Mijn meisje valt nog net in de eerste categorie. Maar je bent er 1 vergeten. (geen idee of het al genoemd is) maar dat is 1/2 jaar
Een zoon van 2 jaar en een dochter van 4 maanden. Tot nu toe vind ik elke leeftijdsklasse leuk, alles heeft zn charmes.
Emma is 3,5 en Julia is 1,5 Vind het leuk dat Julia nu steeds meer een dondertje wordt die praat en ons vaak verbaasd met wat ze al kan. Emma is weer in rustiger vaarwater gekomen. Ze is lekker wijs en nieuwsgierig. En al aardig zelfstandig wat ook fijn is. Beide leeftijden vind ik dus leuk. Ze kunnen ook leuk samen spelen.
Hier een jongetje van bijna 16 maanden en een baby 5 weken in de buik haha. Ik vind dat alle leeftijden wel iets leuks hebben. Moet nu wel zeggen, dat zoon begin met praten en lopen, en dat is echt super leuk! Babytijd vond ik iets minder leuk, maar kwam waarschijnlijk omdat hij een huilbaby was.
Zoontje van 3 hier, enorm zware periode achter de rug met hem. Driftbuien, slaan, schelden maar hij is nu al een tijdje wat rustiger gelukkig. Verder een hele leuke leeftijd vind ik, kan al echt communiceren en wat een wijze opmerkingen komen er uit onvoorstelbaar.
Eentje van 5 en eentje van 2 Die van 5 is heel zelfstandig en rustig ( soms natuurlijk wel zo zijn buien ) maar die van 2 is echt een draak. Nu de oudste wat ouder is merk ik dat ik die leeftijd leuker vind dan 2 jaar.
Bijna 1.5 nu. Ik vind het nu heerlijk dat ze al dingen begrijpt, krijg respons en ze is niet meer zo hulpeloos. Nog leuker lijkt het me als ze straks nog meer kletst!
Een van 3.5 en een van 1.5 jaar (2 in april) Iedere leeftijd heeft leuke en minder leuke dingen, maar vanaf 2.5 jaar vond ik het echt leuk worden. Lekker kletsen, dingen doen.... zoals met dochter naar de stad, dan kletst ze aan een stuk door, komen er 100den vragen voorbij en gaan we gezellig ergens wat lekkers halen. Dan zie je dat ze echt geniet, leuk! Zoontje heeft nu ook een leuke leeftijd (al zit hij wel in de ik ben 2 en ik zeg nee.... oh nee, ik ben 1.5 en ik begin er alvast mee fase). Hij doet echt alles na wat zijn grote zus ook doet... dan zie je hem eerst kijken, nog een keer goed kijken en dan volgt hij ook.
1 van 2 jaar en 1 van 9 maanden. Iedere leeftijd heeft wat. De oudste praat al heel veel dus daar kun je al echt gesprekken mee voeren, kan zeggen wat er is enzo. Van die bijdehante opmerkingen vind ik het leukst! De jongste is ook een heerlijk lief ventje, hij kan al heel veel waardoor hij dus niet gefrustreerd is gelukkig. Als je naar hem kijkt lacht hij al. Ben zo gelukkig met onze mannetjes (natuurlijk kan ik ze, vooral de oudste wel eens achter het behang plakken maar das maar goed ook )
Meneer hier wordt in april 2 jaar! Wat is het toch een lekker ding.. Op dit moment bezig met zinnelijkheidstrainning! Eerste succesen zijn behaald!
Hier ook meerdere leeftijden dus ik kan de poll niet invullen. Hier 2x 10 jaar , 1 bonus-dochter en mijn eigen dochter. Nog een dochter van 5 jaar en Luca bijna 5 maandjes ! Alle leeftijden hebben iets. Maar omdat dit bewust de laatste is geniet ik er op de één of andere manier meer van.
Hier twee mooie meiden van net 3 en bijna 5,5. Jongste is erg pittig, eigen willetje ( maar is meer karakter dan leeftijd). Praat erg goed, dus communicatie gaat vrij makkelijk. Is wel van het gemak en niet zo van het zelf doen. Oudste al erg zelfstandig, bezig met woorden en rekenen. Gaat l echt richting groep 3! Nadenken over dingen en hele slimme obserrvaties doen.... Beide erg leuk! En daarnaast zijn Het natuurlijk ook gewoon schatjes omdat ze mijn dochters zijn!
Een dochter van 15 die net de Justin Bieber fase voorbij is *oef*, een zoon van 12 die nog graag de kwajongen uithangt maar tegelijk een echte b-boy wil zijn en een mini meisje van 8 maanden die (zoals hierboven al gezegd) veel wil maar nog niet alles kan .
Twee jongens in de categorie 2/3 jaar: eentje van 2 en eentje van 3 dus. Ik ben elke keer weer blij als ze groter worden, wordt praktisch gezien steeds makkelijker met luiers, aan- en uitkleden, bad/douche, etc. En ook met uitjes, er is steeds meer mogelijk. Het opvoeden wordt natuurlijk juist steeds uitdagender, maar ook wel weer heel leuk. En het communiceren gaat steeds beter, vind het heerlijk dat de jongste me steeds beter snapt en allerlei opdrachtjes heel trots kan uitvoeren. En de oudste met al zijn bijdehante opmerkingen en waarom-vragen