Erg he. Ik ben niet eens een Haguhnees, haha. Kom wel uit de buurt idd en dan zit het er toch wel in. Nah, ik ga nog effuh me fillumpie afkehkuh
Ik vin ut ech grappig almaal! Ik probeer me niet te ergeren, taal verandert nou eenmaal en dat is juist ook heel interessant. Kennen/kunnen en dat soort dingen vind ik niet zo erg, omdat iedereen toch wel snapt wat diegene bedoelt. Voor in schrijftaal vind ik me/mijn, zij/zei en na/naar heel vervelend, omdat ik vaak drie keer moet lezen voordat ik het begrijp. Hebben jullie 'Taal is zeg maar echt mijn ding' en 'En dan nog iets' gelezen? Echt fantastisch! Het mooi vind ik dat ze de fouten (meestal) niet afkeurt, maar interessant vindt. Ergeren wordt je niet blij van, iets interessants opmerken wel
Oja, ik kan me wel vermaken met verkeerd gebruikte uitdrukkingen, meestal combinaties van 2 bestaande uitdrukkingen En een kleine ergernis: woorden los schrijven die eigenlijk aan elkaar horen. In het Nederlands kan je alles zo'n beetje aan elkaar plakken, maar in het Engels niet. Dat zijn we een beetje aan het overnemen. Pannenkoekenrestaurant bijvoorbeeld. Nu ik dit schrijf zie ik ook meteen de reden: onze spellingcheckers kunnen er niet me omgaan, omdat ze dan een oneindig aantal woorden in hun database moeten zetten, dus keuren ze het maar af. We zijn iets teveel afhankelijk geworden van de spellingcheckers
mijn schoonmoeder had een vest gebreeen? En de was opgehongen. en ze had ook nooit iemand gekont? Ik kreeg er een hele rare gedachte bij.
ik irriteer me aan.... (iets irriteert je, of je ergert je eraan) meer als... twee keer meer dan... jouwn... (mijn vriend zegt dat, ik snap het niet.... dat is toch helemaal niet 'makkelijker' dan gewoon jouw zeggen) zelf geniet ik erg van de combinatie 'met zonder'. Vind het ook geestig dat mijn zoon dat zegt, net als ik vroeger op school. (met zonder jas aan, patat met zonder, dat soort dingen)
Dat mag gewoon hoor. Bij een meewerkend voorwerp (dat is 'mijn man' in deze zin) mag je het voorzetsel weglaten.
Oh, gruwel: dinnie of vriendinnetje.... Als je vijf bent mag dat misschien nog, maar 25+? ?? Nee, dan heb je gewoon vriendinnen.
Als we het over ergernissen mogen hebben: vrouwtje, collegaatje. Als die mensen groter zijn dan (pak 'm beet) 1,30 meter vind ik dat je gewoon vrouw of collega mag zeggen. En daaronder vinden ze het zelf vast ook niet leuk dat je ze met een verkleinwoord aanspreekt.
Lekker zinnetje... Dat mensen zo praten, oké. Maar ook zo schrijven??? Dan vind ik 'meschien' nog het minst storend geloof ik
Ik vind het ook raar als een volwassen man zijn vrouw 'mijn vrouwtje' noemt. Ik vind dat zo denigrerend klinken.
Ken jij die mensen? Ja ik kon hun wel! Sinds wanneer kan je mensen kunnen? Mijn vinger bloeit! Volgens mij krijgen vingers geen bloemen, maar je vinger bloed wel ja.. En natuurlijk me, na, tog, egt en andere woorden in die trant.. Mijn moeder is naar de huisarts geweest, en die zei toch echt dat er niks mis was Wordt dan: Me moeder is na de huisarts geweest en die zei tog egt dat er niks mis was.