Om maar even verder te borduren op het ' durf jij alleen thuis te blijven?' topic.. Durf jij in je eentje bv met de trein ergens heen te gaan of met de auto? Bv een middagje shoppen in een andere stad? Diezelfde collega die niet alleen thuis durft te blijven durft dit dus ook niet. Heb haar destijds wel eens geprobeerd over te halen om op dinsdag in de trein te stappen naar R'dam toe. Daar heb ik gewoond. Op dinsdag heb je altijd markt bij station Blaak en daar wilde ze graag eens heen. Dan zou ik haar op het station opwachten. Maar alleen die grote enge trein in, nee dat was net een halte te ver voor haar. Ook naar de dokter toe ging ze meestal met haar moeder. Hoe zijn jullie met dit soort dingen?
Ja hoor ik durf alles alleen. Ben een half jaar in mijn eentje naar Australie geweest toen ik net 19 was. Zo heb ik een collega die laat haar zoon van 12 niet alleen met de trein gaan. Waardoor hij nu dus zijn stage misloopt.. Toen ik 12 was, ging ik elke dag alleen met de trein. Heen en terug naar school.. Maar goed da's eigenlijk geen antwoord op je vraag
Ik heb daar gelukkig geen problemen mee. Vorige week vrijdag nog met ons meisje even in Duitsland wezen winkelen.
Natuurlijk, geen probleem mee, heb al in veel verschillende plaatsen gewoond en gewerkt, dat zal ook wel meespelen.
heel makkelijk! vaak genoeg gedaan. Heerlijk om eens op je dooie gemakje alleen te winkelen in een andere stad! Of idd met vriendinnen afspreken in het midden vh land. Vooral toen ik nog studeerde. We zaten verspreid over het hele land, dus spraken we bijv. in utrecht af.
Dat lijkt me wel vervelend om zo afhankelijk te zijn van anderen en dat zo'n grote angst te hebben. Is ze niet bang dat ze die angst aan haar kinderen doorgeeft? Ik ben erg zelfstandig, doe heel veel zelf en ga er altijd lekker op uit met mn dochter. Mijn man werkt namelijk van half 7 tot 5 en ik ben fulltime mama. Moet er niet aan denken om dan elke dag thuis te zitten of altijd te wachten tot iemand mee kan gaan. Mijn man is in oktober op bedevaart geweest voor een maand, ben lekker alleen thuis gebleven met mn dochter en gelukkig zonder angst! (al was ik wel heel erg blij toen hij weer terug was)
Heerlijk om er af en toe alleen op uit te trekken.. Meestal is het alleen wel gewoon de stad in ofzo .. Maar voor cursussen van het werk al door heel NL gegaan met de trein en bus enzo..
Kinkt heel erg als een vriendin van mij, die durft ook nergens heen behalve het ritje huis-werk en weer terug, eventueel nog met haar moeder naar de stad. Ik heb haar al zó vaak aangeraden hier voor in therapie te gaan, ze vind het zelf ook niet leuk om zo te leven....maar ze durft de stap niet te zetten. Ze is dik in de dertig, zonde van al die verloren jaren. Zelf ben ik het tegenovergestelde, ging op mijn achttiende al met mijn rugzak in mijn eentje de wereld rond zwerven. Doe ik nog steeds, maar dan zonder rugzak.
Nee, geen moeite mee. Maar ik hou er niet van. Loop toch niet op mijn gemak. Kan dan met niemand praten, en ik vind het ongelofelijk saai. Winkelen doe ik dus ook nooit in mijn eentje. Is het hier ook niet echt een buurt voor moet ik zeggen. Mijn man gaat graag mee winkelen. Ik vind het vervelender dan hij. Dus meestal gaan we samen, of met de weekend boodschappen pakken we een paar winkels mee.
Tuurlijk, heerlijk even alleen op stap. Een alleen met Emma durf ik ook vanalles. Gewoon lekker in de auto ermee en op pad.
Heerlijk ff alleen! Gister nog naar de Ikea geweest in m'n up. Kan ik lekker uitgebreid overal kijken waar ik wil kijken, net zolang als dat ik dat wil Dan drink ik ook gerust alleen een kop thee oid.....
Helaas ken ik het gevoel.. Ik ben sinds kort onder behandeling bij een psycholoog vanwege angststoornis/paniekaanvallen dus ik weet hoe het voelt om niet erop uit te durven gaan.
Jahoor, rij overal naar toe. Ben vorige week nog naar de Ikea geweest hier een uur rijden vandaan met mijn 2 kids. Best een onderneming, maar gaat prima. Rij ook zo naar de andere kant vna nederland. Wij wonen in zeeland en voor onze adoptieprocedure van onze zoon moest ik in de buurt van Enschede zijn....(overigens van zeeland eerst naar den haag naar de chinese ambassade om alle documenten die gelegaliseerd waren opt e halen en dan naar Enschede...., en ook weer direct terug naar huis na afleveren...pittig ritje ) Shoppen deed ik altijd alleen voordat we kids hadden. Nu gaan we altijd met zijn 4-en shoppen.
Ja hoor, ik durf dat wel alleen. Ik doe 't alleen bijna nooit, want ik hou van gezelligheid en ik kan slecht tegen alleen zijn. Maar als ik ergens alleen heen moet, is dat geen probleem hoor.
Goed dat je hulp hebt gezocht meid! Je kwaliteit van leven zal er zó op vooruit gaan als je hier straks vanaf bent. Beterschap!
Helemaal geen probleem mee. Ik ben alleen met de rugzak door thailand getrokken en moet nu al jaren voor mijn werk regelmatig alleen de wereld over. Nooit bang of eenzaam geweest, vind het wel lekker geloof ik, een beetje me-time, effe lekker in mijn up op een hotelkamer rommelen. Moet voor mijn werk ook veel praten en verkeren met mensen, dus dan is die rust dubbel genieten. Alleen in mijn eentje in een restaurant zitten, dat zal nooit echt wennen. Winkelen doe ik ook het liefst alleen.
Ja hoor. Een vriendin en ik spreken heel vaak in een andere (voor ons beide onbekende stad) af om te shoppen ofzo. Mijn moeder zei altijd: "en als je iets niet weet, je hebt nog altijd je mond bij je!" Nooit gedacht dat ik mijn moeder nog eens zou napraten trouwens M'n zusje en ik zijn weleens een nachtje samen de hort op geweest, hotelletje enzo erbij. Mijn zusje is van net zelfde soort als jouw collega dus die klampte zich echt aan mij vast. We hebben het er weleens over gehad om naar Barcelona oid te gaan, maar zolang ze nog van dat benauwde gedrag vertoont, zie ik zo'n eind weg niet zitten.