Momenteel zit ik in het 1ste trimester van mijn zwangerschap en ik lijk wel Godzilla in het kwadraat. Pfffff, ben weinig flexibel merk ik en mijn partner moet het verduren. Wie heeft er nog meer last van? En, iemand nog tips? Dan bedoel ik bepaalde vitamines of mineralen die je mag hebben tijdens de zwangerschap.
Dit was bij mij ook het geval tijdens het eerste trimester Helaas valt er vrij weinig tegen te doen. Neem gewoon lekker veel tijd voor jezelf!
ik zit zelfs al in mijn 2de trimester en heb er nog steeds gigantisch last van. ik vind het dan ook heel sneu voor mijn man en kids dat ik zo ben. zie het zelf wel gelukkig in dat ik zo erg ben, probeer me daarom ook iedere x erop te wijzen, ja daar gaan we weer probeer je in te houden, maar helaas werkt dat niet
Heel herkenbaar! Het leek even beter te gaan tijdens het 2e trimester.. Maar helaas is het nu weer in alle hevigheid terug! Heb ook geen tips voor je
Het eerste trimester viel heel erg mee, bij mij begint het vooral nu. Niks is goed, ik wil vanalles maar heb nergens zin in, ik jank overal om of ik wordt boos....-zucht-
Ik heb vanmorgen heel hard zitten toeteren en met mijn hand op mijn voorhoofd getikt omdat iemand niet zo netjes reed bij een stoplicht. Normale mensen hadden niks gedaan, maar vandaag kon ik t niet hebben.
Yep! Alleen het bordje "Pas op! Loslopende zwangere! Betreden op eigen risico." ontbreekt hier nog. De laatste week is het wel weer erger geworden
Het begint bij mij nu pas eigenlijk, eerste en tweede trimester had ik er weinig last van. Moet overal om huilen, kan niks hebben of ik ben juist super happy, verschilt per uur
Eind eerste en vooral het tweede trimester had ik er ontzettend last van. Nu gaat het goed, erg goed vind ik. Al vind mijn man dat niet altijd... Maar helaas, niets tegen te doen...
Oh herkenbaar! Ben vandaag 39 weken en zit vooral mezelf erg in de weg. Vervelend, van jezelf weglopen is zo lastig.....
Ik heb ook heeel erg last van m'n hormonen. De pijn die ik heb van m'n bekkeninstabiliteit helpt dan ook nog niet mee voor mijn humeur. Ik irriteer me aan (bijna) alles en iedereen.... er zijn maar weinig mensen die ik nu graag om me heen heb. Het liefst ben ik gewoon alleen! Vreselijk!! Normaal vind ik het altijd harstikke gezellig met iedereen... 'n mens kan erg veranderen door al die hormonen... verschrikkelijk..
OOk mijn man heeft het nu nog steeds zwaar te verdeuren. Ik kan me bij de meeste andere mensen nog netjes in houden. Maar eenmaal thuis.... de bom ontploft en al regelmatig grote ruzies gehad. De eerste 20 weken waren wel erger als nu. En omdat het de tweede is kan mijn man het beter hebben. Regelmatig zegt hij: lastig he zwanger zijn. Tja, dan moet ik wel weer lachen. Maar niets of niemand kan wat goed doen. Me man moet het kopje eens in de verkeerde hand vastpakken. Het zijn vooral de kleine dingen die hij 'verkeerd' doet. Ik hoop dat voor mij geld dat ik NIET 9 maanden hoef te ontzwangeren als het om mijn hormonen gaat.
Gelukkig, ben niet te enige Het vervelende vind ik ook, dat ik ineens wil dat hij alles voor me doet. Normaal kan ik me prima redden. Zorg eigenlijk ook altijd voor alles. Maar nu, wil ik dat hij gewoon aan mij denkt. Vreselijk. Hij kan een paar buien wel hebben, maar dagen achter elkaar trekt hij ook niet. Maar niemand tips voor homeopathie, vitamines of iets?
Deze zwangerschap ook heel erg last van hormonsters gehad tot ongenoegen van mijn man. Na 20-weken ging het gelukkig een stuk beter, ook volgens manlief. Helaas kan je er niets aan doen, behalve over je heen laten komen...
Zooo herkenbaar!! Tot vorige week was ik elke dag een lopende bom.. zocht geen discussie of ruzie.met me want dan was je de pineut.. me vent en moeder hebben het heel erg zwaar gehad.. elke dag verdrietig of ongelukkig.. al vanaf het moment dat.ik opstond. Zelfs als ik een keer vrolijk was en gewoon tv zat te kijken voelde ik me hart sneller gaan kloppen en wilde ik gewoon schreeuwen omdat ik ineens zo boos was.. je zou bijna zeggen dat ik niet helemaal in orde was hahaha! Gelukkig zijn mijn buien bijna helemaal weg nu sinds een weekje. Hopen dat het zo blijft! Wel ben ik nog erg gevoelig en snel emotioneel.. Dus succes en praat er met je partner over.. op zulke momenten kan hij het beste je even met rust laten en nergens op in gaan..
Ik had er in het begin ook erg veel last van. Boos.. huilen.. chagrijnig en depressief. Ik ben vitamine b6 (complex) en visolie tegelijk gaan nemen en na ruim een week ging het 90% beter. Ik raad het je aan. Google er maar eens op. Succes en sterkte!