en droomde laatst nog dat het een jongetje was. Gek he? Niet dat ik niet blij ben met een (gezonde) meid hoor! Zo'n moeder-dochter band lijkt me heel speciaal. Ik denk (hoop) dat als ze er eenmaal is, ik op slag vergeet dat ik dacht dat het een jongetje was. Nog drie maandjes!
Ik denk dat als je als aanstaande moeder 'last' hebt van lichte voorkeursels, je het geslacht gewoon een verassing moet houden. Ja, ga maar lekker al die maanden lang in spanning afwachten en je afvragen, wat als het een jongen is.. of wat als het een meisje is... Je opent je hart voor beiden mogelijke geslachten, ook al blijft het in je hoofd malen, de tijd nadert.. Voor jou mag het kindje echt wel komen nu, en zodra de bevalling voorbij is ben je zo opgelucht en blij, en dankbaar en als je hem/haar dan eindelijk ziet, ga je gewoon voelen dat dat is wat je wilde, gewoon JOUW kind eindelijk echt bij je, ongeacht jongen of meisje. Dit is eigenlijk waar ik op hoop zoals het zal gaan, wij houden het nl. ook een verassing En ik kan jullie verzekeren, spannend dat het is! Ik had ook een lichte voorkeur voor een jongen de eerste maanden, toen weer voor een meisje, toen weer voor een jongen, op een gegeven moment (nu dus) maakt het me helemaal niet meer uit, ik wil gewoon DIT kind wat in me zit en mij heerlijke tijden bezorgt, nu al!
Ik hoopte in het begin echt dat we een zoon zouden krijgen.Lekker stoer aankleden en zag mijn man al met een stoere mini-kopie aan zijn hand.Mijn man had geen enkele voorkeur,maar ik had het idee dat hij echt op een jongen hoopte,aangezien hij lego en auto's altijd leuk vindt om voor mijn neefje te kopen.Toen we met de 20 wkn te horen kregen dat we een dochter zouden krijgen en ze gezond is,was dat gevoel over een zoon helemaal weg en was ik ineens intens gelukkig met het idee dat we een meisje krijgen!We zijn helemaal los gegaan met kleertjes etc kopen,want wat heb je een leuke meidendingetjes.Kijk er nu al naar uit om lekker te tutten en te doen.Nee,uiteindelijk maakt het geslacht denk ik toch helemaal niks uit en is het belangrijkste dat je kindje gezond is!
Bij de eerste had ik sterk het gevoel dat het een meisje zou zijn, vraag me niet waarom.... Het bleek een jongen te zijn. Mijn eerste reactie (in mijn hoofd) was; huh, ik dacht dat het een meisje was, maar ik was niet terleurgesteld. Je bent op dat moment zo blij dat het achter de rug is en dat het zover is dat je je kleintje in je armen mag houden. Dan telt niet meer of het een jongen of een meisje is. Nu heb ik geen idee wat het gaat worden, ik "durf" haast geen gevoel meer te hebben van wat het gaat worden. (Misschien doen we nog wel een pretecho dit keer....) Maar ik heb toch heel lichtelijk een "voorkeur" dat het dit keer een meisje is. Ik zou niet teleurgesteld zijn als het een jongetje is, als het maar gezond is, dat is het belangrijkste (lekker cliche maar waar)
Ik heb een lichte voorkeur voor een meisje, om de eenvoudige reden dat mijn vriend al drie zoontjes heeft. Het is hier dus echt een mannenhuishouden en wat meer 'vrouwelijke inbreng' lijkt me wel leuk. Bovendien is er dan voor mijn vriend ook iets 'nieuws' te beleven. Hij hoopt ook op een meisje. Maar als het toch een jongetje wordt, is het ook goed.
Als het maar gezond is ik had zo iets van een MEID zou heel gaaf zijn omdat al die roze dingetjes en zo en lekkr tuttebellen maar een jongen is ook wel gaaf ik had een voorgevoel dat het eenmeid zou zijn en had gelijk ook, maar als het een knulletje ahd geweest was ik ook super blij geweest je moet toch een beetje aan het idee wennen
Mij zou het ook niet echt uitmaken als het maar gezond is. En vooral nu we zo lang bezig zijn maakt het ons helemaaaaaal niets meer uit. Maar toch wil ik stiekempjes toch een meisje vind de kleertjes die rokken enz zo leuk de haren in twee staartjes staat altijd zo prachtig
Wij weten sinds dinsdag dat we een jongetje krijgen! Aan het begin van de zwanegrschap dacht ik heel erg dat het een meisje zou zijn, maar daarna was ik weer geswitcht.. Hij was ook zo aan het trappelen; voetballertje, dacht ik dus Ik had niet echt een duidelijke voorkeur; met meisjes kan je iets meer los gaan op kleertjes en tuttelen enzo, maar voor jongetjes is juist weer heel leuk speelgoed als ze wat groter zijn.. Mijn vader wilde meteen een hengel gaan kopen! Wij zijn in ieder geval super blij met ons mannetje en als je het eenmaal weet, maakt het inderdaad geen bal meer uit wat het wordt!