Ben vandaag bij de gyn geweest. Als ik ooit weer zwanger wordt dan wordt het onder strenge controle met erg veel rust om te voorkomen dat de placenta weer loslaat (schijn ook een erg dunne baarmoederwand te hebben). Ook mag ik de zwangerschap niet voldragen omdat er risico staat dat het litteken binnenin uitscheurd en krijg ik gegarandeerd een keizersnede... De kans dat ik weer zo'n risicovolle bevalling krijg is ongeveer 15%. Best hoog dus. Baal er best wel van. Wil best wel graag nog 1 kind erbij maar dat zal er waarschijnlijk niet inzitten. Ivo vind het risico te hoog. Kan het wel begrijpen, hij was ons bijna kwijt toen. Maar aan de andere kant is er 85% kans dat het wel goed gaat. En heb het er echt wel voor over om weer maanden ziek te zijn en rust te houden, als we daarmee nog een broertje of zusje voor Raven krijgen...
Jekkia, balen dat het een risicozwangerschap zou worden als je opnieuw zwanger wordt maar je hebt idd nog het meeste kans dat het wel goed gaat. Wij hadden 30% kans op een extreem prematuurtje zoals Assia was maar ik heb Ana-Lucia dankzij de platte rust, cerclage en weeënremmers toch iets meer dan 36weken kunnen dragen. Ik vind het vele rusten, de ziekenhuisopnames (totaal 10 weken) en het risico meer dan de moeite waard als ik zie wat ik nu heb.
Hier idem! Mijn vriend doet ook heel veel! Hij vind het heerlijk. Ik kan hem gerust bij hem achterlaten, dat zou helemaal goed komen!
Brennan is nu 61 cm. en ik heb voor hem een winterjas in maat 68 gekocht... moet lukken voor nov./dec./jan. (hoop ik) Dus wellicht dat jij 62 kan kopen. Het ligt er natuurlijk ook aan hoe groot/klein de maat uitvalt! Succes.
Jeetje, dat is moeilijk! Ik kan me Ivo zijn reactie ook wel voorstellen. De kans dat hij jou verliest 15 % is. Pff dat is ook best veel! Wat is het leven oneerlijk hè?
Hoi Linda! Welkom hier. Gewoon beginnen met meelezen en reacties en eigen ervaringen posten, dan komt het wel goed lijkt me! Het is wel leuk als je iets meer over jezelf vertelt. Ikke ben 28 jaar, getrouwd en docent Engels in het voortgezet onderwijs. Mijn zwangerschap was erg zwaar, ook omdat ik fybromyalgie heb (weke delen reuma) waardoor ik eigenlijk altijd pijn heb. Ons dochtertje lag eerst in stuit en uiteindelijk dwars --> ze is geboren met een geplande keizersnede. Die KS kwam mij eigenlijk wel goed uit vanwege de beter in te calculeren herstelperiode ?) maar ik vond het vooral veiliger voor Tiekje. Ze is goed gezond hoor! De verzorging is zwaar maar we krijgen gelukkig veel hulp van familie en vrienden.
En verder... Niva, wat een prachtige gedichten! Je eigen creatie is idd rauw, maar dat past wel bij de situatie. Dit smaakt naar méér! En ik wil dat kinderboek dus ook wel eens zien. Jekkia, best heftig zo'n hoog risico bij een volgende zwangerschap en wat vreselijk jammer dat dat zo moet zijn. Kan me Ivo's angst heel wel voorstellen. Moedig dat je het er eventueel toch voor overhebt. Benieuwd wat jullie uiteindelijk besluiten te gaan doen. Twinny, dat je kindje soms zó rustig is dat het net lijkt of je er geen hebt, dat hebben wij ook wel eens gehad. Raar hè! Eerst is het zo hectisch dat je nergens aan toe komt en dan ineens heb je soms een dag dat je d'r bijna mist, zo weinig werk heb je ervan! Ow, en hoe staat het met de lekkage? Kinderwagenbak: Tica kan nog wel een maandje, hopelijk twee, in de bak. Niet dat ze zo lang is, maar ze ligt graag met de armpjes wijd en slaat nu al telkens tegen de randen aan... Wat ik jammer vind is dat ze waarschijnlijk net in de koudste en winderigste maanden moet 'overstappen' naar de buggystand. Onze 'tank' (4-wiel Quinny Y2K) heeft gelukkig een ligstand, een soort zijwandjes en een mooie voetenzak, dus dan zal ik haar daar wel veel in vervoeren. BTW, ik heb haar gisteren net voor het eerst in de mummy gedaan die bij de Maxi-cosi hoort. Het zag er zó knus uit! Ze sliep als een roos. (De Maxi-cosi klik ik altijd op onze Quinny Zapp, die is zó lichtgewicht dat ik dan zelfstandig met haar naar buiten kan. Jammer genoeg heeft die geen ligstand en istie niet erg beschut als buggy.) Even op OK drukken...
Hoi Allemaal, Wat leuk om gelijk zoveel reacties te krijgen, dank jullie wel daarvoor. Ik zal even wat over mijzelf vertellen.. Ik ben Linda, woon samen met mijn vriend,onze mooie dochter Naomi in de provincie Groningen. Verder hebben we nog een eigenwijze beagle Luna en een kat Gizmo. Vorige week ben ik 28 jaar geworden. Ik ben bevallen van Naomi op 22 juli 2007! En ze is het mooiste wat ons is overkomen.. Het is tot nu toe een tevreden en makkelijk meisje Wat me vooral leuk lijkt aan deze site is dat als je ergens mee zit of je weet ergens geen antwoord op, hier altijd wel een antwoord te halen valt. Nou zo eerst genoeg over mij, ik ga nog even verder lezen.. xxx linda
Jody, fijn dat jij en Ruud nu elkaar mailen. Het is een goede manier om dingen duidelijk en goed doordacht aan elkaar te kunnen vertellen. Ik hoop dat het helpt! Tanya, Elma en Niva, beterschap! Trouwens, fijn dat Devin nu overdag wat slaapt en minder krampen heeft! Misschien omdat ze beter uitgerust is en daardoor meer kan hebben? Tja, dan misschien idd strenger zijn met slapen. Dat hadden wij dus ook met Tica. En zij wordt overdag dus ook eigenlijk gedwongen om te slapen ("Hup, in bed jij, want je ziet er moe uit, ook al wil je spelen!"), wat haar eigenlijk alleen maar goed doet. Succes! Miep, nogmaals sterkte met je schoonpa! Hmmm... even bij Tiekje kijken, ze is opeens wakker geworden. Normaal slaapt ze nu altijd. Zo vast zelfs dat ik haar meestal moet wakker maken voor haar 5e voeding van de dag. Dat kind zou uit zichzelf gewoon maar 4 keer per dag willen drinken. Dat lijkt me toch ècht te weinig!
Ooh dat klinkt wel logisch. Ze is in 3 maanden 12 cm gegroeid, dus 4 per maand, is inderdaad beginnend met 62 lijkt me. Heb een tof pak gezien op Otto.nl! Thanks!
Hoi Linda, Welkom in ons midden! Ik ben Yashica, woon in Brabant met mijn vriend en ons dochtertje Raven. Zij is 7 weken te vroeg geboren, op 31 mei. Was uitgeteld op 20 juli vandaar dat ik hier nogsteeds meeklets (veels te gezellig hier) Raven groeit kei goed, is een pittige, overvrolijke meid met een eigen willetje. We hebben thuis 2 rooie katten die broertjes van elkaar zijn, genaamd Brutis en Knappertje. Allebei zijn ze dol op Raven, komen het liefste erbij zitten als ze de borst krijgt. Veel plezier hier! Groetjes Jekkia
Bah wat een dilemma! Komt tijd komt raad hoop ik... Sterkte in ieder geval met deze beslissing, al hoef je hem niet meteen te maken!
Even zwaaien! Hoi... Ben weer niet bijgelezen. Heb het op het moment even erg druk. Een eigen bedrijf goed opzetten, een dochter en willen internetten is even teveel van het goede. Dus ik kies even voor de eerste 2. Dat laatste komt snel weer, als het bedrijfje een beetje loopt. Mis jullie wel hoor. En denk veel aan jullie! KUS
Volgens mij snap ik het wel zo'n beetje Maar als het niet goed gaat hoor ik het graag. Maar we zijn op de dezelfde dag bevallen zie ik, wat grappig. Mijn bevalling was op dat moment ook echt niet leuk, maar achteraf is het wel meegevallen. We waren er te laat achter gekomen dat mijn vruchtwater gebroken was (was al 3 dagen gebroken!) en ik maar denken dat ik last had van incontinentie( ) Maar goed, ik wilde graag thuis bevallen, maar dat feest ging dus niet door. Zaterdagnacht kreeg ik last van weeen, maar om de kwartier dus dat was nog wel vol te houden. Zondagochtend kwamen ze om de 10 minuten dus nog wel te doen. Om 13.00 hebben we de verloskundige gebeld, toen kwamen ze om de 7 a 8 minuten. De verloskundige stuurde me gelijk door naar het ziekenhuis ivm het vruchtwater. Vanaf het moment dat ze dat had gezegd kwamen de weeen om de minuut! en toen moest ik nog naar het ziekenhuis (35 minuten rijden!) Dat was een helse rit! Toen we aankwamen om 14.15 in het ziekenhuis werd ik eerst naar een wachtkamer gebracht, maar toen ze zagen dat het al zo snel ging werd ik toch maar naar de verloskamer gebracht. Bleek dat ik al 10 centimeter ontsluiting had (wat ik eerst niet door had) Toen ik ging roepen dat ik het niet kon en dat ik iets tegen de pijn wilde hebben zei de verloskundige dat ik moest gaan persen en dat ze er al bijna was. Nou dat geloofde ik op dat moment helemaal niet. Maar gelukkig was dat wel zo want om 3 minuten over 3 is Naomi geboren! Gezond en wel. We moesten wel 24 blijven ivm met de vliezen die te lang gebroken waren, maar op dat moment vond ik het wel lekker om in het ziekenhuis te blijven om verzorgd te worden door de zusters Maar een heel ander verhaal dan de jouwe denk ik, ben benieuwd hoe andere vrouwen hun bevalling hebben meegemaakt en daarover ervaringen te delen. Ik ga weer even verder lezen Liefs Linda
Hoi Linda! Leuk om weer een nieuw bevallingsverhaal te lezen! Welkom nog! 3 dagen met gebroken vliezen lopen... hoe krijg je het voor elkaar!? Mijn bevalling begon ook met het breken van de vliezen! Maar dan ook meteen alles! In bed! Perfecte bevalling van 9 uur vanaf het moment dat de vliezen braken, meteen weeën om de 4 of 3 minuten. Alles helemaal goed en zoals ik wilde thuis bevallen. Dochter Nicci was alleen dysmatuur en moest met haar 1860 gram meteen naar het ziekenhuis. 11 dagen later kwam ze thuis en het ging vanaf de geboorte eigenlijk helemaal goed. Krijgen we snel een foto te zien van je moppie?
Heb je even ? Oké, omdat ik in het verleden 2x een longembolie en1x een trombosebeen heb gehad zit ik voor levenslang aan de bloedverdunners, normaal aan de tabletjes, maar voor en tijdens de zwangerschap moest ik mezelf spuiten met Fragmin. Daarom had ik ook een medische indicatie en moest ik in het ziekenhuis bevallen. Ze hadden al die tijd tegen me gezegd dat ik ingeleid moest worden, omdat ik minimaal 24 uur van te voren geen bloedverdunners mocht gebruiken. Dus met 38 weken en 3 dagen (30 juni) ben ik voor de 1e keer ingeleid. Ik kreeg een veter ingebracht en meteen een weeënstorm. Ik kwam die ochtend binnen met 1 vingertopje ontsluiting en 's avonds had ik nog steeds een vingertopje . De volgende ochtend mocht ik naar huis en die maandag erop (2 juli) werd ik voor de 2e keer ingeleid. En weer kreeg ik een weeënstorm van 12 uur lang en weer kreeg ik er geen ontsluiting bij. Ik werd toen ook nog eens heel erg ziek, de volgende dag bleek ik uitgedroogd te zijn en kreeg ik een vocht-infuus. Tijdens de 2e inleiding kwamen ze er ook nog eens achter dat mijn bloed veel te dik was en moest ik aan het heparine-infuus. Mijn gyn heeft toen pas alles nagezocht en ze zei dat ik nu spontaan mocht bevallen. Die dinsdag mocht ik naar huis en woensdagavond ben ik weer heel ziek geworden. Veel spugen, waardoor ik weer uitgedroogd was en die donderdag ben ik weer opgenomen in het ziekenhuis. Daar heb ik gelegen tot maandag. Ik kreeg medicijnen voor mijn maag en misselijkheid. En toen was ik zomaar ineens 1½ week niet misselijk 's ochtends. Ik ben namelijk de volle 9 maanden elke dag misselijk geweest en elke dag spugen. Ik ben dan ook niet aangekomen tijdens de zwangerschap maar juist afgevallen, en wel 30 kilo... . De artsen maakten zich geen zorgen want Ruben groeide goed en ik kon het wel hebben (had nogal overgewicht). Oké dus ik moest nu maar afwachten tot wanneer de weeën kwamen. Voor de rest van het verhaal kan je kijken op http://www.zwangerschapspagina.nl/viewt ... highlight= , want dat is ook nog een heel verhaal! En er was ook nog een flinke pluspunt, die staat onderaan dat verhaal. Liefs, Tanya
Zo, ik heb het zooooo ontzettend even gehad met Marc, echt waar! Ik ga mijn eigen tip aan Jody maar opvolgen en het eens allemaal opschrijven. Ik heb hetzelfde als wat de mannen van Jody en Niva hebben, alleen ik dan. Ik vind hem zo ook niet leuk meer op dit moment. Niets is goed, op alles en iedereen commentaar hebben, mega sjaggie zijn, erg geprikkeld reageren op alles, enzovoort enzovoort, pfffff...