Bang.... Wie stelt me gerust :)

Gelukkig heeft klein en tenger zijn niets te maken met wat voor formaat baby je op de wereld kunt zetten. Vriendinnetje van mij haalt de 1.60 meter niet en is ook erg tenger, maar heeft met gemak 3 wolken van baby's op de wereld gezet. Terwijl een potige vriendin van mij van 1.85 haar bekken te smal waren voor haar kindje en zij een keizersnee moest.

De tips die ik je kan geven: Laat het allemaal over je heen komen. ALs je het even niet meer weet, vraag aan de verloskundige wat je kunt doen om met de situatie om te gaan. Denk waar je het voor doet, het resultaat is het echt waard. En tot slot: Luister heel goed naar de verloskundige tijdens het einde van de bevalling. Je minimaliseert de kans op uitscheuren als je echt goed doet wat zij zegt.

Ik ga binnenkort voor de derde keer en ik kijk er niet direct naar uit, maar zie er ook niet tegenop. Ik weet waar ik het voor doe en je vergeet een hoop als je je beebje eenmaal vast hebt.

(en als je het echt niet meer ziet zitten qua pijn oid, kun je altijd nog pijnstilling vragen)

Succes!

 

Ik werd op het eind ook een beetje bang voor de bevalling. Uiteindelijk ging ik maar van het ergste uit....dan kon het me alleen maar meevallen! En het heeft gewerkt! Het is me voor 100% meegevallen. Ik zei gelijk: Ik doe het zo weer!

En wat betreft ademhaling....Ik heb me er niet in verdiept en ben ook niet naar een of andere pufclub geweest. Dat gaat allemaal vanzelf! Laat het op je af komen. Moet je kijken hoeveel miljoenen vrouwen er je voor gingen? Jij kunt het ook!

 

Dat dacht ik ook (1.61, niet aziatisch maar wel tenger), en het ging gewoon hoor! Ik heb me er echt aan over gegeven... niet gevochten, niet schrap gezet, meegegaan in wat er gebeurde (en dat gaat nogal tegen mijn control-freak natuur in haha), en goed geluisterd naar de verloskundige. Meid, het komt echt goed! Succes!

 

Had ik ook voor m'n eerste, ik heb veel gelezen en voorbereid maar t blijft n nieuwe ervaring.
De gedachte dat ontelbaar veel vrouwen het ook deden en m'n moeder tussendoor koffie zette sleepte mij er doorheen.

Weeën opvangen, rust om je heen in je eigen huis. Eerste weeën was ik nog buiten aan t wandelen, hield mezelf goor dat t oefenweeen waren maar m'n man merkte dat ik om de 10 min op m'n hurken zat.
Let niet op de klok maar op je lijf, pak de rust tussen de weeën door en ontspan
Als je er heel erg tegenop ziet kan een homeopatische arts je ook iets voorschrijven.
Succes & veel geluk voor je t weet is het achter de rug en het is ook een mooie ervaring er worden ook een moeder en vader geboren

 

Mijn dochter was nog geen 2900 gram en toch ben ik uitgescheurd. Volgens de vk heeft dit niet altijd te maken met het gewicht van de baby.

 

Ontspan tijdens een wee! Ga in de pijn mee want een wee ebt weer weg en kan je bijkomen. Mijn ervaring is als je je onderkant ontspant is de wee sneller weg.

Ook tijdens moeilijke momenten denken ook deze dag gaat weer voorbij!

En meid laat het over je heen komen, mijn bevalling was zwaar maar ook ik heb het gekund (en ik ben een piep)

Wees niet bang voor de tijdsduur dat had ik niet meer door, leefde van wee tot wee.

Succes!

 

Je druk maken heeft geen zin want van te voren weet je (gelukkig) niet hoe het zal gaan.
Ik had wel een drama bevalling maar zelfs ik zou het zo nog een keer doen. Eruit moet het toch en hoe dat gaat ... Ja dat is bij iedereen anders. Het beste is goed luisteren naar je vk en niet in paniek raken.
Succes!

 

Meis, heb je geen cursus gevolgd?? (nu een beetje laat )

Want dat had je goed kunnen helpen mbt ademhaling bijvoorbeeld!

Misschien helpt deze gedachte voor je:
"Als Barbie t kan, kan ik t ook!"

 

Mijn schoonmoede is 1,54m en heel tenger...
Mijn vriend was bij de geboorte 9,5 pond en een vlekkloze bevalling gehad... Dus wees daar niet bang voor.
Mijn kindje werd op minimaal 9pond geschat eerder richting 10pond... Maar uiteindelijk woog hij nog geen 8 pond... Schattingen zijn gewoon moeilijk te maken...

 

Had er net niet aan gedacht, maar mijn schoonmoeder is ook klein en fijn. En die heeft ook 9 kinderen op de wereld gezet.

 

Als je niet bang bent schijnt het ook makkelijker te gaan/minder pijn te doen... In hoeverre dat klopt weet ik niet, heb tot nu toe ook alleen maar makkelijke bevallingen gehad maar was/ben dus niet bang om te bevallen.

 

Goeie tip idd om naar je verlos te luisteren. Heb
Je minder kans om in te scheuren. Ik ben ook ingescheurd maar ik voelde er niks van tijdens het persen.

 

En echt alle pijn gaat weer weg, het is even naar maar je krijgt ook je kindje voor het eerst te zien! En mocht je de pijn niet meer aankunnen zijn er altijd nog opties voor verdoving. Dat vond ik een fijne gedachte, dat je opties hebt mocht het anders lopen dan gehoopt.

 

Hoi,
ik begrijp precies hoe je je voelt ik had dat namelijk ook.
Ik ben afgelopen mei bevallen van een meisje.
Ik was ook heel erg bang om ingeknipt te worden of uit te scheuren.(geen van beide gebeurt).
Ik ben zelf echt een pieperd wat pijn betreft (zelf met oorbellen schieten zat ik te huilen).
de bevalling moet je op je af laten komen.
bij mij is het echt 100% meegevallen.
er komt ook nog is bij dat je een hoop adrenaline door je lijf krijgt.

het gaat je vast en zeker lukken.

Zoals ze altijd zeggen er is er nog nooit 1 blijven zitten.


Sorrie flauw weer

 

Mijn 1e kwam ter wereld via een keizersnede, en ik was wel "opgelucht", want ik ben doods bang voor de pijn. Bij hevige buikpijn word ik al licht in mn hoofd. Dus wat dat betreft kan ik niks hebben. (ik ben een watje ik weet het)
Ik doe niet mee met een zwangerschaps cursus, omdat ik mezelf helemaal gek zal maken. Ik ga me zorgen maken, ik heb nu gewoon tegen mezelf gezegd vroeger deden ze het ook zonder cursus Dus ik ook. Ik zie het wel als het zover is, ik kan een normale bevalling hebben of een keizersnede. Ik zie het wel als het zover is. Als ik me nu druk ga maken word ik gek. Ik kan je geen tips of advies geven meid, alleen veel sterkte en kracht toegewenst!!