Mijn meisje van nu 10 maanden slaapt ineens heel erg slecht. Eerst sliep ze altijd door van 20.00 uur tot 07.30 uur. En sinds 4 weken wordt ze weer om de 2 of 3 uur wakker. Gillend krijsend en huilend met dikke krokodillen tranen. Aai over de bol helpt niet, alleen als ik haar oppak om te troosten is ze stil daarna valt ze weer in slaap in me armen maar zodra ik haar dan weer in haar bedje wil leggen word ze weer wakker en begint het van voor af aan. Ze slaapt wel als ik haar bij mij neer leg, maar ook niet zo goed als voorheen. Wat moet ik doen? Herkent iemand dit?
Herkenbaar hoor, dat zijn echt fases en die zal je blijven houden. Kan van alles zijn: tandjes, dromen, verlatingsangst etc Gaat vanzelf weer over, maar fases van goed en minder goed slapen zal je nog vaker krijgen. Succes!
Oja, ik ben zelf altijd huiverig met eruit halen ( tenzij ze echt over de toeren is). Dan krijg je inderdaad situaties dat ze stil is, maar zodra je haar weer neerlegt... De nacht is om te slapen. Ik beperk het altijd tot een aai over de bol, speentje geven etc en meer niet, geen praten etc. Soms blijft ze huilen, meestal valt ze dan zelf weer in slaap na 2 min en anders herhaal ik het ritueel weer na x minuten.
Ja ze is echt helemaal over de toeren, loopt helemaal rood aan en huilt echt bijna de hele buurt bij elkaar.
Lekker bij je nemen hoor, is een fase en gaat vanzelf weer over. Misschien bij je in bed nemen? Of even een flesje geven?
Zijn welgemeende tranen van verlatingsangst, laat merken dat jij er altijd bent, dus desnoods bij je in bed nemen als ze zich dan wel veilig voelt.
Bedankt voor de snelle reacties. Maar als in haar te vaak bij me in bed neem ben ik bang dat ze nooit meer in haar eigen bedje wil slapen.
Mijn dochter slaapt perfect ook in haar eigen bed. En wanneer ze het nodig heeft dan slaapt ze bij ons. Ik geloof er zelf niet in dat ze er teveel aan zou wennen, maar zo denkt iedereen er uiteraard anders over. Blijkbaar heeft ze me dan nodig. Maar ik zou haar zeker gewoon lekker bij je nemen hoor, wil je niet in je eigen bed, dan knuffelen in haar kamertje. Wat Andrea85 ook zegt, het zijn welgemeende tranen van verlatingsangst.
Dank je voor je reactie. Fijn dat jou dochter nu ook gewoon lekker slaapt in haar eigen bedje. Neem mijn dochtertje ook dan gewoon mee naar bed voelt ze zich lekker veilig. En als de periode dan om is gaat ze hopelijk weer gewoon weer lekker in haar eigen bedje slapen.
dat is echt niet zo hoor. Als een kind zich volledig veilig en geborgen voelt, zal die, na een verlatingsangst fase, gewoon vertrouwen hebben en weer in eigen bed gaan slapen. Wij hebben daar nooit over nagedacht, en onze kinderen zijn altijd ná een ziekte of huilfase weer op eigen kamer gaan slapen. Zonder morren.
Hier komen ze ook gezellig bij ons in bed. Als de fase over is, dan slapen zonder te morren weer in hun eigen bed
Hier ben ik het helemaal mee eens! Hier slapen ze vaak bij ons, maar net zo vaak in eigen bedje. De jongste slaapt in zijn bedje naast me.
Hoe lang duurt deze fase ongeveer? Mijn zoon is bijna 13 maanden en heeft hier nu al ruim 2 maanden last van.
Ja, ik ben ook wel benieuwd hoe lang dat dan duurt. Het zal vast niet bij elk kindje hetzelfde zijn...
Tja, zoals al geschreven... Een fase. 2 opties.. Bij je in bed nemen en allemaal zo snel mogelijk weer verder slapen. Of volhouden en in het eigen bedje laten liggen.. Hier ligt hij al vanaf augustus regelmatig bij ons in bed. Dit werkt voor ons het beste. We slapen snel weer en krijgen de meeste nachtrust.
Goed topic, zat er zelf ook net over te dubben, mn meisje is dan net 8 maanden maar heeft dit ook rond 1 uur snachts, helemaal over haar toeren, ik pak haar dan, leg haar tussen ons in en ze is binnen een no time, sneller dan dat ik weer lig, al vertrokken naar dromenland. Ik zat er ook over in dat ze daarna nooit meer in haar eigen bed zou slapen, maar als ik aan mn oudste denk, die heeft ook zo vaak tussen ons in gelegen, en slaapt nu ook gewoon in haar eigen bed, en soms bij pap en mam, heerlijk toch? Ik denk maar zo, volgens mij heeft ze gewoon even mamahonger, want als er wat anders zou zijn, dan zou ze bij ons ook verder huilen. Ik geniet er gewoon maar lekker van, als de fase over is, ligt ze weer bij op haar eigen kamer bij haar grote zus!
Precies Samba! Hier ook de ene nacht kom(en)t ie wel en de ander nacht slapen ze in hun eigen bedjes. Kan er geen pijl op trekken. Maar gemiddeld genomen is het 50/50 in hun eigen bed of bij ons in bed. De oudste vanwege verlatingsangsten en ik denk dat de jongste gewoon lekker bij mama wil liggen op zijn tijd. Ik ga er in mee want dan slapen we gewoon nog met zijn vieren, probeer ik ze in hun eigen bed te laten slapen dan ben ik uren zoet en hebben we geen van allen nog slaap.. Geniet er wel van, die kleine lijfjes zo tegen je aan...en dan dat slechte weer buiten..heerlijk knus!
Juist! Dan slapen we in elk geval nog, anders kan ik er, zonder overdrijven zeker 10x uit, nou nee bedankt, waarom moeilijk doen als het makkelijk kan. En inderdaad, die heerlijke warme lijfjes tegen je aan gerold, oke toegegeven, ik wordt sochtends wel ietwat stijf wakker ivm ernstig ruimte gebrek maar ik slaap heerlijk! Vaak wordt de jongste wakker en dan volgt haar zus binnen niet al te lange tijd haha, mam? ja.. ik wil ook bij jou liggen, tuurlijk schat ga maar liggen...zzzz snurk