Meiden heb jullie hulp nodig!! Van de week was ik met G bij de kinderarts omdat G meerdere klachten had en 1 ervan is dat hij zijn linkerarm niet goed beweegt... Ik dacht G heeft er geen zin in en is een beetje lui vermoed ik.. kinderarts in opleiding voelt en vraagt mij hoe G geboren is dus ik antwoord met de vacuüm pomp, ja zegt die arts ik voel namelijk een bobbel bij zijn sleutelbeen en dat kan duiden op een breuk van het sleutelbeen. Vandaag bij de kinderfysiotherapeut geweest en die voelde en zei inderdaad dit is een breuk. Nou geloof me meiden na al hetgeen G al heeft meegemaakt en de missers die het ziekenhuis al gemaakt heeft met hem in 14 weken tijd ik was bloedlink en heb dus des duivels met de kinderarts gebeld hoe dit in godsnaam mogelijk is!! Zijn reactie: "Tja mevrouw ik begrijp uw emotie maar een gebroken sleutelbeen is niet bij de geboorte vast te stellen dit gebeurt pas weken later..."Dus ik antwoord: meneer we hebben het hier over 14 weken later!!!! Vertelde hem ook nog dat ik heb gehoord dat als een baby zijn sleutelbeen heeft gebroken je hem niet onder de oksels mag optillen en een andere manier moet doen, dit heb ik dus niet gedaan.. Zijn antwoord: Dat zijn ouderwetse praktijken dat gebeurt allang niet meer. Ik kreeg te horen dat hij graag een persoonlijk gesprek met ons wilt als de gemoederen wat gesust zijn...... Pardon????!!! We hebben het hier over mijn zoon die dus de eerste weken alleen maar pijn heeft gehad en heel veel huilde!!! Ja ik ben nog steeds des duivels hierover. Maar nu de vraag: -wanneer is er bij jullie kindje geconstateerd dat er een breuk was meteen, na een aantal weken, maanden?? - Kregen jullie tips mee om de arm te ontzien, of juist anders te belasten? - Is er een foto achteraf gemaakt om te kijken of het goed op zijn plek weer terug zat? - Zijn er mensen die nu merken dat de arm van jullie kleintje anders beweegt of erger...?? (is mijn grootste angst) Ik maak nog een poll aan..
Bij ons was het een week later. We waren in het zhuis beland toen D snachts niet wakker werd voor een voeding. Lang verhaal maar wakkermaken was de 'opdracht' van het zhuis. Afijn, ze zijn er dus achter gekomen toen we voor iets anders in het zhuis kwamen. Anders hadden we het nu nog niet geweten vrees ik. Er zijn geen foto's gemaakt maar er werd verteld dat het vooral veel kraakbeen bij die kleintjes was en weer goed aan elkaar was gegroeid. We zijn daarna ook nog diverse keren bij de kinderarts geweest en alles was goed. D is nu 7 mnd en heeft er totaal geen last meer van.
Goddank dat alles goed is gekomen, dat is echt mijn grootste angst zeker omdat hij het armpje gewoon niet tot nauwelijks beweegt nog.. Ook kan hij zijn nek niet omhoog houden doordat je dan op je armen moet steunen en dat doet G dus niet en als hij het doet is het krijsen van frustratie
Geen ervaring mee maar wilde je even een digitale knuffel geven. Zo verdrietig als je kleintje ziek is of pijn heeft .
Dank je wel Kweenie, het is al het zoveelste wat G moet meemaken in 10 weken tijd al 14 dagen in totaal in het ziekenhuis gelegen, geelzucht, verborgen reflux en huilbaby en als laatste een liesbreuk met waterbreuk.... En de lijst met dingen waar hij last van heeft is nog langer maar wel thuis te behandelen en dan nu dit weer Word nu ook mama even teveel zeg maar
aahh garm je kleintje heeft echt al veel moeten doorstaan. Ook hier een hele dikke knuffel! Mijn petekindje zat behoorlijk vast bij de geboorte. Hebben zo aan de kleine getrokken dat de schouder uiteindelijk zwaar gekneusd was (net niet gebroken) Maar week erna meen ik moest ze terug naar de kinderarts hiervoor. Is aantal keer geweest op controle en alles is snel goed gegaan daarna. Maar vind het bij jullie wel erg laat dat ze daar naar kijken!
Ja daar ben ik ook zo link over elke keer naar de kinderarts geweest jochie heeft zoveel verschillende gezien en een arts in opleiding komt erachter dat hij dus een gebroken sleutelbeen heeft gehad!! Terwijl hij zo vaak is gecontroleerd
Onze dochter bleef ook hangen met haar schouder tijdens de geboorte en dit is na de geboorte direct kundig nagekeken door de VK en gelukkig geen schade. Sterkte!!
Umm dank je ga ik meteen even doen!! Anouk dank je wel ik hoop zo dat er geen blijvende schade nu is voor G.
Heb een kraamgezin gehad waar we na 3 dagen zagen dat zijn linker arm weinig tot niet bewoog. Hij ontzag hem echt en na dit aangegeven te hebben bij de vk heeft zij de huisarts laten komen en bleek hij idd gebroken te zijn. Weken later is dus onzin, kan veel eerder al gezien worden als je er op bedacht bent.
Heeft het cb ook nooit gezien dat er iets niet goed was? Ik heb er geen ervaring mee maar snap goed dat je woedend bent
Niemand heeft wat gezien pas op het laatste spreekuur van het CB hebben wij het gemeld dat hij zijn linkerarm wat links laat liggen (letterlijk) toen is er naar gekeken en inderdaad vond de arts ook dat hij niet veel deed met zijn linkerarm. Umm heb net gebeld met alle 3 de ziekenhuizen die er gespecialiseerd in zijn en die zeiden ook dat dit al veel eerder opgemerkt had moeten worden en ook veel eerder gezien had moeten worden. Ik word vandaag nog teruggebeld door een neurochirurg om het verhaal van G te bespreken en om te kijken of hij nog onderzocht moet worden...Dank je wel voor je tip!! Heel fijn dat jij dit wist!! (nouja niet als je het wist omdat het je eigen kindje is wat ik niet hoop..) Ook ga ik uitgelegd krijgen wat de normale procedure is voor kindjes met een gebroken sleutelbeen zodat ik volgende week niet als een leek tegenover die arts zit en mijzelf volledig laat ondersneeuwen.
1) Direct na de bevalling of eigenlijk zelfs al tijdens de uitdrijving. Tijdens de laatste perswee had de verloskundige nl een "knoep"geluidje gehoord (zoals ze zelf in het baringsverslag schreef); dus ze controleerde dat extra en dat bleek inderdaad het geval te zijn. Ik had een onverwacht grote eerste baby (4400 gram, verder normale bevalling). 2) Hij heeft voor de zekerheid de eerste 2 dagen paracetamol gehad (hoewel hij er niet veel pijn aan leek te hebben). We hebben er rekening mee gehouden met aankleden (bijv. overslagrompertjes ipv gewone en eerst de slechte arm in een mouwtje doen, daarna pas de andere). Verder heeft hij de eerste dagen voor de zekerheid alleen maar bij mij of m'n man in de armen gelegen, alleen opa en oma's hebben even vastgehouden. En de eerste paar dagen hebben we zijn mouwtje vastgespeld op zijn truitje, in "mitella-houding". 3) Nee niet nodig, na een klein poosje (ik weet het niet exact meer, sorry, volgens mij na ongeveer 2 à 3 weken) bewogen zijn armpjes weer synchroon dus was het duidelijk dat er geen schade was. Ook had hij er duidelijk geen pijn aan. We zijn er sowieso niet voor bij een arts geweest omdat het direct al ongecompliceerd bleek te zijn en een sleutelbeenbreuk op zich hoeft helemaal geen problemen en pijn te veroorzaken. (kan natuurlijk wel zoals in jouw verhaal) 4) Nee. Overigens is mijn ervaring (van werken op een kraamafd.) dat bij een direct onderkende gewone sleutelbeen-breuk (dus dan heb ik het niet over een Erbse parese oid) het eigenlijk met wat simpele maatregelen zoals bovenstaand, altijd probleemloos herstelt. En het is echt onzin van die arts dat het nooit direct duidelijk zou zijn. Soms misschien niet, maar heel vaak ook wel. Sterkte...
- bij mij ook tijdens uitdrijving een dikke krak gehoord en gevoeld. - daarna foto genomen en sleutelbeen was gebroken in 2 stukken - vanaf de eerste dag niet onder oksels oppakken - 1 maand slechte armpje vastgespeld volgens de dokter 'napoleon-houding' - mijn zoontje had er niet zo veel last van zolang je hem maar goed vastpakte en niet aan zijn armpje kwam - na 1 maand komt er zo een knobbeltje op het been dat je kunt voelen en dat wil zeggen dat het goed geneest. - zoontje is nu 4m en totaal geen last, ook niet dat je eraan komt of drukt en gebruikt beide armpjes even goed. ik zou mss vragen aan de dokter of kinesist om zijn armpje een beetje te "trainen" of zo. ik denk dat hij zijn armpje weinig gebruikt omdat hij niet durf voor de pijn...
bij ons zijn we er zelf achter gekomen. Ze wilde niet in de box liggen of in de kinderwagenbak. Slapen ging wel goed. Na 1,5 voelde we zelf een bobbel bij haar sleutelbeen, dit nagevraagd toen het buraue op bezoek kwam, over duidelijk. haar sleutelbeentje was gebroken geweest. Daarna kwamen er meer dingen naar voren. Ze had een voorkeurshouding doordat het gebroken was geweest, dus haar hoofdje werd plat aan 1 zijde. dus naar de chiropractor geweest en daarna nog 4 maand fyshio gehad. Daarna was het goed.
Mijn zoontje heeft ook zijn sleutelbeen gebroken bij de geboorte. Bij het CB bezoek van 6 weken aan de arts kwamen we hier pas achter, toen ze vertelde dat ze een bobbel voelde en dat het sleutelbeen gebroken was geweest. Ik schrok er best even van, maar volgens de arts hoeven kindjes er niet perse last van te hebben. Achteraf valt alles op zijn plaats, bij de bevalling is er op het laatst flink aan hem getrokken omdat hij klem bleef zitten achter de schouder. Verder was hij wel huileriger dan mijn dochter de eerste tijd, maar of dat nou door de gebroken sleutelbeen kwam..dat durf ik niet te zeggen. Volgens mij heeft hij er niet enorm veel last van gehad.
Wat een verhaal...kan me voorstellen dat je daar aardig pissig over was! Mijn zoontje heeft ook zijn sleutelbeentje gebroken bij de geboorte. Hij was ook onverwacht groot (4400 gram) en er toch wel met wat geweld uitgehaald, ook ivm navelstreng om zijn nek. Ik heb in mijn kraambed uiteindelijk opgemerkt dat hij zijn linkerarm liet hangen. We hadden een hele kundige kraamverzorger die dat inderdaad ook gezien had. Bij de nacontroles van de verloskundige is er gevoeld en er was een duidelijke bobbel te voelen. Ze deden er eigenlijk vrij laconiek over, aan de ene kant wel prettig. We moesten hem inderdaad niet onder de oksels optillen en zijn armpje zoveel mogelijk op zijn buik leggen voor het geval het zou hangen. Ik ben wel extra voorzichting met bezoek geweest, niet aan teveel mensen vast laten houden e.d. De cb-artsen en verpleegkundige hebben het bij iedere controle nog even gevoeld, maar zoiets hersteld snel bij een baby. We moesten alleen wel in de gaten houden of hij zijn armpje goed bleef gebruiken ivm mogelijke zenuwbeschadiging. Onze zoon heeft er eigenlijk geen last van gehad, wel hebben we heel lang voorzichtig gedaan met aankleden. Wij zijn overigens nog wel naar een osteopaat gegaan, omdat ik het gevoel had dat er iets niet helemaal lekker zat bij hem. Toen bleek dat zijn linkerkantje van zijn lichaam behoorlijk vast zat. Of dit nou door die sleutelbeenbreuk kwam, weten we niet, maar is wel aannemelijk. De osteopaat heeft bij ons erg geholpen!
dit had ook mijn verhaal kunnen zijn! behalve dat ik maar een dochter heb. hier dus niets gemerkt, bij cb geconstateerd, geen foto's, en dochter heeft geen last gehad. veel succes!
Even een update: Zijn vandaag in het VUMC geweest en G heeft inderdaad Erbse Parese. Nu krijgen we tot midden mei de tijd om het met kinderfysio goed te krijgen maar is dat niet het geval dan word het een MRI en zeer waarschijnlijk opereren.