Ik merk dat mijn vertrouwen door mijn vorige relatie erg beschadigd is. Tijdens mijn vorige relatie ben ik zwanger op straat gezet en hij kijkt totaal niet om naar zijn zoontje, hij wilde hem ook niet erkennen. Ook was hij vaak agressief. Nu hebben totaal geen contact meer. Ik had nooit verwacht dat mijn ex dit zou doen, we hadden bewust gekozen voor een kindje. Hij heeft mij en zijn zoontje zo aan de kant gezet. Nu is hij met een andere vrouw. Het is alsof wij totaal niet bestaan. Nu ben ik een aardige man (tenminste hoop dat hij aardig is) tegen gekomen. Het klikt tussen ons (er is nog geen vonk ofzo vanuit mij) maar merk dat ik hem ook afhoud. Ik ben zo gekwetst door mijn ex, weet dat die nieuwe man daar niks aan kan doen maar op de een of andere manier kan ik hem niet toelaten. Ben heel bang om weer een man in mijn leven te laten komen en dat ik weer in de ellende kom. Heb nu een fijn leven samen met mijn zoontje, het is niet altijd makkelijk als alleenstaande moeder maar ik weet wel waar ik aan toe ben. Er is geen ruzie, geen gezeur. Een hele stabiele leefomgeving. Ik weet dat ik mijn leven niet moet laten regeren door angst maar merk dat ik het toch heel moeilijk vind. Ik wil die man eerst beter leren kennen en dan kijken hoe we verder gaan. Zijn nog maar 1,5 maand aan het daten (3 x date gehad), we mailen ook veel. Heb hem ook gezegd hoe ik er in sta. Hij is veel verder dan ik (hij wil al een relatie met mij) maar dat heb ik echt nog niet. Dat weet hij ook. Zijn er meer meiden die dit hebben meegemaakt? En hoe gingen jullie er mee om?
ik ben vanaf juli alleen en heb op het moment best wat aandacht van mannen ik zie zelf dat ik ze nog heel erg afhoud maar dat kan ook komen omdat ik mijn kindjes in bescherming wil nemen vooral als je zo gekwetst bent is het gewoon onwijs moeilijk om een man weer in je leven te laten het geeft ook de tijd nodig om te slijten als je het nodige hebt mee gemaakt is het onwijs moeilijk om iemand je leven weer toe te vertrouwen date gewoon nog even met hem en wie weet komt die vertrouwings band met hem en komt die ene mooi vonk hoop het voor je gelukkig zijn niet alle mannen zo als je ex dat is ook moeilijk voor ogen te houden jou vertrouwen is zwaar geschaad en je hebt een mooi zoon die neem je ook in bescherming er zijn vele factoren waarom je eigen ook in bescherming neemt een hele dikke knuffel
Ik was ook heel bang. Ook wilde ik niet van de een naar de ander ivm mn dochtertje. Maar als je de ware tegen komt voel je dat in alles! Ik zag hem en hij was zo ontzettend lief, gewoon heel luchtig afgesproken op de kinderboerderij waar ik toch wel kwam. Nu bijna 6 maanden verder heb ik zo nog mn angsten. Dingen die lijken op wat ik mee heb gemaakt met mn ex, situaties die ik moeilijk aan kan. maar hij staat naast me, geeft me de ruimte, geeft mijn angsten de ruimte en bied altijd een helpende hand aan. dat is echte liefde! En daar hoef je niet bang voor te zijn! suc6 meid!
Ook ik heb sinds 2 maanden een nieuwe relatie en weet hoe jij je nu voelt TS. ik ben ook zo onzeker en bang... kan het nu wel meer loslaten en geniet er nu van. Mijn vriend is een echte lieverd en heeft alle tijd. we doen rustig aan. ook met mijn zoon die heeft hem nog niet gezien en weet ook nog van niks, en dit komt pas als ik er aan toe ben eerder niet. wel krijg ik het advies van vriendinnen: Geniet er van! ga er voor... en dit doe ik nu ook inmiddels.
Hoi Fauna, zoals ik je bericht lees lijk je nog niet klaar voor een nieuwe relatie. Dit is absoluut niet erg! Tuurlijk ben je gekwetst door je ex. Maar ik denk dat, als je er open voor zou staan, je je goed zou voelen bij het daten en die nieuwe man in je leven. Het is voor mij heel herkenbaar. Na een turbulente 10 maanden begin ik een man in mn leven te missen. Maar aan de andere kant kan ik me geen man in mn leven voorstellen. Ik ben net gewend aan het idee alleenstaande moeder te zijn, en heb net genoeg/tijd voor mijzelf en mn zoontje en zit echt niet te wachten op extra 'problemen' door nu iets met een man te beginnen. Misschien is het nog te vroeg voor je? Denk hier eens over na? Als je er nog niet aan toe bent zul je een nieuwe 'vonk' ook niet toestaan... Sterkte ermee!
ik denk dat "ikweetniet" hier wel een punt heeft... ik heb dik 4 jaar voor mezelf gekozen omdat ik gewoon niet toe was aan een relatie. Nu heb ik weer een prille relatie wat ik toe kan laten en wat ik erg leuk vind. Toch ben ik nog wel eens onzeker... denk als ik het eerder had toegelaten dat ik nog veel onzekerder was en dan heb je alleen jezelf maar te pakken en is een relatie hebben niet leuk.
Thanks voor jullie reactie. Ik denk dat ik ook nog niet helemaal klaar voor een relatie ben. Ik ben nu dik een jaar single (mom), mijn leven heeft heel erg op zn kop gestaan. Kom net in rustiger vaarwater. Wil niet zomaar iemand toe laten in het leven van mijn zoontje en mij. Ben gelukkig zo maar mis soms de warmte van een man, een maatje waar ik me vertrouwt bij voel. Heb ook met die man (waar ik mee date) gesproken en gezegd dat ik hem sowieso eerst beter wil leren kennen en we dan altijd verder kunnen kijken. Geen druk. Wat komt dat komt, wel of geen relatie. Daar reageerde hij positief op, gelukkig. Voel me nu wel een stuk beter, voel niet meer de druk dat het een relatie moet worden. Want dat voelde echt vervelend/verstikkend. Dank jullie voor jullie verhalen en adviezen.
na de relatie met d e vader van mijn dogter kwam ik ook een hele lieve jongen tegen had meteen relatie met hemdat had ik niet moeten doen. eerst me leven op een rij zetten genezen verwerken dan pas. ma nu is het t laat. als j er klaar voor bent doe het!
@ gebroken mama: heb je nog steeds een relatie met die man? Gaat/ging die relatie wel goed? Is hij goed (geweest) voor je dochter? Vind het erg belangrijk dat mijn evt. toekomstige partner heel goed is voor mijn zoontje, dat hij hem ook als eigen zoon kan beschouwen.