Iedere vrouw een eigen verhaal toch? Heb enorme BI gehad (nogsteeds) en de laatste nachten alleen thuis in een warm bad kunnen slapen door de verschrikkelijke ondraaglijke pijn...dus daardoor denk mijn bevalling anders ervaren! Mmm misschien hadden ze me de dagen ervoor een ruggenprik kunnen geven
ik vind sommige meningen ook een beetje kort door de bocht, helemaal als je enige bevalling 2uurtjes heeft geduurd, kun je waarschijnlijk niet eens indenken hoe een bevalling van uuuuuuuuren aanvoelt met weeen die niet meer op te vangen zijn, of zelfs een weeenstorm van 2 uur. pijn hoort er in zekere mate bij ja, maar beweren dat je 'vecht' voor je kind als je flink veel pijn lijdt tijdens de bevalling, is een beetje een rare opvatting. hier bij de eerste na 15uur weeen met opwekkers waarvan de laatste 2uur een weeenstorm, een ruggeprik gehad, ik kon de anestesist wel zoenen! bij de 2e vanwege angst voor weer een horrorbevalling na 5uur een ruggeprik gekregen, waardoor ik zo goed ontspande dat de laatste cm erg vlug gingen. nu zit een 3e kindje niet in de planning nog, maar mocht ik weer voor een bevalling staan, zou ik de optie zeker weer openhouden, als ik voor mezelf op een punt kom dat de weeen de overhand nemen en ik weer paniek krijg. wel vind ik de amerikaanse praktijken van op voorhand al een prik en dan tot de persdrang voor mijzelf geen optie. maar ik kan me voorstellen dat je als je al een vreselijke bevalling achter de rug hebt, je daarvoor kiest. spanning en angst kunnen de ontsluiting ook tegenhouden.
Ik was ook erg blij dat een ruggeprik kon, nadat ik al 12 uur weeen aan het opvangen was, die erg heftig waren maar met weinig resultaat..vliezen gebroken, vol in de weeen, maar slechts 1 tot 2 cm ontsluiting....Ik was het niet van plan, maar was er toen heel blij mee! Uiteindelijk duurde het nog eens 14 uur tot volledige ontsluiting, en na een half uur persen een keizersnede. Als het ons nog een keer gegeven is, zou ik zelf niet meteen voor een ruggeprik kiezen, maar de gedachte dat het kan vind ik erg fijn!
Pijnbeleving is ook zo persoonlijk, iedereen heeft een eigen grens en ook ervaart de een pijn gewoon anders dan de ander. Ik word bv gem van hoofdpijn, daar kan ik echt niet tegen, maar bv buikpijn kan ik vaak wel oke verdragen, beter dan hoofdpijn. De weeen kon ik goed rationaliseren ('dat moet gewoon even zodat m'n kindje er straks uit kan'), ik kon die pijn gewoon tot op zekere hoogte 'negeren' (dat kan ik bij hoofdpijn absoluut niet). Mijn bevalling duurde 12 uur vanaf de eerste regelmatige ween, vanaf 4 cm had ik persdrang en een weeenstorm, ik had geen pauzes meer tussen weeen in en moest dus telkens die extreme persdrang negeren. Vervolgens mocht ik eindelijk persen, heerlijk vond ik dat! Kon ik eindelijk m'n lichaam volgen. Maar na 1,5 uur schoot 't niets op, snel aan de monitor, kindje maakte 't goed, echo werd gemaakt: sterrenkijkertje. Vacuum, en toen was ze er zo. Flinke bevalling dus wel, maar nogmaals: die pijn heb ik nooit als enorm zwaar ofzo beleefd. Ik zou het een volgende keer ook weer zonder pijnstilling willen doen, maar als het niet gaat, tja, dan niet he, ik ben niet anti-pijnstilling.
"Natuurlijk" (raar woord eigenlijk), beide keren. Dat ging prima. De eerste duurde 16 uur maar weinig voelbare weeën (wel effectief). De tweede duurde maar 4 uur en was een sterrekijker Ik zou iedereen aanraden om het zonder pijnstilling te proberen. De vk of gyn zal je prima adviseren wanneer van koers te wijzigen en zeker wanneer een keizersnee van toepassing is. Geen pijnstilling heeft als voordeel dat je sneller hersteld, geen chemische middelen bij je kind komen en minder risico... maar het moet natuurlij wel te doen zijn. Mocht eenn derde nog lukken dan hopelijk weer zonder pijnstilling. Ik moet ook wel zeggen dat ik het fijn vond om het hele proces bewust mee te maken en goed te kunnen luisteren naar mijn eigen lijf. Vooral mijn eerste bevalling gaf me een enorme kick (ook letterlijk )
Ik zelf ben er zelf voor (zeker sinds mijn eerste bevalling) om het zonder pijnstilling te doen mits het een normale bevalling is. Ik zou het in elk geval altijd proberen zonder. T ijdens mijn eerste zwangerschap heb ik in het begin nog geinformeerd naar pijnstillen maar ik kreeg na het lezen van wat boeken oa veilig bevallen en hypnobirthing steeds meer de drang om het zelf te doen. Ik heb zelf 2 makkelijke bevallingen gehad met weinig pijn (niet pijnloos hoor) Maar je hebt bevallingen waarbij vrouwen ondraaglijk veel pijn lijden of uitgeput raken dan is pijnstilling een fijne oplossing vind ik. Voor ieder is het anders!
Alle 3 de keren zonder pijnbestrijding bevallen. Vond het erg goed te doen, maar heb dan ook erg makkelijke bevallingen gehad. Bij de 1e half uur persen en daarvoor 10 minuten wat zwaarder gehad. Bij de 2e 1 perswee en 10 minuten zwaar, bij de 3e 2 persweeen en de laatste 15 minuten wt zwaarder. eerste 2 ingeleid 3e spontaan
sommigen zeggen dat het ook met je pijngrens te maken heeft, de een kan meer hebben dan de ander. daar ben ik het niet helemaal mee eens. ik ben 3 keer bevallen zonder verdoving. de eerste vond ik een hel, maar dan vooral het laatste stuk. de 2e bevalling was heel goed te doen. maar de derde bevalling deed een pijn!!!!! echt veeeel meer pijn dan de eerste 2!!!heb geen ruggeprik gehad, want ik was al te ver. dus het kan per bevalling verschillend zijn hoor! ik was altijd tegen ruggeprik, maar na mn 3e bevalling teken ik ervoor! onmenselijk om zoveel pijn te moeten doorstaan hoor!
Na de eerste dacht ik echt: naaaaa dit dus never nooit meer zonder pijnbestrijding! Maar bevalling duurde erg lang (28 uur!) en vreselijke rugweeen. Ik wilde graag thuis blijven en gelukkig ging het allemaal wel dus is het met uiteindelijke zonder pijnstilling en thuis gelukt. Maar vond het heftig hoor! Dus bij de tweede ging ik er in van, hopelijk weer thuis, maar als het weer zo lang duurt en vreselijk niet te houden is, dan lekker naar het zh voor pijnstilling. Maar deze bevalling was zoooo anders! Ging vlot en heb geen hele erge pijn ervaren. Binnen 3 uurtjes was hij er. Dus een mega verschil bij de eerste. De derde daarbij moest ik in het ziekenhuis bevallen, maar ging er weer in van nu kan ik het weer zonder pijnstilling. Is ook gelukt, hoewel ik wel smeekte om pijnstilling, aangezien ik in 80 minuten bevallen ben.... maar er was geen tijd voor pijnstilling en ben blij dat het weer zonder is gelukt. Maar heeeel snel bevallen is heftig en daarbij vaak geen tijd voor pijnstilling. Dus ja... mijn tip (net als vele andere) houd alle opties open en bekijk op het moment zelf wat je wilt en aankan!
Dat ontkracht toch niets over pijngrenzen? Iedere bevalling is anders, dus de pijn ook. Kan prima dat een derde bevalling meer pijn doet dan de eerste, en dat terwijl jouw pijngrens mogelijk zelfs hoger was bij de derde!
ik bedoelde er alleen mee te zeggen, dat het soms ook echt meer pijn kan doen. dat het niet aan de persoon ligt, maar aan de bevalling zelf. dat je misschien de ene keer wel een ruggeprik zou willen, maar een andere bevalling wel kan beter kan hendelen.
Wat leuk dat jij ook in BCN bevallen bent! Bij mij staat het gepland voor Clinica Corachan. Naar het schijnt wel een goed ziekenhuis heb ik gehoord. Niet ultramodern en niet heel ouderwets. Ze staan open voor een natuurlijke bevalling, maar hebben toch een hoog percentage van epidurale bevallingen en keizersnedes.
Het is inderdaad persoonlijk. Ik had een indicatie, dus moest in het zh bevallen. Achteraf zo Goddank blij dat ik een ruggeprik mocht. Ik had zulke heftige en krachten weeën dat mijn ontsluiting niet verder ging. Ik kon de weeën niet meer opvangen, alleen ondergaan. Op een gegeven moment deed de ruggenprik niets meer qua pijnstilling, vanwege de heftige krachtige weeën. Er is een paar keer bij mij gecheckt of ik toch niet stiekem aan opwekkers lag die te hoog stonden.. (zegt genoeg lijkt mij..) Ik heb dus ook geperst (1,5 uur lang!) met de ruggeprik aan. Meestal wordt deze uitgezet, maar was bij mij totaal niet nodig. Ik had het dus ook niet gered zonder verdoving zonder compleet uitgeput te raken. En tja pijngrens.. dat is voor ieder persoonlijk! Daar kan je, vind ik, niet oordelend over zijn! Zeker niet bij een bevalling! Hou in elk geval alle opties open, op dat moment kiezen is de juiste keuze lijkt me.
Corachan staat idd bekend als een privé kliniek met een heel hoog percentage keizersnedes.Kan natuurlijk goed gaan maar de bevallingen die ik persoonlijk ken (2) werden ingeleid met 39 weken zonder medische reden. Beide wel vaginaal bevallen maar wel met weeenopwekkers, epiduraal, knip en vacuum. Erg jammer dat ze een datum prikken om in te leiden wanneer het de gyn goed uitkomt, niet wanneer de baby besluit te komen. Of is jouw gyn heel toevallig een mevrouw Gua...? Die staat wel bekend als DE gyn voor natuurlijke bevallingen in Barcelona en werkt ook in deze kliniek. Ik had 5 jaar geleden veel twijfels, wist ook niet of ik in een kliniek wilde bevallen of in een normaal publiek ziekenhuis. Ben toen gaan lezen op verschillende Spaanse website en las oa dat de privé klinieken een percentage van bijna 40 % keizersnedes terwijl staatsziekenhuizen rond de 20 % zitten. Beslissing was toen snel gemaakt voor mij.
Ik wilde heel graag zonder pijnstilling bevallen, maar na tien uur zware rugweeen voor nul centimeter ontsluiting heb ik echt gesmeekt om een ruggeprik. Als je zonder kan dan is dat altijd beter lijkt me, geen medische troep in je lijf. Je kunt er altijd nog om vragen als het tijdens de bevalling toch anders loopt.
Ik ben met ruggeprik bevallen pas heel laat in de bevalling omdat de anesthesist geen tijd had. Direct erna zat ik al op 10 cm. Ik ben er heel blij mee geweest hij mocht aanblijven tijdens het persen want had toch al vanaf 4 cm (zooo zwaar!) persweeen ondat ze een sterrekijkertje was. Helaas hebben ze hem Daarna verwijderd want ik kreeg een zeer pijnlijke complicatie.. De onderzoeken ach ik ging door de grond... Daarna moest ik onder narcose vanwege de operatie die ik moest ondergaan 9 u naar de bevalling tot die tijd dus veel pijn gehad. Gelukkig zag de gyn dat ik het niet meer trok want anesthesist wilde lokaal verdoven maar dat trok ik mentaal niet meer omdat nig bewust mee te maken. Toch weet ik niet of ik bij de volgende mocht die er komen nog een ruggeprik wil. Tot ik persweeen kreeg ging het super. Maar prik vond ik niet naar ofzo! Kon alles nog bewegen en kreeg juist weer controle over mijn lijf na 5 uur persweeen tevergeefs proberen weg te puffen.
Van te voren echt tegen een ruggeprik. Vond het maar zwak als mensen er op voorhand voor kozen als ze nog nooit een bevalling hadden meegemaakt. Wist alle nadelen goed en leek me helemaal niks zo'n prik in je rug. Maar nadat 10 uur weeen in een weeenstorm belande en nog maar op 4 cm zat en de weeen niet weg te puffen waren was het enige wat ik riep ik wil een ruggeprik laat die pijn weggaan ik trek het niet meer. Binnen 10 minuten zat ie er in voelde echt niks meer wat heerlijk zeg! Bevalling heeft uiteindelijk 22 uur geduurd incl 1,5 uur persen. Maar dankzij de ruggeprik had ik genoeg kracht om te persen en was na de bevalling ook helemaal niet uitgeput ofzo. Heb het uitdrijven ook niet als pijnlijk ervaren voelde het eigenlijk niet hihi. Ook niet dat het hoofdje stond ofzo toen zei ze nog nu kan brandend aanvoelen. Voordeel dat het persen zo lang duurde was dat ik niet uitgescheurd ben. En de ruggeprik was alweer uitgewerkt zodat ik daarna gewoon zelf onder de douche kon. Ik de zwakkeling kies bij de 2de bij voorhand voor een ruggeprik want zulke pijnlijke weeen als toen nee nooit meer! Had echt gedachtes dat ik dood ging en had nog weken na me bevalling medelijden met iedereen die nog moest bevallen. En riep de komende 4jaar hoef ik niet meer hahaha ben er toch weer ingetrapt.
Ik ben natuurlijk bevallen. Ik had wel aangegeven dat ik een ruggenprik wilde als het te uitputtend zou zijn. Maar mijn grootste wens was om zonder pijnmedicatie te bevallen... Rond de 7 cm heb ik wel echt geroepen om een ruggenprik... Ik had rugweeen die niet wegzakten. Ik wilde gewoon dat hij 'klaar lag', just in case... Maar de arts-assistent zei dat het zo vlug ging en dat ik er nog zo goed onder was dat ik het moest proberen vol te houden. Dat is dus uiteindelijk gelukt... en daar ben ik heel blij mee! Ik denk dat, hoe je er ook in staat en hoe graag je 'natuurlijk' wil bevallen, er altijd wel een punt komt waarop je er de brui aan wil geven en het liefst per direct die prik erin wil jassen. Maar het is uiteindelijk te doen op je oerkracht! Ik ben daar stiekem best een beetje trots op